Ο βίος της Υπερευλογημένης Δεσποίνης ημών Θεοτόκου και Αειπαρθένου Μαρίας
Αρχαίος και κατά πλάτος βίος της Υπερευλογημένης Δεσποίνης ημών Θεοτόκου και αειπαρθένου Μαρίας μεταφρασθείς στην γεωργιανήν γλώσσα τον 10ον αιώνα από τον άγιον Ευθύμιον τον Ιβηρίτην. Μετάφρασις από τα Γαλλικά-επιμέλεια : Ιερόν κελλίον Αγίου Νικολαόυ Μπουραζέρη.
Η πρόνοια του Τριαδικού Θεού για τους πιστούς της εποχής μας αλλά και για την δόξα της Αειπαρθένου Μαρίας οδήγησε στη γνωστοποίηση του αρχαιότερου και θεολογικότερου γραπτού βίου της υπεραγίας Θεοτόκου, της μοναδικής Παρθένου μεταξύ των μητέρων. Ο γνώστης των κειμένων αλλά και της θεολογικής σκέψεως του αγίου Μαξίμου δεν έχει καμία δυσκολία ν’ αναγνωρίσει στην όντως επιτυχημένη νεοελληνική απόδοση του Βίου της Θεομήτορος τον κορυφαίο χαρισματικό θεολόγο του Ζ’ αιώνα, άγιο Μάξιμο τον Ομολογητή.
Το κείμενο του Βίου αποτυπώνει πλήρως την παραδοσιακή δογματική διδασκαλία για το πρόσωπο της Μητέρας του Θεανθρώπου. Δια του Βίου μας παραδίδεται ένα λαμπρό μνημείο πολιτισμού της Εκκλησίας με έντονο νηπτικό και φιλοκαλικό περιεχόμενο. Η χαρισματικώς εμπλουτισμένη Θεοτοκολογία του εκφερόμενη συχνά σε υμνητική και ποιητική γλώσσα πανηγυρικού θεολογικού λόγου συμπλέκεται ευφυώς με τη Χριστολογία, όπως υπαγορεύεται άλλωστε από την Παράδοση της Εκκλησίας.
Ο ληστής θεολόγος και δάσκαλος
Η συγκλονιστική ομολογία του ληστή πάνω από το σταυρό και η πίστη του σ’ Εκείνον που δεν μπορούσε να ερμηνεύσει και να καταλάβει. Η καρδιά του, όμως, δεν έκανε λάθος. Βλέποντας την κτίση ολόκληρη να οδυνάται και να συστενάζει για όλα αυτά που διαδραματίζονταν πάνω στο βράχο του Γολγοθά, πίστεψε ως τα κατάβαθά του ότι ο κατάδικος αυτός, δεν ήταν ένας τυχαίος άνθρωπος, αλλά ο αληθινός Θεός.
Ο Μέγας Κανών
Η παρούσα μετάφραση του Μεγάλου Κανόνα προέρχεται από το ερμηνευτικό έργο του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Νέας Σμύρνης κ. Συμεών (Κούτσα), “Αδαμιαίος Θρήνος-ο Μέγας Κανών Ανδρέου της Κρήτης. Εισαγωγή-Κείμενο-Μετάφραση-Σχόλια”.
Εξώφυλλο: Χαρτόδετο
Σελίδες: 190
Έκδοση Β΄ 2012
Ο Πατριάρχης Φώτιος υμνεί τη Θεοτόκο
Εισαγωγή – Κριτική Έκδοση – Σχόλια
Στο βιβλίο αυτό εκδίδονται εννέα θεομητορικοί κανόνες και δύο στην αγία Τριάδα και τη Θεοτόκο που αποδίδονται στον πατριάρχη Φώτιο. Με τη νέα έκδοση το κείμενο τριών κανόνων παρουσιάζεται για πρώτη φορά, η χειρόγραφη παράδοση των υπόλοιπων κειμένων πλουτίζεται και μια σειρά έργων προσφέρεται με κείμενο πιο κοντά στη γραφίδα του συντάκτη τους. Επιπλέον αναδεικνύεται, πέραν της σιναϊτικής, και η αγιορειτικὴ παράδοση των υπό έκδοση κειμένων. Μέσω αυτής εξηγείται και η συμπερίληψη κάποιων από τους κανόνες στο Θεοτοκάριο του αγίου Νικοδήμου του Αγιορείτη. Μία ακόμη ομάδα χειρογράφων έρχεται στο φως, «μακεδονική» θα λέγαμε, η οποία εκπροσωπείται από χειρόγραφα που βρίσκονταν στο παρελθόν στις Μονές Προδρόμου Σερρών και Εἰκοσιφοίνισσας Παγγαίου. Πολύ σημαντικό είναι ότι με τη μελέτη αυτή παρουσιάζεται και η παράδοση των κανόνων του Φωτίου από χειρόγραφα που θα μπορούσαμε να ονομάσουμε «της Ξάνθης», καθώς ανήκαν παλαιότερα στις μονές της Αρχαγγελιώτισσας και της Καλαμούς και σήμερα βρίσκονται στη Σόφια.
