Χριστούγεννα-Με γιορτινές κατασκευές και χειροτεχνίες
Ένα πρωτότυπο βιβλίο με δραστηριότητες για την περίοδο των Χριστουγέννων. Περιλαμβάνει μια υπέροχη αφίσα Α3 με την εικόνα της Γεννήσεως φιλοτεχνημένη από την Χριστίνα Δουληγέρη. Το καραβάκι των Χριστουγέννων. Χρωμοσελίδες για να μάθουν τα παιδιά χρωματίζοντας το ιδιόμελο «Τι σοι προσενέγκωμεν Χριστέ;» και πολλά λαμπερά αυτοκόλλητα.
Δίγλωσση έκδοση (ελληνικά-αγγλικά).
Χριστουγεννιάτικα διηγήματα για παιδιά και νέους
Με τα πρωτότυπα κείμενα και μεταφορά σε απλούστερη γλώσσα
Διαβάζοντας Παπαδιαμάντη στις μέρες μας, γνωρίζουμε όχι μόνο έναν κόσμο που φεύγει, αν δεν έχει κιόλας φύγει, αλλά προπάντων μια στάση ζωής, έναν τρόπο να βλέπουμε γεγονότα, ανθρώπους και καταστάσεις στην κάθε φορά επίκαιρη πραγματικότητα. Πώς βιώνεται π.χ. η μετοχή στην ανθρώπινη κοινότητα, η συμπάθεια στη σχέση των ανθρώπων με τα ποικίλα δεινά τους, η διάκριση και επιλογή ανάμεσα στο αληθινό και στο ψεύτικο.
Μια στάση ζωής σμιλεμένη μέσα από αιώνες παράδοσης και πολιτισμού, στέρεη και πάντα πολύτιμη, θησαυρός που μπορούν να τον ανακαλύψουν και οι καινούριες γενιές μέσα στις ιστορίες του μεγάλου μας συγγραφέα και να χαρούν την κριτική και ποιητική συνάμα σκέψη του, το χιούμορ και την απαράμιλλη εκφραστική του τέχνη.
Χρονολόγιο – Ημερολόγια ετών 1967 – 2021
Το “Χρονολόγιο” δεν είναι ημερολόγιο. Είναι πολλά ημερολόγια. Για τον συντάκτη του παρόντος είναι μια διακονία επί πενήντα τέσσερα χρόνια. Σε νεαρή ηλικία μου ανατέθη η διακονία της συντάξεως του κατ΄ έτος ημερολογίου τσέπης.
Πλην ενός από τα 55 ημερολόγια (του 1991), που αφιερώθηκε στον θερμουργό επίσκοπο Γεώργιο Παυλίδη, μητροπολίτη Νικαίας, όλα τα άλλα αφιερώθηκαν σε θεολογικά, πνευματικά και ηθικά θέματα.
Στο παρόν βιβλίο ο συντάκτης αναπολεί και μια ακόμη δυσκολία, την τυπογραφική. Παρελαύνουν από τις σελίδες του παρόντος όλες οι μορφές της τυπογραφικής τέχνης. Στοιχειοθεσία από “κάσα” – λινοτυπία – φωτοσύνθεσις -ηλεκτρονικός υπολογιστής.
- Το ουσιώδες βέβαια είναι το πως το χρονολόγιο της ζωής μας θα γίνει αιωνολόγιο στη Βασιλεία των Ουρανών. Ο χρόνος κυλά.
- Ας μη λησμονούμε, ότι ο Θεός υπάρχει “προ χρόνων αιωνίων” (Τίτ. α΄ 2).
- Ας μη χάσουμε την ευκαιρία του λοιπού χρόνου μας: “Τον υπόλοιπον χρόνον της ζωής ημών εν ειρήνη και μετανοία εκτελέσαι”.
Χρωματίζω τη Σμύρνη
Στα σχέδια του βιβλίου και στα κείμενα που τα συνοδεύουν θα βρείτε τον κόσμο της Σμύρνης να απλώνεται μπροστά στα μάτια σας, θα μάθετε ενδιαφέροντα πράγματα για τη Σμύρνη των παππούδων και των πατέρων μας, θα ταξιδέψετε με τη φαντασία σας στους δρόμους και στα σοκάκια της.
