Η πονεμένη ρωμιοσύνη
” …Τα έθνη που ξαγοράζουνε κάθε ώρα της ζωής τους με αίμα καί μ’ αγωνία, πλουτίζουνται με πνευματικές χάρες πού δεν τίς γνωρίζουνε οι καλοπερασμένοι λαοί. Αυτοί απομένουνε φτωχοί από πνευματικούς θησαυρούς κι από ανθρωπιά, γιατί ή καλοπέραση κάνει χοντροειδή τον μέσα άνθρωπο. Ενώ ό πόνος κατεργάζεται τους λαούς καί τους καθαρίζει, όπως καθαρίζεται το χρυσάφι με φωτιά μέσα στο χωνευτήρι. Για τούτο ή δυστυχισμένη Ρωμιοσύνη στολίστηκε με κάποια αμάραντα άνθη, πού δεν τ’ αξιωθήκανε οι μεγάλοι κι οι τρανοί λαοί της γης…”
Εξώφυλλο: χαρτόδετο
Σελίδες: 414
Β΄ έκδοση: 03/2015
Η Σμύρνη στις φλόγες
Με άξονα την πολεμική σύγκρουση ανάμεσα στην Ελλάδα και στην Τουρκία μεταξύ 1919 και 1922, που κορυφώνεται με τον διωγμό των Ελλήνων από τη Μικρά Ασία και την καταστροφή της Σμύρνης, ο Ομέρο Αρίτζις αφηγείται τις δραματικές συνέπειες του διωγμού αυτού.
“Ο Νικίας, ένας Έλληνας πρώην στρατιώτης και τώρα πρόσφυγας, θα πρέπει να αντιμετωπίσει την επιστροφή σε μια πατρίδα ριζικά μεταμορφωμένη από την αντάρα του πολέμου. Ωστόσο, είναι ακόμη ικανός να ζωντανεύει τις πιο μύχιες αναμνήσεις της ζωής του, ως και την ίδια την υπόσχεση του έρωτα. Περιπλανιόμαστε μαζί του στους δρόμους της κατεστραμμένης πόλης, συγχέουμε τους ήχους της απόγνωσης με τις φωνές των αρχαίων ποιητών που μας τραγουδούν το ένδοξο παρελθόν της “πόλης της ζωής” και, μας εμψυχώνουν για να παραμείνουμε ζωντανοί. Καθώς κινούνται σαν ομηρικά φαντάσματα, χαμένα μέσα σ’ αυτό το σκηνικό του ολέθρου, τα πρόσωπα αυτού του έργου δημιουργούν στον μυημένο αναγνώστη μια αίσθηση οικειότητας, ενώ στον νεοφώτιστο προσφέρουν ένα συναρπαστικό ιστορικό και μυθολογικό οδοιπορικό το οποίο, κατά το πρότυπο της κλασικής εποποιίας, συνορεύει τόσο με το ηρωικό στοιχείο, όσο και με το φοβερό και φωτίζει τα εσώτερα βάθη της ανθρώπινης ψυχής.”
Ο αναγνώστης του “Η Σμύρνη στις φλόγες” θ’ ανακαλύψει πως τα αιματηρά γεγονότα της καταστροφής της Σμύρνης φωτίζονται με μεγάλη μαεστρία από την ποιητική γλώσσα του Αρίτζις, ο οποίος πέρα από την αφήγηση έχει τη ικανότητα να αναπλάθει πολύ ζωντανά εικόνες και καταστάσεις.