Ο Σταυρός του Γλυκύτατου Ιησού
Κατά τον Άγιο Νικόδημο τον Αγιορείτη
Ἐπιγραμματικά καί συγκινητικά ὁ Ἅγιος Νικόδημος μᾶς καλεῖ νά προβληματισθῶμεν μπροστά εἰς τόν Σταυρόν τοῦ Κυρίου. Τόν ἀκούομεν νά λέγῃ: «Τώρα ἐλᾶτε, ἀδελφοί μου, σεῖς ποῦ μελετήσατε τά παθήματα τοῦ Κυρίου. Δέν συμπονεῖτε , τόν ἀγαπημένον μᾶς Ἰησοῦν, πού πάσχει τόσα φοβερά παθήματα διά τήν ἀγάπην Του καί μόνον πρός τόν ἄνθρωπον; Δέν λυπᾶσθε μαζί μέ τόν Ἐσταυρωμένον Λυτρωτήν μας, πού ἐδέχθη τόσες τιμωρίες, τίς ὁποῖες ἄν ἐβλέπατε, ὅτι τίς δέχεται ἕνας δοῦλος διά τίς κακές πράξεις του, σίγουρα θά τόν εἴχατε λυπηθῆ; Τί λέγω δοῦλον; Καί ἕνα ζῶον, ἄν ἐβλέπατε νά ἐδέχετο τόσες τιμωρίες, θά συμπονοῦσε ἡ καρδία σας. Καί τώρα πού τίς δέχεται ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ, πού ἔχει λάβει τήν ἀνθρώπινην φύσιν καί παραμένει ἀναμάρτητος, καί ὄχι δι’ ἄλλον λόγον, παρά μόνον διά τίς δικές μας ἁμαρτίες, σεῖς ἀκόμη παραμένετε σκληροί καί ἀδιάφοροι, δέν ραγίζει ἡ καρδία σας καί δέν χύνεται ἕνα δάκρυ; Ἀλήθεια τί ἀχαριστία εἶναι αὐτή τῶν ἀνθρώπων ἀπέναντι εἰς τόν Ἐσταυρωμένον Ἰησοῦν! Καί διά νά ὁμιλήσω μέ συντομίαν ἡμεῖς μέ ὅλον τό πλῆθος τῶν ἁμαρτιῶν μας, πού κάμομεν καθημερινά, σταυρώνομεν συνεχῶς τόν Υἱόν τοῦ Θεοῦ».
Νεοελληνική Απόδοση: Ιερομόναχος Βενέδικτος Νεοσκητιώτης
Επιμέλεια εκδόσεως: Αρχιμ. Χρυσόστομος Μαϊδώνης
Οι λόγοι του Χριστού επί του Σταυρού
Στο μικρό αυτό βιβλίο γίνεται μία ταπεινή προσπάθεια μαθητείας, με βάση τον θεοφώτιστο λόγο των αγίων Πατέρων, στους επτά λόγους που είπε ο Κύριος κατά την διάρκεια της σταυρώσεώς Του στον φρικτό Γολγοθά, πάσχοντας μέσα σε απερίγραπτη οδύνη. Οι λόγοι αυτοί του Κυρίου, μαζί με την ομιλία Του κατά την διάρκεια του Μυστικού Δείπνου, φανερώνουν το μυστήριο της θείας αγάπης, και είναι, κατά κάποιον τρόπο, η πνευματική Του Διαθήκη.
