Η απελπισία της μοναξιάς και η χαρά της κοινωνίας
Λαχτάρησε ο άνθρωπος να νιώσει ελεύθερος! Αγωνίστηκε να βελτιώσει τις συνθήκες ζωής, να μην πεθαίνει της πείνας, να μπορεί να ταξιδεύει, να ονειρεύεται, να ερωτεύεται, να αποφασίζει αυτός για ό,τι θέλει. Έφτιαξε μηχανές, ταξιδεύει στο διαδίκτυο, ακολουθεί και ακολουθείται από χιλιάδες άλλους ανθρώπους, από όλα τα σημεία της γης. Βάζει φίλτρα στις φωτογραφίες του, μπαίνει και βγαίνει σε κόσμους εικονικής πραγματικότητας! Νιώθει όμως μόνος και ανικανοποίητος. Παλεύει με τις σχέσεις, ελπίζοντας ότι δεν θα τον προδώσουν. Τις προδίδει συχνά πρώτος αυτός, καθώς αισθάνεται το βάρος της δέσμευσης. Φεύγει κυνηγημένος από τη διαφορετικότητα. Δυσκολεύεται να εμπιστευτεί, φοβάται το ξένο. Κοιτάζει καχύποπτα τους άλλους και απαιτεί να επιβεβαιώνουν τον δικό του εαυτό.
Καθώς αναζητά την αυτοεκτίμηση και την αυτογνωσία συνειδητοποιεί ότι η χαρά στις σχέσεις παραμένει το ζητούμενο. Ο σύγχρονος μεταμοντέρνος άνθρωπος αποζητά να είναι τόσο αυτάρκης στη μοναξιά του, που νιώθει τη σχέση ως μια έκπτωση, μια απειλή.
Μείνε παντρεμένος, χώρισε από τη σχέση σου,
κάνε «come-out» την αλήθεια σου, θύμωσε και συγχώρεσε,
κάνε ό,τι θέλεις αναλαμβάνοντας την παράδοξη δέσμευση:
μην συμβιβαστείς με το ψεύτικο, μην ταυτίσεις την απόλαυση
που προσφέρει η επιφανειακότητα των εφήμερων συνευρέσεων
με τη χαρά της σύνδεσης των προσώπων…
Σειρά: Πίστη, Ύπαρξη και Σχέση 3
Μητροπολίτης Αργολίδος κ. Νεκτάριος
Αλέξης Λάππας
π. Χαράλαμπος (Λίβυος) Παπαδόπουλος
Ανδρονίκη Δράγου
Χρυσή Καρυώτογλου
Αρχιμ. Ελισαίος, Ηγούμενος Ι. Μ. Σίμωνος Πέτρας
π. Βαρνάβας Γιάγκου
π. Βασίλειος Θερμός
Η απέραντη αγάπη του Πατέρα
Η απέραντη αγάπη του Πατέρα – Σύντομοι σχολιασμοί στην Παραβολή του Ασώτου
Αυτό που κυριαρχεί περισσότερο στην παραβολή του Ασώτου, αυτό που λάμπει πιο πολύ και φωτίζει τα σκοτάδια της ασωτίας και απελπισίας του ασώτου και τον οδηγεί στην απόφαση της επιστροφής, είναι η μορφή του πατέρα της παραβολής, σε τέτοιο βαθμό, που η παραβολή θα μπορούσε ίσως να έχει άλλο όνομα· παραβολή όχι του ασώτου υιού, αλλά παραβολή του οικτίρμονος πατρός…
Τα στοιχεία που συνθέτουν τη μορφή αυτή του πατέρα μελετούμε στο παρόν βιβλίο. Την ανερμήνευτη αγάπη του και την παράδοξη και απροσδόκητη ανοχή του, τη μακροθυμία του, το έλεος και τους οικτιρμούς του. Ώστε να επιστρέψουμε κι εμείς στο σπίτι του Πατέρα, σ’ Εκείνον που με απέραντη αγάπη μας περιμένει, κάθε φορά που η δυσώδης αμαρτία μας νικά και μας απομακρύνει από την πατρική οικία.