Μετάφραση: Χριστίνα Θεοδωροπούλου
Δεύτερη Έκδοση: Ιανουάριος 2022
Η συμφιλίωση
Από την Άπω Ανατολή στην Ανατολική Ορθόδοξη Εκκλησία
Απρόσμενα, ἡ ὀσμὴ τοῦ θυμιάματος μὲ ἔφερε πίσω στὸ μακρινό μου παρελθόν… Ημουν με τὴ γιαγιά μου στὸ δωμάτιο tatami στὴν Ἰαπωνία. Ἡ γιαγιὰ ἄναβε τὸ κερὶ καὶ τὸ θυμίαμα μπροστά στον μεγάλο βουδιστικό οίκογενειακό βωμό, κάθε πρωὶ καὶ κάθε βράδυ. Ἡ εὐωδιὰ καὶ ὁ ἦχος ἀπὸ τὸ καμπανάκι (rin) ἠρεμοῦσε τὴν παιδική μου ψυχὴ ἀλλὰ μου ἔφερνε καὶ μιὰ μικρὴ λύπη, γιατὶ ἔνιωθα mujo (προσωρινή, περαστική στη ζωή). Ησυχία, σιωπή, νέκρωση, νηστεία, προσδοκία τῆς ψυχῆς γιὰ μιὰ ἄλλη ζωή, αἰώνια «Μεγάλη Τεσσαρακοστή» χωρίς Ἀνάσταση… χωρίς Παρουσία, χωρὶς Χριστό…
Κατάγομαι ἀπὸ τὴν Ἄπω Ἀνατολὴ καὶ ταξίδεψα μέχρι τὰ πέρατα τῆς Δύσης. Πόσες
συναντήσεις, πόσες ανακαλύψεις, πόση μάθηση! Καὶ τώρα, ἔχοντας συμφιλιώσει τὴν
Ιαπωνική μου καταγωγὴ μὲ τὸ χριστιανικό μονοπάτι πρὸς τὸν οὐρανό, στρεφόμενη καὶ
πάλι πρὸς Ἀνατολάς, βρίσκομαι ἀναπαυμένη κάπου στη μέση: στὴν ἁγία Ορθοδοξία, τὸσπίτι μου.
Ἡ ἀληθινὴ ἱστορία τῆς Μαρίας-Κινοῦκο Φουκάμι στὸ ταξίδι ἀναζήτησης τῆς ἀλήθειας ἀπὸ τὶς ἀνατολικὲς θρησκεῖες μέχρι τὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία.
Η Φόνισσα
Το έργο του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη ανήκει σε ένα χαρακτηριστικό είδος του οποίου δεν υπάρχει κάτι ανάλογο σε αυτό τον τομέα. Η μίξη της καθαρεύουσας του 19ου αιώνα με τη “λαϊκή” γλώσσα αποτελεί μια εξαιρετική πρωτοτυπία που ξαφνιάζει τον αναγνώστη και του δημιουργεί ένα ευχάριστο συναίσθημα που τον κάνει να απολαμβάνει τη θαυμάσια χρήση του λόγου από τον “κοσμοκαλόγερο” της ελληνικής πεζογραφίας. Παράλληλα, η υπόθεση όλων των διηγημάτων και των μυθιστορημάτων του απεικονίζει γλαφυρά τη ζωή και τις συνήθειες τόσο του αστικού όσο και του αγροτικού κόσμου εκείνης της εποχής.
Εξώφυλλο: Δεμένο
Σελίδες: 192
Η χορωδία του Τιτανικού και άλλες ιστορίες, πνευματικές και πνευματώδεις
Τα μικρά διηγήματα που περιέχει το βιβλίο έχουν πρωταγωνιστές ανθρώπους απλούς, αλλά και κάποιους αγίους, των οποίων η ζωή άλλαξε τον κόσμο. Μέσα από τις ιστορίες αυτές ο συγγραφέας Κυριάκης Κισκηρέας καλεί τον αναγνώστη σ’ ένα ταξίδι ανάμεσα στο παρόν και το παρελθόν. Με ανάλαφρο, εύθυμο, πνευματώδη, αλλά και συγκινητικό τρόπο, που συχνά θυμίζει Παπαδιαμάντη, ο συγγραφέας αποτυπώνει στιγμές και γεγονότα. Αυτά, άλλοτε είναι συνταρακτικά και άλλοτε πιο απλά, όμως πάντοτε αποκαλυπτικά της ανθρώπινης ψυχής.
Ήλιος και όλεθρος
Ρέθυμνο, 1938-1943
Νοέμβριος του 1938. Ο δικαστής Αντώνιος Γαλίτης μετατίθεται με την οικογένειά του στο Ρέθυμνο. Τα τέσσερα παιδιά εξερευνούν τον κόσμο κάτω από τον λαμπερό ήλιο της Κρήτης. Μέχρι την ολέθρια μέρα που η ναζιστική στρατιά εισβάλλει στο νησί. Βομβαρδισμοί, καταστροφές, θύματα. Η ζωή θα συνεχιστεί, όμως αλλιώτικη τώρα, υπό Κατοχή. Σκληρός και άτεγκτος ο κατακτητής, κίνδυνοι, πείνα αλλά και ανθρωπιά. Ο δικαστής αρνείται να συνεργαστεί με τον κατακτητή. Η επιβίωση της οικογένειας γίνεται ολοένα και δυσκολότερη. Μόνη λύση η δραπέτευση. Όμως το νησί είναι πλέον περίκλειστο φρούριο…
Μια ζωή σαν μυθιστόρημα.
