Για μια Ανάσα Ελεύθερη
Από την τουρκοκρατούμενη Σύμη του 1900 μία πολυμελής οικογένεια σκορπίζεται στις κοιτίδες του Ελληνισμού κι από εκεί στην Γαλλία, τις Ηνωμένες Πολιτείες, τη Λιβύη…. Τέσσερα αδέλφια ενηλικιώνονται, ωριμάζουν, πολεμούν, ερωτεύονται, ζώντας μεγάλες στιγμές της ελληνικής και της παγκόσμιας Ιστορίας και λαχταρώντας μια ανάσα ελεύθερη. Σε ένα επικό μυθιστόρημα εκτυλίσσονται οι πόθοι και οι αγώνες του λαού μας από τις αρχές του 20ού αιώνα μέχρι την απελευθέρωση των Δωδεκανήσων.
Για την Πατρίδα
Το 1909 είναι η πρώτη χρονιά έκδοσης του βιβλίου. Μολονότι είναι το πρώτο έργο με μυθιστορηματική πλοκή της Πηνελόπης Δέλτα, διαφαίνεται η λογοτεχνική της δύναμη και η ικανότητά της στο πλάσιμο των χαρακτήρων.
Το Για την Πατρίδα μας μεταφέρει στην εποχή του Βασίλειου του Β’, του επονομαζόμενου Βουλγαροκτόνου, όταν οι Βούλγαροι, επωφελούμενοι από την απουσία του αυτοκράτορα στην Μικρά Ασία, επιτίθενται κατά της Μακεδονίας. Τότε ο Αλέξιος με την αγαπημένη του γυναίκα Θέκλα θα αναλάβουν την επικίνδυνη αποστολή να μεταφέρουν το μήνυμα στο δυνάστη του Δυρραχίου για να συνδράμει με το στόλο του. Περιπέτειες, Βούλγαροι κατάσκοποι, δυσχερείς συνθήκες πλέκουν μια πολύ ενδιαφέρουσα πλοκή. Το κυρίαρχο όμως είναι η δύναμη των συναισθημάτων: η αγάπη της Θέκλας για τον άνδρα της αλλά η αφοσίωση και των δύο στην ιδέα της πατρίδας και στο πρόσωπο του αυτοκράτορα.
Εικονογράφηση: Αγγελική Πιλάτη
Εξώφυλλο: Δεμένο
Σελίδες: 184
Α΄ Έκδοση: 11/2018
Για τους καρπούς της ακακίας
Η ιστορία της Ευγενίας δεν είναι ένα κουβάρι που ξετυλίγεται σιγά-σιγά. Είναι ένα παζλ, όπου τα κομμάτια συναρμολογούνται με σειρά μπορεί να φαίνεται τυχαία.
Με φόντο τα χρόνια της Κατοχής, του Εμφυλίου, καθώς και της μεταπολεμικής Ελλάδας, η ιστορία της φτάνει πιο κοντά μας, γίνεται πιό δική μας. Η ευωδία από τις ακακίες της αγγίζει τόσο τους απογόνους της, στα τέλη του 20ου αιώνα, όσο και την ψυχή του καθενός μας.
Εξώφυλλο: Μαλακό
Σελίδες: 500
Β΄ έκδοση: 2015
Γίγαντες Ταπεινοί
Μέσα από την γλαφυρή πένα του Μικρασιάτη λογοτέχνη και ζωγράφου αναδύονται πρόσωπα και περιστατικά της αγιασμένης χριστιανικής ζωής.
Μαζί του και εμείς, συν-οδοιπόροι και ταξιδιώτες, παρακολουθούμε τις συναρπαστικές ζωές των Αγίων της εκκλησίας μας. Βιώνουμε στιγμές στον χρόνο που σφράγισαν τον τρόπο, την ζωή και το παράδειγμα που μας στέλνουν μέσα από τα χρόνια οι Άγιες μορφές που παρουσιάζονται στο βιβλίο αυτό.
Γίγαντες και την ίδια όμως ώρα, άνθρωποι, ταπεινοί στην καρδιά.
Οι Πατέρες της Ορθοδοξίας, ο Άγιος Συμεών ο Νέος Θεολόγος, η Αγία Φιλοθέη, ο Άγιος Μελέτιος και πολλές άλλες πνευματικές μορφές του χριστιανικού μας βίου ζωντανεύουνε μέσα από την γραφίδα του Κόντογλου.
Και έτσι παραμένουν φάροι φωτός για τον άνθρωπο που παλεύει, πέφτει και ξαναγεννιέται από τις στάχτες του χωρίς να ξεχνάει τα λάθη του.