Η Αποκάλυψη του Χριστού
Το ταξείδι μου από τον Ιουδαϊσμό στον ορθόδοξο Χριστιανισμό.
… Μία ημέρα, όταν ήμουν μόνος, εντελώς ξαφνικά, σαν από το πουθενά και συγχρόνως από παντού, δοκίμασα μία συγκλονιστική αίσθηση της παρουσίας του Θεού… εκείνος επικοινώνησε μαζί μου ευθέως, με απερίγραπτο τρόπο: “Εγώ είμαι, Εγώ υπάρχω και Εγώ είμαι πάντοτε εδώ μαζί σου, όλην την ώρα και σε όλα τα μέρη. Μην φοβάσαι, σε αγαπώ και θα σε αγαπώ πάντα!”…
Μετάφραση από την αγγλική: Ζωή Πολύδωρα – Ειρήνη Μυροφορίδου
Επιμέλεια – Εισαγωγή: π. Ιωάννης Δρογγίτης
Εξώφυλλο: Μαλακό
Σελίδες: 438
Α΄ έκδοση: 08/2016
Η Αποκάλυψις του Ιωάννου
Πρωτότυπο κείμενο με νεοελληνική μετάφραση και πατερικό σχολιασμό
Η παρούσα έκδοση της Αποστολικής Διακονίας επιθυμεί να συμβάλει στην όσο το δυνατόν καλύτερη παρουσίαση των μηνυμάτων του αποκαλυπτικού αυτού βιβλίου, με την ελπίδα ότι θα βοηθήσει πολλούς να προσεγγίσουν σωστά το ιερό κείμενο.
Έκδοση ΣΤ΄ : Ιούνιος 2021 (συμπληρωμένη)
Η Αποκάλυψις. Εσχατολογία ή Χριστολογία;
Πολλά γράφονται και λέγονται για την Αποκάλυψη του Ιωάννου. Τα περισσότερα από ανθρώπους, που δεν έχουν μελετήσει την Αποκάλυψη. Απομονώνουν μερικούς συμβολισμούς, που έχουν ακούσει, χωρίς καν να ξέρουν γιατί ενυπάρχουν στην Αποκάλυψη. Προσδίδουν τρομοκρατικές διαστάσεις έναν αριθμό, χωρίς να γνωρίζουν ότι όλοι οι αριθμοί της αποκαλύψεως είναι συμβολικοί. Πολυπραγμονούν με επικίνδυνη περιέργεια περί των εσχάτων.
Το παρόν βιβλίο, αφού περισκοπεί όλη την Αποκάλυψη, ηρεμεί τις ψυχές, διότι φανερώνει το θρίαμβο του Εσφαγμένου Αρνιού, του Κυρίου Ιησού, του Παντοκράτορος. Και όποιος πιστεύει στον Παντοκράτορα, δεν φοβάται κανένα κοσμοκράτορα.
Δεν έγραψε ο Ιωάννης την Αποκάλυψη για να τρομοκρατήσει τους έχοντες εσχατολογική περιέργεια, αλλά για να ψάλλουν οι πιστοί την «καινήν ωδήν» και να περιμένουν τη συνάντησή τους με τον ουράνιο Νυμφίο.
Η αποτέφρωση των νεκρών
Η αποτέφρωση των νεκρών στο δίκαιο του περιβάλλοντος. Στόχος αυτής της μελέτης ήταν η παραγωγή ενός γόνιμου επιστημονικού διαλόγου αναφορικά με την εξέλιξη του νόμου τόσο σε επίπεδο εγχώριου όσο και διεθνούς δικαίου σχετικά με το ζήτημα της μεταθανάτιας διάθεσης του ανθρώπινου σώματος. Μέσα από την ενδελεχή αξιολόγηση του ισχύοντος στη χώρα μας νομοθετικού καθεστώτος της αποτέφρωσης των νεκρών αναδείχθηκε η ανυπέρβλητη δυσκολία εντοπισμού ενός κοινού σημείου συνάντησης του νέου αυτού εναλλακτικού τρόπου διαχείρισης του νεκρού σώματος με τα παγιωμένα δεδομένα του συνταγματικού μας πολιτισμού.
