Μάχη καταλλαγής
Άνθρωπος, συνάνθρωπος, Θεάνθρωπος, στις αρένες της θέωσης
Η πορεία του ανθρώπου προς τη θέωση συνιστά έναν αδυσώπητο αγώνα, μια δύσβατη πορεία, ένα ισόβιο εσωτερικό μαρτύριο ή ένα διαρκή αόρατο πόλεμο που εξωτερικεύεται σε εκούσα ασκητικά γυμνάσματα. Ωστόσο, εκείνο που αποσιωπάται ή λησμονείται είναι πως όλες αυτές οι πραγματικές ή συμβολικές μάχες δεν είναι μάχες για επικράτηση. Είναι μάχες που δίνει ο πιστός, σε συλλογικό και προσωπικό επίπεδο, για να χτίσει ή να αποκαταστήσει την ενότητα με τον εαυτό του, με τους άλλους και κυρίως με τον Σταυρωθέντα και Αναστάντα Ιησού Χριστό. Αυτό που εμπνέει και ενορχηστρώνει τους αγωνιζόμενους που πάσχουν για την απόκτησή της. Προσεγγίζοντας συγκεκριμένα, ιστορικά και επώνυμα, παραδείγματα ο παρών τόμος αναδεικνύει διαφορετικές εκδοχές αγιότητας ως κατορθώματα συμφιλίωσης, καταλλαγής, ειρήνης και ενότητας.
Εξώφυλλο: Μαλακό
Σελίδες: 328
Α΄ Έκδοση: 03/2018
Με θεράπευσε ο άγιος Νεκτάριος
Το βιβλίο είναι αφιερωμένο σε ένα συγκλονιστικό θαύμα που έκανε ο άγιος Νεκτάριος στην Ρουμανία. Μιλούν γι’ αυτό: – οι γονείς του παιδιού που θεραπεύθηκε. – ο πνευματικός της Ιεράς Μονής Ρέτσια Ρουμανίας π. Νεκτάριος – ο πνευματικός της οικογενείας π. Βασίλειος – Τρεις ακόμη ιερείς και λαϊκοί που παρακολούθησαν τη θαυμαστή επέμβαση του Θεού δια του αγίου Νεκταρίου. Στο βιβλίο διαβάζουμε ακόμη για τη θαυματουργή παρουσία του Αγίου Νεκταρίου στη ζωή του Ντανιόν Βασίλιε, εκδότη και συντάκτη του βιβλίου στη Ρουμανία, στη ζωή της πρεσβυτέρας Μαρίας Όπρε, στη ζωή όλων μας. Θαυμαστός ο Θεός εν τοις Αγίοις Αυτού!
Με λεπτότητα και αγάπη
Επιστολές του Γέροντα Ιωάννη της Μονής των Σπηλαίων (Πσκωφ)
Ένα πράγμα θα ήθελα να σου ζητήσω: να είσαι πιο προσεκτική και πιο αυστηρή με τον εαυτό σου. Για την εκτέλεση όλων των κανόνων μη θλίβεσαι. Τους έκανες; Δόξα τω Θεώ! Δεν τους έκανες; Συγγνώμη Κύριε! Να τα κανονίζεις όλα όχι μόνο σύμφωνα με τις απαιτήσεις, αλλά και με το πώς αισθάνεσαι τον εαυτό σου, σωματικά και πνευματικά…
Μας σώζει ο Σωτήρας μας κι όχι οι δικοί μας αγώνες και κόποι. Εμείς ας παραδώσουμε στον Κύριο την καρδούλα μας κι Εκείνος θα τη γεμίσει με τόση αγάπη, που θα αρχίσουν να ζουν φωτεινά μέσα της όλοι!…
Για θυμήσου πώς άρχισες να μαθαίνεις γράμματα στο σχολείο… Αυτή τη μέθοδο εκμάθησης εφάρμοσε και στην πνευματική ζωή. Μη βιάζεσαι, μη βασανίζεις και μη συντρίβεις τον εαυτό σου, ούτε την οικογένειά σου. Να ενεργείς πάντα με περίσκεψη σε κάθε περίσταση της ζωής. Επίσης μην ξεχνάς να λες: “Κύριε, βοήθει μοι! Κύριε, συνέτισόν με!”