Επανέκδοση: Μάρτιος 2023
Γιορτάζω Χριστούγεννα
24 συναρπαστικά διηγήματα, πού προσφέρουν μία ζεστή καί τρυφερή προσέγγιση στό μεγάλο μήνυμα τῶν Χριστουγέννων.
Γιώργος και Γαλάτεια Σουρέλη ζωή όλο φως!
Αφιερωματικός τόμος
Γαλάτεια, Γιώργος! Δύο αγαπημένοι άνθρωποι! Τούτο το μικρό αφιέρωμα για τη ζωή αυτών των ξεχωριστών ανθρώπων, είναι μια μικρή πράξη χρέους, ένα μεγάλο ευχαριστώ για όλα όσα με περισσή αγάπη πρόσφεραν στη δική μας ζωή!
Ακούραστοι και οι δύο, γύριζαν μαζί σε ολόκληρη την Ελλάδα και μιλούσαν για αυτό που είναι η Ελλάδα – όχι η Ελλάδα που φαίνεται μόνο, αλλά η Ελλάδα ως θεϊκό μυστήριο και θεία αποκάλυψη. Μαζί με εμάς είχαν φίλους και τους Αγίους και πάντα τους παρακαλούσαν, όχι με επιτηδευμένη ευσεβιστική διάθεση, αλλά με τη γνησιότητα της ελληνικής απλοϊκής καρδιάς, που ξέρει πάντα πώς να βρίσκει το κλειδί της πύλης του Παραδείσου.
Μας άφησαν πολύτιμη κληρονομιά τα κείμενά τους. Αξιοποίησαν το ταλέντο που τους δόθηκε και ενέπνευσαν αμέτρητες ψυχές, μέσα από τον «ηρτυμένο» λόγο τους.
Το σπίτι τους το μοιράζονταν με όλους, και ήταν πάντα ανοικτό για πνευματικές αναζητήσεις και αναβάσεις, με την ανυπέρβλητη ελληνική φιλοξενία. Μετά από κάθε ευχαριστιακή σύναξη γίνονταν πάντοτε, χωρίς ποτέ να το προκαλούν, το κέντρο της παρέας, με τον μεστό και γεμάτο αλήθειες, γνήσιο παιδαγωγικό λόγο τους.
Κάθε άνθρωπος είναι σταλμένος από τον Θεό στη ζωή μας σαν δώρο για να γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι. Ο Γιώργος και η Γαλάτεια ήταν πανάκριβα θεϊκά δώρα ζωής για όλους μας.
Γυναίκες της μικρής Πατρίδας
Αν κάτι έχω μάθει όλα αυτά τα χρόνια που αξιώθηκα να ζήσω, είναι πως η ελευθερία και η αγάπη είναι αξεχώριστες. Γέννες της ίδιας σποράς, καρποί των αδείλιαστων ψυχών. Δεν αρκεί να επιθυμείς, δεν αρκεί να περιμένεις. Πρέπει να τολμήσεις, ν’ αγωνιστείς για όσα αξίζουν στη ζωή. Για να έχει νόημα. Για να μην ξοδευτεί άδικα. Εγώ ανήκω σε μια τέτοια γενιά. Στη γενιά που δε φοβήθηκε τη θυσία…
Γυναίκες της μικρής πατρίδας…
Ελληνίδες. Μακεδόνισσες.
Στη χαραυγή του εικοστού αιώνα, άγριος κι αδυσώπητος ξεσπάει ο αγώνας στη σκλάβα Μακεδονία. Η γη ματώνει, ο ελληνισμός ψυχορραγεί. Τούρκοι, Βούλγαροι, κομιτάτα, τσέτες, πυρπολήσεις, εκτελέσεις, αμέτρητες θυσίες.
Γυναίκες της μικρής πατρίδας…
Σαν την Αρετή. Σαν τη Φωτεινή.
Ζυμώθηκαν με τον κίνδυνο, πάλεψαν για το γένος, την πίστη, τη λευτεριά. Θέριεψαν οι ψυχές τους κι έκλαψαν συνάμα. Για τους φίλους που έπεσαν, τα μαρτύρια που άντεξαν, τα μυστικά που βάσταξαν. Για το λατρεμένο παιδί που έχασε τόσο άδικα η μία. Για τον άντρα που αγάπησε παράφορα και σκότωσε με τα ίδια της τα χέρια η άλλη.
Μπορεί να τις κυνήγησαν, μπορεί να τις βασάνισαν.
