… και έγινε το Θαύμα!
40 αληθινές σύγχρονες ιστορίες.
Διηγήσεις που φανερώνουν πόσο ζωντανή είναι η παρουσία του Θεού δίπλα μας, πόσο άμεση η επέμβασή Του στις κρίσιμες στιγμές της ζωής μας!
…δι’ εμού του αμαρτωλού…
Ιστορίες καινές και παλαιές, με φόντο το πετραχήλι.
Πρόκειται για αληθινές ιστορίες, οι οποίες διαδραματίστηκαν είτε στα παλαιά χρόνια είτε στα νεώτερα, της εποχής μας, άλλες σε σχέση με εμάς άλλες σε σχέση με άλλους αδελφούς· και η αλήθεια των οποίων έγκειται στον πυρήνα όσων διαπραγματεύονται και όχι σε όλη την έκτασή τους…Με απώτερο σκοπό να υπάρξει ωφέλεια. Πρωτίστως σ’ εμάς τους ίδιους, αλλά πιστεύουμε και σε άλλους αναγνώστες, οι οποίοι πιθανόν να βρουν εκείνες τις προκλήσεις που ερέθισαν κι εμάς μέσα από αυτές, ώστε τελικώς όλοι να σταθούμε πιο σωστά απέναντι στον αρχηγό της πίστης μας Ιησού Χριστό, αλλά κι απέναντι στο μυστήριο της μετανοίας, την ιερά εξομολόγηση…
Πρέπει να πούμε ότι το συγκεκριμένο βιβλίο μας έρχεται ως συνέχεια κατά κάποιο τρόπο ενός άλλου που προηγήθηκε -το “Σε λευκό και μαύρο” – και που είχε τον ίδιο χαρακτήρα: και πάλι αληθινές ιστορίες με μυθοπλαστική διάθεση και με την ίδια στόχευση: την εποικοδομή και την ωφέλεια…
Ευχή μας, η όποια ιστορία να μας ωθήσει -είτε με τον ένα είτε με τον άλλον τρόπο που βλέπουμε να κάνει και η Εκκλησία μας- προς την οδό του Κυρίου “την στενήν και τεθλιμμένην”, η οποία όμως άγει στη ζωή: είτε δηλαδή με τη μίμηση των καλών και ενάρετων προτύπων που αναφέρονται σε πολλές ιστορίες, είτε με την απομάκρυνση από τα αρνητικά στοιχεία των κακών προτύπων που και αυτά περιγράφονται σ’ αυτές.
“Άκουσε καλό μου παιδί”
Απαντήσεις σε νέους από έναν επίσκοπο αγάπης.
Το βιβλίο καταγράφει ερωτήματα νέων και εφήβων, όπως διατυπώθηκαν στον μακαριστό Μητροπολίτη Σισανίου και Σιατίστης Παύλο. Οι απομαγνητοφωνημένες απαντήσεις διασώζουν την εμπειρία και το χάρισμα του να επικοινωνεί με τους νέους, αλλά και τη φλογερή αγάπη, όπως εκδηλωνόταν κάθε φορά που απευθυνόταν σε εκείνους.
Εκείνοι τον ρωτούν με όλο τον νεανικό τους αυθορμητισμό και εκείνος απαντάει με απλότητα, αμεσότητα και βάθος, που θυμίζει το ύφος και το ήθος φωτισμένων γεροντάδων, παλαιών και σύγχρονων.
Μέσα από συνεντεύξεις που συντόνισε και κατέγραψε ο Ηλίας Λιαμής, μαθητεύουμε κι εμείς στον τρόπο προσέγγισης παιδιών, εφήβων και νέων, που συχνά “τους χάνουμε”, χωρίς να ξέρουμε το “γιατί”.
Ένα βιβλίο συνάντησης των νέων με την Ορθόδοξη πνευματικότητα, με οδηγό έναν μακαριστό Επίσκοπο, που αγάπησε με όλη του την καρδιά τον Θεό και τη νέα γενιά!
