Σύγχρονες αναγνώσεις στους Ψαλμούς

Ο άνθρωπος πρώτα αισθάνθηκε και μετά συλλογίσθηκε, πρώτα προσευχήθηκε και κατόπιν θεολόγησε. Η αποκάλυψη του ζώντος Θεού σεβάστηκε αυτή την ανθρωπολογική σταθερά. Και φιλανθρώπως ποιούσα, παραχώρησε την θεολογούσα διάνοια ως συνοδοιπόρο στη φλεγόμενη καρδία. Για να μη χαθεί στον δρόμο του αχανούς και πολυεπίπεδου αισθήματος.
Οι Ψαλμοί λειτουργούν ως μια τέτοια πυξίδα…
Η ποίηση προορίζεται ανέκαθεν για τα μη συμβατικά, για τα ουσιώδη, για τα “ενώπιον του Θεού πολύτιμα” (Α’ Πέτρου 3: 4). Και όταν δεχθεί την ευλογία να εκφέρεται συλλογικά στα πλαίσια της Λατρείας, “εν ενί στόματι και μια καρδία”, τότε επιτελεί το αναντικατάστατο έργο να ενώνει τα “πολύτιμα” των πιστών σε ένα, τους εκπαιδεύει να συμφωνούν στις καίριες προτεραιότητες, προσανατολίζει την κοινότητα της ζωής τους προς τα θεανθρωπίνως ουσιώδη. Προς “τα θυσιαστήρια Κυρίου των δυνάμεων” (Ψαλμ. 83: 4).
Ένα βιβλίο αφιερωμένο σ’ εκείνους που παλεύουν στη ζωή τους σε κλίματα παρόμοια και πλέουν σε νερά σαν εκείνα που χαρτογραφούν οι Ψαλμοί, είτε εντός είτε εκτός της Εκκλησίας.

Το Θείον και Ιερόν Τετραευαγγέλιον και η Αποκάλυψις Ιωάννου του Θεολόγου

Κείμενον εκ των αρχαίων εκδόσεων της Βενετίας και της εγκεκριμένης υπό της Ιεράς Κοινότητος Αγίου Όρους Άθω εκδόσεως του έτους 1933.

Ὁ Ἰησοῦς Χριστός εἶναι ἡ δεσπόζουσα μορφή της παγκόσμιας Ιστορίας. Δέν ἔγραψε βιβλία. Κι ὅμως, οἱ βιβλιοθήκες εἶναι μικρές για να χωρέσουν τα βιβλία πού γράφτηκαν γι’ Αὐτόν. Ἡ διδασκαλία Του έχει μοναδική ἐπιδραστικότητα στη ζωή τῶν ἀνθρώπων, 2000 χρόνια τώρα.
Ὁ λόγος Του, ἁπλός καί ὑψηλός, γλυκός και διεισδυτικός, πειστικός, ζωντανός, ἀληθινός, ξεσηκώνει εσωτερικές, εἰρηνικές επαναστάσεις ποὺ ἀπελευθερώνουν, ἑλκύει τους ἀνθρώπους, τούς μαγνητίζει καί τούς συνδέει άρρηκτα με το θείο Του Πρόσωπο.
Η διδαχή Του έχει διαχρονική αξία. Ἄλλωστε, τό ἀληθινό εἶναι πάντοτε σύγχρονο. Ἐνῷ τό σύγχρονο δεν είναι πάντοτε ἀληθινό. Κανείς δέν εἶπε ποτέ κάτι ωραιότερο για το Θεό, γιά τόν ἄνθρωπο, για τον κόσμο. Για τη δημοκρατία, για τα ἀνθρώπινα δικαιώματα. Επειδή δέν εἶναι ἁπλῶς ἔξυπνες ή και μεγαλειώδεις συλλήψεις ενός ανθρώπου, ἀλλά ἡ ἀποκάλυψη γιά τόν ἄνθρωπο ἀπό τό Δημιουργό του.
Ἡ ἐπί τοῦ ὄρους ὁμιλία τοῦ Χριστοῦ συγκεφαλαιώνει τη διδασκαλία Του. Ἄν καί καταγράφηκαν καί ἄλλες ὁμιλίες δασκάλων πού ἄλλαξαν τον κόσμο, καμμία δέν εἶχε τόσο ἰσχυρό αποτύπωμα.
Ὅποιος τὴν ἀποδεχθεῖ καί τήν ἐμπιστευθεί βαθειά ὡς κανόνα τῆς ζωῆς του ἐντός τῆς Ἐκκλησίας, γίνεται για την κοινωνία ἁλάτι και φῶς καί εὐλογία!