Οι επτά λόγοι που είπε ο Χριστός επάνω στον Σταυρό απευθύνονται στον θεό Πατέρα, στην Παναγία Μητέρα Του, στον ευαγγελιστή Ιωάννη και στον εκ δεξιών Του ληστή. Κατά τους αγίους Πατέρας, οι λόγοι αυτοί του Χριστού είναι σχολείο διδαχής της πνευματικής ζωής. Μιας διδαχής που πηγάζει από την άκρα αγάπη και την άκρα ταπείνωση του Κυρίου, και η οποία σφραγίσθηκε από το ίδιο το πανάγιο Αίμα Του.
Θέματα Ερμηνευτικά και Λειτουργικά – 1
Εξώφυλλο: Μαλακό
Σελίδες: 56
Ά Έκδοση: 04/2016
Παναγία
Σκέψεις και ομιλίες για το πρόσωπο της Θεοτόκου.
Στο παρόν βιβλίο μεταφέρονται σκέψεις γύρω από το πρόσωπο της “Υπεραγίας, ενδόξου Θεοτόκου και Αειπαρθένου Μαρίας”. Δεν είναι τυχαίο, ότι με το πρόσωπό της ασχολείται προτυπωτικά η Παλαιά Διαθήκη, από το πρώτο βιβλίο, τη Γένεση, μέχρι και το τελευταίο της βιβλίο, τον Δανιήλ. Ο ευαγγελισμός από τον άγγελο Γαβριήλ αποτελεί “της σωτηρίας ημών το κεφάλαιον”. Όλη η χαρά της εν Χριστώ σωτηρίας συνοψίζεται στο “Χαίρε” του αγγέλου. Και όλη η λάμψις της αγιότητάς της στην ουράνια προσφώνηση “Κεχαριτωμένη”. Σωστή τιμή στο πρόσωπο της Θεοτόκου, όπως την βλέπουμε στη θεολογία της Εκκλησίας, προφυλάσσει από τα δύο άκρα, την υπερτίμηση και την υποτίμηση της θεομητορικής μορφής της.
Πάντες ὑμεῖς υἱοί φωτός ἐστε
Ομιλίες στην Μεγάλη Τεσσαρακοστή, στην Πασχαλινή αγρυπνία, στην Κυριακή του Πάσχα και στην Ανάσταση.
Απόδοση στη Νεοελληνική: Πολυξένη Τσαλίκη-Κιοσόγλου
Εξώφυλλο:Μαλακό
Σελίδες:192
Α΄ Έκδοση:04/2018
Παράκλησις
Ψάλλουν οι μοναχοί της Ιεράς Μονής Σιμωνόπετρας του Αγίου Όρους. Περιέχει τον Μικρό Παρακλητικό Κανόνα για την Υπεραγία Θεοτόκο.
πάρε κι αυτό για το ταξίδι
Μια πρωτοχρονιά, θέλοντας να κάνω ένα δώρο στον εγγονό μου -άπορη σοφίας και πείρας προσωπικής- σκέφτηκα να του προσφέρω τα σοφά λόγια που αποταμίευσα, που εκπέμπουν μηνύματα και μοιάζουν δρομοδείχτες, στο ταξίδι της ζωής.
Έτσι, σαν ένα συμπληρωματικό εφόδιο στο οδοιπορικό του δισάκι…
Πάσχα Κυρίου
Σκέψεις για την Ανάσταση του Ιησού Χριστού.
Εξώφυλλο: Μαλακό
Σελίδες: 128
Β΄ Έκδοση: 2014
Πάσχα Ρωμέικο
Ο τόμος αυτός είναι καρπός μίας αυθόρμητης ανάγκης να ξεκινήσουμε ένα προσκύνημα στα πασχαλινά διηγήματα του Παπαδιαμάντη και να τον αφήσουμε να μας οδηγήσει. Επιλέξαμε οκτώ από τα διηγήματα αυτά: Πάσχα Ρωμέικο, Χωρίς στεφάνι, Ο Αλιβάνιστος, Παιδική Πασχαλιά, Λαμπριάτικος ψάλτης, Στην Αγι-Αναστασιά, Εξοχική Λαμπρή, Η βλαχοπούλα.
Η καλαίσθητη έκδοση συνοδεύεται από ένα πλούσιο ηχητικό δίσκο που περιέχει την προφορική αφήγηση των διηγημάτων από τη Σοφία Χατζή που ασκείται να αποδώσει τον ρυθμό των γραπτών του Σκιαθίτη λογοτέχνη με τη συνοδεία της μουσικής που συνέθεσε ο Στέφανος Δορμπαράκης.