Εξώφυλλο: Μαλακό
Σελίδες: 244
Α΄ Έκδοση: 03/2019
“Θα ‘μαστε μαζί!”. Συντροφιά με τον άγιο Εφραίμ τον Κατουνακιώτη
Όταν γνωρίσεις έναν άγιο, δεν μπορείς να τον ξεχάσεις ποτέ. Είναι μία συγκλονιστική εμπειρία. Κι εγώ προσωπικά είδα πολλά στη ζωή μου, γνώρισα αμέτρητους ανθρώπους, πολλοί απ’ αυτούς με θαυμαστά ταλέντα, προσόντα, πτυχία, υψηλές θέσεις και αξιώματα. Όμως μία ώρα μαζί τους μπορεί να νιώσεις πλήξη και ανία. Η γνωριμία με τους αγίους μόνο πλήξη δεν σου προκαλεί. Ζεις σ’ έναν παράδεισο και δεν θέλεις αυτή η επικοινωνία να σταματήσει με τίποτα. Η μορφή του οσίου Εφραίμ παραμένει ανεξίτηλη μέσα μου. Και τα αγιασμένα λόγια του συνεχώς στριφογυρίζουν στο νου μου, παρ’ όλο που πέρασαν τόσα χρόνια. Αυτές τις εμπειρίες που έζησα ή άκουσα θα προσπαθήσω να τις μεταφέρω σε τούτο το βιβλίο. Πιστεύω πως κι εσείς θα πάρετε μια γεύση απ’ την αγάπη και τη γλυκύτητα του ανθρώπου αυτού του Θεού, τον όσιο Εφραίμ τον Κατουνακιώτη.
“Νέα Κλίμαξ”
Το κύκνειο άσμα του Αγίου Νικοδήμου του Αγιορείτου αποτελεί η παρούσα εργασία με τον τίτλο «ΝΕΑ ΚΛΙΜΑΞ». Όπως και το Εορτοδρόμιο εγράφη και αυτή σε συνθήκες αντίξοες για τον άγιο και από απόψεως υγείας και από απόψεως σκανδάλων της εποχής εκείνης.
Η «Νέα Κλίμαξ» ασχολείται κυρίως με θέματα ερμηνευτικά, δογματικά, θεολογικά, πνευματικά και ηθικά. Δεν θα έσφαλε κανείς αν την ωνόμαζε σύντομη δογματική της Ορθοδόξου Ανατολικής Εκκλησίας.
Ο άγιος Νικόδημος παρέλαβε τους ογδόντα πέντε βαθμούς της Οκτωήχου, τους υπομνημάτισε, προσθέτοντας και τα δικά του σχόλια στις υπέροχες υποσημειώσεις και παρέδωσε στην Εκκλησία ένα σπάνιο και ανεπανάληπτο έργο, το οποίο έλιπε «εις κοινήν των Ορθοδόξων ωφέλειαν».
Εάν αγνοούσε κανείς την απέραντη και ανεπανάληπτη μνήμη του, θα έλεγε, ότι το έργο αυτό έγινε από μία ομάδα εξειδικευμένων σε όλους τους θεολογικούς τομείς και αποπερατώθηκε κατόπιν εργασίας ωρισμένων ετών και όχι ωρισμένων μηνών και μάλιστα υπό ανθρώπου με καταβεβλημένη την υγεία του σε μεγάλο βαθμό.
Και μόνον η «Νέα Κλίμαξ», σύμφωνα με την γνώμη του αειμνήστου Γέροντος Θεοκλήτου Διονυσιάτου ήταν ικανή να αναδείξη τον άγιο Νικόδημο «μέγαν Θεολόγον, ισοστάσιον των προ αυτού Αγίων Πατέρων ως συμπκυκνώσαντα εν αυτή όλην σχεδόν την περί Θεολογίας Γραμματείαν».
Απόδοση στη νεοελληνική: Βενέδικτος Ιερομόναχος Αγιορείτης
Β΄ Έκδοση (βελτιωμένη): 2017
“Παιδί μου!”, “Διάλογοι” ενός επισκόπου αγάπης με τον Ηλία Λιαμή
Όπως και στα δύο προηγούμενα βιβλία «ΑΚΟΥΣΕ ΚΑΛΟ ΜΟΥ ΠΑΙΔΙ» και «ΕΙΧΑ ΚΙ ΑΛΛΑ ΝΑ ΣΟΥ ΠΩ», κάθε σελίδα και αυτού του βιβλίου, με απαράμιλλο τρόπο μιλάει στην καρδιά του αναγνώστη και μάλιστα του νέου!
