Ιστορική, ποιητική και θεολογική προσέγγιση του Ακαθίστου Ύμνου

Η ακολουθία των Χαιρετισμών στη σημερινή λειτουργική μας τάξη εντάσσεται στο πλαίσιο της ακολουθίας του Μικρού Αποδείπνου, όπως αυτό τελείται όλο τον χρόνο, κάθε βράδυ. Ακολουθώντας την ίδια τάξη, ψάλλεται επίσης τις πρώτες τέσσερις εβδομάδες της Μεγάλης Σαρακοστής –κατά σειράν η κάθε μία από τις τέσσερις Στάσεις των Χαιρετισμών–, ενώ την Παρασκευή της πέμπτης εβδομάδος ψάλλεται ολόκληρη η ακολουθία του Ακαθίστου Ύμνου.
Oι Χαιρετισμοί και η ακολουθία του Ακαθίστου Ύμνου κατέχουν ξεχωριστή θέση στις καρδιές μας. Η αιτία δεν είναι μόνον η εκφραστικότητα και ο πλούτος των κειμένων, καθώς και το εμπνευσμένο μελωδικό ένδυμα των λόγων. Είναι κυρίως η διαρκής παρουσία της Κυρίας Θεοτόκου, τόσο στην εθνική όσο και στην προσωπική του καθενός μας ιστορία. Το πόνημα ετούτο ας είναι μία ελάχιστη προσφορά αγάπης και σεβασμού προς την εν πρεσβείαις ακοίμητον Παναγία μας…
π. Δημήτριος Αθανασίου

Εξομολογουμένου αγώνας και αγωνίες

Η παρούσα μελέτη προσπαθεί να απαντήσει στα παρακάτω ερωτήματα:
– Η Αγία Γραφή αναφέρεται στην Εξομολόγηση;
– Η Εξομολόγηση υπάρχει στη ζωή της Εκκλησίας από το ξεκίνημά της, και αν ναι, ποιον ρόλο διαδραματίζει;
– Οι Πατέρες της Εκκλησίας, οι Εκκλησιαστικοί συγγραφείς και οι Σύνοδοι πώς εκφράζονται για την αξία της Εξομολόγησης;
– Τι ακριβώς είναι το μυστήριο της Μετάνοιας και πού στοχεύει;
– Είναι υποχρεωτικό (δηλ. απόλυτα αναγκαίο για τη σωτηρία μου) ή προαιρετικό;
– Είναι κατ’ εξοχήν προνόμιο των χριστιανών;
– Ο μεταμοντέρνος τρόπος ζωής και οι ψυχολογικές μου συντεταγμένες πόσο με επηρεάζουν καθώς προσέρχομαι να εξομολογηθώ;
– Τι είναι η αμαρτία; Είναι όλοι αμαρτωλοί, ακόμα κι εκείνοι που δεν νιώθουν έτσι;
– Εάν κανείς δεν έχει εξομολογηθεί μέχρι τώρα, γιατί αξίζει όντως να το κάνει;
– Πολλές φορές γεννιούνται σκέψεις και προβληματισμοί που φρενάρουν την απόφαση για Εξομολόγηση. Υπάρχουν σαφείς απαντήσεις για την υπέρβασή τους;
– Για όσους εξομολογούνται, παρουσιάζονται συχνά πολλές δυσκολίες, οι οποίες κάνουν την Εξομολόγηση μη λειτουργική. Μπορούν να ξεπεραστούν;
– Χρειάζεται προετοιμασία η Εξομολόγηση; Αν ναι, τι είδους;
– Μαζί με την Εξομολόγηση είναι απαραίτητη και η μετάνοια. Γνωρίζω όμως ποιο είναι το αληθινό της περιεχόμενο;
– Την ώρα της Εξομολόγησης ποιος είναι ο ρόλος του πνευματικού;
– Τι σημαίνει ότι εξομολογούμαι ενώπιον της Εκκλησίας;
– Ως εξομολογούμενος, πώς καλούμαι να εκφραστώ και τι πρέπει να προσέξω την ώρα του μυστηρίου; Πριν και κατά την Εξομολόγηση ποια λάθη-παγίδες πρέπει να αποφύγω;
– Ποια είναι η πηγή και η αξία της Συγχώρησης; Τι μπορεί να μου προσφέρει;
– Μετά την Εξομολόγηση τι αλλάζει στη ζωή μου; Πώς καλούμαι να ενεργήσω;

Πρόλογος έκδοσης: π. Θεοφάνης Ραυτόπουλος, Αλέξανδρος Μ. Σταυρόπουλος

Βιβλίο ζωγραφικής και αντι-στρές

Με κείμενα από τους Αγίους της Εκκλησίας και την Αγία Γραφή, που μιλούν γι΄ αυτό που είναι ο Θεός μας: Αγάπη!

