Από τη γη στον ουρανό
Μορφές που έφυγαν.
Tά πρόσωπα τοῦ παρόντος βιβλίου ἀποτελοῦν μέλη τῆς παρατάξεως τοῦ Κυρίου, πού ἔζησαν κατά τίς ἐντολές τοῦ Θεοῦ καί πίστευσαν, ὅτι «θάνατος καταφρονεῖται, ἐπειδή ὁ Χριστός ἐπεδήμησε» (Χρυσόστομος. Ε.Π.Ε. 18,510).
Οφείλουμε ευγνωμοσύνη στον Κύριο, διότι κοντά στά ἄλλα, μᾶς ἀξίωσε να γνωρίσουμε καί νά συνδεθοῦμε μέ ἐναρέτους χριστιανούς, κληρικούς και λαϊκούς.
Προσωπικά εὐχαριστῶ τόν Θεό, διότι μέ ἀξίωσε, τόν ἀνάξιο, νά προπέμψω πρόσωπα ἀρετῆς καί ἁγίων πράξεων. Νά προσφωνήσω κεκοιμημένους, πού ἔφεραν τα στίγματα ἤ τοῦ μόχθου ἤ τοῦ πόνου ἤ τῆς ἀδικίας ἤ τῆς ἀσκήσεως. Να ρίξω τόν ἀδύνατο προβολέα τοῦ λόγου μου, γιά νά φανερωθοῦν διαμάντια, πού τά ἔκρυβε ἡ γῆ καί πού τώρα ἐλπίζω, ὅτι λαμπυρίζουν στόν Οὐρανό.
Τα πρόσωπα, πρός τιμή τῶν ὁποίων βγαίνει καί αὐτό τό βιβλίο, εἶναι οἱ «πλούσιοι τοῦ Θεοῦ» (Ματθ. ιβ’ 21). Αγωνίστηκαν, γιά νά ἐξασφαλίσουν «θησαυρόν ἐν οὐρανοῖς» (Ματθ. στ΄ 19).
Ἡ παρουσίασις τῶν προσώπων στο βιβλίο γίνεται κατά χρονολογική σειρά τῆς κοιμήσεώς τους. Στα χρόνια πού διακονῶ τόν θεῖο λόγο, μίλησα καί σέ ἄλλες ἐπικήδειες συνάξεις. Δυστυχῶς δεν κρατήθηκαν σημειώσεις. Γνωρίζω, ὅτι ὅσοι δεν συμπεριελήφθησαν, δέν θά παραπονεθοῦν γιά τήν παράλειψι. Ἄλλωστε είναι γραμμένοι «ἐν βίβλῳ ζωῆς» (Φιλιπ. δ΄ 3).
Από τη γη στον ουρανό – τεύχος 3ο
Μορφές, που έφυγαν. (τεύχος 3ο)
Tά πρόσωπα τοῦ παρόντος βιβλίου ἀποτελοῦν μέλη τῆς παρατάξεως τοῦ Κυρίου, πού ἔζησαν κατά τίς ἐντολές τοῦ Θεοῦ καί πίστευσαν, ὅτι «θάνατος καταφρονεῖται, ἐπειδή ὁ Χριστός ἐπεδήμησε» (Χρυσόστομος. Ε.Π.Ε. 18,510).
Οφείλουμε ευγνωμοσύνη στον Κύριο, διότι κοντά στά ἄλλα, μᾶς ἀξίωσε να γνωρίσουμε καί νά συνδεθοῦμε μέ ἐναρέτους χριστιανούς, κληρικούς και λαϊκούς.
Προσωπικά εὐχαριστῶ τόν Θεό, διότι μέ ἀξίωσε, τόν ἀνάξιο, νά προπέμψω πρόσωπα ἀρετῆς καί ἁγίων πράξεων. Νά προσφωνήσω κεκοιμημένους, πού ἔφεραν τα στίγματα ἤ τοῦ μόχθου ἤ τοῦ πόνου ἤ τῆς ἀδικίας ἤ τῆς ἀσκήσεως. Να ρίξω τόν ἀδύνατο προβολέα τοῦ λόγου μου, γιά νά φανερωθοῦν διαμάντια, πού τά ἔκρυβε ἡ γῆ καί πού τώρα ἐλπίζω, ὅτι λαμπυρίζουν στόν Οὐρανό.
