Ο πειρατής της Μονεμβασιάς

Αν τα δευτερόλεπτα μπορούσαν να γίνουν ώρες κι αν δεν ταΐζαμε τις κότες καλαμπόκι, η εικόνα της Σταύρωσης μπορεί να μη βρισκόταν σήμερα στην εκκλησία του Ελκόμενου. Αναρωτιέμαι αν η πόρτα στο σπίτι του Ακατονόμαστου έκλεισε μόνη της την ώρα της καταιγίδας κι αν ο κύριος Λάκης ήταν στ’ αλήθεια αστυνομικός. Ευτυχώς που ο πειρατής δε βρήκε γυμνοσάλιαγκες εκείνο το πρωί στο κάστρο κι ευτυχώς που εγώ γνωρίστηκα με δυο ταχυδρομικά περιστέρια στην αυλή της κυρίας Κοτούς. Όμως, δε θα ξεχάσω ποτέ τα τόσο νόστιμα βυζαντινά φαγητά, τις λαμπερές χρωματιστές σκόνες στο μισοφωτισμένο εργαστήρι του ζωγράφου, και τη Μονεμβασιά, που έρχεται υπέροχη, παλιά κι όμορφη τα βράδια στα όνειρά μου!  (Οδυσσέας)

Ένα σπασμένο τζάμι, μια είδηση σε κάποια ξεχασμένη εφημερίδα οδηγούν τους τρεις φίλους μας στη Μονεμβασιά. Εκεί ζουν την ομορφιά της παλιάς πολιτείας, γνωρίζουν την ιστορία της, δοκιμάζουν τα φαγητά που έτρωγαν οι Βυζαντινοί και μαθαίνουν πώς ζωγραφίζονται οι βυζαντινές εικόνες. Ο Οδυσσέας, ο Θωμάς, η Ραλλού σε μια νέα, τρελή αστυνομική περιπέτεια!

Εικονογράφηση: Χρήστος Γουσίδης

Εξώφυλλο: Μαλακό

Σελίδες: 144

Α΄ Έκδοση: 05/2018