Γέρων Εφραίμ Κατουνακιώτης, ο θεολόγος και παιδαγωγός της ερήμου
Ο Γέροντας Εφραίμ ήταν ένας απλοϊκός άνθρωπος του λαού, όπως ο ίδιος έλεγε συνήθως, ο οποίος όμως με την ησυχαστική του παιδεία και τη νοερά εργασία έφθασε σε υψηλά πνευματικά επίπεδα. Γέμισε η ψυχοσωματική του ολότητα, το “είναι” του, με το πλήρωμα της θεότητας που κατοίκησε μέσα του και έτσι κατόρθωσε απ’ αυτή τη ζωή να γίνει μέτοχος της άκτιστης δόξας του Θεού. Ο πατήρ Εφραίμ αξιώθηκε να έχει καθαρή νοερά θεωρία του Θεού· “γνους τον Θεόν, μάλλον δε γνωσθείς υπό του Θεού” (Γαλ. 4, 9). Με την υπακοή, την άσκηση και την ησυχία, με άφθονα δάκρυα, με καθαγνισμένες τις αισθήσεις, με γαλήνιο νου και καθαρά την καρδία ελάμβανε Χάρη και γνώσεως φωτισμό. Ο όσιος Γέροντας ήταν προϊόν του Αγίου Πνεύματος. Είχε επιτύχει μια βαθιά προσωπική βιωματική συνάντηση με τον Κύριο μέσα στη Χάρη του Αγίου Πνεύματος. Είχε φθάσει έτσι σε υψηλά επίπεδα θεοείδειας.
Ζούσε κατ’ αυτόν τον τρόπο μέσα στον κόσμο της ιερής ησυχίας με το όνομα και το πρόσωπο του Χριστού. Είχε “καθαρή” προσευχή και για τούτο ήταν θεολόγος, σύμφωνα με τη διδακτική ρήση του αγίου Σιλουανού: «Αν είσαι θεολόγος, προσεύχεσαι καθαρά. Αν προσεύχεσαι καθαρά, τότε είσαι θεολόγος».
Είχε επίσης “αληθινή” προσευχή ο Γέροντας Εφραίμ. Είχε προσευχή τέτοια, την οποία θεωρεί ως προϋπόθεση της πραγματικής Θεολογίας ο όσιος Νείλος ο Ασκητής: «Αν είσαι θεολόγος, θα προσευχηθείς αληθινά. Και αν προσεύχεσαι αληθινά, είσαι πράγματι θεολόγος».
Πρόλογος: Μητροπολίτης Αργολίδος Νεκτάριος
Περιέχει CD
Εξώφυλλο: Μαλακό
Σελίδες: 536
Α΄ Έκδοση: 11/2016
Γέρων Θαδδαίος, ένας πνευματικός της εποχής μας
«Οι σκέψεις, οι διαθέσεις, οι επιθυμίες κατευθύνουν τη ζωή μας. Με όποιο είδος σκέψης ασχολούμαστε, τέτοια είναι και η ζωή μας. Εάν οι σκέψεις μας είναι ειρηνικές, ήσυχες, γεμάτες αγάπη, καλοσύνη, ευγένεια και καθαρότητα, τότε μέσα μας επικρατεί ηρεμία, επειδή όλες οι ήρεμες σκέψεις δίνουν εσωτερική ειρήνη, που εκπέμπεται από μέσα μας.
Κοπιάστε, για να έχετε καλές σκέψεις και καλές επιθυμίες και για τους φίλους και για τους εχθρούς, και θα δείτε πώς αυτό θα φέρει καλούς καρπούς και σε σας και σ’ όλους όσοι σας περιβάλλουν».
Γέροντας Θαδδαίος
Ένα βιβλίο με πολύτιμο πνευματικό σχολιασμό για την πτώση και την θεία χάρη, την επικοινωνία με τον Θεό, τις σκέψεις και τους λογισμούς, το Θείο και το ανθρώπινο θέλημα, τον Παράδεισο και την Κόλαση, την ταπεινοφροσύνη και την υπακοή, την ψυχή, την πνευματική πρόοδο, τα μυστήρια και πολλά άλλα θέματα που αφορούν στην εν Χριστώ ζωή μας.