Μια ζωντανή ιστορική μαρτυρία.
Μια κατάθεση ψυχής.
Ποιον ενδιαφέρει μια οικογενειακή ιστορία, εκτός από την ίδια την οικογένεια; Δύσκολη ερώτηση! Μια ιστορία ανθρώπων αποκομμένη από το ιστορικό της πλαίσιο, δεν ενδιαφέρει ίσως κανέναν. Μια ιστορία όμως συνυφασμένη με συγκλονιστικά, κοσμοϊστορικά γεγονότα, που αφήνει να αναδυθεί το άρωμα της καθημερινότητας μιας περασμένης εποχής, όταν την καταθέτει η γενιά που την έζησε, πριν σιωπήσει οριστικά, ενδιαφέρει ίσως περισσότερους. Και όχι μόνο τους ιστορικούς…
Αυτό το βιβλίο ζωντανεύει τις δύσκολες μέρες της Κατοχής και ό,τι προηγήθηκε αυτής στο Ρέθυμνο, δίνοντας σημαντικές ιστορικές πληροφορίες και λεπτομέρειες για την εποχή εκείνη. Αφορά όχι μόνο μία οικογένεια ούτε μόνο έναν τόπο. Είναι η καθημερινότητα κάθε οικογένειας και κάθε σπιθαμής του Ελληνισμού στα δύσκολα εκείνα χρόνια…
Θεοδώρα η Αυγούστα – Στύλος Ορθοδοξίας
Μαζί με την ολοζώντανη μορφή της Αγίας Θεοδώρας της Αυγούστας, ξετυλίγεται και μία από τις πιο συκλονιστικές στιγμές του Βυζαντίου, οι δραματικές μέρες της Εικονομαχίας, που περιγράφονται με απόλυτη ιστορική ακρίβεια.
Η Θεοδώρα ως σύζυγος του αυτοκράτορα Θεόφιλου διακρινόταν για τις πολλές αρετές της και ιδιαίτερα για την ελεημοσύνη της.
Στις διώξεις που επέβαλε ο σύζυγός της κατά των εικονολατρών δε δείλιασε ούτε μία στιγμή. Απάντησε με την προσευχή της, θερμή ικεσία στο Θεό, και κατάφερε να ξεπεράσει όλες τις δυσκολίες και τα εμπόδια. Μετά το θάνατο του Θεόφιλου η αναστήλωση των εικόνων υπήρξε πανηγυρικό και μεγαλειώδες γεγονός για την Ορθοδοξία και η συμβολή της αποφασιστική.
Δέχτηκε με εγκαρτέρηση τον αναγκαστικό εγκλεισμό της σε μοναστήρι, προσευχόμενη με ταπείνωση, ως μοναχή, μέχρι το τέλος της ζωής της. Έκτοτε πρεσβεύει για την Ορθοδοξία μας “εις αιώνας αιώνων”.
Περιέχει Ασματική Ακολουθία.
Θυσία και Ανάσταση
H ευπώλητη συγγραφέας Μαρία Παστουρματζή επιστρέφει με ένα νέο μυθιστόρημα, που αγγίζει το θέμα των αμβλώσεων σε παιδιά που διαγιγνώσκονται με κάποια γενετική πάθηση.
Για ακόμη μια φορά η ζωή παίζει τα δικά της παιχνίδια στις ανθρώπινες σχέσεις και ζωές…
«Αγάπη μου, θυμήσου τι μου έλεγες. Ότι είμαι ένα δισκοπότηρο, που μέσα του φιλοξενεί τον μαργαρίτη της ζωής… Τώρα μου ζητάς να σπάσω αυτό το δισκοπότηρο, να το πετάξω καταγής, να κομματιάσω δίχως έλεος τον μαργαρίτη της ζωής, να τον πετάξω στα σκουπίδια. Εγώ η ίδια η μητέρα του που τον κυοφορεί. Με ποιο δικαίωμα, αγάπη μου; Πώς θα το κάνουμε αυτό;».