Δεν τις δάμασαν όμως ποτέ.
Αυτές.
Τις γυναίκες της μικρής πατρίδας μας…
Γυναίκες του πόνου και της ελπίδας
Η Αγγελική, η Αγνή, η Μάνια, μαζί με την Αλίκη και την Ελένη, είναι γυναίκες της διπλανής
μας πόρτας. Γυναίκες με αγωνιστικό πνεύμα, που ξεπέρασαν τις δυσκολίες, με πίστη και αποφασιστικότητα, γιατί θεώρησαν το καλό ως ανάγκη.
Μπορεί κάποτε να τις συναντήσαμε και εμείς, ίσως και να τις προσπεράσαμε αδιάφορα. Όμως
τώρα έρχονται να τις γνωρίσουμε καλύτερα μέσα από τις τρυφερές τους ιστορίες. Μας εμπιστεύονται τη ζωή τους αποκαλύπτοντας τον εαυτό τους και τον τρόπο, που άφησαν το αποτύπωμά τους στην οικογένεια, στον συνάνθρωπό τους, στην κοινωνία.
Αυτές έγιναν το προζύμι, όπως είπε ο άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης, που σε κάθε δύσκολη περίοδο διατηρεί ο Καλός Θεός για να βοηθήσει τις επόμενες γενιές και να μη χαθεί αυτός ο κόσμος.
Δανιήλ πολυτιμημένος και απροσκύνητος
Πολυτιμημένος και Απροσκύνητος. Αυτός είναι με δύο λέξεις ο Δανιήλ!
Πολυτιμημένος από τέσσερις κοσμοκράτορες της εποχής του. Απέναντι σε όλους απροσκύνητος. Με μια ζωή ριψοκίνδυνη, ένδοξη, μεγάλη. Μια ιστορία διαχρονική, πάντοτε σύγχρονη. Προφήτης του χρόνου ερχομού του Ιησού Χριστού στον κόσμο. Άνδρας ιερών επιθυμιών και θείων αποκαλύψεων.
Η συναρπαστική ζωή του μεγάλου προφήτη Δανιήλ, όπως περιγράφεται μέσα στο αυτοβιογραφικό του βιβλίο «Δανιήλ» στην Παλαιά Διαθήκη.
Διηγήματα των Χριστουγέννων
Στης άκρης του κόσμου την ακροθαλασσιά μας περιμένει ο Κόρδης με τους νέους και τις συντροφιές. Μας προσκαλεί με τις ζωγραφικές του.
Απλώνει εμπρός μας τους παρθένους ουρανούς του και τις θάλασσες, τα ατόφια μπλε, τα ροζ, τα πράσινα, τα μαβιά. Το κάθε τι καθάριο και σαφές, ωσάν το χώρο να πληροί η ατμόσφαιρα, η πιο διαυγής και κρυστάλλινη, ο αιθέρας της εγγύτητος των πάντων.
Μη δυστροπείτε. Μη βραδύνετε. Σπεύσατε να χαρούμε τον κόσμο της καθαρότητας. Το ανέγγιχτο σαν το χιόνι χρώμα, το οξύγραφο σαν το ξίφος σχέδιο, που μας φθάνει ως αιωνόβιο χάρισμα ρωμέϊκης ζωγραφικής. Που εξοστρακίζει κάθε ασάφεια τοπίου ή σκοτεινάγρα της ψυχής. Το αγαπητικόν.
Την αγάπη υμνεί αυτή η ζωγραφική και με τις παρέες των νέων και με τα ζευγάρια και με τα σταρένια πρόσωπα των γερόντων. Με τη σεμνή έκφραση, με τη συμπόνοια, με τη συντροφικότητα.
Εικονογράφηση: Γιώργος Κόρδης
Εξώφυλλο: Μαλακό
Σελίδες: 112
Έκδοση: 2015
Διηγήματα των Χριστουγέννων
Σ΄ όσους αγαπούν την γλώσσα του Παπαδιαμάντη.
Περιέχει τα διηγήματα:
Η Σταχομαζώχτρα
Στο Χριστό, στο Κάστρο
Ο Αμερικάνος
Υπηρέτρα
Φώτα – Ολόφωτα
Δικαίωμα στον Παράδεισο
Παράδεισος είναι οι άνθρωποι.
Με την προϋπόθεση ότι αποδεχόμαστε την φθορά και την ανθρώπινη ατέλεια.