Γεμίστε τον χρόνο μας με στιγμές αναψυχής, ζωγραφίζοντας την αγάπη του Θεού.

“Όποιος δεν αγαπάει, δεν γνώρισε τον Θεό,
γιατί ο Θεός είναι αγάπη”
Α΄ Ιωάννου 4,8

Πάλη με τον Θεό στο κενό του θανάτου

Ποῦ εἶσαι· Ἐσύ ὁ Θεός τῆς εὐσπλαχνίας καί τοῦ ἐλέους;

Αυτό το ερώτημα κυριαρχούσε βασανιστικά μέσα μου (με όλους τους φθόγγους σε διάτορη κραυγή) καθώς περνούσα την πύλη του κοιμητηρίου (όπως ο Ιωνάς το στόμα του κήτους) βλέποντας εκατοντάδες ανθρώπους να τα κατακλύζουν (νεκρούς καταποθέντας ήδη, αλλά και ζωντανούς σε αναμονή…).
Στάθμευσα το αυτοκίνητο μου και δυό κορίτσια, συμμαθήτριές της, βουβά κι απαρηγόρητα έκλαιγαν στην πλαϊνή της εκκλησίας θύρα. Άηχα όλα, παντού σιωπή. Μία στοιχειωμένη απουσία. Δεν είναι η σιωπή των νεκρών πού βαραίνει· η σιωπή τής απουσίας Σου είναι πού μας τυραννά.

Σε ψάχνουμε όλοι -γι’ αυτό μάλλον και δεν Σε βρίσκουμε- γύρω από τον πόνο, πριν από τη θλίψη, μετά από την απώλεια. Κανείς όμως δεν τολμά να σκύψει και να κοιτάξει μέσα στον πυρήνα του χάους, μέσα στην ίδια την οδύνη, μέσα στο κενό, στην απώλεια, στο οριακά μηδέν, γιατί τότε θα Σ’ έβλεπε ήδη να το σαρκώνεις, να το ενυλίσσεσαι, δικό Σου να το κάνεις.

Πολλές φορές λοιπόν δεν μας γλιτώνεις, δεν αποσοβείς το κακό, δεν επεμβαίνεις ανασταλτικά, αλλά βρίσκεσαι εκεί και συντροφεύεις. Σώζεις με το να συνοδοιπορείς, με το να μοιράζεσαι το βάρος, με το να δείχνεις μία έξοδο και ένα νόημα εκεί που όλα σταματούν. Σαν το φεγγάρι είσαι –κι ας ψάχνουμε εμείς για ήλιο– που καθώς βγαίνει, τη νύχτα αθωώνει, σχεδόν την εξυμνεί.

Σκέψεις και λογισμοί ο άλλος μας εαυτός

Ανθολογία Πατερικών Κειμένων

Oι λογισμοί μας έχουν επίδραση στον κό­σμο μας. Οι αρνητικές σκέψεις για μέλη της οικογενείας μας ή συναδέλφους αλλάζουν τις σχέσεις μας. Αν αντιπαθούμε κά­ποιους στη δουλειά και επιτρέπουμε στον εαυτό μας να κάνει κακούς λογισμούς για λογαριασμό τους, πιθανόν και αυτοί να ανταποκριθούν στις χαμηλές προσδοκίες μας. Αν όμως, προσευχόμαστε και ζητούμε από τον Θεό να τους ευλογήσει και να ευλογήσει και τη σχέση μας μαζί τους, τότε αλλάζουμε προς το καλύτερο και εμείς και αυτοί.
ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΤΡΥΦΩΝΑΣ ΤΟΥ ΒΑΣΟΝ

Σε μια εποχή που η σκέψη και η λογική επεξεργασία γίνεται δυνατότητα ρομποτικών μηχανών, όλο και πε­ρισσότερο συνειδητοποιούμε ότι οι σκέψεις και οι λογισμοί μας καθορίζουν σε μεγάλο βαθμό τις πράξεις μας. Ή έστω επηρεάζουν καθοριστικά την εσωτερική μας κατάσταση και τη στάση μας στη ζωή. Σε αυτή την ανθολογία κειμένων, περισσότεροι από 100 Πατέρες της Εκκλησίας και άνθρωποι του πνεύματος μας αποκαλύπτουν τα μυστικά του «άλλου μας εαυτού» και μας εισάγουν στον μυστικό κόσμο των λογισμών…