«Δεν κάνει λάθη ο Θεός. Ούτε χωράει στη δική μας λίγη και φθαρμένη λογική. Εκείνος είναι υπέρλογος. Εμείς μετρούμε τι μας συμφέρει σε αυτή τη γη, Αυτός μετράει Ουρανό∙ τι μας συμφέρει για να πάμε στην αιώνια χώρα, στον Παράδεισο. Σε νιώθω, αγάπη μου. Φοβάσαι όπως κι εγώ, ρωτάς “γιατί”, όπως κι εγώ. Είμαστε κι οι δύο στην ίδια σταυρική Γεθσημανή. Ψελλίζουμε κι οι δυο, καθένας με τον τρόπο του “παρελθέτω απ᾽ εμού το ποτήριον τούτο”. Μα είναι στιγμή να προσπαθήσουμε να πούμε κι οι δυο “πλην ουχ ως εγώ θέλω, αλλά ως Συ. Γεννηθήτω το θέλημά Σου, Κύριε!”. Κι Εκείνος, που μετρά τις αντοχές μας, θα μετρήσει τον σταυρό μας∙ θα τον κάνει τέτοιον και όσο μπορούνε να βαστάξουνε οι ώμοι μας».
«Καμία ύπαρξη δεν είναι άχρηστη! Δεν είναι άχρηστο ό,τι κάνει ο Θεός!», φώναξε κι άρχισε τώρα να σκληραίνει κι η δική της φωνή. «Αυτό το παιδί που ακυρώνεις ως μια ύπαρξη ανώφελη, έχει μέσα στο ταλαιπωρημένο σώμα του μια αθάνατη ψυχή, μοναδική, ξεχωριστή, ισότιμη με τη δική μου ή μάλλον ανώτερη, ιερότερη, γιατί είναι πεντακάθαρη, κρυστάλλινη, εξαγιασμένη μες στον πόνο της, αγνή», είπε κι η φωνή της ράγισε από τρυφερότητα. «Δεν ξέρει από κακία ετούτο το παιδί. Είναι ένα κρίνο, ένα λουλούδι του Θεού…».
Ιστορίες κάτω από τη βάση
Η αιώνια απειλή της κατάληψης στο λύκειο και το πεζοδρόμιο του δημοκρατικού διαλόγου, οι αθυρόστομοι μαθητές και η εφαρμογή του point system, ο φανατικός φίλαθλος Γιώργος πού… χάραζε παντού την ποδοσφαιρική του υπογραφή «George gate 3», η υπερπροστατευτικὴ μάνα που περίμενε την κόρη της έξω από το σχολείο σε όλα τα διαλείμματα, ο Γρηγόρης που αργούσε συστηματικά την πρώτη ώρα και όχι γιατί κοιμόταν, ο Ιάσονας με την επίδειξη σούζας πρωταγωνιστούν και αποκαλύπτουν τα μυστικά τους στις ολοζώντανες ιστορίες της πορείας μιας αφοσιωμένης και ευρηματικής εκπαιδευτικού από τον πρώτο χρόνο διορισμού ως τη σύνταξη, σε γυμνάσιο, λύκειο και νυχτερινό, από θέση πρωτοδιόριστης ως και διευθύντριας.
35 ιστορίες με τη γλαφυρά ευχάριστη περιγραφή μιας καθηγήτριας για μαθητές που στις γνώσεις μπορεί να έπαιρναν κάτω από τη βάση, αλλά στις εμπειρίες ζωής μέσα και έξω από την τάξη άλλαξαν τις προοπτικές!
Ιστορίες της σκλαβιάς και του ξεσηκωμού
Ιστορίες της σκλαβιάς και του ξεσηκωμού
Μερικά από τα βάσανα, τους καημούς, τους αγώνες, τις νίκες των Ελλήνων στην περίοδο του ιερού Αγώνα του ’21 περιέχει το μικρό αυτό βιβλίο.
Είναι άρθρα του περιοδικού «Προς τη Νίκη», γραμμένα μέσα στο πνεύμα και την αλήθεια της Ιστορίας. Για να μαθαίνουμε την Ιστορία του τόπου μας και να εμπνεόμαστε από τους αγώνες για τη Λευτεριά.