Τα πρόσωπα, πρός τιμή τῶν ὁποίων βγαίνει καί αὐτό τό βιβλίο, εἶναι οἱ «πλούσιοι τοῦ Θεοῦ» (Ματθ. ιβ’ 21). Αγωνίστηκαν, γιά νά ἐξασφαλίσουν «θησαυρόν ἐν οὐρανοῖς» (Ματθ. στ΄ 19).
Ἡ παρουσίασις τῶν προσώπων στο βιβλίο γίνεται κατά χρονολογική σειρά τῆς κοιμήσεώς τους (το παρόν – τρίτο τεῦχος ἀφορά στο διάστημα 2017-2024). Στα χρόνια πού διακονῶ τόν θεῖο λόγο, μίλησα καί σέ ἄλλες ἐπικήδειες συνάξεις. Δυστυχῶς δεν κρατήθηκαν σημειώσεις. Γνωρίζω, ὅτι ὅσοι δεν συμπεριελήφθησαν, δέν θά παραπονεθοῦν γιά τήν παράλειψι. Ἄλλωστε είναι γραμμένοι «ἐν βίβλῳ ζωῆς» (Φιλιπ. δ΄ 3).
(Από τον πρόλογο)
Ελευθερία: προνόμιο, δώρο ή πρόβλημα
– Γιατί ο Θεός αφήνει να πεθαίνουν από την πείνα παιδιά;
– Γιατί δημιούργησε τον κόσμο, αφού γνώριζε ότι κάποιοι θα κολαστούν;
– Γιατί δεν εκμηδενίζει τους κακούς από τον κόσμο;
– Έχουμε δικαίωμα να διαλέγουμε μεταξύ ζωής και θανάτου;
– Τι λέει η Ορθοδοξία στο πρόβλημα της ελευθερίας και του λεγόμενου απόλυτου προορισμού;
Κοντά σ’ αυτά έρχονται να προστεθούν και οι ακόλουθες απορίες:
– Θα αναστηθούν τα σώματά μας και πως θα είναι τα αναστημένα αυτά σώματα;
Ερωτήματα που συνδέονται άμεσα με το πολυσυζητημένο θέμα της καύσεως των νεκρών.
Στα καυτά και εύλογα αυτά ερωτήματα δίνουν απαντήσεις οι θεοφόροι Πατέρες της Εκκλησίας μας, που ερμήνευσαν με το φωτισμένο από το Άγιο Πνεύμα νου τους την Αγία Γραφή. Και που στάθηκαν δίπλα στον άνθρωπο με σταυρική και θυσιαστική αγάπη.
Εξώφυλλο: Μαλακό
Σελίδες: 112
Γ΄ Έκδοση: 2014
Η αιώνιος ζωή
Η ζωή συνεχίζεται. Η παρούσα ζωή είναι ο προθάλαμος της αιωνιότητας. Το βιβλίο αυτό του Αρχιμανδρίτου Δανιήλ Αεράκη, με οδηγό την Αγία Γραφή και τους πατέρες της Εκκλησίας μας, μας βοηθάει να πιστέψουμε σε αυτό που η Εκκλησία μας διδάσκει, την Αιώνιο Ζωή!
Εξώφυλλο: Μαλακό
Σελίδες: 128
Δ΄ Έκδοση: 2008
Η αιώνιος ζωή (προσφορά 50 τεμαχίων)
ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΠΡΟΣΦΟΡΑ!
Τα 50 ΒΙΒΛΙΑ (Η αιώνιος ζωή) από 100 ευρώ ΤΩΡΑ ΣΤΗΝ ΤΙΜΗ ΤΩΝ 70 ευρώ και με δωρεάν τα ταχυδρομικά έξοδα.
*Η προσφορά για τα δωρεάν ταχυδρομικά ισχύει για παραγγελίες εντός Ελλάδας και με αποστολή με τα Ελληνικά Ταχυδρομεία (ΕΛ.ΤΑ), είτε με κατάθεση στον τραπεζικό λογαριασμό του βιβλιοπωλείου, είτε με αντικαταβολή.
Η Ανάσταση των νεκρών
Η Ανάσταση του Χριστού και η ανάσταση των νεκρών, όπως είναι γνωστό, είναι τα δύο μεγάλα δόγματα πάνω στα οποία θεμελιώνεται ο Χριστιανισμός.
Εάν λείψουν αυτά, η χριστιανική διδασκαλία και η πίστη των Χριστιανών είναι κενή, είναι χωρίς νόημα, όπως μας βεβαιώνει ο Απόστολος Παύλος στην Α’ Προς Κορινθίους, 15, 13-14: “Ει δε ανάστασις νεκρών ουκ έστιν, ουδέ Χριστός εγήγερται· ει δε Χριστός ουκ εγήγερται, κενόν άρα το κήρυγμα ημών, κενή δε και η πίστις υμών”.