Πρόκειται για απομαγνητοφωνημένες ομιλίες του μακαριστού Μητροπολίτη Παύλου, οι οποίες προσφέρονται σε μορφή διαλόγων με τη διαμόρφωση που με επιτυχία έκανε ο Ηλίας Λιαμής.
Σε μια εποχή με τόσο στερημένους και μαραζωμένους τους νέους, με άδεια την ψυχή τους από στόχους, όραμα και νόημα, το βιβλίο γίνεται η ηχώ της γλυκιάς φωνής του π. Παύλου που κρατά ακόμα η μνήμη μας, σαν φυλαχτό πολύτιμο!
Πρωτοτυπία μοναδική του βιβλίου είναι η δυνατότητα που προσφέρεται, να μπορεί ο αναγνώστης μέσω των QR Codes να ακούσει την φωνή του Γέροντα σε αυθεντικά αποσπάσματα!
“Ταχύς εις βοήθειαν…”
Τα θαύματα του Αγίου Λουκά σήμερα
“Έχετε ποτέ σκεφτεί ότι ο Κύριος έστειλε τους μαθητές του όχι μόνο να κηρύττουν αλλά και να θεραπεύουν τους ασθενείς; Αν ο Κύριος θεωρούσε την θεραπεία των ασθενών έργο τόσο σημαντικό ώστε το έβαζε σε μια σειρά με το κήρυγμα του Ευαγγελίου, τότε αυτό σημαίνει ότι είναι ένα από τα σπουδαιότερα ανθρώπινα έργα. Δεν είπε· “Να κηρύσσετε το Ευαγγέλιο και να μαθαίνετε τους ανθρώπους πώς να οικοδομήσουν την κοινωνική τους ζωή”. Πουθενά δεν λέει κάτι τέτοιο. Δίνει όμως στους αποστόλους την εντολή να θεραπεύουν τις ασθένειες. Γιατί έτσι; Διότι ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός και ο ίδιος θεράπευε τους ανθρώπους, έδιωχνε δαιμόνια και ανάσταινε νεκρούς και στους μαθητές του έδωσε εντολή να θεραπεύουν τους ασθενείς.
Γιατί οι αρρώστιες είναι ο μεγαλύτερος πόνος και το μεγαλύτερο πρόβλημα της ανθρωπότητας. Υπάρχουν πολλές και φοβερές ασθένειες που βασανίζουν τον άνθρωπο, καταστρέφουν την ζωή του και τον φέρνουν στην απελπισία. Αλλά ο Θεός είναι αγαθός και φιλάνθρωπος και από μας ζητάει να είμαστε ελεήμονες και να κάνουμε έργα αγάπης. Και το πρώτο από τα έργα της ελεημοσύνης είναι η θεραπεία των ασθενών, γιατί μ’ αυτό τον τρόπο δείχνουμε την συμπόνοια και την αγάπη μας προς τους δυστυχισμένους συνανθρώπους μας που υποφέρουν…” (Άγιος Λουκάς)
«Εξήνθησεν ἡ ἔρημος» Γέρων Εφραίμ Φιλοθεΐτης ο φωτιστής της Αμερικής
Πρόλογος Α’ ἐκδόσεως
Δέν μπορεῖ νά ἀρνηθεῖ κανείς, οὔτε καί ὁ πιό κακόβουλος, τό γεγονός ὅτι, παρόλο πού ἡ ἐποχή μας μᾶς δίδει τήν ἐντύπωση γιά μία καλπάζουσα ροπή του συγχρόνου ανθρώπου στο κοσμικό πνεῦμα, ἐντούτοις υπάρχει καί μία ανθοφορία τῆς ὀρθόδοξης πνευματικότητος.
