Η γιαγιά μου η Άλωση
Ήταν μια από τις χειρότερες ώρες της παγκόσμιας ιστορίας σε βαρβαρότητα και αγριάδα. Δεν καταστράφηκε μόνο μια πόλη, έστω και η πιο μεγάλη και πιο πολιτισμένη. Συντρίφτηκε ένας ολόκληρος πολιτισμός, μια αυτοκρατορία που κράτησε στις πλάτες της, σαν νεώτερος άτλας, τον πολιτισμό της αληθινής Χριστιανοσύνης, όπου η Πίστη γίνεται Ζωή. Μετά την άλωση και την πτώση της Βασιλεύουσας όρμησε παντού ο μεσαίωνας, με την κακή του, τη σκοτεινή μορφή και κύλησαν οι αιώνες της αθεΐας, που ακόμα συνεχίζονται…
Σφάχτηκαν, πουλήθηκαν, καταστράφηκαν, διαλύθηκαν άνθρωποι και πράγματα στο Ορθόδοξο Βασίλειο της Ανατολής. Αλλά ο σπόρος έμεινε βαθειά μέσα στα αιματοποτισμένα χώματα, για να ξανανθίσει και βλαστήσει «πάλι με χρόνια, με καιρούς» και να δώσει την καλή μαρτυρία της μιας Πίστεως, κάτω από το φως της Πανάχραντης Προστάτισσάς μας Θεοτόκου και να συνεχιστεί ο Γολγοθάς της εν Χριστώ ζωής, που δεν έσβησε και μήτε θα σβήσει στους αιώνες…
Η δέκατη τάξη
Στην Άνω Χωρινή
ισχύουν άλλοι κανόνες.
Η ηθική γίνεται σχετική.
Ψυχές πασαλειμμένες με λάσπη.
Χωρίς διέξοδο…
Όντως δεν υπάρχει επιλογή;
Ένα αρχαίο δίλημμα έρχεται ξανά στην επιφάνεια.
Θεία ή ανθρώπινη δικαιοσύνη;
Ποια ελπίδα μπορεί να ανθίσει
γι’ αυτούς που βλέπουν τη ζωή
απ’ την ανάποδη;
Κι όμως, τα πράγματα
δεν είναι πάντα όπως φαίνονται.
Καμμιά φορά είναι πολύ πιο φωτεινά!
Ωστόσο, ποιος είναι άξιος
να λάβει κάθαρση;
Ποιος γνωρίζει για τη Δέκατη Τάξη;
Ο Αχιλλέας Δαμάσκος,
συγγραφέας αστυνομικών μυθιστορημάτων
βρίσκεται μπροστά σε μια αληθινή, ανεξιχνίαστη υπόθεση,
που θα αλλάξει την ίδια του τη ζωή…
Η δύναμη της ελπίδας κάνει θαύματα
Κατέληξαν ναυαγοί σε μια βραχονησίδα, όταν, μετά από μια θαλασσοταραχή, το κρουαζιερόπλοιό τους το ανέτρεψε η θάλασσα. Δυο παιδιά, ο Αλεσσάντρο και η Λυδία, και ένας ναύτης Τζαμαϊκανός, ο Τόμας, προσπαθούν απεγνωσμένα, πιασμένοι από ένα κατάρτι, να κολυμπήσουν ενάντια στα μανιασμένα κύματα ελπίζοντας να βρουν κάποια ξέρα και να σωθούν. Πράγματι ο δυνατός αέρας, σύμμαχός τους, τους παρέσυρε και έτσι το κύμα τούς ξέβρασε σ’ ένα ερημονήσι. Σε ένα μικρό νησί καταμεσής του Αιγαίου… “Επιτέλους στεριά” ψέλλισαν και οι τρεις και έπεσαν μισολιπόθυμοι στο έδαφος. Έπρεπε να δώσουν μάχη για τη ζωή τους μέχρι να τους ανακαλύψουν και να σωθούν. Άραγε θα τα καταφέρουν να επιβιώσουν στο άγονο αυτό νησάκι;
Η εξομολόγηση
Άνοιξε την πόρτα κι ένιωσε ένα ρίγος μέσα του, κάτι ν’ αναδεύεται και ν’ απλώνει ένα δίχτυ εμπιστοσύνης. Ναι! Πρέπει να τολμήσει…!” Ο Παύλος, στις τελευταίες τάξεις του Λυκείου, μπλεγμένος στο σκοτεινό κόσμο των ναρκωτικών, έχει να διαλέξει ανάμεσα στο θάνατο και στις λίγες πιθανότητες να ζήσει…!