Ομιλίες απομαγνητοφωνημένες
Εξώφυλλο: Μαλακό
Σελίδες: 200
Α΄ Έκδοση: 05/2012
Η αποτέφρωση των νεκρών
Η αποτέφρωση των νεκρών στο δίκαιο του περιβάλλοντος. Στόχος αυτής της μελέτης ήταν η παραγωγή ενός γόνιμου επιστημονικού διαλόγου αναφορικά με την εξέλιξη του νόμου τόσο σε επίπεδο εγχώριου όσο και διεθνούς δικαίου σχετικά με το ζήτημα της μεταθανάτιας διάθεσης του ανθρώπινου σώματος. Μέσα από την ενδελεχή αξιολόγηση του ισχύοντος στη χώρα μας νομοθετικού καθεστώτος της αποτέφρωσης των νεκρών αναδείχθηκε η ανυπέρβλητη δυσκολία εντοπισμού ενός κοινού σημείου συνάντησης του νέου αυτού εναλλακτικού τρόπου διαχείρισης του νεκρού σώματος με τα παγιωμένα δεδομένα του συνταγματικού μας πολιτισμού.
Εξώφυλλο: Μαλακό
Σελίδες: 122
Α΄ Έκδοση: 12/2018
Η ζωή μετά τον θάνατο
Ο θάνατος είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα πού απασχόλησε τούς ανθρώπους όλων των εποχών. Ζώντας μέσα στην Εκκλησία έχουμε τη δυνατότητα να τον υπερβούμε. Τα λείψανα των αγίων είναι απόδειξη ότι έχει καταργηθεί ο θάνατος.
Όλα τα σχετικά με τον θάνατο: Χωρισμός της ψυχής από το σώμα, τα τελώνια, θάνατος των νηπίων, μεταθανάτιες εμπειρίες, αθανασία της ψυχής, καθαρτήριο πυρ, η κρίση, παράδεισος και κόλαση, αιώνια ζωή, χρόνος και έσχατα εξετάζονται μέσα από την προοπτική της αναστάσεως του Χριστού.
Έργο της Εκκλησίας είναι να θεραπεύει τούς ανθρώπους για να δουν τον Θεό ως Φως, διότι η αιώνια ζωή έχει σχέση με τον τρόπο πού ζούμε στην παρούσα ζωή.
Εξώφυλλο: Μαλακό
Σελίδες: 432
Ι΄ Έκδοση
Η μετά Θάνατον Αιώνια Ζωή
Όποιος μπορεί να αντιμετωπίσει και κυρίως να νικήσει τον θάνατο, μπορεί να ατενίσει με χαρά και αισιοδοξία την ζωή του. Η νίκη κατά του θανάτου επιτυγχάνεται με ένα και μοναδικό τρόπο, λατρεύοντας, ευχαριστώντας και δοξολογώντας τον Λυτρωτή Ιησού. Πράγματι, ο Ιησούς “Χριστός Ανέστη εκ νεκρών, θανάτω θάνατον πατήσας”.
Στη νίκη κατά του θανάτου χρειάζεται η πίστη, ο αγώνας για την απόκτηση των αρετών, η μυστηριακή ζωή, αλλά και η γνώση της θεολογίας μας και ειδικότερα της Ορθοδόξου δογματικής διδασκαλίας για τον θάνατο και την μετά θάνατο ζωή.
Η μετά θάνατον ζωή
Με οδηγό την πίστη στην Εκκλησία κατέχουμε την αλήθεια σε ό,τι αφορά την μεταθάνατον ζωή. Ο θάνατος εξακολουθεί βέβαια να είναι ένα μυστήριο. Και μυστηριώδη είναι και όσα τον συνοδεύουν. Ο Κύριος και οι Άγιοι Πατέρες διεφώτισαν ορισμένες πτυχές, σήκωσαν κατά κάποιο τρόπο το παραπέτασμα που μας χωρίζει από τον άλλο κόσμο και μας έδωσαν όσες πληροφορίες χρειαζόμαστε, κι όσες πρέπει τελικά να γνωρίζουμε γι’ αυτόν τον κόσμο. Αυτό προσπαθεί να κάνει η παρούσα έκδοση. Με γνώμονα την Αγία Γραφή και τους Αγίους Πατέρες προσπαθεί να ερευνήσει τι συμβαίνει μετά τον τάφο και μετά τον Θάνατο. Η οδός της Εκκλησίας είναι η μόνη ασφαλής την οποία μπορούμε να ακολουθήσουμε. Κάθε άλλος δρόμος είναι ολισθηρός και επικίνδυνος.