Αὐτή ἡ ἄνθηση σαρκώθηκε πρόσφατα στά πρόσωπα ἁγίων ἐναρέτων ἀνδρῶν, πού μέ τόν λόγο καί τά ἔργα τους μεγάλυναν τό ὄνομα τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ. Ἄλλοι μέ τή διορατικότητά τους, ἄλλοι μέ τό χάρισμα τῆς ἱεραποστολῆς, ἄλλοι μέ τήν πνευματοκίνητη γραφίδα τους καί ἄλλοι μέ τή νήψη καί τόν ήσυχασμό. Ὅλοι αὐτοί ἔγιναν καί γίνονται τά πνευματικά «αλεξικέραυνα» τοῦ Παναγίου Πνεύματος.
Αυτό συμβαίνει καί μέ τόν πολυσέβαστο ἅγιο Γέροντα Ἐφραίμ τόν Φιλοθεΐτη, τόν ιεραπόστολο τῶν Η.Π.Α., τόν ὁποῖο εἴχαμε τήν εὐλογία καί χαρά να γνωρίσουμε καί νά λάβουμε τήν πολύτιμη εὐχή του.
Ἦταν τά ἔτη 2006 καί 2007, ὅταν μέ ὁμάδα εὐλαβῶν ἐνοριτῶν καί φίλων τῆς Ἐνορίας Αγίου Γεωργίου Κορυδαλλού τόν ἐπισκεφθήκαμε ἐκεῖ στήν Ἱερά Μονή Ἁγίου Ἀντωνίου Αριζόνας. Βέβαια, ή γνωριμία εἶχε γίνει πολλά χρόνια πρίν, ἀπό τίς ὁμιλίες καί τά κηρύγματα στον Ι.Ν. Αγίας Βαρβάρας Αμφιάλης-Κερατσινίου τοῦ Αἰδεσιμολογιωτάτου Πρωτοπρεσβυτέρου π. Στεφάνου Αναγνωστοπούλου, πνευματικοῦ τέκνου τοῦ Γέροντος Εφραίμ.
Ὁ ἀείμνηστος Γέροντας εἶχε πολλά χαρίσματα, πού μέ ἐπιμέλεια ὅμως ἔκρυβε. Τόν διέκρινε ή σύνεση, ή φιλοξενία, ή πατρική στοργή καί ή σοφία πού γινόταν φανερή μέ τό ἀσκητικό του βίωμα καί μέ τόν τρόπο πού διαχειριζόταν κάθε ψυχή. Ήταν, πράγματι, τύπος μιμήσεως γιά κληρικούς, μοναχούς καί λαϊκούς.
Μέ τά δύο προσκυνήματά μας (το 2006 καί τό 2007) τόν γνωρίσαμε λίγο ἐκ τοῦ σύνεγγυς. Μέ τή μελέτη ὅμως τῶν συγγραμμάτων του καί μέ τή συναναστροφή με πρόσωπα πού σχετίζονταν μέ τόν Γέροντα, τόν γνωρίσαμε περισσότερο καί τρυγοῦμε τό νέκταρ τῆς εὐσεβείας του.
Παραδίδουμε λοιπόν στούς φιλάγιους ἀδελφούς τήν ἔκδοση αυτή, ἡ ὁποία περιλαμβάνει στο πρῶτο μέρος σύνττομη βιογραφία τοῦ Γέροντος, τό μήνυμα τῆς Α.Θ.Π. του Οικουμενικοῦ μας Πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου, καθώς καί τούς ἐπικηδείους λόγους τοῦ Σεβασμιωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Ἀμερικῆς κ. Ἐλπιδοφόρου, τοῦ Πανοσιολογιωτάτου Ἀρχιμανδρίτου Γέροντος Παϊσίου, Καθηγουμένου τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ἁγίου Ἀντωνίου Αριζόνας, καί τοῦ Πανοσιολογιωτάτου Αρχιμανδρίτου Γέροντος Νικοδήμου, Καθηγουμένου τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Φιλοθέου Ἁγίου Ὄρους, οἱ ὁποῖοι έκφωνήθηκαν κατά τήν Ἐξόδιο Ακολουθία τοῦ ἀειμνήστου τήν Τετάρτη 11 Δεκεμβρίου 2019. Στο πρώτο μέρος του βιβλίου, ἐπίσης, δημοσιεύουμε κείμενο του λογίου Ἱεράρχου, Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Ναυπάκτου καί Ἁγίου Βλασίου κ.