Ιστορίες του Καστελλορίζου
Πολλοί έχουν μιλήσει για το ναυτικό και το βίος του νησιού μας. Όμως από τις σελίδες του δικού μου βιβλίου ήθελα να βγαίνει και κάτι άλλο. Ο πολιτισμός του. Είχε πολιτισμό φυσικό και πηγαίο το Καστελλόριζο. Έναν πολιτισμό κατάλοιπο από την ελληνική κλασική παιδεία και τον Χριστιανισμό. Στο σύνολό τους λίγο-πολύ οι άνθρωποι εκείνοι σκέφτονταν και ενεργούσαν πνευματικά, εδραιωμένες ψυχές και ατρόμητες καρδιές, ζώντας τις θάλασσες και τους βυθούς των θαλασσών. Ως προς τον πολιτισμό που είπαμε, ας μη θεωρηθεί σαν μια ιδιότητα θεωρητική. Ήταν πράξη… Δέκα χρονών έφυγα από την πατρίδα και μερικά πράγματα μου μένουν αλησμόνητα…
Μ’ ένα λόγο είναι αλήθεια πως η αγάπη της πατρίδας είναι ένα πολύ γλυκό πράγμα…
Ιωάννης ο Θεολόγος – Ο υιός της βροντής
Ιωάννης ο Θεολόγος, ο Υιός της βροντής, ο αγαπημένος μαθητής του Κυρίου.
Ο ταπεινός ψαράς της Γαλιλαίας, γιος του Ζεβεδαίου, ακολουθεί τον Ιησού στο κάλεσμά Του, γίνεται μαθητής Του και μένει κοντά Του ως τη σταυρική θυσία Του.
Στον Ιωάννη εμπιστεύεται τη μητέρα Του πάνω από το σταυρό. Μετά την Αγία Ανάσταση ξεκινάει το οδοιπορικό του που καταλήγει στην Πάτμο. Εκεί δίνει γενναίους αγώνες. Το Άγιο Πνεύμα οδηγεί τη σκέψη του και την καρδιά του, για να γράψει μέσα στο Σπήλαιο την “Αποκάλυψη”.
Όραμα ουρανού; σάλπιγγα αφυπνίσεως; τραγούδι αγγέλων; …
Η αφηγηματική αυτή βιογραφία σε βοηθάει να γνωρίσεις βήμα προς βήμα τη ζωή και το έργο του Ευαγγελιστού και Αποστόλου Ιωάννη, Θεολόγου και μαθητού της ΑΓΑΠΗΣ !
Καλώς σε βρήκα, Σμύρνη… 1922-2022
Για να δείς το σπίτι σου καλύτερα, πρέπει να βγείς έξω από αυτό. Έτσι θα το δείς σε πλήρη τελειότητα. Για να δούμε καλύτερα τη Μικρά, μα μεγάλη όντως Ασία, αναγκαστήκαμε κάποτε να βγούμε από τα χώματά της, διότι ήταν τόσο μεγάλη, που δεν μπορούσε το μάτι και η ψυχή μας να τη θωρήσει και να τη μεταλάβει σε όλο της το μεγαλείο. Όταν χάνεις κάτι και στέκεσαι από μακριά, το εκτιμάς και το τιμάς πιο άξια. Φύγαμε απ’ τη Σμύρνη, και έτσι τη σώσαμε πραγματικά μέσα στην καρδιά και στα όνειρά μας ως ιδανικό αγέραστο, σαν την Ιθάκη του Οδυσσέα…
Καποδίστριας – Ο κυβερνήτης της καρδιάς μου
Η ζωή γνωρίζει τρόπους να τυλίγει και να ξεδιπλώνει όποτε εκείνη αποφασίζει τα κουβάρια της ιστορίας. Μια τέτοια πραγματική ιστορία αποκαλύπτεται μέσα από τη μυθοπλασία για έναν από τους μεγαλύτερους ηγέτες, που σημάδεψαν για πάντα την πορεία του ελληνικού έθνους, του πρώτου κυβερνήτη της Ελλάδας, του Ιωάννη Καποδίστρια. Ενός κυβερνήτη με οικουμενική προσωπικότητα, που αφιέρωσε τη ζωή του σε έναν σκοπό: να δώσει στους Έλληνες μια χώρα αντάξια του Αγώνα τους. Πώς μια επιστολή στη Γενεύη μας οδηγεί στο μακρινό παρελθόν; Και πώς ένα έφηβο αγόρι συνδέεται με τη διαδρομή του Καποδίστρια προς τον σπουδαίο σκοπό του; Ας συνοδεύσουμε τα βήματά τους σε μια ιστορία που μας ακολουθεί ακόμη και σήμερα σαν τη σκιά…