Εξώφυλλο: Μαλακό
Σελίδες: 122
Α΄ Έκδοση: 12/2018
Η ασκητική της αγάπης
Γερόντισσα Γαβριηλία Παπαγιάννη (1897-1992). Ανάργυρη, νηπτική, ασκήτρια και ιεραπόστολος των λεπτών, των τυφλών και των απολωλότων. Η ταπεινή προσφορά του ολοκαυτώματος ενός ανθρώπου στον Θεό και το πλησίον. Ένα ταξείδι στην καρδιά της αγάπης σε 94 χρόνια και 4 ηπείρους.
Όλοι με άγχος! Τι τρέχει εδώ; Κάτι τι… Χάθηκε η έννοια της Χαράς. Είναι πολύ σοβαρό! Εκεί στην Ινδία, περιμένουν τον Χριστό και μ’ αυτήν την αναμονή περιμένουν χαρούμενα. Εμείς Τον “έχουμε” και δεν Τον αντικατοπτρίζουμε. Είμεθα πολύ ένοχοι. Φοβερά ένοχοι. “Ούτε που πας, ούτε τι κάνεις, ούτε πώς ζεις, ούτε αν βοηθείς τους άλλους… Ένα έχει σημασία. Το Ποιον και το Ποσόν της Αγάπης που δίνεις παντού. Παντού. Χωρίς διακρίσεις”. “Αν ήταν Παρών και Ορατός ο Κύριος, τι θα έκανες; Θα έκανες αυτό; Αν ήταν Παρών, θα έκανες το άλλο; Κι αυτό, σε φυλάει από κάθε αμαρτία”. “Από την Αγάπη και πέρα, θα οδηγηθείς από το θέλημα του Θεού πώς να μιλήσεις”. “Αφού είμαι υποτακτική στο θέλημα του Θεού, δεν μπορώ να πάθω… άγχος”. “Είμαι της ενδεκάτης ώρας… αλλά ο Κύριος είπε να δουλέψουν κι εκείνοι που έρχονται την τελευταία ώρα”. “Άμα γίνουμε εμείς ο καθρέφτης όπου βλέπει ο άλλος το πρόσωπό του, κι αυτός ο καθρέφτης είναι χαρούμενος, δεν μπορεί παρά να δει κι εκείνος κάτι”. “Τρία πράγματα χρειαζόμαστε. Πρώτον Πίστη, δεύτερον Πίστη, τρίτον Πίστη”.
Η Γένεσις – τόμος Α΄
Χριστιανική Κοσμολογία και Ανθρωπολογία
Με τη χάρη και την ευλογία του Αγίου Τριαδικού Θεού μας, η αδελφότητα της Ιεράς Μονής Κομνηνείου εκδίδει τον πρώτο τόμο των κατηχητικών μαθημάτων του μακαριστού Γέροντος π. Αθανασίου Μυτιληναίου, που αναφέρονται στη χριστιανική Κοσμολογία και χριστιανική Ανθρωπολογία και είχαν ως βάση τα τρία πρώτα κεφάλαια του βιβλίου της Γενέσεως. Τα μαθήματα αυτά έγιναν στο ανώτερο κατηχητικό θηλέων του Αγίου Χαραλάμπους Λαρίσης.