Ιεροθέου, πού περιγράφει τήν έμπειρία τῆς γνωριμίας του μέ τόν μακαριστό Γέροντα. Το δεύτερο μέρος περιλαμβάνει φωτογραφίες από τη ζωή του Γέροντος.
Είθε ἡ εὐχή τοῦ ἀοιδίμου Γέροντος να καρπίσει στις καρδιές όλων μας.
Πρωτοπρεσβύτερος Γρηγόριος Μπατιστάτος
Become a god without God
Become a god without God (author: Diodoros Rammos, Historian – Archaeologist)
How Zionism has influenced the world for over 250 years
English Translation from the Greek 4th Edition
Εven though I studied history and archaeology, I couldn’t find answers to many questions I had concerning the past. Many events seemed to be strange and incomprehensible. The history of Europe is illogical in general, even though using logic to explain everything (and not faith) is an invention of the Europeans.
Why did the Europeans, from the 18th Century onwards, rebel against Christ, against religion, against God?
Why did Greece, which fought the two world wars on the side of the victors, find itself destroyed at the end of the wars, instead of victorious?
Why are astrology, horoscopes and predictions for the future promoted in all types of media, even though science has proved that the stars don’t affect our lives?
I didn’t find the answers at university, but at least a few professors with integrity taught me how to investigate. They
taught me how to research in depth until I found the truth. And I found it in the simple phrase of a modern saint of our Orthodox Church, St. Paisius of Mt. Athos. He said: “Do you know how long the Zionists have been working now? For over 250 years!” He said that in the 1990’s, so 1990 – 250 =1740! So what happened around 1740?
It was then that the Kabbala Jews (the Zionists), having infiltrated the masonic lodges in mass numbers, had converted them into temples belonging to Kabbala, which until then did not have any formal buildings! At the same time, they acquired an organized network of secret agents and ‘soldiers’ who work right up until today to destroy Christianity in Europe and replace it with Kabbala.
Αββάδες του Γεροντικού
Οἱ ἀββάδες τοῦ Γεροντικοῦ δέν λένε πράγματα τοῦ μυαλοῦ τους. Διατυπώνουν μέ τόν δικό τους τρόπο ὅ,τι λέει ὁ λόγος τοῦ Χριστοῦ, τόν ὁποῖο ὅμως ἐκεῖνοι ἔκαναν πράξη στή ζωή τους κι ἐπιβεβαίωσαν ἔτσι ἐμπειρικά τήν ἀλήθεια του. Ὁ Χριστός εἶπε νά μένουμε σταθεροί στή δική Του ἀγάπη, πού θά πεῖ νά ’μαστε στόν «χῶρο» πού θά δεχόμαστε τήν ἀγάπη Του αὐτή, ἀγάπη κι ὅλης τῆς ἁγίας Τριάδος. Καί ὁ «χῶρος» αὐτός, σημεῖο συντονισμοῦ καί ἐπαφῆς μαζί Του ἐν Ἐκκλησίᾳ, δέν εἶναι ἄλλος ἀπό τόν πλησίον μας, τόν συνάνθρωπό μας. Πού θά πεῖ: ἐκτεινόμενοι ἐν ἀγάπῃ πρός τόν συνάνθρωπο βρίσκουμε τόν Θεό μέσα μας. Στόν χῶρο τοῦ Θεοῦ καί τῆς καρδιᾶς μας βρισκόμαστε μέ τούς ὅσιους ἀββάδες – ἡ δροσιά τῆς χάρης τους διαπερνᾶ τήν ὕπαρξή μας. Κι αὐτό εἶναι ἡ ἀνάπαυση καί ἡ παρηγοριά μας.
Αββάς Ισαάκ ο Σύρος ο Δάσκαλος της Προσευχής και της Ταπεινώσεως
Αββάς Ισαάκ ο Σύρος ο δάσκαλος της προσευχής και της ταπεινώσεως.