37 ΣΧΕΔΙΑ ΜΕ ΕΠΙΒΛΗΤΙΚΑ ΚΤΙΡΙΑ ΤΗΣ ΣΜΥΡΝΗΣ ΣΕ ΕΓΧΡΩΜΗ EIKONA ΚΑΙ Α/Μ ΓΙΑ ΧΡΩΜΑΤΙΣΜΟ
Υπό την αιγίδα της Ενώσεως Σμυρναίων
Χωρίς να Σταυρωθούμε δεν θα Αναστηθούμε δεν θα δοξασθούμε
Ήλθε η εποχή που όλα θα ταπεινωθούν… Και θα ταπεινωθούν για να σταυρωθούν, να αναστηθούν και να δοξαστούν ξανά Ορθόδοξα σε όλη τη γη. Καθότι δεν έχουμε “εθνικό ή κρατικό” Θεό, αλλά τον Τρισάγιο Θεό, Θεό του σύμπαντος κόσμου που θέλει η αποστολική πίστη των Ορθοδόξων στις μέρες μας, να δοκιμάσει την πίστη και την ολιγοπιστία όλων μας, ηγετών και λαού! Γιατί ο Χριστός χρειάζεται τους δικούς του ανθρώπους τώρα, για να φτιάξει “το καινούργιο πλήρωμα του σκάφους Του” έλεγε ο άγιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης. Ποιο είναι το σκάφος του Χριστού; Είναι η Ορθόδοξη Εκκλησία. Αυτό είναι το σκάφος του Χριστού. Και αποφάσισε ο Χριστός να καθαρίσει το πλήρωμα του σκάφους Του, το οποίο δεν είσαστε μόνο εσείς οι απλοί Χριστιανοί, αλλά και οι παπάδες, οι δεσποτάδες, οι πατριάρχες και οι κυβερνήτες. Τώρα θα δώσουμε εξετάσεις όλοι. Εμείς με Πνεύμα Άγιο, Πνεύμα της Αλήθειας, να αγωνιζόμαστε να καθαρίσουμε τον εαυτό μας διά της μετάνοιας, για να περάσουμε από το παρά φύσιν στο κατά φύσιν και να φτάσουμε στο υπέρ φύσιν που θέλει η Ορθόδοξη Εκκλησία να μας δώσει, όχι μόνο σ’ εμάς αλλά και σε όλους τους καλοπροαίρετους ανθρώπους Ευρωπαίους και μη. Διότι η μία και μοναδική αλήθεια της Ορθοδόξου πίστεως είναι αυτή που ελευθερώνει τον άνθρωπο από την αμαρτία, από την πλάνη, από τον θάνατο και τον διάβολο… Και επειδή αγαπούμε τον άνθρωπο και όχι την αμαρτία, αγαπούμε και την Ευρώπη όσο και αν κάποιοι δεν το καταλαβαίνουν! Η ελευθερία από την αμαρτία του αθεϊσμού της Ευρώπης, θα βοηθήσει όλον τον κόσμο, και αυτή θα επέλθει μέσα από την αναλαμπή της Ορθοδοξίας που έρχεται μετά τα γεγονότα, τα πονεμένα και παιδαγωγικά, τα οποία ζούμε και θα ζήσουμε.
Ψαλώ τω Θεώ μου ή τω εαυτώ μου;
Η ψαλτική τέχνη ως διακονία και χάρισμα.
Όταν η λατρεία νοθεύεται, όταν επικρατούν τα επουσιώδη και όχι τα ουσιώδη, όταν δίνουμε περισσότερη σημασία στα μικρά και όχι στα μεγάλα, όταν η λατρεία του Θεού μεταβάλλεται σε λατρεία του εγώ, όταν προβάλλεται ο άνθρωπος και χάνεται ο Χριστός, δεν μπορεί ένας ποιμένας να μην εκφράζει τον προβληματισμό του, να μην κοινοποιεί την αγωνία του. Το βιβλίο αυτό είναι μια έκφραση αγωνίας προς τους αδελφούς ιεροψάλτες, από έναν άνθρωπο που διακόνησε το αναλόγιο πολλές δεκαετίες και γνώρισε από κοντά τους κινδύνους που ελλοχεύουν.
Β΄ Έκδοση
Ψάχνω την Ψυχή μου
Ομιλίες για το Τριώδιο, την Αγία Τεσσαρακοστή και την Μεγάλη Εβδομάδα Αγίου Γαβριήλ Επισκόπου Ιμερετίας
Μέσα στο βιβλίο αυτό διαβάζουμε τις θεόπνευστες ομιλίες του Αγίου Γαβριήλ Επισκόπου Ιμερετίας για τοΤριώδιο, την Αγία Τεσσαρακοστή και την Μεγάλη Εβδομάδα. Τον σύγχρονο άνθρωπο απασχολούν βαθιά τα θέματα της αυτογνωσίας, της γαλήνης, της ισορροπίας, της αγάπης. Τι λέει για όλα αυτά η ορθόδοξη νηπτική παράδοση; Μέσα από τις ομιλίες του αγίου επισκόπου, ο οποίος αφουγκράστηκε τα μύχια χιλιάδων ψυχών του ποιμνίου του, παίρνουμε τις απαντήσεις, που δίνει η βιωμένη πίστη στον Χριστό.
