Όταν η άψυχη ύλη απέκτησε «νοημοσύνη»
Ψηφιακή τεχνολογία: προσδοκίες και κίνδυνοι
Το βιβλίο αυτό προσπαθεί να δώσει μια σφαιρική άποψη των επιτευγμάτων της ψηφιακής τεχνολογίας: από τους υπολογιστές μέχρι τα σύγχρονα κινητά και το διαδίκτυο· από τη διασύνδεση οικιακών και ενσώματων συσκευών μέχρι τα ρομπότ, από τα κοινωνικά δίκτυα μέχρι την παραβίαση της ιδιωτικότητας· από τη βιονική, μέχρι τα ουτοπικά οράματα του μετανθρωπισμού. Ιδιαίτερη έμφαση δίνεται στην τεχνητή νοημοσύνη σε σύγκριση με το μεγαλείο της θεόσδοτης νοημοσύνης του ανθρώπου.
Τέλος, διαπιστώνεται με ανησυχία, ότι όλες οι εξελίξεις της τεχνολογίας αυτής οδηγούν σε ασφυκτική επιτήρηση των πολιτών.
Όταν ο Απόστολος Παύλος μίλησε στους αρεοπαγίτες
Περιγράφοντας γλαφυρά την αλεξανδρινορωμαϊκή εποχή οι E. Τσέλλερ και Γ. Νέστλε στην Iστορία της ελληνικής φιλοσοφίας (μτφ. Χ. Θεοδωρίδη) αναφέρουν ότι οι κοινωνίες των ελληνικών πόλεων έχοντας αποκτήσει κοσμοπολίτικο χαρακτήρα ζούσαν την μεταφυσική αγωνία. Την εποχή εκείνη η επιστήμη χωρίζεται από την φιλοσοφία, και η δεύτερη προσεγγίζει τη θρησκεία, ενώ εξελληνισμένοι ανατολίτες παρουσιάζονται στις αθηναϊκές φιλοσοφικές σχολές ως μαθητές ή και δάσκαλοι.
Εκείνη την εποχή παρουσιάζεται ενώπιον του Αρείου Πάγου ένας Ασιάτης σπερμολόγος, ο Απόστολος Παύλος, και μίλησε για έναν άγνωστο Θεό. Φάνηκε κάτοχος της ελληνικής παιδείας. Τον άκουσαν με ευχαρίστηση, όταν όμως έκανε λόγο για την Ανάσταση, τον κατέβασαν από το βήμα. Η εκκλησία του Χριστού επικράτησε, όμως το αναστάσιμο μήνυμα ατόνησε. Στη σύγχρονη εποχή η φιλοσοφία ξανάσμιξε με την επιστήμη. Τους φιλοσοφημένους και μη ανθρώπους των σύγχρονων κοσμοπολίτικων κοινωνιών δεν απασχολεί ο λόγος του Αποστόλου. Την αντίδραση των Αρεοπαγιτών αλλά και τη στάση του νεωτερικού ανθρώπου απέναντι σ’ ένα τέτοιο χαρούμενο μήνυμα προσπαθεί να ανιχνεύσει το προκείμενο πόνημα.
Όταν ψιθυρίζει ο Θεός
Εμείς καταλήξαμε:
Όλα, όσα ο Θεός μάς στέλνει ή παραχωρεί και συμβαίνουν στη ζωή μας, μοιάζουν με ψίθυρους…
Το βιβλίο αυτό είναι γεμάτο από ιστορίες, όλες αυθεντικές, που προέκυψαν από το συναπάντημά μας με κάποιους ωραίους ανθρώπους.
Καθεμιά από αυτές είναι πιο ασυνήθιστη, ή καλύτερα πιο… «ψιθυριστή» από τις άλλες.
Αν πείστηκες και θέλεις να τις ακούσεις, κλείσε πρώτα τα αυτιά, εκείνα που βρίσκονται πάνω στο κεφάλι σου, και «άκου»…
Ίσως να θέλουν κάτι να σου πουν…
Στα ψιθυριστά…
Προλογίζει ο μουσικοσυνθέτης Σταμάτης Σπανουδάκης.
Εξώφυλλο: Μαλακό
Σελίδες: 112
Α΄ έκδοση: 03/2019
Πάθη και αρετές. Λόγοι Ε΄
Δημοσίευση των λόγων του μακαριστού γέροντος Παϊσίου, από τα πνευματικά του τέκνα, μοναχές της Ιεράς Μονής του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου, Σουρωτής Θεσσαλονίκης.