Ο Όσιος Ισαάκ ο Σύρος είναι ένας από τους μεγάλους ησυχαστές του ορθόδοξου μοναχισμού και οι Ασκητικοί του Λόγοι μελετώνται από την πλειονότητα των ορθοδόξων μοναχών. Αλλά και πολλοί θεολόγοι και πιστοί μελετούν τον Όσιο Ισαάκ, κυρίως γιατί στη μελέτη του προτρέπουν οι σύγχρονοι όσιοι Γέροντες μεταξύ των οποίων ο Όσιος Γέροντας Παΐσιος ο Αγιορείτης και ο όσιος Εφραίμ ο Κατουνακιώτης, ο Γέρων Ιερώνυμος της Αίγινας.
Το έργο του έχει μεταφραστή σε πλήθος εκδόσεων. Η διδασκαλία του Αββά Ισαάκ για την προσευχή είναι διάσπαρτη στους ασκητικούς του λόγους. Όλα αυτά τα κείμενα, όπως αναπτύσσονται από τον άγιο Ισαάκ, έχουν μια διαχρονική αξία, που μπορούν να διδάξουν και να κατευθύνουν ακόμη και σήμερα τους ανθρώπους.
Αγάπη για πάντα
“Αγαπώ το παιδί μου” λέει μια μάνα και το παίρνει συνέχεια τηλέφωνο. Λέει ότι το κάνει από αγάπη. “Να δω τι κάνει, πού είναι”. Η πραγματικότητα δεν είναι αυτή. Το κάνει διότι δεν αντέχει να της φύγει το παιδί μέσα απ’ τα χέρια και ν’ ανοιχτεί στη δική του ζωή. “Και με ποιους είσαι; Και γιατί αργείς; Και ποιος μιλάει δίπλα σου, ποια είναι αυτή;” Πρόκειται για καχυποψία κι αρρωστημένη σχέση. Αυτό δεν είναι αγάπη. Αγάπη θα πει δόσιμο, θα πει “θέλω ν’ ανοίξεις τα φτερά σου. Θέλω το καλό σου”.
Αν έχεις την αληθινή αγάπη, θες μόνο το καλό αυτού που αγαπάς. Κι αυτό, ξέρεις τι κάνει τον άνθρωπό σου; Να σ’ αγαπά ακόμα πιο πολύ. Να μη ξεκολλά από πάνω σου. Γιατί δεν ξεκολλά; Γιατί εσύ τον αφήνεις να ξεκολλήσει. Όταν αφήνεις κάποιον να ξεκολλήσει από πάνω σου, δεν ξεκολλά. Όταν τον τραβάς με το ζόρι, γίνεσαι απωθητικός και απωθητική. Και πετυχαίνει το αντίθετο. Η αγάπη πάει μαζί με την ελευθερία. “Σ’ αγαπώ, και σ’ αφήνω ελεύθερη, και σ’ αφήνω ελεύθερο να κάνεις ό, τι θέλεις”. Και λες εσύ τότε: “με τόση αγάπη που μου δείχνεις, με κάνεις και σε θέλω πιο πολύ. Διότι με σέβεσαι”.
Ο Θεός αυτό κάνει. Μας σέβεται κάθε στιγμή της ζωής μας. Και μας αγαπά, σαν το φως του ήλιου και σαν τη βροχή, που πέφτει παντού. Κάθε μέρα ο ήλιος ανατέλλει για όλο τον κόσμο υπενθυμίζοντας διαρκώς την αιώνια θεϊκή αγάπη. Όταν βλέπεις τον ήλιο να λάμπει, είναι σα να σου λέει ο Χριστός: “Και σήμερα πάλι σ’ αγαπώ και ας ήσουν ό, τι ήσουν χθες. Και σήμερα σου δίνω ευκαιρία για νέες επιλογές. Κι όταν πέφτει η βροχή Μου, δεν ξεχωρίζει καλούς και κακούς. Όλους τους δροσίζει. Όλα τα σπίτια τα ποτίζει. Όλα τα χωράφια. Και το δικό σου…”.
