Περί Ιερών Μνημοσύνων
Κύριος σκοπός της δημοσιεύσεως της παρούσας μελέτης είναι αφενός μεν η διδασκαλία εκείνων που δεν σκέπτονται ορθά για τα ιερά μνημόσυνα, παραγνωρίζουν την σπουδαιότητά τους και δεν ακολουθούν τους κανόνες της Αγίας Εκκλησίας μας (…) αθετώντας την πίστη σε όσα είναι απολύτως σωτήρια· αφετέρου δε, η υποστήριξη των αληθειών και των ιερών παραδόσεων της Εκκλησίας, η εδραίωση των θρησκευτικών πεποιθήσεων των πιστών (…) και η προφύλαξή τους από οποιαδήποτε πλάνη υπεισέρχεται με νεοεισερχόμενες, εσφαλμένες αντιλήψεις, ώστε με επίγνωση και εμπιστοσύνη να φυλάσσουν τις αλήθειες της Εκκλησίας, και έτσι, θεμελιωμένοι γερά στην πίστη, να προχωρούν σταθερά στον δρόμο της σωτηρίας και (…) την βασιλεία του Θεού, που μας έχει ήδη επαγγελθεί και που ευχόμαστε όλοι να αξιωθούμε.
(Από τον Πρόλογο του αγίου Νεκταρίου Πενταπόλεως)
Απόδοση στην Νέα Ελληνική: Ευανθία Χατζή
Επιμέλεια απόδοσης: Δήμητρα Σταύρου
Περί νοεράς εργασίας
Μετάφρασις – Επιμέλεια: Υπό αδελφών Ιεράς Μονής Οσίου Γρηγορίου Αγίου Όρους
Περί προσευχής
Ερμηνεία στον Όσιο Νείλο τον Ασκητή
Στην παρούσα έκδοση, ο Γέροντας Αιμιλιανὸς δεν αρκείται μόνο σε μια απλὴ μετάφραση του κειμένου του Οσίου Νείλου, ούτε σε μια διδακτικὴ ανάλυσή του. Ούτε πάλι περιορίζεται στην περιγραφή του τρόπου και της μεθόδου της προσευχής, αλλά χρησιμοποιώντας τον πλούτο της ελληνικής γλώσσας αποκαλύπτει την ουσία και το πνεύμα της προσευχής και γενικότερα αναδεικνύει το βάθος της πνευματικής ζωής. Δεν είναι καλός διδάσκαλος· είναι αληθινός μυσταγωγός.
Περί προσευχής και της Προσευχής του Ιησού
Το βιβλίο είναι η προσφορά του Επισκόπου Ιγνατίου (Μπριαντσανίνωφ) στους “αγαπημένους του αδελφούς”, όπως τόσο συχνά τους αποκαλεί στις σελίδες που ακολουθούν – η συμβολή του στη μοναστική ζωή των ημερών του. Ας μη μας κάνει δε εντύπωση ότι ένα βιβλίο, το οποίο αρχικά γράφτηκε για μοναχούς, ισχύει εξίσου και για τους υπόλοιπους Χριστιανούς, αφού μοναχοί και λαϊκοί ακολουθούν την ίδια “στενή οδό” και πρέπει να ανταποκριθούν στον ίδιο ασκητικό αγώνα.
“Η προσευχή είναι η θυγατέρα της τήρησης των ευαγγελικών εντολών και ταυτόχρονα είναι μητέρα όλων των αρετών, σύμφωνα με την κοινή άποψη των αγίων Πατέρων. Η προσευχή παράγει αρετές από την ένωση του πνεύματος του ανθρώπου με το Πνεύμα του Θεού” Αγίου Ιγνατίου Μπριαντσανίνωφ
Εξώφυλλο: Μαλακό
Σελίδες: 80
Α΄ έκδοση: 04/2017
Περί προσευχής. Λόγοι ΣΤ΄
Δημοσίευση των λόγων του μακαριστού γέροντος Παϊσίου, από τα πνευματικά του τέκνα, μοναχές της Ιεράς Μονής του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου, Σουρωτής Θεσσαλονίκης.
Εξώφυλλο: Δεμένο
Σελίδες:312
Περί της “Ώρας του Κυρίου”, της “Εβδόμης και Ογδόης ημέρας”
Θεολογική προσέγγιση
Δικαιολογημένα πλέον ο άνθρωπος θα ελπίζει και θα προσδοκά την Όγδοη και εσχατολογική ημέρα της αιωνίας αγάπης του Θεού προς όλους μας. Δηλαδή, της τελείωσης, της θέωσης και δοξοποίησης του ανθρώπου. Όχι με μιά έννοια μελλοντική, αλλά παροντική. Γιατί ο Χριστός είναι η αρχή, το μέσον και το τέλος της ιστορίας. Είναι ο άξονας της ιστορίας, γιατί είναι αναλλοίωτος. Γιατί είναι “χθες και σήμερον ο αυτός και εις τους αιώνας” (Εβρ. 13,8).