71 απομαγνητοφωνημένα κατηχητικά μαθήματα
Τόμος Α΄
Εξώφυλλο: Μαλακό
Σελίδες: 296
Α΄ Έκδοση: 05/2017
Η Γένεσις – τόμος Β΄
Χριστιανική Κοσμολογία και Ανθρωπολογία
Με τη χάρη και την ευλογία του Αγίου Τριαδικού Θεού μας, η αδελφότητα της Ιεράς Μονής Κομνηνείου εκδίδει τον δεύτερο τόμο των κατηχητικών μαθημάτων του μακαριστού Γέροντος π. Αθανασίου Μυτιληναίου, που αναφέρονται στη χριστιανική Κοσμολογία και χριστιανική Ανθρωπολογία και είχαν ως βάση τα τρία πρώτα κεφάλαια του βιβλίου της Γενέσεως. Τα μαθήματα αυτά έγιναν στο ανώτερο κατηχητικό θηλέων του Αγίου Χαραλάμπους Λαρίσης.
71 απομαγνητοφωνημένα κατηχητικά μαθήματα
Τόμος Β΄
Εξώφυλλο: Μαλακό
Σελίδες: 296
Α΄ Έκδοση: 05/2018
Η Γένεσις – τόμος Γ΄
Χριστιανική Κοσμολογία και Ανθρωπολογία
Με τη χάρη και την ευλογία του Αγίου Τριαδικού Θεού μας, η αδελφότητα της Ιεράς Μονής Κομνηνείου εκδίδει τον τρίτο τόμο των κατηχητικών μαθημάτων του μακαριστού Γέροντος π. Αθανασίου Μυτιληναίου, που αναφέρονται στη χριστιανική Κοσμολογία και χριστιανική Ανθρωπολογία και είχαν ως βάση τα τρία πρώτα κεφάλαια του βιβλίου της Γενέσεως. Τα μαθήματα αυτά έγιναν στο ανώτερο κατηχητικό θηλέων του Αγίου Χαραλάμπους Λαρίσης.
71 απομαγνητοφωνημένα κατηχητικά μαθήματα
Τόμος Γ΄
Η Γένεσις – τόμος Δ΄
Χριστιανική Κοσμολογία και Ανθρωπολογία
Με τη χάρη και την ευλογία του Αγίου Τριαδικού Θεού μας, η αδελφότητα της Ιεράς Μονής Κομνηνείου εκδίδει τον τρίτο τόμο των κατηχητικών μαθημάτων του μακαριστού Γέροντος π. Αθανασίου Μυτιληναίου, που αναφέρονται στη χριστιανική Κοσμολογία και χριστιανική Ανθρωπολογία και είχαν ως βάση τα τρία πρώτα κεφάλαια του βιβλίου της Γενέσεως. Τα μαθήματα αυτά έγιναν στο ανώτερο κατηχητικό θηλέων του Αγίου Χαραλάμπους Λαρίσης.
Τόμος Δ΄
Η Γένεσις – τόμος Ε΄
Χριστιανική Κοσμολογία και Ανθρωπολογία
Η αδελφότητα της Ιεράς Μονής μας, με το γεγονός της εκδόσεως και του ανά χείρας Ε’ τόμου της σειράς των Κατηχητικών μαθημάτων του μακαριστού Γέροντός μας π. Αθανασίου, ευλογεί και δοξάζει τον Άγιο Τριαδικό Θεό μας και εύχεται, με την μελέτη του, να οικοδομηθεί πνευματικά ο λαός του Θεού και να εδραιώνεται στην ορθόδοξη πίστη και στο ευαγγελικό ήθος.
Τα Κατηχητικά μαθήματα, όπως έχει επισημανθεί και στους προλόγους των προηγουμένων τόμων, αναφέρονται στην χριστιανική Ανθρωπολογία και έχουν σαν βάση το Βιβλίο της Γενέσεως.