Ψηφίδες του ουρανού
Κείμενα συνοδοιπορίας με τον Χριστό
Συχνά λέμε ψέματα στόν ἑαυτό μας, προσπαθώντας νά ὡραιοποιήσουμε τή λάθος ἐπιλογή. Μιλᾶμε συνέχεια γιά τό πόσο σημαντικό εἶναι νά εἶσαι ὁ ἑαυτός σου τήν ἴδια στιγμή πού, οἱ περισσότεροι ἀπό ἐμᾶς, ὑποδυόμαστε κάποιον ἄλλο. Ἀπό τά πιό ἁπλά πράγματα, ὅπως τό ντύσιμο, τά μέρη πού βγαίνουμε, οἱ σχέσεις μας μέ τούς ἄλλους μέχρι τά πιό σημαντικά, ὅπως τά ἰδανικά καί οἱ ἀξίες τῆς πίστης μας… τό νά μήν εἴμαστε ὁ ἑαυτός μας εἶναι ἀρκετά σύνηθες. Εἶναι ὅμως καί πολύ ἐξοντωτικό.
Τό καλύτερο δῶρο πού μποροῦμε νά κάνουμε στούς ἑαυτούς μας εἶναι νά εἴμαστε αὐθεντικοί. Ἄς διανύσουμε τό δικό μας σταυροδρόμι κι ἄς ἀποθέσουμε τόν δικό μας θησαυρό, κοιτώντας πάντοτε ψηλά στόν οὐρανό! Τότε θά συνειδητοποιήσουμε ὅτι οἱ ψηφίδες τῆς ζωῆς μας εἶναι ἐκεῖνες πού θά μᾶς βοηθήσουν στό νά δημιουργήσουμε τό πιό ὄμορφο ψηφιδωτό στόν οὐρανό.
Τά κείμενα τοῦ βιβλίου αὐτοῦ εἶναι ἱστορίες πού βίωσα καί ἄκουσα. Ὅ,τι κατάφερε νά μέ κάνει νά νιώσω ἄνθρωπος. Ὅ,τι κέρδισε τό ἐνδιαφέρον μου, ὅ,τι μέ ἀνέβασε κι ὅ,τι μέ ἔριξε. Σέ ὅ,τι ἔδωσα δύναμη νά ἐξουσιάσει τά συναισθήματά μου. Σκέψεις κι ἀπόψεις μιᾶς ἄλλης στιγμῆς, ἑνός ἄλλου ἑαυτοῦ στόν ὁποῖο ὅμως εὔκολα μπορεῖς νά γυρίσεις, νά θυμηθεῖς…
Κάθε κείμενο ἔχει ὡς βασικό συστατικό τόν πόνο ἤ τή χαρά – τή δική σου ἤ τοῦ ἄλλου. Καί δέν εἶναι τά λόγια του πού ἐκφράζονται, ἀλλά τά συναισθήματά του.
Ὡστόσο πίσω ἀπ’ ὅλα αὐτά παραμένεις ἐσύ. Κι αὐτό πού εἶσαι, κανένα κείμενο δέν μπορεῖ νά τό καταγράψει ὁλοκληρωτικά, παρά μόνο οἱ ΨΗΦΙΔΕΣ ΤΟΥ ΟΥΡΑΝΟΥ…Γιατί μόνο ἐκεῖ ἀνήκεις, ἀνήκουμε ὁλοκληρωτικά!
Ψυχή μου, κουράστηκες;
Ψυχή μου, κουράστηκες; – Η ψυχική κόπωση ως πνευματικό πρόβλημα
Είναι δυστυχώς βασικό γνώρισμα του σύγχρονου τεχνοκρατούμενου ανθρώπου αυτή η ψυχική κόπωση. Ως παγκόσμια νόσο της εποχής μας τη χαρακτηρίζουν οι ειδικοί, με τις γνωστές και τόσο δυσμενείς επιπτώσεις της.
Σε αυτό το βιβλίο δίνονται πολύτιμες οδηγίες για τον τρόπο αντιμετωπίσεως όλων των συναφών σύγχρονων προβλημάτων με βάση τον αιώνιο λόγο του Θεού.
Ψυχή που γεννήθηκε για ν΄αγιάσει
Ο ιεραπόστολος, λόγιος ασκητής και πνευματικός, Γέροντας Ευσέβιος Βίττης.