Ορίστε, έτσι θα μαθαίνεις. Το πρωταρχικό σε τούτη την επιστήμη είναι να μάθεις να κυριαρχείς και να κυβερνάς όχι τους άλλους, αλλά τον εαυτό σου.
Ο Θεός είναι αγάπη και ο μένων εν τη αγάπη εν τω Θεώ μένει. Ορίστε όλη η επιστήμη! Μάθε να αγαπάς τους άλλους, μάθε να συμπονάς τους άλλους κι η χαρά θα εγκατασταθεί στον νου και την καρδιά σου.
Η ευλογία του Θεού μαζί σου.
Εξώφυλλο: Μαλακό
Σελίδες: 304
Α΄ έκδοση: 11/2013
Με Πίστη στον καιρό της πανδημίας
Καιρό τώρα ταλαιπωρείται η πατρίδα μας και όλος ο κόσμος από την πανδημία του κορωνοϊού. Επιστημονικές μελέτες των ειδικών ιατρών, συσκέψεις των υπεύθυνων πολιτικών, στατιστικές, προγράμματα, σχέδια, συστηματικές προσπάθειες για να αντιμετωπισθεί ο επικίνδυνος αόρατος εχθρός. Και ενημερώσεις, δηλώσεις και αλλεπάλληλα διαγγέλματα.
Πουθενά όμως λόγος περί Θεού. Ποτέ δεν ακούσθηκε η μικρή πρόταση: “Με τη βοήθεια του Θεού”. Αυτός που “ιάται πάσας τας νόσους”. Αυτός που συνέτριψε και το κράτος του θανάτου, αγνοήθηκε πλήρως. Η Εκκλησία Του, το μοναδικό ιατρείο ψυχών και σωμάτων, με πάμπολλα περιστατικά θαυμαστών ιάσεων μέσα στη μακρά ιστορία της, αντιμετωπίσθηκε ως χώρος επικίνδυνος, που θα έδινε έκταση στο μολυσμό. Και έκλεισαν για μήνες οι ναοί και υποτιμήθηκαν με περισσή απιστία και πρωτοφανή ασέβεια τα θειότατα μυστήρια…
Με πόνο και αγάπη για τον σύγχρονο άνθρωπο. Λόγοι Α’
Δημοσίευση των λόγων του μακαριστού γέροντος Παϊσίου, από τα πνευματικά του τέκνα, μοναχές της Ιεράς Μονής του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου, Σουρωτής Θεσσαλονίκης.
Εξώφυλλο: Δεμένο
Σελίδες: 390
Με τη λύρα του πνεύματος
Τό βιβλίο αὐτό μᾶς παροτρύνει νά ἀνάψουμε ἕνα «λύχνο θείου φωτός». Μ’ αὐτό τόν λύχνο θά δοῦμε καί θά διαβάσουμε τριάντα τρία δοκίμια πάνω σέ θέματα πνευματικῆς ζωῆς. Θά ἀκούσουμε μία φωνή νά μᾶς καλεῖ: «Ἀδάμ, πού εἶ;» καί στή συνέχεια θά στρέψουμε γύρω μας καί θά δοῦμε τόν οὐρανό, τήν γῆ, τήν θάλασσα, ὅλα νά ὑμνοῦν τόν Δημιουργό τοῦ σύμπαντος κόσμου. Θά ἀκούσουμε στίς ἑπόμενες σελίδες τούς Προφῆτες καί θἄρθει καί ὁ στοχασμός, ἡ ἐνατένιση τοῦ Θεοῦ. Ὅμως θά αἰσθανθοῦμε τίς ἀδυναμίες, τόν πόνο μας, τίς ἁμαρτίες μας, τόν θάνατο καί τότε θά σκεφθοῦμε τήν λύτρωση, τό θεῖον ἔλεος, τήν ἀνάσταση, τήν αἰωνιότητα.