Ένα συγκλονιστικό μυθιστόρημα για μια γενιά παιδιών που παγιδεύονται και μπαίνουν στο τούνελ χωρίς επιστροφή. Ένας φωτισμένος νέος παπάς, ένας “μουρλός” καθηγητής φιλόλογος και η Καίτη θα παίξουν καθοριστικό ρόλο στη ζωή του Παύλου.
Α΄ Βραβείο εφηβικού μυθιστορήματος από τη Γυναικεία Λογοτεχνική Συντροφιά
Εξώφυλλο: Μαλακό πλαστικοποιημένο
Σελίδες: 128
Έκδοση δέκατη όγδοη
Η Ζωή του Χριστού
Με βάση τα ιερά κείμενα των τεσσάρων Ευαγγελίων και με τη βοήθεια πλήθους γεωγραφικών, ιστορικών και πολιτιστικών πληροφοριών για τους τόπους και χρόνους εκείνους, η συγγραφέας επιτυγχάνει να μας δώσει μια θαυμάσια, λεπτομερή και συναρπαστική εξιστόρηση της επιγείου ζωής του θεανθρώπου Σωτήρος και Κυρίου μας. Ένα χρησιμότατο συμπλήρωμα κάθε Χριστιανικής βιβλιοθήκης, που βοηθάει στην καλύτερη κατανόηση των διηγήσεων των Ευαγγελιστών και οδηγεί στην αγάπη του Χριστού.
Με καλλιτεχνική εικονογράφηση του Γ. Στεφανίδη
Εξώφυλλο: Δεμένο
Σελίδες: 392
Η Ιλιάδα του Ομήρου
Η Ιλιάδα του Ομήρου – Μια ορθόδοξη ανάγνωση του έπους
Η έκδοση αυτού του φιλολογικού δοκιμίου φιλοδοξεί να μυήσει τον αναγνώστη στη γλώσσα του Ομήρου, στο λεξιλόγιο, στη Γραμματική, στο Συντακτικό και στη στιχουργική του έπους, με στόχο η ομηρική ποίηση να ενταχθεί στο φιλοσοφικό στοχασμό του Νεοέλληνα και να αισθανθεί και να κατανοήσει ποιες είναι οι κοινές ρίζες των φιλοσοφικών θέσεών του και ποιες οι διαφορές τους, η πρόοδος δηλαδή που συντελέστηκε μέσα στα τρεις χιλιάδες χρόνια της Ιστορίας μας.
Παράλληλα βοηθάει την κάθε καλοπροαίρετη ψυχή να στοχαστεί «τι έχασε, τι έχει, τι της πρέπει» αυτή την ώρα την κρίσιμη, που έχει αρχίσει η διαδικασία της προσγείωσής μας στο αεροδρόμιο του μηδενός…
Η ιστορία ενός Βιθυνού
Απ΄ την καταστροφή και τον ξεριζωμό, στη συγχώρεση
«Βλέπω από το παράθυρο στο δρόμο δυο τσέτες πάνοπλους να μπαίνουν στην αυλή και να κατευθύνονται στο σπίτι. Αστραπιαία σκέφθηκα πως ήρθαν για μένα… Δεν με βρήκαν στο σπίτι του παπά και με αναζητούσαν. Δεν υπήρχε περίπτωση να φύγουμε όλοι μαζί, τέλος! Φιλώ το χέρι της μητέρας, μου δίνει την ευχή της και πετάγομαι έξω από την πίσω πόρτα! Βγαίνω στο περιβόλι και, πηδώντας φράχτες, βγαίνω στο δρόμο του Καλτήχ να βγω από χωριό. Ανατρίχιασα μ΄ αυτό που αντίκρυσα… Όλοι οι δρόμοι περιφερειακά στο χωριό ήταν πάλι περικυκλωμένοι από ένοπλους τσέτες! Δεν έβλεπα σημείο διαφυγής…»
Η απίστευτη ιστορία του Μικρασιάτη Βασιλείου Μιχαηλίδη.