“Ω Κύριε Ιησού μου, πράε και ταπεινέ τη καρδία,
Σε παρακαλώ και Σε ικετεύω με όλη μου την καρδιά:
Από την επιθυμία να με εκτιμούν, ελευθέρωσέ με.
Από την επιθυμία να με αγαπούν, ελευθέρωσε με…”
Έχοντας πλήρη επίγνωση ότι ο μοναδικός Γέροντας Ευσέβιος ήταν ένας πολύεδρος αδάμαντας της αρετής, τον οποίο από όποια οπτική γωνία και αν τον κοίταζες αισθανόσουν θάμβος, τόλμησα να τον δω με τα μάτια της ψυχής μου και η ακτινοβολία του με θάμπωσε. Στην ιερή μνήμη του, έτσι θαμπωμένος, τόλμησα ο ανάξιος να καταθέσω αυτές τις σκέψεις νομίζοντας αφελώς ότι κάτι προσφέρω. Το έκανα, για να εξωτερικεύσω την ανάγκη μου να προσφέρω από το άντλημα της καρδιάς μου «ευσεβείας νάματα». Το έκανα ενθυμούμενος τις προσωπικές πνευματικές στιγμές μαζί του, διαβάζοντας τις επιστολές που μου έστελνε και συζητώντας με στενά πνευματικά του παιδιά, όπως τον γιατρό μας Η.Π. Ο Γέροντας δεν έχει ανάγκη προβολής ως ουρανοπολίτης, ούτε ήθελε προβολές και παρουσίες στην επίγεια ζωή του. Ζούσε στην αφάνεια και τον γέμιζε η πανταχού παρουσία του Κυρίου μας, το κάλλος της μορφής του οποίου τώρα απολαμβάνει με τα ίδια του τα μάτια. Εμείς, όμως, οι ζώντες, «οι περιλειπόμενοι», έχουμε ανάγκη να δροσισθούμε με νάματα σωτηρίας. Το άντλημά μου, δυστυχώς, είναι μικρό. Ίσως, όμως, δροσίσει κάποιες διψασμένες καρδιές, οδηγώντας τες στην πηγή της ζωής, τον Χριστό μας, που τόσο ο Γέροντας Ευσέβιος αγάπησε. Έτσι, δροσισμένες στο καύμα του σύγχρονου κόσμου, του κόσμου του αιώνος τούτου, του απατεώνος, ας ανάψουν ένα κερί στην μνήμη του και ας τον επικαλεσθοῦν στα προβλήματά τους ως «Πατερούλη του ουρανού».
Είπε ο π. Ευσέβιος: «Η αγάπη είναι η ζωή της καρδιάς μου. Ευχαριστώ τον Θεό, που μου έδωσε τις διάφορες ασθένειες να πονώ, για να καταλαβαίνω καλύτερα τους ανθρώπους που πονούν και υποφέρουν.»
Ψυχική Τόνωση
Η πνευματική ζωή είναι μία πορεία, ένας δρόμος. Είναι ο ένθεος τρόπος της ζωής. Στοιχείο απαραίτητο της πνευματικής ζωής είναι ο διαρκής πνευματικός αγώνας «προς τας αρχάς, προς τας εξουσίας, προς τους κοσμοκράτορας του σκότους του αιώνος τούτου, προς τα πνευματικάς πονηρίας» (Εφ. Στ’, 12). Είναι αγώνας κατά του παλαιού εαυτού μας, εναντίον των παθών και αδυναμιών μας, εναντίον του «ενοικούντος εν ημίν παλαιού ανθρώπου». Σκοπός της πνευματικής ζωής είναι η κατάκτηση του Ιησού, η παρουσία του Χριστού στην καρδιά μας. Δεν νοείται πορεία πνευματικής εν Χριστώ ζωής χωρίς τη γλυκειά συνοδοιπορία του Ιησού.
Έχει όμως ανάγκη η εν Χριστώ πνευματική ζωή συνεχούς αναρριπίσεως του ιερού ζήλου. Υπάρχουν δυσκολίες, υπάρχουν εμπόδια, υπάρχουν και αντιθέσεις. Πρέπει ο πνευματικός άνθρωπος να τα αντιμετωπίσει υπερνικώντας τα. Προς τούτο είναι απαραίτητη ανάγκη η συνεχής πνευματική τροφοδοσία, προσευχή έντονη και θερμή, μελέτη και εντρύφηση στο λόγο του Θεού. Η προσευχή και η μελέτη του λόγου του Θεού ενδυναμώνουν και ενισχύουν τον αγωνιζόμενο πιστό, του φωτίζουν τον δρόμο και τον βοηθούν ώστε να εξέλθει νικητής.