Θά ᾽χουμε, βέβαια, ἀνάγκη ἡσυχίας καί ἀπόκτησης τῆς χαρᾶς. Καί ἀσφαλῶς στήν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ πού ἔχει ἁγιαστική δύναμη καί εἶναι ἀκλόνητη μέ ἐξαιρετική ποιμαντική διακονία, ἐκεῖ θά βροῦμε τήν ἀγάπη καί τό φάρμακο τῆς ἀθανασίας. Ἔτσι θά καταλάβουμε τήν διαφορά θείου καί ἀνθρώπινου νόμου καί τήν θέση τῶν ἐπιστημονικῶν ἐπιτευγμάτων. Μποροῦμε τότε νά πραγματώσουμε τήν θέωσή μας καί νά πληρωθεῖ ἡ ψυχή μας ἀπό Ἅγιο Πνεῦμα.
Με το βλέμμα της πρεσβυτέρας
«Η πρεσβυτέρα, είτε βρίσκεται σε μικρό χωριό, είτε σε μεγάλη πόλη, είναι ο καθρέφτης των χαρισμάτων της Ιερωσύνης που απορρέουν από την κατ’ οίκον ιερατική ζωή – Εκκλησία. Μπορεί ο καθρέφτης αυτός να είναι θολός, μπορεί να είναι και πεντακάθαρος. Ο κόσμος τον χρειάζεται καθαρό, επειδή έχει ανάγκη να βλέπει το σωστό παράδειγμα. Δεν υπάρχει βέβαια το τέλειο ζευγάρι, ούτε η τέλεια συνταγή. Η φιλότιμη όμως προσπάθεια και η καλή πρόθεση ανταμείβονται από τον Θεό, διότι “τά ἀδύνατα παρά ἀνθρώποις δυνατά παρά τῷ Θεῷ ἐστιν”».
Σε αυτό το συλλογικό έργο δώδεκα πρεσβυτέρες περιγράφουν την επαφή τους με το μυστήριο της Ιερωσύνης και μιλούν για προσωπικά τους βιώματα μέσα στην ιερατική οικογένεια. Καθρεφτίζουν τη σύγχρονη γυναίκα που βιώνει τα μυστήρια του Θεού στη ζωή της με το βλέμμα της πρεσβυτέρας…
Με των καιρών τα κύματα
Απόπειρες πλοήγησης σε ποικίλες θάλασσες
Ταξιδεύουμε. Συνεχώς. Μέσα μας και έξω μας. Ακόμη και όταν νομίζουμε ότι μένουμε στάσιμοι.
Πολλές από τις εκπλήξεις που δοκιμάζουμε μέσα στον κόσμο που μάς περιβάλλει οφείλονται στην αδυναμία μας να καταλάβουμε ότι ταξιδεύουμε μέσα στον χρόνο. Ο οποίος είναι “γλύπτης των ανθρώπων παράφορος”, κατά τον Ελύτη.
Όταν νοιώθουμε να μάς ξεπερνούν τα γεγονότα, είτε μέσα μας είτε έξω μας, η σοφία έγκειται στο να Τού επιτρέψουμε να τα μεταποιήσει. Και κάθε φορά πού αδυνατούμε να μεταβολίσουμε τον χρόνο, με όσα σέρνει μαζί του, ας παραδινόμαστε σε Εκείνον που κάποτε θα καταργήσει και χρόνο και ταξίδια, αφού Αυτός πλέον θα είναι το Ταξίδι…
Τα κείμενα αυτού του βιβλίου εξετάζουν ταξίδια μας μέσα στην Χριστιανική αλλά και στην δημόσια ζωή, πορείες ψυχικής ανάπτυξης της νεότητας, καθώς και περιπλανήσεις στα νέα τοπία της πανδημίας.
Μεγάλη Εβδομάδα στο Άγιο Όρος
Πιστεύουμε και ελπίζουμε ότι το οδοιπορικό τούτο θα γίνει ένα μέσον προσεγγίσεως του Όρους εκ μέρους των πιστών, κυρίως δε του γυναικείου κόσμου, ο οποίος μακρόθεν πάντοτε δέχεται την ευλογία της Ιεράς Χερσονήσου του Άθω… (από τον πρόλογο του βιβλίου).