Σειρά “Αθέατα Περάσματα” (βιβλίο 2ο)
Περιέχει ψηφιακό δίσκο με ομιλίες σε μορφή mp3
Εξώφυλλο: Χαρτόδετο
Σελίδες: 304
Αγάπησα τα θνητά σαν αθάνατα
Κείμενα προβληματισμού για τον σύγχρονο άνθρωπο και τον σημερινό πιστό, τον βολεμένο μέσα στις δικές του κατασκευασμένες πραγματικότητες.
Κείμενα πού καλούν να δούμε την ατελή και ιδιοτελή σχέση μας με το Θεό και να επαναπροσδιορίσουμε την πορεία μας.
«Μάθημα αυτογνωσίας και άσκηση ενδοσκόπησης. Η συγγραφέας σπάζει το εξωτερικό περίβλημα και μας βοηθάει να ανακαλύψουμε την αλήθεια μας την τόσο ψεύτικη… Τη σχέση μας με τον Θεό την τόσο ατελή, την τόσο λογιστική και ισοσκελισμένη, την τόσο ιδιοτελή».
Εξώφυλλο: Μαλακό
Σελίδες: 144
Α΄ Έκδοση: 12/2017
Αγαπώμαι, άρα σκέφτομαι
Κεφάλαια θεολογικής επιστημολογίας και οντολογίας
Πώς γνωρίζει ο πεπερασμένος άνθρωπος τον άπειρο Θεό; Η Ενσάρκωση του Θεού αλλάζει με ρηξικέλευθο τρόπο την προοπτική: «γνόντες Θεόν, μᾶλλον δὲ γνωσθέντες ὑπὸ τοῦ Θεοῦ» (Γαλ. 4,9): Γνωρίζουμε μεθεκτικά τον Θεό, αφού πρώτα μας έχει γνωρίσει Αυτός με την αγάπη Του, την ίδια αγάπη με την οποία μας έφερε από το μηδέν στο είναι. Αφού την προτεραιότητα έχει η αγάπη του Άλλου, το θεολογικό κόγκιτο είναι ένα «αγαπώμαι, άρα σκέφτομαι»: Η εμπιστοσύνη που προκαλεί η αγάπη δίνει τον χώρο για σκέψη χωρίς αυτο-πεποίθηση, αλλά με την ετερο-αυτο-πεποίθηση του Αποκαλυπτομένου που μας συναντά.
Στην αρχέγονη Εκκλησία μια αρχική «αντιφιλοσοφία» για τη «μωρία της σοφίας του κόσμου τούτου» (Α΄ Κορ. 1,20) δίνει τη θέση της στη σύνθεση της ελληνικής μεθεκτικής γνωσιολογίας με την αποκάλυψη ότι ο Λόγος είναι ο Χριστός. Στην Ανατολή, η Νηπτική γνωσιολογία τονίζει την κάθαρση και τον νου ως ένα απλό όμμα που διαυγάζεται από τους πολλούς λόγους ως αλήθειες που τον φωτίζουν στον εσχατολογικό ορίζοντα του Ενός Λόγου. Στη Δύση αναπτύσσεται μια κατακτητική γνωσιολογία της συνείδησης που διχάζει τον κόσμο σε συνειδητό/φαινόμενο και σε απρόσιτο Πράγμα (Καντ), ασυνείδητο (Φρόυντ), Πραγματικό (Λακάν).