Είναι γεγονός αδιαμφισβήτητο πλέον ότι ο μακαριστός Γέροντάς μας, με τον θεόπνευστο λόγο του, διδάσκει, φωτίζει, εμπνέει και καθοδηγεί πλήθος ανθρώπων ανά την οικουμένην. […]
(Απόσπασμα από το προλογικό σημείωμα της αδελφότητας της Ιεράς Μονής που περιέχεται στο βιβλίο)
Τόμος Ε΄
Η Γένεσις – τόμος Στ΄
Χριστιανική Κοσμολογία και Ανθρωπολογία
Με την χάρη και την ευλογία του Αγίου Τριαδικού Θεού μας, η Ιερά Μονή μας εκδίδει τον ΣΤ’ τόμο των κατηχητικών μαθημάτων του μακαριστού Γεροντός μας π. Αθανασίου από το βιβλίο της Γενέσεως. Με τον ΣΤ’ αυτόν τόμο, συμπληρώνεται η σειρά των εβδομήντα ένα μαθημάτων που αναφέρονται στην χριστιανική κοσμολογία και ανθρωπολογία.
Στο πρώτο εισαγωγικό μάθημα ο μακαριστός Γέροντας τονίζει την ανάγκη της κατηχήσεως του λαού μας και επιμένει στην διά βίου κατήχηση των πιστών.
Δεν είναι πολυτέλεια η κατήχηση –λέει- ούτε κάτι το έκτακτο ή το προαιρετικό· η κατήχηση είναι αναγκαιοτάτη. Και, προκειμένου να αποκτήσει ο λαός μας την γνώση του περιεχομένου της πίστεώς μας, πρέπει διαρκώς να κατηχείται, και μάλιστα να κατηχείται σε ολόκληρη τη ζωή του.
Επειδή, ο σύγχρονος άνθρωπος θεοποίησε την επιστήμη, είναι ανάγκη ο χριστιανός να μάθει πολύ καλά το περιεχόμενο της πίστεώς του, διότι μόνο τότε θα μπορεί ανά πάσα στιγμή να κρίνει ότι αυτά που κυκλοφορούν τάχα ως επιστημονικές αλήθειες δεν είναι παρά επιστημονικές θεωρίες, επιστημονικά πιστεύω, που μπορούν να αλλάζουν (είναι γνωστό ότι οι επιστημονικές αλήθειες είναι πολύ λίγες), και έτσι θα παρασύρεται, δεν θα κινδυνεύει να χάσει την πίστη του.
Η γνώση της χριστιανικής κοσμολογίας και ανθρωπολογίας ασφαλίζει τον χριστιανό από την πλάνη των ποικίλων θεωριών περί του κόσμου και του ανθρώπου. […]
(Απόσπασμα από το προλογικό σημείωμα της αδελφότητας της Ιεράς Μονής που περιέχεται στο βιβλίο)
Τόμος Στ΄
Η Γερόντισσα της χαράς – Μοναχή Γαβριηλία Παπαγιάννη
Ουσιαστικά όταν μιλούσες μαζί της ένοιωθες ότι γινόταν εσύ, ήταν σαν να μιλούσες στον εαυτό σου, δεν απευθυνόσουν σε μοναχή, γι’ αυτό και δεν έλεγε τίποτε, δεδν σε διόρθωνε, με αποτέλεσμα να νοιώθεις πολύ άνετα μαζί της, όπως νοιώθεις με τον εαυτό σου..
Η γερόντισσα δεν ήταν χαμογελαστή αλλά χαμογελούσαν τα μάτια της. Ο λόγος της ήταν πάντα όμορφος, είχε μέσα μια χάρη. Ένοιωθες αυτό που είπαν οι μαθητές στην Μεταμόρφωση “καλόν έστιν ημας ωδε είναι”. Δεν θέλαμε να φύγουμε από κοντά της. Όταν ησύχαζε, καθόταν πολλές φορές στον ήλιο, στον εξώστη, και έβλεπες ότι προσευχόταν. Φαινόταν αυτό έντονα στο πρόσωπό της, η αίσθηση ότι είναι ένας άνθρωπος που έχει “φύγει” με την προσευχή.