Εξώφυλλο: Χαρτόδετο
Σελίδες: 208
Β΄ έκδοση: 2014
Μεθ΄ ημών ο Θεός
132 αξιόπιστα θαυμαστά ιστορικά γεγονότα που επιμαρτυρούν πως ο Θεός ενεργεί, με άπειρους τρόπους, για να φέρει τους ανθρώπους κοντά Του, κοντά στην αλήθεια, κοντά στην σωτηρία τους.
Εξώφυλλο: Μαλακό
Σελίδες: 192
Α΄ Έκδοση: 2017
Μέθεξις Θεού
Ημερολόγιον Προσευχής γέροντος Εφραίμ
Μέσα στο «τυπικό» της ασκητικής ζωής που παρέδωσε ο Όσιος Ιωσήφ ο Ησυχαστής στους υποτακτικούς του και δι’ αυτών στις μετέπειτα Συνοδείες των, ήταν και η κατά μόνας καθημερινή αγρυπνία, η οποία ξεκινούσε με την δύση του ηλίου και διαρκούσε σχεδόν όλη την νύκτα.
Ο μακαριστός Γέροντάς μας, μετά την κοίμηση του Οσίου Ιωσήφ και αφού δημιούργησε δική του Συνοδεία, διετήρησε αυτό το πρόγραμμα ως πάνυ ωφέλιμον. Όταν δε επάνδρωσε τη Μονή Φιλοθέου το τροποποίησε στα μέτρα στα μέτρα της κοινοβιακής μοναστηριακής ζωής. Έτσι, μετά την τετράωρη ξεκούραση από την δύση του ηλίου, εγειρόμεθα, έως και σήμερον, για περίπου τρεισήμισι – τέσσερες ώρες, προκειμένου να αγρυπνήσουμε κατά μόνας στα κελλιά μας, και εν συνεχεία να μεταβούμε στο Ναό για τις ακολουθίες του Μεσονυκτικού, Όρθρου και Θείας Λειτουργίας.
Η ώρα αυτή της αγρυπνίας για τον Γέροντα ήταν πολύ ιερή και την ανέμενε με πόθο, με χαρά και πνευματικό έρωτα, όπως στο Άσμα Ασμάτων η νύμφη τον Νυμφίο της· ήταν, θα λέγαμε, το καθημερινό εφαλτήριο της πνευματικής μας πορείας. Αλλά, στο κατά πόσον η αγρυπνία μας θα έχει καρπούς πνευματικούς, συντελεί τα μέγιστα ο πνευματικός αγώνας της ημέρας, αναλόγως της προσοχής και της τηρήσεως της υπακοής του κάθε Μοναχού.
Έτσι, λοιπόν, ο Γέροντας τηρούσε απαρέγκλιτα το πρόγραμμά του καθημερινό, μη δεχόμενος σε καμία περίπτωση να το αλλάξει ένεκα κάποιας αιτίας, εις βάρος της αγρυπνίας του.
Πολλές φορές, όταν επεσκέπτετο τη Μονή μας κάποιος διακεκριμένος προσκυνητής, μετά το Απόδειπνο ο Γέροντας απεσύρετο διακριτικά και ανέθετε σε άλλους Πατέρες να απασχολήσουν τον επισκέπτη προκειμένου να μην απωλέσει κάτι από αυτόν θησαυρό, αυτήν την πνευματική νυκτερινή αναγέννηση.
