Η δύναμη της μετάνοιας
Από κατάδικος ισάγγελος
Ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός πολλές φορές μας εβεβαίωσε ότι δεν ήλθε για να κρίνει, αλλά για να σώσει τον κόσμο. Καμιά αμαρτία μας δεν έχει σαν συνέπεια να εμποδίσει την ενέργεια της αγάπης του Θεού και την σωτηρία μας. Οι βίοι των άγιων που μετενόησαν και έλαβαν τη συγχώρηση και την Χάρη του Θεού παρόλα τα βαρύτατα αμαρτήματα που κάποτε είχαν διαπράξει, είναι ένα μεγάλο μήνυμα ελπίδας. Ο Κύριος είναι “ο αίρων τας αμαρτίας του κόσμου”. Αυτός δηλαδή που σηκώνει το βάρος των αμαρτιών μας για να απαλλαγούμε εμείς από την ευθύνη και τις συνέπειες των κακών που διαπράξαμε.
Είθε να κατανοήσουμε το μέγεθος της αγάπης Του και να ανταποκριθούμε στην πρόσκλησή Του να Τον αγαπήσουμε. Μέσα από την αγάπη Του θα ζήσουμε τη χαρά της αναγεννήσεως, το παρελθόν θα σβήσει. Θα γίνουν όλα καινούργια. Γένοιτο.
Εξώφυλλο: Μαλακό
Σελίδες: 104
Α΄ Έκδοση: 04/2017
Η δυστυχία του να είσαι άθεος
Παρεξηγημένες Σκέψεις ως δοκίμια για την αντοχή της Αλήθειας.
Πολλοί είναι της γνώμης ότι η πίστη στον Θεό είναι η χειρότερη μορφή εξάρτησης, διότι στην πραγματικότητα καταργεί παντελώς την ελευθερία του ανθρώπου. Η πίστη στον Θεό δεν συνεπάγεται καμιά απολύτως εξάρτηση κι αυτό επειδή – προκειμένου να είναι πραγματική και γνήσια- προϋποθέτει τη δική μας ελεύθερη προαίρεση και βούληση. Όποιος πιστεύει στον Θεό αληθινά και πραγματικά δεν το κάνει εξαναγκαστικά, αλλά ελεύθερα με του δική του απολύτως ελεύθερη βούληση.
Πίστη εξαναγκασμένη δεν είναι πίστη!
Εξώφυλλο: Μαλακό
Σελίδες: 242
Α’ Έκδοση: 03/2016
Η εικόνα του Άξιον Εστί
Η Πρωταΐτισσα του Άθωνα και η ιστορία της.
Tο Άγιον Όρος, το Περιβόλι της Παναγίας, όπως ονομάσθηκε για πρώτη φορά από τον διάσημο εκείνο μοναχό Καισάριο Δαπόντε τον Ξηροποταμηνό, αποτελεί, κατά αρχαία παράδοση, κλήρο της Υπεραγίας Θεοτόκου. Η προστασία και η φροντίδα της Θεοτόκου αποδεικνύεται με πολλά γεγονότα και κυρίως με τις θαυματουργικές Εικόνες Της, ≪τὰς ἀποτεθησαυρισμένας εἰς τὰς Ἱερὰς Μονὰς καὶ Σκήτας≫. Αλλά η εικόνα του Άξιόν Εστι του Πρωτάτου, συγκεντρώνει το ενδιαφέρον και προσελκύει την αναφορά όλων των Μονών και όλου του Αγιορείτικου κόσμου και αποτελεί εύνοια και δώρο της Θεοτόκου και γι’ αυτό και παναγιορειτικό οφειλετικό προσκύνημα. Με την θαυματουργή αυτή Θεομητορική εικόνα, το παλλάδιον του Αγιορείτικου μοναχισμού, καθώς και με την ιστορία και την παράδοση που την συνοδεύει, ασχολείται η παρούσα εργασία.