Οι άνθρωποι είμαστε τραγικά πρόσωπα. Σκοντάφτουμε, ψάχνουμε, θέλουμε, πονάμε, πέφτουμε και μαζί μας οι αόρατοι άγγελοι με “αρχιαγγέλισσα” την γερόντισσα Γαβριηλία μας ξεσκονίζουν, μας δροσίζουν και μας χαμογελούν. Σηκωθείτε, λένε. Και αν πέσατε, δεν πειράζει, σηκωθείτε πάλι και πάλι. Στο τέρμα περιμένει η Χαρά του κόσμου.
Πάμε, ερχόμαστε, ο Χριστός μένει.
Εξώφυλλο: Μαλακό
Σελίδες: 240
Α΄ Έκδοση: 03/2018
Η δημιουργία ως μυστήριο
Θεολογική προσέγγιση της οικολογικής πρό(σ)κλησης
Στο παρόν πόνημά του, ο π. Ιωάννης Χρυσαυγής διερευνά και αναδεικνύει την πνευματική διάσταση του φυσικού περιβάλλοντος, όπως αυτή αποτυπώνεται στα έργα των Πατέρων, αλλά και στην λειτουργική παράδοση της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Προβάλλει ολοκληρωμένα την παραδοσιακή και συνάμα προοδευτική αυτή κοσμοθεωρία, υπογραμμίζοντας την ανάγκη της προσωπικής και κοινωνικής συμμόρφωσης και μεταμόρφωσης μέσω εκείνων των πολιτικών, ηθικών και οικονομικών επιλογών, που θα σέβονται και θα συντηρούν «την δημιουργία ως μυστήριο».
Εξαιρετικό βιβλίο, που δεν θα μπορούσε να είναι πιο επίκαιρο τώρα που αναζητούμε την πνευματικότητα που θα μεταμορφώσει ουσιαστικά την αμαρτωλή και απερίσκεπτη καταστροφή που επιφέρουμε στην δημιουργία του Θεού.
Rowan Williams,
πρώην Αρχιεπίσκοπος του Καντέρμπουρι
Αναμφίβολα ένα από τα καλύτερα βιβλία για τη σχέση θεολογίας και οικολογίας.
Andrew Torrance,
Καθηγητής Πανεπιστημίου του St. Andrews
Καθημερινά γινόμαστε μάρτυρες πρωτοβουλιών από ακτιβιστές, εκπροσώπους ομάδων πίεσης και θεωρητικούς που ασχολούνται με την οικολογική κρίση, ο καθένας από τη δική του οπτική γωνία, ενίοτε δε ίσως και με τη δική του ατζέντα. Η κλιματική αλλαγή και η υπερθέρμανση του πλανήτη, η εξαφάνιση της χλωρίδας και της πανίδας, η διάβρωση του εδάφους και η αποψίλωση των δασών, η θαλάσσια και η χερσαία μόλυνση, η ηχορύπανση και η ατμοσφαιρική ρύπανση τυγχάνουν καθημερινά πλέον αυξανόμενης προσοχής και εντυπωσιακής δημοσιότητας σε διεθνές επίπεδο. Πράγματι, οι ανησυχίες αυτές απέκτησαν μία αυξανόμενη αίσθηση του επείγοντος, αν και η ένταση με την οποία συχνά αντιμετωπίζονται και επιλύονται απέχει πολύ από το να είναι εντυπωσιακή η πειστική. Με την έμφαση που δόθηκε τον εικοστό και τον εικοστό πρώτο αιώνα στο άτομο και τα ατομικά δικαιώματα, ποιος θα μπορούσε να προβλέψει ότι η εκμετάλλευση και η κακομεταχείριση –τελικά, ο «βιασμός» της φύσης– θα απέβαιναν, αν όχι περισσότερο, τουλάχιστον εξίσου σημαντικά με την αγωνία και τον φόβο για την επιβίωση του ίδιου του ανθρώπινου γένους; (Από την εισαγωγή του βιβλίου)