Όλα αυτά απέβλεπαν στην θεία αγάπη, στον θείο έρωτα που ζούσε ο Γέροντας προς τον ποθούμενον Νυμφίον Χριστόν και την μεταξύ τους σχέση, που είχε αναπτυχθεί από την παιδική του ηλικία έως την οσιακή κοίμησή του. Αυτό άλλωστε εξάγεται και από το ανά χείρας ημερολόγιο, το οποίο διατηρούσε και σημείωνε κάποιες πνευματικές καταστάσεις του για την δική μας ωφέλεια. Κατά την αγρυπνία του, γνωρίζουμε πως ο Γέροντας προσευχόταν πάντα γονατιστός ενώπιον του Εσταυρωμένου και πάντα μετά πολλών δακρύων. Αυτό επίσης συνιστούσε προς όλους, μοναχούς και λαϊκούς, προτρέποντάς μας να καλλιεργούμε τα δάκρυα στην προσευχή μας, διότι είναι απαραίτητα για να μαλακώσει η σκληροκαρδία, όπως η βροχή μαλακώνει την άνυδρη και χέρσα γη. […]
(Απόσπασμα από τον πρόλογο του Αρχιμανδρίτη Νικοδήμου, Καθηγουμένου της Ιεράς Μονής Φιλοθέου που περιέχεται στο βιβλίο)
Μείνε μαζί μας, βράδιασε
Περπατώντας την προς Εμμαούς πορεία σε μιά σύγχρονη οδό.
Ίσως το κείμενο, μέσα στο οποίο μετά από λίγο και σεις θα περπατήσετε, να αποτελεί εκπλήρωση μιας υπόσχεσης, που καλά κρατεί απ’ τα εφηβικά μου χρόνια. Το ξαναζωντάνεμα του περιπάτου σε μια σύγχρονη οδό. Καθόλου τυχαίο ότι οι περισσότερες φωνές πού θα ακουσθούν στην διάρκεια αυτού του περιπάτου και θα μας συντροφεύσουν, θα είναι ο Λόγος σύγχρονων ποιητών και πεζογράφων, φιλοσόφων και στοχαστών. Γιατί πιστεύω πώς πίσω από κάθε σπαραγμό της καρδιάς και αγωνία της ύπαρξης, πίσω από κάθε ποιότητα υψηλή και δημιουργία έμπονη δεν μπορεί παρά να κρύβεται ο Θεός. Ή πορεία του Χριστού δια μέσου των αιώνων συνεχίζεται και τα πρόσωπα της συνοδοιπορίας δεν μπορεί παρά να είναι διαφορετικά (και όχι απαραιτήτως ενδεδυμένα μέλανα τριβώνια και προσφωνούμενα υπερθετικά). Κάθε έκφραση υψηλής καλλιτεχνίας, κάθε αριστούργημα του ανθρώπου πολιτιστικό δεν μπορεί παρά να αναζητά τη λύτρωση από τον θάνατο, να κραυγάζει για μια συνέχεια μεταϊστορική, γι’ αυτό και να συνοδοιπορεί με την Ανάσταση.
Πίνακας εξωφύλλου: “Φωτισμένη σκιά σταυρού” Χρήστος Θ. Μποκόρος (Ζωγραφισμένο με χρώματα λαδιού σε 2 ξύλα).
Εξώφυλλο: Μαλακό
Σελίδες: 182
Β’ Έκδοση: 2015
Μέλλουσα Κρίση και Αιωνιότητα
Μία μικρή σταγόνα η ζωή του ανθρώπου. Μία σταγόνα στον ωκεανό της αιωνιότητας. Μία ελάχιστη στιγμή στην αχανή έκταση του απείρου. Λίγα δειλά βήματα πάνω στη μικρή μας γη, και σύντομα φθάνει το τέλος.
Και μετά η Αρχή! Σ’ έναν άλλο κόσμο. Σε μιάν άλλη, υπέρχρονη καί υπερκόσμια πραγματικότητα.