Η αληθινή ιστορία της καταστροφής του χωριού του και το ταξίδι προς τη συγχώρεση των δολοφόνων του πατέρα του.
Ορτάκιοϊ, Χουδί και Μπουρχανιέ. Καλοκαίρι του 1920.
Η ολοκληρωτική καταστροφή των τριών χωριών της Μικρασιατικής Βιθυνίας.
Η καπετάνισσα της Τζιας
Άννα Λαούπη-Τριτζοπούλου, Η αγωνίστρια του 1821
Ένα αληθινό ιστορικό μυθιστόρημα βασισμένο σε πρόσωπα και γεγονότα της περιόδου της Ελληνικής Επανάστασης του 1821 και των πρώτων μετά την απελευθέρωση χρόνων. Ένα τολμηρό εγχείρημα, που σχεδιάστηκε και εκτελέστηκε από μια ταπεινή γυναίκα για να εκδικηθεί αυτούς που σκότωσαν την αγάπη της.
Η Άννα Λαούπη γεννήθηκε και μεγάλωσε σε μια αγροτική εξοχή της Κέας, αλλά η μοίρα της την προόριζε για μεγάλα και θαυμαστά έργα.
Ας είναι αυτό το πόνημα μια έκφραση τιμής και αιώνιας μνήμης στην αγωνίστρια, που πρόσφερε στον αγώνα όλα όσα της άφησε για να συνεχίσει τη ζωή της ο αγαπημένος της σύζυγος Κωνσταντίνος Τριτζόπουλος, ήρωας της μάχης του Δραγατσανίου. Αισθανθείσα ιερή αγανάκτηση, στρατολόγησε 23 εθελοντές, τους οποίους οδήγησε η ίδια από την Αδριανούπολη στην Πελοπόννησο και τους παρέδωσε στους οπλαρχηγούς της Επανάστασης, ξοδεύοντας ολόκληρη την περιουσία της.
Επιμέλεια Έκδοσης: Νικ. Ε. Τζιράκης
Η Καρδιά και τα Όπλα
Σμύρνη, 1919: ελληνικές σημαίες ανεμίζουν την ελευθερία. Ο Ανέστης, ένας νεαρός Έλληνας πολεμικός ανταποκριτής, δίνεται ολόψυχα στον αγώνα για την απελευθέρωση των αλύτρωτων πατρίδων. Τρία ολάκερα χρόνια ζει στη μαρτυρική Ιωνία το αίμα και τις ελπίδες της Μικρασιατικής Εκστρατείας. Να όμως που πλάι στις ομοβροντίες των όπλων ηχεί και η ανθρώπινη καρδια! Ο Ανέστης ερωτεύεται τη Μυρσίνη, κι ας τη διεκδικεί και ο Ταλίν! Ένας χείμαρρος από γεγονότα, αποκαλύψεις κι εκπλήξεις μοιάζει να τους συνεπαίρνει. Η ζωή κρύβει τόσα μυστικά, μα και τόσες αλήθειες…
Η Ματωμένη Υπογραφή της λευτεριάς
Αφηγηματική βιογραφία του Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως Αγίου Γρηγορίου του Ε΄
Η Εκκλησία μαρτύρησε και η επανάσταση αγιάστηκε.
Το πένθιμο ράσο με τον σταυρό στον ώμο προηγήθηκε και η Ελλάδα αναστήθηκε.
Αυτή είναι η αλήθεια. Αυτό είναι το μυστικό της επιτυχίας και του θαύματος της ελληνικής επανάστασης.
Όποιος μελετάει την ελληνική επανάσταση με καθαρή καρδιά, σκύβει και προσκυνάει το μαρτυρικό νέφος των ρασοφόρων, το ράσο, που έφτιαξε πατρίδα.