Εισαγωγή: π. Γεώργιος Κονισπολιάτης
Εξώφυλλο: Μαλακό
Σελίδες: 208
Α΄ Έκδοση: 07/2017
Γέρων Ιωσήφ Βατοπαιδινός
Γέρων Ιωσήφ Βατοπαιδινός (1.7.1921-1.7.2009)
Από μικρό παιδί είχα μία ευλάβεια προς την Εκκλησία, πράγμα που παραδόξως αποδέχτηκε και σεβάστηκε ο πατέρας μου, αν και δεν ήταν καθόλου θρησκευόμενος. Μου επέτρεπε να ασχολούμαι με την θεία Λατρεία. Αν και τα άλλα αδέλφια μου, ακόμα και την Κυριακή, τα έστελνε στις απαραίτητες αγροτικές εργασίες, εμένα μου επέτρεπε να εκκλησιάζομαι και να βοηθώ στο ψαλτήρι. Προκειμένου να μάθω βυζαντινή μουσική η οποία μου άρεσε πάρα πολύ, είχα την άδειά του να πηγαίνω μερικά βράδια την εβδομάδα στο Λευκόνοικο, όπου ήταν το Γυμνάσιο, πέντε χιλιόμετρα μακριά από το χωριό μου, πράγμα επικίνδυνο τότε για έναν δεκαεξαετή.
Η μητέρα μου, η γιαγιά μου και οι θείες μου έτρεφαν ιδιαίτερη ευλάβεια προς τον Θεό. Αυτό επηρέασε και εμένα αναμφίβολα. Ο ιερέας του χωριού μου ήταν απλός, ανεπιτήδευτος, με αγάπη και λειτουργικότητα, με σοβαρότητα και προσεκτική ζωή. Έδειχνε πολλή αγάπη προς το πρόσωπό μου, γι’ αυτό αργότερα με προώθησε και στην Ιερατική Σχολή. Δειλιούσα στην σκέψη της ιεροσύνης αναλογιζόμενος από την μια το μέγεθός της και από την άλλη την αναξιότητά μου. Μία φορά όμως, όταν τελείωσα το μάθημα της βυζαντινής μουσικής, μου λέγει ο δάσκαλος: “Δεν έρχεσαι να σε κάνουμε διάκο εδώ στο Λευκόνοικο που θέλουμε ένα διάκο”; Μόλις μου το είπε αυτό, άναψε μία φωτιά μέσα στην καρδιά μου να διακονήσω την Εκκλησία του Χριστού. Αλλά πώς να το πω στον πατέρα μου; Αν όμως κάτι είναι εκ Θεού, γίνεται, όσο και αν αυτό φαίνεται δύσκολο ή αδύνατο λογικά. Η θεία μου, στην οποία αποκάλυψα το μυστικό μου, το είπε στον πατέρα μου, και αυτός προς έκπληξη όλων μας είπε: “Χρειάζονται χρήματα οι σπουδές αυτές, αλλά ας πάει”. (από τον εισαγωγή της έκδοσης)
Πρόλογος:Παναγιωτάτου Οικουμενικού Πατριάρχου κ.κ. Βαρθολομαίου
Εξώφυλλο:Μαλακό
Σελίδες:520
Α΄ Έκδοση:03/2018
Γέρων Κλεόπας
Ο βίος, οι δοκιμασίες και η διδασκαλία του μεγάλου Ρουμάνου ασκητή
Ο βίος, οι δοκιμασίες και η διδασκαλία του μεγάλου Ρουμάνου ασκητή γέροντα Κλεόπα (Ίλιε), που μέσα από παραστατικές αφηγήσεις και ζωντανές εικόνες της καθημερινής ζωής καθοδηγούσε και συμβούλευε τους ανθρώπους στην πορεία τους προς την αιώνια ζωή.
Γιατί ο κόσμος αγριεύει, κι όταν έχει κι όταν δεν έχει;
Ρώτησα την Οσία σοφία της Κλεισούρας…
Θέλω! Θέλω κι αυτό κι εκείνο και τ’ άλλο. Αγριεύω κι αγωνίζομαι ολοένα και περισσότερο. Ταλαίπωρος άνθρωπος εγώ! Φτάνω αυτό που θέλω, μα δεν προλαβαίνω να το χαρώ. Μαραίνεται η χαρά μου για τ’ άλλο που δεν έχω ακόμη. Γίνομαι θηρίο για εκείνο που ζητώ… Και δυο φορές θηρίο, αν ίσως χάσω κάτι από όσα έχω!