Εξώφυλλο: Μαλακό
Σελίδες: 208
Α΄ έκδοση: 04/2016
Η Ειρήνη του Θεού
Τα μυστήρια ως τρόπος θεραπείας
Μας λέει ο Κάλλιστος Γουέαρ, […] ο θάνατος είναι εχθρός διότι είναι μια αφύσικη κατάσταση! Ζούμε μέσα σε αυτήν την αφύσικη κατάσταση από τη στιγμή της γέννησής μας ζώντας ως θανατική εμπειρία μικρούς επιμέρους θανάτους. Εμπειρία θανάτου είναι ο ύπνος, εμπειρία θανάτου είναι κάθε ψυχολογική μετάβαση σε στάδιο ωρίμανσης, καθώς βιώνουμε τον θάνατο του παλαιού, σταδιακή εμπειρία θανάτου είναι η καθημερινή ζωή του γήρατος, ο χωρισμός από φίλους ή τόπους, η απόρριψη, η άρνηση ανταπόκρισης στην αγάπη. […]
Αλλά στο βιβλίο αυτό ο συγγραφέας μας συλλογίζεται πιο πολύ για τους λόγους, τις αιτίες που γεννούν τα πάθια του ανθρώπου. Οι παραμυθητικές και ποιμαντικές ομιλίες του μοιάζουν να αποτελούν ένα εμβριθές σχόλιο επάνω στα αδιέξοδα της ύπαρξης και τις αντιφάσεις που βιώνει ο πνευματικός άνθρωπος στην καθημερινότητά του. Μας παραδίδει με αυτόν τον τρόπο μια μικρή, αλλά ουσιαστική θεολογική εισαγωγή στις προϋποθέσεις και αφετηρίες της εκκλησιαστικής θεραπευτικής πνευματικών αλλά και σωματικών νοσημάτων, μέσα από τη θεολογία της ειρήνης. (Από την εισαγωγή του Κωνσταντίνου Κορναράκη)
Η Εκκλησία πάει σινεμά
Ο διάλογος της ορθόδοξης Θεολογίας και του Κινηματογράφου
Μέσα από τη συνάντηση και τον διάλογο με τον Κινηματογράφο η Εκκλησία μπορεί και οφείλει να αποκαλύψει και να ερμηνεύσει τη Σάρκωση του Λόγου στο σύγχρονο γίγνεσθαι, να φωτίσει το πρόσωπο του μετανεωτερικού ανθρώπου, και μέσα από την κινηματογραφική αποτύπωση της ιστορικής της επάρκειας και ανεπάρκειας να διεκδικήσει στα νέα πολιτικά, κοινωνικά, οικονομικά και πολυπολισμικά περιβάλλοντα τον επ-αναστατικό και αντισυστημικό λόγο της.
Ο Κινηματογράφος μας προσκαλεί να ανακαλύψουμε τον ρυθμό μιας άλλης ζωής «ἐφεκτικής στά θαύματα» που χωράει εντός της όλη την έκταση και την ένταση της ευαγγελικής μαρτυρίας. Τα δημιουργήματα των ποιητών της 7ης τέχνης σηματοδοτούν ένα πεδίο διαλόγου της Ορθόδοξης Θεολογίας με τον σύγχρονο κόσμο και πολιτισμό, με τη νεωτερική σκέψη και τον υπαρξιακό αναστοχασμό της μετανεωτερικής ανθρωπότητας. Μάλιστα λειτουργούν και προς μια Θεολογία που απλώνεται σαν μια προσευχή και καθώς πλαταίνει και πληθαίνει ως το Πνεύμα της Πεντηκοστής συναντά την κάθε ανθρώπινη ύπαρξη.
Η Ελληνορθόδοξη πρόταση
Για την κρίση, την παιδεία, τα εθνικά θέματα.
H “Ελληνορθόδοξη Πρόταση για την κρίση, την παιδεία και τα εθνικά θέματα” πλάστηκε με υλικά ελληνικά και ορθόδοξα, με σεβασμό προς την Εκκλησία μας και την διαχρονική και αδιάκοπη πορεία του ενιαίου Ελληνισμού. Απευθύνεται σε κάθε καλοπροαίρετο Έλληνα, πρωτίστως δε στους νέους μας και τους καλεί να μην θαυμάζουν άκριτα κάθε εισαγόμενη ιδέα. Με πίστη στον Θεό, με επίγνωση της μακρόχρονης Ιστορίας μας, με μελέτη του γλωσσικού μας πλούτου και με εθνική αυτοπεποίθηση μπορούμε να ξεπεράσουμε την κρίση.