Τον τίτλο “Ματωμένη Υπογραφή της λευτεριάς” μας ενέπνευσε ο λόγος του Σπυρίδωνα Τρικούπη, που εκφωνήθηκε στην Βουλή των Ελλήνων την 3η Αυγούστου 1864 για τον Πατριάρχη Γρηγόριο Ε΄ (Μοναχή Ολυμπιάδα Ντίτορα)
Η μορφή ενός Αγίου Ιωάννης ο Ρώσος
Ο άγιος, είναι το χαρμόσυνο μήνυμα της ειρήνης του Θεού. Αυτή την ειρήνη θέλησαν να πάρουν μαζί τους οι κατατρεγμένοι και ξεριζωμένοι κάτοικοι μιας πόλης της Μικράς Ασίας όταν, από το Προκόπι της Καππαδοκίας, μετοικήσανε στην Εύβοια, στο παλιό Αχμέτ Αγά, το καινούργιο Προκόπι. Άφησαν πίσω τους περιουσίες, σπίτια, χτήματα, όλα τα καλά τους. Πήραν μαζί τους λίγα δέματα, με τ’ απαραίτητα, ίσως και λίγα φλουριά – και πήραν την πολυτιμότερη, κοινή περιουσία τους, το σκήνωμα του ανθρώπου που, κάποτε, είχε αγιάσει στα δικά τους χώματα. Οι πατρίδες αιχμαλωτίζονται, οι ιδέες όμως μένουν πάντοτε ελεύθερες κι’ αυτή την ελευθερία θέλησαν να προστατεύσουν οι κάτοικοι απ’ το Προκόπι, όταν μεταφέρανε μαζί τους, στην καινούργια τους πατρίδα, ό,τι είχε σταθεί, πάντοτε, γι’ αυτούς, το χαρμόσυνο μήνυμα της ειρήνης του Θεού. Το γεγονός είναι ιστορικό: τον Οκτώβριο του 1924, με το καράβι “Βασίλειος Δεστούνης”, που μετέφερε ένα μέρος του πληθυσμού από το Προκόπι για εγκατάσταση στο Αχμέτ Αγά της Ευβοίας, έφθασε στην προκυμαία της Χαλκίδας και το σεπτό σκήνωμα του Αγίου Ιωάννου του Ρώσου. Μισός, σχεδόν, αιώνας πέρασε από κείνη την ημέρα και το καινούργιο Προκόπι ζει και χαίρεται γύρω από τη μεγάλη εκκλησία του Αγίου του, που έχει γίνει κι’ ένα από τα δημοφιλέστερα προσκυνήματα στην Ελλάδα. Οι σελίδες που ακολουθούν είναι μια αφήγηση του βίου του Αγίου Ιωάννου του Ρώσσου σύμφωνα με τα λίγα γνωστά γεγονότα της ζωής του και μέσα στα ιστορικά πλαίσια της εποχής που έζησε. Η ημερομηνία της γεννήσεως του Αγίου δεν είναι γνωστή. Την τοποθετούν κάπου γύρω στα 1690. Ούτε είναι γνωστό τ’ όνομα του χωριού ή της πόλης που γεννήθηκε στην περιοχή της Μικρής Ρωσίας. Είναι όμως γνωστή η ημερομηνία της αιχμαλωσίας του από τους Τούρκους: 1711. Επίσης, είναι γνωστή και η ακριβής ημερομηνία του θανάτου του Αγίου: 27 του Μάη 1730, στο Προκόπι της Καππαδοκίας.
Εξώφυλλο: Μαλακό
Σελίδες: 240
Ε΄ Έκδοση: 05/2011
Η Νίκη της Φωτιάς
Μικρασία, Γη Μαρτυρική.
Ένας γέροντας και τρία παιδιά.
Δυο φίλες δεμένες με άρρηκτο δεσμό φιλίας. Η ευαίσθητη Μαρία και η δυναμική Νίκη. Με κοινό στοιχείο την ορφάνια, στην οποία τις καταδίκασε η Μικρασιατική Καταστροφή, και μόνο εφόδιο την πίστη στον Θεό.