Η Οσία Σοφία της Κλεισούρας, που έζησε και ξεπέρασε την απληστία του κόσμου μας, κάτι έχει να μας πει!
Σειρά: Ρώτησα… 3ο τεύχος
Γίγαντες Ταπεινοί
Μέσα από την γλαφυρή πένα του Μικρασιάτη λογοτέχνη και ζωγράφου αναδύονται πρόσωπα και περιστατικά της αγιασμένης χριστιανικής ζωής.
Μαζί του και εμείς, συν-οδοιπόροι και ταξιδιώτες, παρακολουθούμε τις συναρπαστικές ζωές των Αγίων της εκκλησίας μας. Βιώνουμε στιγμές στον χρόνο που σφράγισαν τον τρόπο, την ζωή και το παράδειγμα που μας στέλνουν μέσα από τα χρόνια οι Άγιες μορφές που παρουσιάζονται στο βιβλίο αυτό.
Γίγαντες και την ίδια όμως ώρα, άνθρωποι, ταπεινοί στην καρδιά.
Οι Πατέρες της Ορθοδοξίας, ο Άγιος Συμεών ο Νέος Θεολόγος, η Αγία Φιλοθέη, ο Άγιος Μελέτιος και πολλές άλλες πνευματικές μορφές του χριστιανικού μας βίου ζωντανεύουνε μέσα από την γραφίδα του Κόντογλου.
Και έτσι παραμένουν φάροι φωτός για τον άνθρωπο που παλεύει, πέφτει και ξαναγεννιέται από τις στάχτες του χωρίς να ξεχνάει τα λάθη του.
Επανέκδοση: Μάρτιος 2023
Γνωρίζοντας τους Αγίους
Χριστιανικό Επιτραπέζιο Παιχνίδι για όλη την οικογένεια.
Το “Γνωρίζοντας τους Αγίους” είναι ένα χριστιανικό επιτραπέζιο παιχνίδι τσέπης για όλη την οικογένεια και παίζεται με 3 διαφορετικούς τρόπους.
Σκοπό έχει να εξοικειώσει τα παιδιά κάθε ηλικίας με τους Αγίους δια μέσω εικόνων και στοιχείων από τη ζωή τους.
Περιέχονται:
51 κάρτες για τη ζωή των Αγίων
2 λευκές κάρτες παιχνιδιού
Οδηγίες και κανόνες του παιχνιδιού
Γνωρίζοντας τους Αγίους – 2
Χριστιανικό Επιτραπέζιο Παιχνίδι για όλη την οικογένεια.
Το “Γνωρίζοντας τους Αγίους – 2” είναι ένα χριστιανικό επιτραπέζιο παιχνίδι τσέπης για όλη την οικογένεια και παίζεται με 3 διαφορετικούς τρόπους.
Το “Γνωρίζοντας τους Αγίους -2” αναφέρεται στο 2ο εξάμηνο του έτους (Ιούλιος-Δεκέμβριος) και αποτελεί συνέχεια του πρώτου (Ιανουάριος-Ιούνιος).
Σκοπό έχει να εξοικειώσει τα παιδιά κάθε ηλικίας με τους Αγίους δια μέσω εικόνων και στοιχείων από τη ζωή τους.
Περιέχονται:
50 κάρτες για τη ζωή των Αγίων
2 λευκές κάρτες παιχνιδιού
Οδηγίες και κανόνες του παιχνιδιού
Γνωριμία με τους Αγίους της Πελοποννήσου
Η σειρά φιλοδοξεί να γνωρίσει στους Ορθοδόξους Χριστιανούς τους Αγίους ευρύτερων γεωγραφικών διαμερισμάτων της Ελλάδος.
Η πλούσια εικονογραφημένη έκδοση, περιλαμβάνει τους Αγίους που γεννήθηκαν, έδρασαν, τελειώθηκαν ή συνδέθηκαν με οποιοδήποτε τρόπο με το συγκεκριμένο γεωγραφικό διαμέρισμα.
Ευλογία του Οικουμενικού Πατριάρχου και των Αρχιεπισκόπων Αθηνών και Κρήτης.