Η “Ελληνορθόδοξη Πρόταση” σας καλεί να την διαβάσετε, να την συζητήσετε, ακόμη και να την αμφισβητήσετε. Ο δημοκρατικός διάλογος με τεκμηριωμένα επιχειρήματα ωφελεί την κοινωνία μας. Διευρύνοντας μια διαπίστωση του Γ. Σεφέρη για την Κύπρο μπορώ να πω ότι ο Ελληνισμός είναι ο χώρος στον οποίο ακόμη λειτουργεί το θαύμα. Αρκεί να το πιστέψουμε!
Εξώφυλλο: Μαλακό
Σελίδες: 296
Α΄ Έκδοση: 06/2015
Η εν Χριστώ αναρχία
Η θεολογία της Αγίας Μαρίας Σκομπτσόβα και ο διάλογός της με τον σύγχρονο κόσμο
Γιατί ένα βιβλίο για την αγία Μαρία Σκομπτσόβα; Γιατί ακριβώς η αγία Μαρία Σκομπτσόβα αναδεικνύει με τη ζωή και τον ριζοσπαστικό θεολογικό της λόγο το «σκάνδαλο» του χριστιανικού μυστηρίου, σε όλη του την αφοπλιστική και καινοφανή «παραδοξότητα». Η αγία Μαρία των Παρισίων, όπως είναι αλλιώς γνωστή, κομίζει μία μαρτυρία την οποία έχει απολύτως και ανυπερθέτως ανάγκη ο σύγχρονος Ορθόδοξος Χριστιανός – και όχι μόνο. Η μαρτυρία αυτή αφορά έναν Θεό του οποίου η αγάπη δεν γνωρίζει όρια, έναν Θεό ο οποίος δεν «βολεύεται» σε προεννοήσεις και συμβάσεις, έναν Θεό ο οποίος ξέρει να ξαφνιάζει και να εκπλήττει, εν ολίγοις, έναν Θεό βιβλικό-ζώντα! Ο λόγος της αγίας Μαρίας είναι προφητικός, η αγία ακροάται νηπτικώς το θείο θέλημα για το εδώ και τώρα του ανθρώπου. Ποιου ανθρώπου; Του ανθρώπου του σήμερα, ο οποίος θέλει να ζήσει στο σήμερα, ο οποίος δεν ζει στο χθες, δεν ονειρεύεται «περασμένα μεγαλεία». Το γεμάτο διάκριση βλέμμα της αγίας είναι στραμμένο στο ουσιώδες και ως εκ τούτου ανατρέπει τη σιγουριά της συνήθειας, τις αγκυλώσεις της παραδοσιαρχίας και τη θαλπωρή του «Ιδίου», ανοίγοντας τον αναγνώστη στους άπειρους ορίζοντες του «Όντως Άλλου».
Η εν Χριστώ ζωή
Προσφέρων εις το Ελληνικόν Ορθόδοξον κοινόν την παρούσαν μετάφρασιν του υπέροχου έργου του Πρωθιερέως Ιωάννου της Κρονστάνδης του γνωστού υπό τον τίτλον “Η εν Χριστώ ζωή”, σκόπιμον νομίζω όπως δώσω εν προλόγω σκιαγραφίαν της ζωής και δράσεως της μοναδικής ταύτης προσωπικότητας. […] Οι αναγνώσται του παρόντος έργου μόνοι θα εκτιμήσωσι τας μεγάλας αρετάς και την αγίαν ζωήν του πατρός Ιωάννου της Κρονστάνδης. Ο κόσμος όλος έχει κορεσθή από γνώσεις επιστημονικάς και σοφίαν ανθρωπίνην. Η καθ’ ημέραν πείρα μαρτυρεί ότι δεν είναι αυταί μόναι αι οποίαι δύνανται να προσπορίσουν την ευτυχίαν εις τον σημερινόν άνθρωπον, κατόπιν του φάσματος της οποίας τρέχει ούτος με πείναν και με δίψαν. Η ευτυχία η πραγματική και της ψυχής η γαλήνη, της οποίας ουδέν τιμιώτερον, συνίσταται εις την εναρμόνισιν του βίου μας προς τας μεγάλας ηθικάς αρχάς με τας οποίας μας εκληροδότησεν ο Θεάνθρωπος Κύριος Ιησούς Χριστός, αυτή αύτη η Αλήθεια, η οδός και η ζωή. Η ανάγνωσις της «Εν Χριστώ ζωής» του πατρός Ιωάννου, Πρωθιερέως της Κρονστάνδης, βοηθεί, όσον ολίγα εποικοδομητικά βιβλία, δια την τοιαύτην εναρμόνισιν. Είθε να επιτύχη του σκοπού αυτής. Αυτή είναι η διάπυρος ευχή του μεταφράσαντος αυτήν. (Από τον πρόλογο της έκδοσης)
Η ενοχή της χαράς
Χτίζοντας χαμόγελα σε μια ζωή οδύνης.