Θα κατορθώσουν να επιβιώσουν και να ξεκινήσουν τη ζωή τους από την αρχή; Μήπως όντως η πίστη κάνει θαύματα;
Ένα ιστορικό μυθιστόρημα για τη Μικρασιατική Καταστροφή και τον αγώνα των Ελλήνων κατοίκων της Μικρασίας για επιβίωση…
ΒΡΑΒΕΙΟ Γυναικείας Λογοτεχνικής Συντροφιάς
Η νοσταλγία κι εγώ
Προσωπικά η σχέση μου με τη νοσταλγία μένει σχέση στενή, αλλά και επίφοβη μια και σε κατακρατά στο ανικανοποίητο. Το θετικό είναι ότι επειδή ακριβώς οι νοσταλγίες για τα γεγονότα και κυρίως για τα πρόσωπα που πέρασαν αλλά δεν προσπέρασαν απ΄τη ζωή μου, έχουν μαγεία, μαγεία φωτεινή ή σκοτεινή, με εμπνέουν. Εκ των υστέρων αναδείχνουν τη ζωή περισσότερο ενδιαφέρουσα, ποιητική, θεατρική, ελκυστική, με κρυμμένα νοήματα και σύμβολα, και μ’ αυτό που λέει ο ποιητής, “το παρ΄ ολίγο να συμβεί”, πλησίον.
Μου θερμαίνουν την ανάγκη να περιγράψω όσα συνέβησαν για να τα ξαναζώ, να τα διαιωνίζω, να τα περιγράψω λιγάκι αλλιώτικα, πιο “σωστά”, πιο “δίκαια” κατά τα δικά μου ζωτικά γούστα. Από μικρή έλεγαν ότι ήμουν παιδί με φαντασία, αλλά εγώ πιστεύω ότι ήμουν παιδί με νοσταλγία.
Η Παναγία των κυνηγημένων
Από τη Σμύρνη στην Αμοργό.
Ο Σμυρνιός Γιώργος Σειζάνης,αποφασίζει να περιγράψει στα εγγόνια του τα γεγονότα, όπως τα έζησε ο ίδιος, στην περίοδο της Μικρασιατικής καταστροφής. Πέντε μικρά παιδιά,στη Σμύρνη, μαθαίνουν για ένα μυστικό υπόγειο εκκλησάκι, κάτω από το ναό της Αγίας Φωτεινής. Όταν οι Τούρκοι μπαίνουν στη Σμύρνη, τα παιδιά χάνονται από τους γονείς τους και κρύβονται στο υπόγειο εκκλησάκι, όπου φυλάσσεται η εικόνα της Παναγίας της Κυνηγημένης. Τα παιδιά μόνα τους, μαζί με την εικόνα φεύγουν για την Ελλάδα, με την ελπίδα να μεταφέρουν την εικόνα στο μοναστήρι της Παναγίας της Χοζοβιώτισσας στην Αμοργό, όπου είναι το σπίτι της. Το μήνυμα της ελπίδας και το μεγαλείο της ανθρώπινης ψυχής, έχοντας βαθιά πίστη, μας δείχνει πως μέσα από συνεχή αγώνα καταφέρνει να ξεπερνά τα πάντα.
Εικονογράφηση: Ευγενία Δρούγα
Σελίδες: 384
Εξώφυλλο: Μαλακό
Α΄ Έκδοση: 7/2015
Η Πάνω Μεριά του κόσμου
Η μυθιστορηματική βιογραφία ενός ανθρώπου κι ενός τόπου, βασισμένη στο ημερολόγιο μιας καπετάνισσας. Μια ζωή γεμάτη τρικυμίες και μπουνάτσες στη Σαντορίνη και στον Πειραιά, στο χτες και στο σήμερα. Μια ζωή απόλυτα δεμένη με τη θάλασσα, τη ναυτιλία και τη ναυτοσύνη. Από τα πανιά της σκούνας, μέχρι τα λίμπερτυ των αποζημιώσεων του πολέμου κι από τις βεγγέρες του νησιού μέχρι τα ταξίδια στην Ευρώπη.
Εξώφυλλο: Μαλακό
Σελίδες: 198
Ζ΄ έκδοση: 09/2008