Ἀποτελεῖ πανανθρώπινο φαινόμενο ἡ ἀναζήτηση τοῦ Θεοῦ καί ἀδήριτη ψυχική ἀνάγκη ἡ δίψα γιά γνώση καί κοινωνία μαζί Του. Ἡ ἁμαρτία καί ἡ ἄγνοια, ὅμως, τοῦ Θεοῦ ὁδήγησαν τους ἀνθρώπους νά πιστέψουν γιά θεούς πρόσωπα θνητά, ἄλογα ζῶα καί φαινόμενα φυσικά, γιά νά βροῦν τήν σωτηρία τους καί ἔτσι λάτρευσαν τήν κτίση ἀντί γιά τόν κτίστη Θεό.
Στήν ἱστορία τῆς ἀνθρωπότητος παρουσιάστηκαν κατά καιρούς πολλοί «σωτῆρες». Ἕνας, ὅμως, εἶναι ὁ ἀληθινός Θεός καί ὁ μοναδικός Σωτήρας, ὁ Θεάνθρωπος Ἰησοῦς Χριστός, διότι Αὐτός εἶναι:

Ὁ μόνος πού ἔπλασε τόν ἄνθρωπο, τοῦ ἔδωσε τό αὐτεξούσιο καί σέβεται τήν ἐλευθερία του.
Ὁ μόνος πού προφητεύθηκε ἀπό πολλούς προφῆτες, πρίν γεννηθῆ, καί προφήτευσε.
Ὁ μόνος πού ἀπέδειξε καί βεβαίωσε τήν θεϊκή Του ἰδιότητα μέ τήν παρουσία καί τά θαύματά Του.
Ὁ μόνος πού ἀπεκάλυψε τήν ἀληθινή θεογνωσία, τήν πίστη στήν Ἁγία Τριάδα, καί φανέρωσε τό μυστήριο τῆς ὑποστατικῆς ἑνώσεως στό Πρόσωπό Του, τῆς θείας μέ τήν ἀνθρώπινη φύση.
Ὁ μόνος ἀναμάρτητος καί ὁ μόνος πού, ὡς Θεός, συγχώρησε ἁμαρτίες καί μετέδωσε τήν ἐξουσία τῆς ἀφέσεως τῶν ἁμαρτιῶν.
Ὁ μόνος πού γνώριζε τά πάντα, παρελθόντα, παρόντα καί μέλλοντα.
Ὁ μόνος πού δίδαξε τήν τελειότατη διδασκαλία, τό Εὐαγγέλιο τῆς σωτηρίας, πού ρυθμίζει κατά τόν ἄριστο τρόπο τίς σχέσεις τῶν ἀνθρώπων μέ τόν Θεό καί μεταξύ τους.
Ὁ μόνος νικητής τοῦ θανάτου, πού ἀνέστησε νεκρούς ἀλλά καί τόν ἴδιο τόν ἑαυτό Του, καί ἀπέδειξε μέ τίς πολλές ἐμφανίσεις Του ἀληθινή τήν Ἀνάστασή Του.
Ὁ μόνος πού ἀναλήφθηκε μέ τό σῶμα Του ἐνώπιον τῶν Μαθητῶν Του στούς οὐρανούς ἀλλά καί παραμένει μαζί μας.
Ὁ μόνος πού ἀγάπησε πραγματικά τόν ἄνθρωπο καί θυσιάσθηκε γιά τήν σωτηρία του.