Πηγή της ψευδούς θρησκείας είναι η ανικανότητα να χαρείς, ή μάλλον η άρνηση της χαράς, ενώ η χαρά, δίχως αμφιβολία, αποτελεί καρπό της παρουσίας του Θεού.
Έξω από τη χαρά όλα γίνονται δαιμονικά, μια βαθύτερη διαστροφή κάθε θρησκευτικής εμπειρίας. Μια θρησκεία φόβου. Θρησκεία της ψευτοταπείνωσης. Θρησκεία της ενοχής: τα πάντα είναι πειρασμοί και παγίδες.
Οι “θρησκευόμενοι” άνθρωποι, κατά κάποιο τρόπο, βλέπουν τη χαρά με υποψία.
Ένα αίσθημα ενοχής ή ηθικότητας δεν μας απελευθερώνει από τον κόσμο και τους πειρασμούς του.
Η χαρά είναι το θεμέλιο της ελευθερίας, όπου καλούμαστε να σταθούμε.
Πού, πώς και πότε διαστρεβλώθηκε και αμβλύνθηκε αυτή η ατμόσφαιρα του Χριστιανισμού;
ή μάλλον, πού, πώς και πότε οι Χριστιανοί άρχισαν να κωφεύουν στη χαρά;
Πού, πώς και πότε η Εκκλησία, αντί ν’ απελευθερώνει τους βασανισμένους ανθρώπους, άρχισε να τους εκφοβίζει και να τους τρομοκρατεί με σαδιστικό τρόπο;
Εξώφυλλο: Μαλακό
Σελίδες: 160
Α΄ έκδοση: 11/2016
Η εξαήμερος δημιουργία
Η Εξαήμερος Δημιουργία κατά τον Μέγαν Βασίλειον
Απόδοση στην ομιλούμενη γλώσσα των εννέα ομιλιών του Μεγάλου Βασιλείου στην Εξαήμερο.
Όταν μελετώ τις ομιλίες του Μεγάλου Βασιλείου στην Εξαήμερο, ανυψώνομαι προς τον Δημιουργό και μαθαίνω τους λόγους της δημιουργίας και θαυμάζω τον Δημιουργό Τριαδικό Θεό περισσότερο από πριν.
Στ΄ Έκδοση
Η Εξομολόγησις
Προτιθέμενοι να ερευνήσωμεν τα κατά το μυστήριον της εξομολογήσεως -της σωστικής ταύτης σανίδος των του βαπτίσματος ναυαγών- τον εξής προεκρίναμεν ν’ ακολουθήσωμεν δρόμον. Εν πρώτοις μεν να παρουσιάσωμεν εν διαγράμματι προ των οφθαλμών του αναγνώστου «Ακολουθίαν και Τάξιν επί εξομολογουμένων» την συνταγείσαν υπό του Οσίου Πατρός ημών και Οικουμενικού Πατριάρχου του Νηστευτού (582-595) όσον οίον τε πλήρη και ικανώς εκφραστικήν του Ορθοδόξου πνεύματος. Είτα δε να υποβάλωμεν την βάσιν και τα σπουδαιότερά της μέρη υπό το ιστορικόν, πατρολογικόν και πρακτικόν της ερεύνης φως. Ούτως η υπό τοιαύτην έννοιαν μελέτη μας θα είναι, ελπίζομεν, ολοκληρωτική, δι’ αυτής δε θα δυνηθώμεν να κρίνωμεν κατά πόσον η αρχαία πειθαρχία διεφυλάχθη και τίνες συστάσεις βαθυγνώμονες εδώ ή εκεί εγκρύπτονται αποσκοπούσαι την εξέγερσιν των πεπτωκυίων ψυχών.
Εξώφυλλο: Μαλακό
Σελίδες: 128
Α΄ Έκδοση: 04/2018
Η επιστήμη της αγάπης
Σε σένα αφιερώνεται αυτό το βιβλίο, τον άνθρωπο που ζει μέσα στις άπειρες ψυχοπνευματικές ταλαιπωρίες της σύγχρονης, μεταμοντέρνας εποχής. Για να αισθανθείς ότι ο Θεός ποτέ δε σε εγκατέλειψε, αλλά πάντοτε θα βρίσκεται κοντά σου και θα σε καλεί.