Σύνταξη και επιμέλεια εκδόσεως: κ. Ευάγγελος Π. Λέκκος, θεολόγος, τ. διευθυντής της Αποστολικής Διακονίας.
Δανιήλ πολυτιμημένος και απροσκύνητος
Πολυτιμημένος και Απροσκύνητος. Αυτός είναι με δύο λέξεις ο Δανιήλ!
Πολυτιμημένος από τέσσερις κοσμοκράτορες της εποχής του. Απέναντι σε όλους απροσκύνητος. Με μια ζωή ριψοκίνδυνη, ένδοξη, μεγάλη. Μια ιστορία διαχρονική, πάντοτε σύγχρονη. Προφήτης του χρόνου ερχομού του Ιησού Χριστού στον κόσμο. Άνδρας ιερών επιθυμιών και θείων αποκαλύψεων.
Η συναρπαστική ζωή του μεγάλου προφήτη Δανιήλ, όπως περιγράφεται μέσα στο αυτοβιογραφικό του βιβλίο «Δανιήλ» στην Παλαιά Διαθήκη.
Δέος και ικεσία με τους αγίους της Ευβοίας
Στην παλαίστρα της ζωής η αγιότητα δεν πρέπει να αποτελεί ένα λησμονημένο όραμα, αλλά τον σκοπό της όλης βιωτής μας με στέρεη βάση και με φωτεινούς οδοδείκτες το ηρωικό παράδειγμα των Αγίων μας.
Το Συναξάρι ενός Αγίου είναι μία κίνηση της Εκκλησίας προσλήψεως και εγκεντρισμού των λαών στο χριστολογικό της σώμα. Είναι μία πράξη φιλανθρωπίας και αγάπης. Η Εκκλησία καλείται να προσφέρει και πάλι σήμερα στον κόσμο τους Μάρτυρές της και τους Αγίους της, γιατί μόνο επάνω στους βωμούς και στα θυσιαστήρια οικοδομείται μία αληθινή σχέση Εκκλησίας και κόσμου, μία σχέση που να σώζει τον κόσμο και να καθιστά δυνατή την είσοδο της Βασιλείας του Θεού επί της γης.
Οι Άγιοι μας καλούν να ακολουθήσουμε το παράδειγμά τους μέσα στις συνθήκες που ο καθένας μας ζει. Οφείλουμε με έμφαση να ομολογήσουμε: η αγιότητα δεν είναι ένας κανόνας, ένα ιδανικό, έστω για ορισμένους μόνο. Είναι κλήση προς όλους μας. Ισχύει για όλους μας.
Δρόμοι της αγιότητας
Ο Γέροντας Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος και ο πνευματικός κόσμος της “Κεχαριτωμένης”
Τὸ βιβλίο αὐτὸ ἀφορᾶ ἕνα προσκύνημα τοῦ συγγραφέα, κατὰ τὴ διάρκεια τῆς τελευταίας δεκαπενταετίας, στὴν «Κεχαριτωμένη», τὸ μοναστήρι τοῦ Γέροντα Ἐπιφανίου Θεοδωρόπουλου στὴν Τροιζήνα. Δύσκολα βρίσκεις Ἕλληνα Χριστιανὸ ποὺ νὰ μήν τὸν γνωρίζει ὡς προικισμένο θεολόγο μὲ ὀξύνοια καὶ βαθειὰ γνώση τῶν ἱερῶν κανόνων τῆς Ἐκκλησίας μας καὶ ἄριστο πνευματικὸ καὶ συγγραφέα.
Ὑπῆρξε ἕνας ἄνθρωπος χαριτωμένος μὲ χαρίσματα ἀπὸ τὸν Θεὸ ποὺ κοσμοῦν Ἅγιους τῆς Ἐκκλησίας μας, ὅπως τοὺς φίλους του νεοφανεῖς ὁσίους Γεροντάδες τοῦ 20οῦ αἰῶνα (Πορφύριος Καυσοκαλυβίτης, Παΐσιος Ἁγιορείτης, Ἐφραὶμ Κατουνακιώτης, Καλλίνικος Ἐδέσσης, Φιλόθεος Ζερβάκος, Ἀμφιλόχιος τῆς Πάτμου). Καὶ αὐτὸ γιατὶ εἶχε παράλληλα ζωὴ μυστική, ἀσκητική, νηστείας, ἀγρυπνίας, προσευχῆς.