Στον 20ο αιώνα, η έννοια της ελευθερίας είναι πολύ διαφορετική. Στη Δύση ο Χάιντεγκερ καταγγέλλει την «οντοθεολογία». Ο Καρλ Μπαρτ προβάλλει μια ριζική Θεολογία της Αποκάλυψης, ενώ ο Πάουλ Τίλιχ τη μέθοδο του συσχετισμού. Οι Ορθόδοξοι δεν αργούν να απαντήσουν με τις δικές τους επιστημολογικές μεθόδους: Ο Βλάντιμιρ Λόσκι με τον αποφατισμό ως απομάθηση και απο-εννοιοποίηση. Ο π. Γεώργιος Φλορόφκσι με την ενδεχομενική Ιστορία ως πεδίο γνώσης. Ο Μητροπολίτης Περγάμου Ιωάννης (Ζηζιούλας) με την εσχατολογική ερμηνευτική όπου όλα ερμηνεύονται από το μέλλον προς το παρελθόν. Ο Χρήστος Γιανναράς με την παραδοξολογική σύνθεση Φαινομενολογίας και Μεταφυσικής. Στον χώρο των Βαλκανίων, θεολόγοι, όπως ο π. Δημήτριος Στανιλοάε, ο άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς και ο Αθανάσιος Γιέφτιτς προβαίνουν στις δικές τους ισορροπημένες συνθέσεις. Ενώ από τη Δύση μας έρχονται με φιλική διάθεση πρωτοπόρες επιστημολογίες, όπως η Φαινομενολογία του Ζαν-Λυκ Μαριόν, η Αφηγηματική Θεολογία, η πιθανοκρατική Φυσική Θεολογία του Ρίτσαρντ Σουίνμπερν και η επιστημολογία της μεθέξεως του Τζον Μίλμπανκ. Πολλοί δρόμοι για τον Ένα Λόγο καθ’ οδόν για τη συνάντησή Του.
Αγαπώντας τον εχθρό μου
«Ακούσατε ότι ειπώθηκε: Να αγαπήσεις τον πλησίον σου και να μισήσεις τον εχθρό σου. Εγώ όμως σας λέω, αγαπάτε τους εχθρούς σας και προσεύχεστε για όσους σας καταδιώκουν, για να γίνετε γιοι του Πατέρα σας που είναι στους ουρανούς, γιατί τον ήλιο του τον ανατέλλει πάνω σε κακούς και καλούς και βρέχει πάνω σε δίκαιους και άδικους. Γιατί αν αγαπήσετε όσους σας αγαπούν, ποιο μισθό θέλετε να έχετε; Και οι τελώνες το ίδιο δεν κάνουν; Και αν χαιρετήσετε τους αδελφούς σας μόνο, τι περισσότερο κάνετε; Και οι εθνικοί το ίδιο δεν κάνουν; Να είστε λοιπόν εσείς τέλειοι όπως ο Πατέρας σας ο ουράνιος είναι τέλειος».
κατά Ματθαίον 5:43-46
Δεν θα πρέπει να εκλάβουμε ως εντολή κάθε διδαχή του Ιησού. Ενδεικτικά, η παραίνεση για απόλυτη πτωχεία ή για αγαμία αφορά μια μικρή μειοψηφία όσων ακολουθούν στην ζωή τους τον Χριστό. Όχι, όμως, και η αγάπη για τους εχθρούς. Η αγάπη αυτή δεν εμπίπτει στην κατηγορία του “εί θέλεις τέλειος είναι”. Αντιθέτως, ανήκει στα θεμελιώδη του Χριστιανισμού. Ο Χριστός μάς την δίδαξε και άμεσα και με τις παραβολές Του και με την ίδια Του την ζωή. Ωστόσο, παραμένει η πιο δύσκολη όλων, αφού αντίκειται στις φυσικές ροπές του ανθρώπου και αξιώνει προσευχή, διάκριση και καθημερινή εξάσκηση. Παράλληλα με μια στοχαστική εμβύθιση στην Αγία Γραφή, στους βίους των αγίων και στην σύγχρονη ιστορία, ο Jim Forest μάς δωρίζει ” εννιά αρχές ζώσας αγάπης”, μεταξύ των οποίων συγκαταλέγονται η “προσευχή για τους εχθρούς”, η “συγχώρηση”, η “αναγνώριση του Ιησού στο πρόσωπο των άλλων” και το κάλεσμα να “γυρνάμε και το άλλο μάγουλο”. Ακόμη κι αν οι αρχές αυτές δεν ελαφραίνουν το βάρος που φέρει η εντολή ν’ αγαπάμε τους εχθρούς μας, τουλάχιστον την καθιστούν έναν στόχο που αξίζει να παλέψουμε στην καθημερινή μας ζωή.
Πρόλογος: π. Βασίλειος Θερμός
Μετάφραση: Θάνος Κιοσόγλου
Εξώφυλλο: Μαλακό
Σελίδες: 292
Α΄ έκδοση: 12/2015