Η΄ Έκδοσις
Θάνατος, Ανάσταση και Αιώνια ζωή
Αγιογραφική και αγιοπατερική προσέγγιση για το μυστήριο του θανάτου, την ανάσταση και την αιώνια ζωή.
Ερωτήσεις και απαντήσεις.
Σειρά: “Δομικά της πίστης”, 2
Εξώφυλλο: Μαλακό
Σελίδες: 376
Β΄ Έκδοση: 2005
Κηδείες και μνημόσυνα
Τι πρέπει να κάνουν οι ζώντες για τους κεκοιμημένους τους. Τι ωφελεί τους ζώντες και τους κεκοιμημένους.
Εξώφυλλο: Μαλακό
Σελίδες: 64
Γ΄ Έκδοση: 2016
Μπροστά στο τέλος
Η ευθανασία, το νόημα της ζωής και το “σύνδρομο του θανάτου”
Η βαθιά αποστροφή και συνάμα εμμονή με τον θάνατο που παρατηρείται στη σύγχρονη δυτική κουλτούρα πιστοποιεί τη δύναμή του πάνω μας. Έχει γίνει το πρωταρχικό μας ταμπού και πολλοί από μας έχουμε φθάσει στο σημείο να τον βλέπουμε σαν μια υπέρτατη δύναμη, κάτι σαν θεότητα. Όμως, όπως συμβαίνει με όλα τα πράγματα που θεοποιούμε, καταφέραμε να ξεπεράσουμε το φόβο μας γι’ αυτόν τόσο όσο χρειάζεται για να τον χειριζόμαστε για τους σκοπούς μας… Ξεπεράσαμε την αποστροφή μας για το θάνατο τόσο όσο χρειάζεται για να τον κάνουμε εργαλείο: να ξεφορτωνόμαστε δι’ αυτού κάποιους εγκληματίες, ή να τερματίζουμε ανεπιθύμητες εγκυμοσύνες και να “ανακουφίζουμε” σιγά-σιγά δι’ αυτού τη δυστυχία της αρρώστιας και της δοκιμασίας. Μέσα από τις δικές μας επιλογές και προτιμήσεις, δημιουργήσαμε μια κουλτούρα θανάτου.
Η σύγχρονη εκκοσμικευμένη κοινωνία τρέφει τη φαντασίωση ότι καταφάσκει στη ζωή και βιάζεται να απορρίψει τη βιβλική οπτική ως αρρωστημένη και απόκοσμη. Στην πραγματικότητα, η εκκοσμικευμένη κοινωνία είναι αυτή που καλλιεργεί την εντύπωση -ενίοτε τη βεβαιότητα- ότι ο θάνατος παραμονεύει παντού και αγκαλιάζει τη ζωή μας. Αντίθετα, σύμφωνα με τη Βίβλο, ο θάνατος υποτάσσεται σ’ ένα θεό που λυτρώνει την τραυματισμένη από την αμαρτία κτίση και καθιστά το θάνατο ένα ενδεχόμενο μάλλον παρά την υπέρτατη πραγματικότητα.
Πρόλογος: π. Βασίλειος Καλλιακμάνης
Μετάφραση: Πολυξένη Τσαλίκη-Κιοσόγλου
Ο άνθρωπος μπροστά στον Θάνατο
Η έννοια του θανάτου σε επιλεγμένα αυτοτελή έργα του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου
Στις σελίδες του βιβλίου αυτού, διερευνάται η σχέση του θανάτου µε το προπατορικό αµάρτηµα, η έννοια του θανάτου πριν και µετά την έλευση του Ιησού Χριστού στον κόσµο, καθώς και η σχέση του θανάτου µε τη σταυρική θυσία και την κάθοδο του Χριστού στον Άδη.
Εξετάζεται ο θάνατος ως φυσικό γνώρισµα της ανθρώπινης φύσης, ο θάνατος του ανθρώπου ως δικαίωµα του Θεού, η υπακοή µέχρι το θάνατο στο θέληµα του Θεού, ο άδικος και ο δίκαιος θάνατος.
Επίσης, µελετάται ο ύπνος ως θάνατος, ο θάνατος ως το τέλος της πλεονεξίας, ο θάνατος ως ρυθµιστής των ανθρωπίνων πραγµάτων και σχέσεων.