Ἕνα πνευματικό ὁδοιπορικὸ στὴν Ἱ. Μονὴ Κεχαριτωμένης Τροιζήνας
καὶ στὸν οὐράνιο, πνευματικὸ κόσμο τοῦ μακαριστοῦ
γέροντα Ἐπιφάνιου Θεοδωρόπουλου
Δύο πρωτοπόροι της Ιατρικής
Νικόλαος Πιρογκώφ
Άγιος Λουκάς Βόινο-Γιασενέτσκι
Στον 19ο αιώνα τέθηκε το θέμα “πίστη και επιστήμη” και από μια μερίδα αθέων τονίστηκε η αντίθεση μεταξύ των δύο. Κατά καιρούς το θέμα αυτό επανέρχεται. Στις μέρες μας με την εμφάνιση του COVID 19 μία ομάδα προσπάθησε να αναβιώσει την αντιπαράθεση. Οι μεγάλες μορφές του Ν. Πιρογκώφ και του αγίου Λουκά Βόινο Γιασενέτσκι καθώς και όλες οι επόμενες που θα παρουσιάσουμε, είναι, πιστεύουμε, αρκετές για να ισορροπήσουν τα πράγματα και να σταματήσει αυτή η ανόητη διαμάχη.
Πίστη και Επιστήμη Α΄
Εγνώρισα άνθρωπον εν Χριστώ
Μαρτυρίες για τις συμβουλές και τα θαύματα του Αγίου Πορφυρίου του Καυσοκαλυβίτου
Στη ζωή σου, παιδί μου, να κάνεις καλοσύνες. Ό, τι καλό σου περνάει από το χέρι να το κάνεις. Ανάγκες έχουμε όλοι. Είδες, όταν σε εξυπηρετεί κάποιος, πως ξεκουράζεσαι. Έτσι κι εσύ να προσεύχεσαι και να βοηθάς όλο τον κόσμο. Να βοηθάς περισσότερο τους φτωχούς, τους ανήμπορους, τους βασανισμένους, εκείνους που δεν θα μπορέσουν να σου ανταποδώσουν ποτέ το καλό που τους έκαμες και να είσαι σίγουρη ότι θα σου το ξεπληρώσει ο μεγαλοδύναμος Θεός.
Εξώφυλλο: Μαλακό
Σελίδες: 368
Α΄ έκδοση: 12/2018
Εικονογραφικό Συναξάρι
Ανάλογη με τη ζωγραφική επιφάνεια είναι η ακαλλιέργητη γη που περιμένει να προσφερθεί και να γεωργηθεί. Έτσι, θάλασσα και γη, η ζωγραφική επιφάνεια κρύβει τη δυνατότητα να μετατρέπεται σε χώρο παραμυθίας και χαράς. Μένει η ψυχή του καλλιτέχνη να μεταφέρει ουρανό, να μεταμορφώσει σε πραγματικό στολίδι την επιφάνεια, που ως κόσμος και κόσμημα προσφέρεται στους ανθρώπους.
Αυτή η επιφάνεια κινητοποιεί δυνάμεις συνειδητές η ασυνείδητες, λογικές η διαισθητικές, για να καλλωπιστεί και να μορφοποιηθεί ζωγραφικά. Είναι ο χώρος που η ψυχή καταθέτει χαρές και λύπες, καημούς και μεράκια. Είναι πεδίο ελεύθερης και αυθόρμητης κίνησης χωρίς δισταγμούς και δεσμεύσεις. Αυτή επαναφέρει αναμνήσεις, κινητοποιεί μνήμες και γίνεται χώρος προσευχής και άσκησης.
Εδώ οι παραλληλισμοί χαροποιούν, το φως και η χαρά νηστευτικά λαμπρύνονται. Ο κόπος και η άσκηση χαροποιά απαλύνονται. Οι αντιθέσεις και οι αντιπαλότητες συνταιριάζονται. Ο ηρωισμός και η αυτοθυσία προδίδονται. Ο χρόνος αυξομειώνεται. Τα λάθη επουλώνονται αγωνιστικά. Οι αποστάσεις σμικρύνονται και η ελπίδα ζωντανεύει.
Εικονογραφικό Συναξάρι – Λεύκωμα, Από τον Γιάννη Μενεσίδη.