Η έκδοση προλογίζεται από τον διακεκριμένο φιλόλογο και λογοτέχνη Κωνσταντίνο Γανωτή, ο οποίος μεταξύ άλλων σημειώνει: «Ο λαός μας εκμυστηρεύτηκε στον κυρ Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη τα εσώψυχα του, όπως τον θείο έρωτα της Χριστίνας της δασκάλας προς τον Χριστό, που έγινε ο πιο ταπεινωμένος ανάμεσα στους ταπεινούς, για να στολίσει με τα λουλούδια του Επιταφίου του το τραύμα της ζωής της…».
Το κείμενο επιμελήθηκε ο Γιώργος Μπάρλας, ενώ το εξώφυλλο εικονογράφησε η Μαριτάσα Τσιμπλάκη.
Πάσχα το αιώνιο πέρασμα
Λόγοι στο Πεντηκοστάριο
Οι Εκδόσεις «Έαρ» προσφέρουν στον λαό του Θεού τον τρίτο τόμο ομιλιών του μακαριστού πατρός Πλακίδα Deseille, μεταφρασμένο στην ελληνική, με κείμενα από τη χαρμόσυνη περίοδο του Πεντηκοσταρίου. Ευχής έργον να μιλήσουν δυνατά στην καρδία μας, να μας μυσταγωγήσουν στα μυστικά της πασχαλινής ζωής, να μας παραστήσουν εμφαντικά τις άπειρες προοπτικές της και να μας βοηθήσουν να συντονίσουμε τους ιερούς βηματισμούς μας προς αυτές.
Πάσχα των Ελλήνων
Πώς να νιώσουμε τη σημασία των ημερών του Πάσχα, χωρίς τον Λαμπριάτικο Ψάλτη του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη; «Το επ’ εμοί ενόσω ζω κα αναπνέω και σωφρονώ, δεν θα παύσω πάντοτε, ιδίως δε κατά τας πανεκλάμπρους ταύτας ημέρας, να υμνώ μετά λατρείας τον Χριστόν μου, να περιγράψω μετ’ έρωτος την φύσιν και να ζωγραφώ μετά στοργής τα γνήσια ελληνικά ήθη.».
Στην επανέκδοση αυτού βιβλίου με τον ξεχωριστό συμβολισμό για τις μέρες μας, ο καθηγητής λαογραφίας του Παν. Θράκης Μανώλης Βαρβούνης, ανθολογεί και παρουσιάζει τα πολύ σημαντικά πασχαλινά έθιμα του ελληνικού λαού, όπου οι θρησκευτικές αναμνήσεις συναντούν τις ανοιξιάτικες τελετές.
Παρουσιάζονται κείμενα πεζά ή ποιητικά που αφορούν στην πασχαλινή περίοδο καθώς και σχετικά διηγήματα των δύο κορυφαίων Αλέξανδρων, Παπαδιαμάντη και Μωραϊτίδη, τα οποία διατηρούν πάντοτε την κλασική αξία τους.
Πασχαλινά Διηγήματα
Πασχαλινά Διηγήματα από τους Παπαδιαμάντη, Παπαντωνίου, Μωραϊτίδη, Καρκαβίτσα
Το βαθύτερο θεμέλιο της ελπίδας και της χαράς που χαρακτηρίζει την Ορθοδοξία και διαπερνά όλη της τη λατρεία είναι η ανάσταση. Το Πάσχα, το κέντρο της ορθόδοξης λατρείας, είναι μια έκρηξη χαράς, της ίδιας χαράς που ένιωσαν οι μαθητές όταν είδαν τον αναστημένο Σωτήρα. Είναι η έκρηξη της κοσμικής χαράς για το θρίαμβο της ζωής μετά την αφόρητη θλίψη για το θάνατο…
Αυτή, την βιωμένη χαρά της Αναστάσεως, αντικατοπτρίζουν ποικιλοτρόπως τα “Πασχαλινά διηγήματα” που συγκεντρώθηκαν στον ανά χείρας τόμο.
Τα διηγήματα αυτά, αν και επέλεξε ασφαλώς με εικαστικά κριτήρια ο Γ. Κόρδης, ωστόσο είναι -εξ απόψεως λογοτεχνικών αρετών- κορυφαία πασχαλινά διηγήματα της νεοελληνικής γραμματείας.