Με την προϋπόθεση ότι παραιτούμαστε από την φαντασίωση ενός Παράδεισου που χαρίζεται, που δεν έχει κόπο, που δεν έχει προσωπική ευθύνη. Γιατί τότε ο Παράδεισος είναι εύθραυστος και οι άλλοι κινδυνεύουν να γίνουν η Κόλαση.
Ατομικός Παράδεισος δεν υπάρχει.
Η επιθυμία της συνάντησης, η δυνατή στιγμή της αναμέτρησης με την αλήθεια του άλλου.
Η λαχτάρα να δημιουργηθεί ο μοναδικός μεταξύ μας τόπος συνάντησης.
Εκείνα που θα αποκαλυφθούν μέσα στην αγάπη: τόσο τα σκοτεινά όσο και τα φωτεινά κομμάτια.
Η μοναδική αίσθηση πληρότητας όταν καταφέρουμε να κατανοήσουμε ο ένας τον άλλο, να βιώσουμε ενσυναίσθηση, να μοιραστούμε βιώματα, να εμπνεύσουμε και να δεχθούμε την έμπνευση… Και όλα να αρχίζουν από την αρχή, ξανά και ξανά!
Η πολύτιμη ώρα της διαφωνίας, τότε που στεριώνει ο Παράδεισος, καθώς δοκιμάζονται οι αντοχές και απαιτείται διεύρυνση του ορίζοντα θέασης της ζωής.
Παράδεισος είναι οι άνθρωποι και οι διαπροσωπικές σχέσεις.
Δροσερές θύμησες
Μέσα στις σελίδες αυτού του βιβλίου θα παρελαύνουν οι δάσκαλοι, οι μαθητές, οι φοιτητές. Ο αναγνώστης θα νιώσει τη δροσιά που αποπνέει η ομορφιά της εφηβείας και η καθαρότητα της παιδικής ξέγνοιαστης ζωής. Θα ζήσει τον πόνο και την αγωνία του παιδαγωγού που έχει να κάνει με ψυχές και τις πιο πολλές φορές με πληγωμένες παιδικές ψυχές…
Είκοσι έξι αυτοτελή διηγήματα.
Εξώφυλλο: Μαλακό
Σελίδες: 158
Α΄ έκδοση: 2010
Εισάγετε κωδικό
Τη ζωή μέσα σε μια υπερπολύτεκνη οικογένεια τολμά να περιγράψει το εφηβικό λογοτεχνικό βιβλίο με τίτλο ΕΙΣΑΓΕΤΕ ΚΩΔΙΚΟ. Υπό το βλέμμα μιας εφήβου με έξι μικρότερα αδέλφια, που γράφει ηλεκτρονικά το ημερολόγιό της. Σε μορφή χιουμοριστικών επεισοδίων, πλαισιωμένα από έξυπνα σκίτσα. Ένα βιβλίο που διαβάζεται από μικρούς, αλλά και από ενήλικες αναγνώστες!
Εξώφυλλο: Μαλακό
Σελίδες: 144
Α΄ έκδοση: 01/2016
Εκεί που θα πας… θα έρθω
Φτάσαμε στο νοσοκομείο, λίγο μετά τα μεσάνυχτα. Η Μαρία εξακολουθούσε να βρίσκεται σε αταραξία. Πλησίασα το πρόσωπό μου όσο μπορούσα πιό κοντά στο άνοιγμα της θυρίδας και, χαϊδεύοντας την , της ψιθύρισα: “Μικρέ μου άγγελε, σ΄ αγαπώ τόσο πολύ. Το ξέρω, η καρδούλα σου δεν αντέχει άλλο. Θα φύγεις μακριά μου. Σου υπόσχομαι, όμως, πως εκεί που θα πας… θα έρθω! Σου το υπόσχομαι, λατρεία μου! Θα κάνω τα αδύνατα δυνατά να σ΄ ανταμώσω. Καλό ταξίδι, άγγελέ μου…”
Επτά μήνες. Τόσο ήταν η επίγεια ζωή της. Τόσο λίγο αλλά αρκετό για να πάρει μαζί της φεύγοντας μία υπόσχεση “Εκεί που θα πας… θα έρθω!”.
Ένα αυτοβιογραφικό οδοιπορικό. Μία κατάθεση ψυχής μέσα από την οποία η συγγραφέας θέλει να ενισχύσει τις νέες μητέρες να κλείσουν τα αυτιά τους στις σειρήνες και να πουν το “Γενηθήτω το θέλημά Σου”. Γιατί η σύλληψη, η κύηση, η γέννηση και η ανάπτυξη ενός παιδιού λειτουργούν μέσα στο πάνσοφο σχέδιο του Δημιουργού μας.