Ένα μικρό και πενιχρό βοήθημα για τον πνευματικό αγώνα της ζωής είναι και οι πτωχές γραμμές του βιβλίου τούτου. Ένα μικρό συνδαύλισμα στην προσπάθεια υπερνικήσεως των εμποδίων και κατακτήσεως του Ιησού στην καρδιά. Είναι γραμμένο με απλότητα, με πολλή αγάπη. Έχει δε ένα και μοναδικό σκοπό, την ψυχική τόνωση του πνευματικού αγωνιζόμενου πιστού. […]
Ψυχοθεραπευτική προσέγγιση του καρκινοπαθούς
Η εικοσιπενταετής και πλέον κλινική εμπειρία υποδοχής αιτημάτων αντιμετώπισης καρκινοπαθών στο δημόσιο νοσοκομείο μάς οδήγησε να συνδέσουμε την διαφορετικότητα της μορφής του εντοπισμένου σωματικού συμπτώματος με τα τρία επίπεδα εκδήλωσης της ύπαρξης: τις δράσεις του σώματος, τις σκέψεις και τα συναισθήματα του ανθρώπου.
Υποστηρίζεται μάλιστα σθεναρά ότι η προοδευτική κατάρρευση της άμυνας του ανοσοποιητικού συστήματος, ΑΠΣ, συνέπεια χρόνιου στρες, απώλειας, άγχους και κατάθλιψης συνιστούν προδιαθεσικούς παράγοντες νόσησης.
Εντάσσουμε τον καρκίνο στα ψυχοσωματικά νοσήματα διότι αφορά μια πρώιμη ναρκισσιστική διαταραχή. Το πρώιμο ανεπεξέργαστο ψυχικό τραύμα με τα χαρακτηριστικά του ξένου σώματος όπως απουσία, απώλεια, παραμέληση, κενό, αμφιθυμία, διαταραγμένη παρουσία της μητέρας, συνιστά ερεθιστικό παράγοντα που εγγράφεται σταθερά στη μνήμη του σώματος και καταναλώνει τον ψυχισμό.
Ο καρκίνος καλεί τον άνθρωπο τον οποίο επισκέπτεται, να επανεξετάσει τη σημασία και τη λειτουργία του προσβεβλημένου οργάνου. Θέτει ερωτήματα και επαναφέρει επιτακτικά τις επιλογές και τις προτεραιότητες του ανθρώπου για την σχέση του με το σώμα και το σύνολο του εαυτού: Είναι εν τέλει αυτές οι επιλογές υπέρ της ζωής ή υπέρ του θανάτου;
Ωδή στο εφήμερο
Η Λύπη κατά τους Πατέρες
Η λύπη και η αθυμία είναι καταστάσεις που καθημερινά ταλαιπωρούν και βαραίνουν την ψυχή του ανθρώπου. Οι άγιοι Πατέρες της Εκκλησίας μας, όντας και αυτοί μέτοχοι των συνεπειών της πεσμένης ανθρώπινης φύσης, προβληματίσθηκαν πάνω στο θέμα της λύπης, το μελέτησαν βαθιά και μας άφησαν με το σοφό λόγο και τη γραφίδα τους τα συμπεράσματά τους, τόσο για τα αίτια και τις συνέπειες της λύπης, όσο και για τον τρόπο υπέρβασής της.
Ως έλαφος διψώσα
Ασκητικές ιστορίες… παντού καιρού
Μία εικόνα παρμένη από την Αγία Γραφή δίνει το στίγμα των κειμένων του ανά χείρας βιβλίου: το εντυπωσιακό ελάφι, το οποίο ψάχνει εναγωνίως να βρει την πηγή του νερού που θα ξεδιψάσει το καύμα που συχνά νιώθει… Οι πρωταγωνιστές των ιστοριών, πραγματικοί ως επί το πλείστον, καθώς περιγράφονται είτε στο “Λειμωνάριον” του Ιωάννου Μόσχου είτε σε βίους των αγίων μας, έχουν αυτό ακριβώς το χαρακτηριστικό: αναζητούν να ξεδιψάσουν από τη μόνη πηγή που πραγματικά ξεδιψάει τον άνθρωπο και που είναι ο Κύριος Ιησούς Χριστός… Νομίζουμε ότι στα “ελάφια” αυτά της ερήμου, αλλά και της κοινωνικής ζωής, μπορούμε να βρούμε τον τρόπο και τον δικό μας – να αναζητούμε πάντοτε τον Χριστό και την αίσθηση της παρουσίας Του στην ύπαρξή μας…