Ακόµα θα ερευνηθεί αν ο άνθρωπος έχει εµπειρία θανάτου. Επίσης, εξετάζονται τα εξής θέµατα: Γιατί ο θάνατος έρχεται ξαφνικά; Γιατί ο άνθρωπος φοβάται το θάνατο; Ποια είναι η σχέση του θανάτου µε τη συντέλεια του κόσµου; Ποια είναι η έννοια του θανάτου ως δασκάλου; Ακολούθως, θα εξεταστεί αν ο θάνατος αποτελεί το τέλος της αµαρτίας, επίσης, θα διερευνηθεί η µετά θάνατον πορεία τόσο του αµαρτωλού και αµετανόητου όσο και του ενάρετου ανθρώπου και η τύχη του σώµατός του.
Ακόµα θα ερευνηθεί η τύχη της ψυχής των κεκοιµηµένων κατηχουµένων.
θα εξεταστούν ο θάνατος ως αιτία του µαρτυρίου, η τιμητική αξία του µαρτυρικού θανάτου και, τέλος, ο µαρτυρικός θάνατος ως µίµηση του θανάτου του Χριστού.
Ο Θάνατος και η Πέραν του Τάφου Ζωή
Ο σημερινός άνθρωπος συνεπαρμένος από τις μεγάλες επιστημονικές και τεχνολογικές κατακτήσεις του αντιμετωπίζει με αλαζονεία και περιφρόνηση τα υπαρξιακά προβλήματά του. Δεν θέλει να ασχολείται και να θυμάται γεγονότα, που θέτουν τέρμα στην αυτονομημένη επιστημονική του γνώση. Έτσι, όταν αμείλικτα έρχεται ο θάνατος, μένει βουβός και ανήμπορος να εξηγήσει το φοβερό αυτό γεγονός…
Ο θάνατος αποτελεί αναμφίβολα το πλέον καταλυτικό γεγονός για την ζωή του ανθρώπου. Η παρουσία του πάντοτε γέμιζε την ψυχή του ανθρώπου με φόβο και έφερνε τη σκέψη του σε απορία και αδιέξοδο.
Κανένα άλλο γεγονός δεν προκαλεί και δεν συνοδεύεται από τόσα έντονα δυσάρεστα συναισθήματα.
Παρά το γεγονός όμως ότι αποτελεί μιαν αδιαμφισβήτητη και αναπότρεπτη πραγματικότητα στη ζωή μας, τραγική συνέπεια της αποστασίας μας από τον ζώντα και αληθινό Θεό, με τον θάνατο και την Ανάσταση του Κυρίου μας, ο θάνατος νικήθηκε. Έχασε τη δύναμη και την αποκρουστικότητά του. Γίνεται κατά τον Μ. Βασίλειο “ζωής αφορμή”, γέφυρα με την οποία: περνάμε από τα πρόσκαιρα στα αιώνια και από τα φθαρτά στα άφθαρτα. Το φως της Αναστάσεως του Χριστού μας διαλύει τη μαυρίλα του θανάτου. Και η ελπίδα της κοινής αναστάσεως και της αιώνιας ζωής μεταβάλλει τον θάνατο σε ύπνο.
Μέσα από τις σελίδες του ανά χείρας βιβλίου, ο συγγραφέας προσπαθεί να προσεγγίσει και να φωτίσει το μεγάλο θέμα του θανάτου και της πέραν του τάφου ζωής, έχοντας σαν οδηγό την Ορθόδοξη εκκλησιαστική παράδοση.
Έχοντας σαν αποκλειστική βάση την διδασκαλία της Ορθόδοξης Εκκλησίας, το πόνημα αυτό του π. Δημητρίου έρχεται να φωτίσει τα μυστηριώδη και πολλές φορές δυσερμήνευτα γεγονότα του θανάτου και της ζωής μετά απ’ αυτόν, προσφέροντας στον αναγνώστη ένα πλούσιο υλικό, ένα φιλοκαλικό απάνθισμα για το μυστήριο του θανάτου, που ο συγγραφέας σαν φιλόπονη μέλισσα μάζεψε από διάφορες πηγές, παλαιές αλλά και σύγχρονες. Το υλικό αυτό μπορεί να πείσει και ένα δύσπιστο ακόμα αναγνώστη για την σοβαρότητα του θέματος, αλλά και να τον προτρέψει να ετοιμάζεται για τη φοβερή στιγμή του θανάτου.