Περί της εν Χριστώ Ζωής. Λόγοι Επτά
Περί της εν Χριστώ ζωής. Λόγοι επτά
Εισαγωγή, Κείμενο, Μετάφραση, Σχόλια, Ευρετήρια
3η Ανατύπωσις 2012
Περνώντας το κατώφλι
Πρόκειται για 23 ιστορίες που γράφτηκαν σε μια μακρά χρονική περίοδο και αφηγούνται ότι ο άνθρωπος, όπου και αν πάει, συναντά κάποιο κατώφλι. Ορισμένα κατώφλια είναι γεμάτα χαρά, ενώ κάποια άλλα είναι φοβερά και ανυπόφορα. Από εμάς εξαρτάται το πώς θα διαβούμε το κατώφλι που θα συναντήσουμε κάθε φορά.
Πες μου έναν λόγο για να ζω
Αναζητώντας τον σκοπό της ζωής
Ζούμε χωρίς ιδέα για το πού πάμε. Είμαστε σαν καράβια ακυβέρνητα. Tο πνεύμα της σύγχρονης εποχής θέλει να είναι αυτοσκοπός το ταξίδι: «Ζήσε τη ζωή σου», σου λένε. «Ρούφα την κάθε της στιγμή, αυτό έχει αξία».
Θέλω να φανταστείς ένα καράβι με τις καλύτερες προδιαγραφές. Φτιάχτηκε στα καλύτερα ναυπηγεία. Έχει τα πιο σύγχρονα όργανα ναυσιπλοΐας και τους πιο ενημερωμένους χάρτες. Διαθέτει το πιο άξιο προσωπικό. Αν, όμως δε δώσουμε προορισμό στο καράβι αυτό, είναι καταδικασμένο να βουλιάξει.
Δεν μπορεί ένα καράβι να μην έχει προορισμό… Ο προορισμός τού δίνει ασφάλεια. Ο προορισμός τού δίνει νόημα. Ο προορισμός είναι αυτός που κάνει τη διαφορά μεταξύ ζωής και θανάτου. Ο προορισμός είναι ανάγκη.
Ο Ελευθέριος Γ. Ελευθεριάδης μέσα από παραδείγματα σύγχρονων ανθρώπων αλλά και προσωπικά του βιώματα διανύει μαζί μας ένα ταξίδι ωρίμασης και αναζήτησης του αληθινού σκοπού της ύπαρξης.
Πηδάλιον
Πηδάλιον της νοητής νηός της Μίας Αγίας Καθολικής και Αποστολικής των Ορθοδόξων Εκκλησίας ήτοι άπαντες οι ιεροί και θείοι κανόνες.
Προς κατάληψιν των απλουστέρων ερμηνευόμενοι παρά Αγαπίου Ιερομονάχου και Νικοδήμου Μοναχού.
Ακριβής ανατύπωσις της γ΄ εκδόσεως του 1864
Εισαγωγή: Αρχιμανδρίτου Ειρηναίου Δεληδήμου
Πληγές από νόημα
Κάτω από τις έννοιες ανασαίνει η ζωή
Η πληγή και το τραύμα έχουν πάντα διπλή σημασία. Από τη μια, υποδηλώνουν οδύνη. Από την άλλη, φανερώνουν αγαπητική αιχμαλωσία: «η καρδιά μου είναι πληγωμένη από έρωτα»…
Το νόημα πληγώνει, το νόημα θεραπεύει!
Το βιβλίο ετούτο περιέχει πολλά σταυροδρόμια. Εκεί συναντώνται η Θεολογία, η Ψυχολογία και η Ψυχανάλυση, η Επιστήμη, η Ποιμαντική, η Λατρεία, χώροι δηλαδή που δεξιώνονται και τη διάνοια και την καρδιά. Και μπροστά μας βρίσκεται το στοίχημα της ενότητάς τους.
Θεωρία και Πράξη οφείλουν να κρατιούνται από το χέρι προκειμένου να θεραπεύσουν «το μέγα τραύμα, τον άνθρωπον». Κάνουμε Θεολογία επειδή είμαστε πληγωμένοι. Ασκούμε Ποιμαντική επειδή είμαστε συνασθενείς. Και μέσα από την ταπεινή διακονία τους γιατρεύεται ο πόνος μας. Άλλοτε διότι αποκτήσαμε πρόσβαση σε νοήματα λυτρωτικά. Άλλοτε επειδή ο ίδιος ο αδελφός μας γίνεται το νόημα…
Γεμίσαμε λέξεις χωρίς αντίκρισμα. Δυστυχώς αρκετές φορές θεολογικός στοχασμός και ποιμαντικές πρακτικές διεξάγονται αναίσθητα! Δεν υποψιαζόμαστε ότι κάτω από τις λέξεις και τις έννοιες σπαρταρούν ζωές άλλων. Πληγωμένες από νόημα, πληγωμένες για νόημα…
Ο υπότιτλος θα μπορούσε να είναι εξ ίσου δανεισμένος και από την Έμιλυ Ντίκινσον:
Οι χειρουργοί ας προσέχουν
όταν πιάνουν το νυστέρι!