Εξώφυλλο: Δεμένο
Σελίδες:360
Παιδομαρτυρολόγιο
Η Ιστορία της Εκκλησίας μας, όπως καταγράφεται από τους Συναξαριστές με ειλικρίνεια, αποδεικνύει ότι οι νέοι, όποτε βρίσκουν άξιους οδηγούς να βαδίζουν μπροστά τους, κάνουν απροσδόκητες και θαυμαστές προόδους στην αρετή.
Το “Παιδομαρτυρολόγιον” αφιερώνεται στους νέους της πατρίδας μας, με την ευχή το παράδειγμα των παιδιών-μαρτύρων να γίνει οδηγός για τη ζωή τους.
Παΐσιος, Ορθοδοξίας Άνθος Εύοσμον
“Ο π. Παΐσιος, ο Γέροντας του καιρού μας, αποτελεί πρότυπο ζωής και άρωμα αγιότητας, πολύ ωφέλιμο για το σύγχρονο άνθρωπο. Η ζωή του είχε περισσότερο αξία για τους άλλους παρά για τον ίδιο τον εαυτό του. Επιβεβλημένη και αναγκαία λοιπόν κρίνεται σήμερα η μελέτη και η σπουδή της βιοτής του Γέροντα. Χρειάζεται να μαθητεύσουμε στο σεπτό του πρόσωπο, στις θείες εμπειρίες του, στις θεωρίες του, στις χαρμολύπες του, στις εξάρσεις του, στις ουράνιες μεταρσιώσεις του, στην απλότητά του, στην αυθεντικότητά του, στην θεολογία του, στον αγώνα του, στην άσκησή του, στην ποιμαντική διακονία του, στην κοίμησή του και στα αιώνια που μας κληροδότησε, με ένα λόγο στη θεία πραγματικότητα της μακαριστής παρουσίας του”.
Πάλεψε με τα κύματα
Σύγχρονες αληθινές ψυχωφελής ιστορίες που ωφελούν και ενισχύουν τον αναγνώστη.
Σελίδες: 280
Εξώφυλλο: Άδετο
Πάλι απ΄ την αρχή
Κείμενα για το καθημερινό και το αιώνιο
Είσαι σαν μια ντουλάπα… Σαν μια μεγάλη ντουλάπα, ασφυκτικά γεμάτη μέχρι πάνω.
Ρούχα, εσώρουχα, κουβέρτες, σεντόνια, παπλώματα, μαξιλαροθήκες, τσάντες, καπέλα και παπούτσια… Άλλα παλιά, άλλα καινούργια, άλλα από αυτά σκισμένα, άλλα πεντακάθαρα, άλλα βρώμικα, άλλα φθαρμένα. Ένας αχταρμάς…
Και με τόσο πράγμα που έχει μαζευτεί μέσα σου, έχεις μπουκώσει… Έχεις φτάσει στο αμήν. Πρέπει να κάνεις ένα ξεκαθάρισμα.
Να ανοίξεις τα φύλλα της ντουλάπας και να τα βγάλεις όλα έξω…
Ό,τι είναι για πέταμα, να πεταχτεί. Ό,τι είναι για μπάλωμα, να μπαλωθεί.
Ό,τι είναι για πλύσιμο, να πλυθεί. Ό,τι είναι για σίδερο, να σιδερωθεί. Σιγά-σιγά. Χωρίς βιασύνες.
Και, αφού πάρεις απόφαση τι κρατάς και τι πετάς, αφού πλύνεις και σιδερώσεις τα όσα μείνουν, να τα βάλεις ξανά μέσα σου, όμορφα και τακτοποιημένα…
Σαν μια ντουλάπα είσαι…
Μια μεγάλη ντουλάπα, ασφυκτικά γεμάτη μέχρι πάνω.
Δε θες πολλά.
Ένα καλό ξεκαθάρισμα στη ζωή σου θέλεις…
Παναγία
Σκέψεις και ομιλίες για το πρόσωπο της Θεοτόκου.
Στο παρόν βιβλίο μεταφέρονται σκέψεις γύρω από το πρόσωπο της “Υπεραγίας, ενδόξου Θεοτόκου και Αειπαρθένου Μαρίας”. Δεν είναι τυχαίο, ότι με το πρόσωπό της ασχολείται προτυπωτικά η Παλαιά Διαθήκη, από το πρώτο βιβλίο, τη Γένεση, μέχρι και το τελευταίο της βιβλίο, τον Δανιήλ. Ο ευαγγελισμός από τον άγγελο Γαβριήλ αποτελεί “της σωτηρίας ημών το κεφάλαιον”. Όλη η χαρά της εν Χριστώ σωτηρίας συνοψίζεται στο “Χαίρε” του αγγέλου. Και όλη η λάμψις της αγιότητάς της στην ουράνια προσφώνηση “Κεχαριτωμένη”. Σωστή τιμή στο πρόσωπο της Θεοτόκου, όπως την βλέπουμε στη θεολογία της Εκκλησίας, προφυλάσσει από τα δύο άκρα, την υπερτίμηση και την υποτίμηση της θεομητορικής μορφής της.