Δέξου το κάλεσμά Του, σήκωσε τον σταυρό σου και ξεκίνα με θέληση και θάρρος να Τον ακολουθείς. Κοντά Του θα νικήσεις. Μαζί Του θα Αναστηθείς, θα λάβεις καινούριο όνομα, νέα ύπαρξη, αιώνια ζωή! Τότε θα μπορέσεις και εσύ να φωνάξεις μέσα από τα τρίσβαθα της ψυχής σου:
Πού σου, θάνατε, το κέντρον;
Πού σου, άδη το νίκος;
Ανέστη Χριστός, και συ καταβέβλησαι.
Ανέστη Χριστός, και πεπτώκασι δαίμονες.
Ανέστη Χριστός, και χαίρουσιν Άγγελοι.
Ανέστη Χριστός, και ζωή πολιτεύεται.
Ανέστη Χριστός, και νεκρός ουδείς επί μνήματος.
Χριστός γαρ εγερθείς εκ νεκρών,
απαρχή των κεκοιμημένων εγένετο.
Αυτώ η Δόξα και το Κράτος
εις τους Αιώνας των Αιώνων.
Αμήν!
Η εσωτερική ζωή του χριστιανού
Η ζωή του ανθρώπου μπορεί να διαιρεθεί σε δύο κατηγορίες: στην εξωτερική και στην εσωτερική ζωή.
Εξωτερική είναι η φαινόμενη και σαρκική ζωή. Εσωτερική είναι η πνευματική ζωή, ο αγιασμός του ανθρώπου, ο οποίος χρειάζεται πνευματική τροφή για να συντηρηθεί.
Η ευχή μέσα στον κόσμο
Οι πέντε λέξεις «Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με», αποτελούν μέρος της λεγομένης Νοεράς προσευχής. Γι’ αυτήν λοιπόν την νοερά άθληση -που είναι κόπος και μάλιστα έμπονος- θα γίνει κατά το δυνατόν απλός λόγος και παράλληλα θα δοθούν βασικά στοιχεία για την άσκησή της.
Αν έστω και μια ψυχή βοηθηθεί και βρει τον απλανή δρόμο της σωτηρίας μέσα από την ενέργεια της Νοεράς Καρδιακής προσευχής, ακόμη και της προφορικής, τότε το παρόν πόνημα θα έχει πετύχει, εν Αγίω Πνεύματι, τον σκοπό του.
ΣΤ΄ Έκδοση: 05/2017
Η ζωή ενός μεγάλου Βασίλειος Καισαρείας
Το 329/30 γεννήθηκε στην Καισαρεία της Καππαδοκίας χαριτωμένο αρχοντόπουλο. Οι γονείς το ονόμασαν Βασίλειο κι αμέσως το έδωσαν να το μεγαλώσει φτωχή γνωστή τους οικογένεια, που ζούσε κοντά στη Νεοκαισάρεια του Πόντου.
Για ποιο λόγο ακριβώς οι γονείς δεν κράτησαν το μωρό κοντά τους δε γνωρίζουμε. Ίσως γιατί έτσι γινόταν με τις πλούσιες οικογένειες που είχαν όνομα και θέση. Ίσως γιατί στον τοκετό αρρώστησε η μητέρα ή δεν είχε δικό της γάλα να δώσει στο παιδί.
Όποια πάντως κι αν ήταν η αιτία, ο μικρός Βασίλειος έκανε το πρώτο ταξίδι της ζωής του, από την Καππαδοκία στον Πόντο. Από την πολυάνθρωπη κοσμοπολίτικη πρωτεύουσα Καισαρεία στη γνωστή Νεοκαισάρεια, όπου ο πατέρας του είχε σημαντική κτηματική περιουσία κι εργαζόταν σαν συνήγορος.
Στο ζευγάρι μάλιστα που ανέλαβε το μεγάλωμα του Βασιλείου οι γονείς του υπήρξαν γενναιόδωροι. Τους διευκόλυναν με κτήματα και τους δάνεισαν δούλους, που δούλευαν για χάρη τους και μετά το θάνατο των γονέων του Βασιλείου.
Εξώφυλλο: Μαλακό
Σελίδες: 536
Θ΄ Έκδοση: 2018