Κάτω απ’ τις λεπτές τομές τους
ριγεί η Φταίχτρα –η Ζωή!
Πνεύμα, ψυχή και σώμα
Πνεύμα, ψυχή και σώμα, Άγιος Λουκάς ο Ιατρός
Αδημοσίευτα κείμενα του Αγίου Λουκά του Ιατρού, ενός επιστήμονα και Αρχιερέα της Ορθοδόξου εκκλησίας που με την σκέψη και το έργο του σημάδεψε την πνευματική πορεία του 20ου αι.
Μερικά από τα ερωτήματα στα οποία επιχειρεί να απαντήσει ο συγγραφέας
• Υπάρχει τριμέρεια στον άνθρωπο; Αν ναι, ποια στοιχεία την αποτελούν; Ποια είναι η σχέση μεταξύ τους;
• Υπάρχει κάποιο μέρος αθάνατο στον άνθρωπο κι αν ναι ποιο;
• Είναι ο εγκέφαλος όργανο των σκέψεων και των συναισθημάτων ή όχι;
• Μπορεί η καρδιά να αποτελεί όργανο και κέντρο της γνώσης;
• Υπάρχουν επιστημονικές, φιλοσοφικές ή άλλες αποδείξεις;
• Μπορούν να ισχύουν οι Βιβλικές θέσεις για τα παραπάνω ή ήδη έχουν ξεπεραστεί;
Ο μεγάλος θεολόγος χρησιμοποιεί τις επιστημονικές, φιλοσοφικές και ψυχολογικές τοποθετήσεις της εποχής του για να στηρίξει τα επιχειρήματά του. Ταυτόχρονα επαναφέρει στο προσκήνιο παλαιά, αλλά πάντα επίκαιρα ερωτήματα για τον άνθρωπο. Η ορθόδοξη θεολογία κατά το διάβα των αιώνων διαμόρφωσε την δική της ανθρωπολογία που έχει πάντοτε ως αρχέτυπο και πρότυπο τον Θεάνθρωπο Ιησού Χριστό. Έχει δώσει τις δικές της απαντήσεις – μαρτυρίες κι αυτές ακριβώς επαναφέρει στην επικαιρότητα ο Άγιος Λουκάς ο ιατρός.
Πρόλογος: Ηλίας Σαραγούδας
Μτφ: Σβετλάνα Πετσίν και Ηλίας Σαραγούδας
Επιμέλεια: Φιλιώ Καραστάθη
Πνευματικά Γυμνάσματα
Τα οποία πρέπει να εφαρμόζει κάθε χριστιανός που επιθυμεί να σώσει την ψυχή του, χωρισμένα σε Μελέτες, Εξετάσεις και Αναγνώσεις.
Απόδοσις την Νεοελληνική υπό Βενεδίκτου Ιερομονάχου Αγιορείτου
6η Έκδοσις 2021
Πνευματική ανθολογία
Από τους βίους και τους λόγους αγίων της Ρωσίας
Ἀνθολόγιο πνευματικῶν συμβουλῶν καί διδακτικῶν παραδειγμάτων ἀπό τά θεόπνευστα λόγια καί τούς χριστοειδεῖς βίους ἁγίων τῆς Ρωσίας. Ὡραῖα καί ὠφέλιμα ἀποσπάσματα ἀπό δεκαοκτώ βιβλία, μεταφράσεις ἀπό τά ρωσικά, τῶν ἐκδόσεων τῆς Ἱερᾶς Μονῆς μας, καταταγμένα σέ ἑξήντα ἕξι θεματικές ἑνότητες: ἀγάπη, ἀπόγνωση, ἀρετές, ἀρρώστιες, ἄσκηση, εἰρήνη, ἐλευθερία, θάνατος, κατάθλιψη, λογισμοί, μετάνοια, πάθη, προσευχή, συζυγία, ταπείνωση, ὑπομονή κ. ἄ. «Ἕνα λουλουδιασμένο λιβάδι μέ πνευματικά χρώματα καί ἀρώματα κάθε λογῆς· μιά ἀνοιξιάτικη συμφωνία τῶν πουλιῶν, μέσα στήν ὁποία ἀφουγκράζεσαι τή μυστική καί ζωογόνα πνοή τοῦ Ἁγίου Πνεύματος».
Ἕνα ἔργο πού οἰκοδομεῖ, φωτίζει καί ἀναπαύει κάθε φιλόθεο ἀναγνώστη.
Πνευματική αφύπνιση. Λόγοι Β΄
Δημοσίευση των λόγων του μακαριστού γέροντος Παϊσίου, από τα πνευματικά του τέκνα, μοναχές της Ιεράς Μονής του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου, Σουρωτής Θεσσαλονίκης.
Εξώφυλλο: Δεμένο
Σελίδες: 390