Πάντων Άνασσα – Φανερώσεις και Θαύματα της Θεοτόκου
Με τρόπο ελκυστικό, εκφραστικό και μεθοδικό, με πλούσια αγιογραφική, πατερική και υμνολογική καταγραφή και θεμελίωση, το βιβλίο αναδεικνύει και ζωντανεύει το μεσιτευτικό έργο της Παναγίας, παρουσιάζει πολλές εμφανίσεις Της σε άγιες μορφές της Εκκλησίας μας, καθώς και θαυμαστές και ωφέλιμες διηγήσεις από το Άγιον Όρος, το θεοτίμητο Περιβόλι Της.
Παπαχαράλαμπος Διονυσιάτης ο απλοϊκός ηγούμενος και διδάσκαλος της νοεράς προσευχής
Ιερομόναχος Χαράλαμπος Διονυσιάτης, ο απλοϊκός ηγούμενος και διδάσκαλος της νοεράς προσευχής.
Εξώφυλλο: Μαλακό
Σελίδες: 336
Δ΄ έκδοση: 2010
Παρά τους πόδας οσίου Σωφρονίου του Έσσεξ
Παράκλησις
Ψάλλουν οι μοναχοί της Ιεράς Μονής Σιμωνόπετρας του Αγίου Όρους. Περιέχει τον Μικρό Παρακλητικό Κανόνα για την Υπεραγία Θεοτόκο.
Παρακλητικοί κανόνες εις την Υπεραγίαν Θεοτόκον
Μικρός και Μεγάλος Παρακλητικός Κανών εις την Υπεραγία Θεοτόκο.
Παρθενία και μοναχισμός
Ο μέγας Οικουμενικός Διδάσκαλος δεν παρέλειψε να ασχοληθεί και με την σπονδυλική στήλη της Εκκλησίας· την Παρθενία και τον Μοναχισμό.
Το ιμάτιο της Εκκλησίας, μας λέει, είναι η Παρθενία. Είναι ένα κατόρθωμα “ανωτέρω της φύσεως και ουκ ανθρώπινον”.
Μετά την σύστασι της Εκκλησίας εισήλθε και η Παρθενία, η οποία δεν υπήρχε κατά την προς της χάριτος εποχή. Γι’ αυτό βλέπουμε, ότι κατά την περίοδο της Παλαιάς Διαθήκης, μολονότι υπήρξαν άνθρωποι, οι οποίοι έφθασαν σε μεγάλα μέτρα αρετής, κανένας όμως από αυτούς δεν άσκησε την Παρθενία. Τόσο δύσκολη ήταν κατά την εποχή εκείνη. Και αυτό διότι “εν σώματι” αναδεικνύει τα γνωρίσματα των ασωμάτων δυνάμεων.
Δεν αρκεί όμως μόνη της για την σωτηρία του ανθρώπου. Γι’ αυτό πρέπει να υπάρχη και με τις άλλες αρετές. Η ελεημοσύνη χωρίς την παρθενία, θα μας πη ο Χρυσορρήμων διδάσκαλος, πολλούς εισήγαγε στην Βασιλεία του Θεού. Η παρθενία όμως μόνη της δεν σώζει τον άνθρωπο, μολονότι ο αγώνας για την κατόρθωσί της είναι υπερφυσικός.
Όλα αυτά τα στοιχεία υπάρχουν και αναφέρονται στα ερμηνευτικά κυρίως έργα του αγίου.
Υπάρχουν όμως και τα καθαρώς ασκητικά.
Στα ασκητικά έργα του αγίου συμπεριλαμβάνεται και η εκτενής “Περί Παρθενίας” πραγματεία του, στην οποία πραγματεύεται εξονυχιστικά την μία πλευρά του τρίπτυχου της μοναχικής ζωής. Παρθενία – Ακτημοσύνη – Υπακοή.
Απόδοσις στη νεοελληνική υπό Βενεδίκτου Ιερομονάχου Αγιορείτου.
Σειρά: Χρυσοστομικός Άμβων ΙΑ΄
Εξώφυλλο: Δεμένο
Σελίδες: 250
Α΄ Έκδοση: 2015