Ποιά είναι αυτή η πραγματικότητα; Ποιός ειναι αυτός ο άλλος κόσμος; Τι είναι η αιωνιότητα; Και πως θά ζήσουμε εκεί;
Τα σχετικά ερωτήματα ξεπηδούν αυθόρμητα μέσα μας:
Πότε θα γίνει η παγκόσμια Κρίση; Πώς θα γίνει; Ποιός θα είναι ο Κριτής; Ποιοί θα παρίστανται ως μάρτυρες; Και ποιό το βασικό κριτήριο με το οποίο θα κριθούμε;
Και τι είναι η Κόλαση; Ποιά και πόση η οδύνη της; Γιατί θα είναι αιώνια; Και πώς θα αντέχουν εκεί οι δυστυχείς κολασμένοι τα αφόρητα βάσανά τους;
Και ο Παράδεισος τι ακριβώς είναι; Πως θα ζουν εκεί οι πανευτυχείς κάτοικοί του; Και ποιοί θα αξιωθούν να την απολαύσουν;
Ερωτήματα πολύ ενδιαφέροντα και δύσκολα. Ερωτήματα που αφορούν άμεσα τον καθένα μας.
Θα τα προσεγγίσουμε και θα επιχειρήσουμε να δώσουμε τις απαντήσεις που μπορούμε, με βάση τον θεόπνευστο λόγο της Αγίας Γραφής και τη θεοφώτιστη διδασκαλία των αγίων Πατέρων της Εκκλησίας μας.
Εξώφυλλο: Μαλακό
Σελίδες: 280
Έκδοση Έκτη
Μετά Θεόν Ηθική και Βιοηθική στον αιώνα της εκκοσμίκευσης
Το νέο βιβλίο του διαπρεπούς καθηγητού της Φιλοσοφίας της Ιατρικής κ. Herman Tristram Engelhardt με τον τίτλο “Μετά Θεόν, Ηθική και Βιοηθική στον αιώνα της εκκοσμίκευσης”, παρουσιάζει με ιδιαίτερη σαφήνεια την κατάσταση στην οποία βρίσκεται η Ηθική και η Βιοηθική στην “μετά Θεόν” και άνευ Θεού φάση της και εκθέτει τις κρίσεις και τις προτάσεις του. Μέσα στην σύγχρονη ηθική και κοινωνική διάλυση και ασυναρτησία ο σοβαρός και υπεύθυνος επιστημονικός λόγος, που σέβεται και πληροφορεί ανιδιοτελώς τον άνθρωπο αποτελεί ανεκτίμητο θησαυρό.
Ο σύγχρονος άνθρωπος στηριζόμενος στα επιτεύγματα της επιστήμης και της τεχνολογίας και εγκλωβιζόμενος σε μια απατηλή εγκόσμια αθανασία λησμονεί τον εσωτερικό του κόσμο και αναλώνεται στην εξυπηρέτηση των υλικών του αναγκών και την ικανοποίηση των σωματικών του αισθήσεων. Επιδιώκει την άνεση και την ατομική ευημερία, μολονότι διαπιστώνει εμπειρικά ότι με τον τρόπο αυτόν δεν βρίσκει την ειρήνη και την ευτυχία, αλλά βυθίζεται όλο και περισσότερο στην μοναξιά του και την απογοήτευση. Η εγκατάλειψη του Θεού ως κέντρου αναφοράς της προσωπικής και της κοινωνικής του ζωής νεκρώνει τον πνευματικό του κόσμο και παραλύει τις κοινωνικές του σχέσεις. Ο άνθρωπος συρρικνώνεται στον ατομισμό του και αλλοτριώνεται από την ανθρωπιά του.
Μετάφραση: Πολυξένη Τσαλίκη-Κιοσόγλου
Εξώφυλλο: Μαλακό
Σελίδες: 496
Α΄ Έκδοση: 04/2018
Μετάνοια
Το βιβλίο αυτό περιέχει τους βίους δέκα αγίων γυναικών, πρώην ασώτων και αμαρτωλών, που μέσα από τη μετάνοια έφτασαν στην αγιότητα. Στο παράρτημα του βιβλίου υπάρχουν λόγοι αποδιδόμενοι σε δύο μεγάλους Πατέρες της Εκκλησίας, τον Άγιο Ιωάννη τον Χρυσόστομο και τον Άγιο Νικόδημο τον Αγιορείτη, καθώς και ένα απάνθισμα σχετικών προσευχών.
Νέα έκδοση σε Νεοελληνική απόδοση
Εξώφυλλο: Μαλακό
Σελίδες: 216
Α΄ Έκδοση: 2016