Συναξαριστής (τόμος Δ΄) Μάρτιος-Απρίλιος
Συναξαριστής με ενσωματωμένο το Νέο Μαρτυρολόγιο και το Νέο Εκλόγιο.
Ο Συναξαριστής αυτός είναι πολύφωτος Ουρανός ο οποίος ως μέγα Φωστήρα και λαμπρότατο ήλιο έχει τον Δεσπότη Χριστό, ως αργυροειδή και ολόφωτη Σελήνη έχει την υπεραγία Θεοτόκο, ως απλανείς και ανεξάλειπτους Αστέρες περιέχει όλους τους χορούς των Αγίων απάντων. Γι’ αυτό φωτίζει, θερμαίνει, ζωοποιεί και διεγείρει σε καλλιέργεια των αρετών όλη την Εκκλησία του Χριστού και όλη την υφήλιο κτίσι.
Ο Συναξαριστής αυτός δίκαια πρέπει να ονομασθή Κήπος πολυειδής και ευωδέστατος της αγίας Εκκλησίας του Χριστού, γεμάτος από… Υακίνθους, από Ναρκίσσους και Κινναμώμους και από όλα τα καλλίτερα και ευωδέστατα μύρα και αρώματα, με του οποίου τις λαμπρότητες και χάριτες αυτή γλυκαίνει, ευφραίνει, χαροποιεί και ευωδιάζει τα δικά της τέκνα, το καθένα ανάλογα με την τάξι που ανήκει και το επάγγελμα… η Εκκλησία είναι στ’ αλήθεια Κήπος στον οποίο βρίσκονται Ρόδα μαρτύρων, Κρίνα Παρθένων, Ία χηρευουσών και Κισσοί των πανδρεμένων.
Ο Συναξαριστής αυτός πρέπει να ονομασθή κοινό ιατρείο των ψυχών, από το οποίο κάθε Χριστιανός δέχεται την θεραπεία του πάθους του· γι’ αυτό είπε ο μέγας Βασίλειος· “Οι βίοι των αγίων ανδρών είναι γραμμένοι σαν να έχουν ζωγραφισθή, σαν ζωντανές εικόνες της πολιτείας του Θεού πρόκεινται προς μίμησι των αγαθών έργων· και λοιπόν από ό,τι κάποιος αισθάνεται ότι έχει έλλειψι, μελετώντας εκείνον τον άγιο, σαν από κάποιο κοινό ιατρείο δέχεται το κατάλληλο φάρμακο για την ασθένειά του”.
Απόδοση στη Νεοελληνική υπό Βενέδικτου Ιερομονάχου Αγιορείτου
Εξώφυλλο: Δεμένο
Σελίδες: 352
Β΄ έκδοση (Βελτιωμένη): 2012
Συναξαριστής (τόμος Ε΄) Μάιος-Ιούνιος
Συναξαριστής με ενσωματωμένο το Νέο Μαρτυρολόγιο και το Νέο Εκλόγιο.
Ο Συναξαριστής αυτός είναι πολύφωτος Ουρανός ο οποίος ως μέγα Φωστήρα και λαμπρότατο ήλιο έχει τον Δεσπότη Χριστό, ως αργυροειδή και ολόφωτη Σελήνη έχει την υπεραγία Θεοτόκο, ως απλανείς και ανεξάλειπτους Αστέρες περιέχει όλους τους χορούς των Αγίων απάντων. Γι’ αυτό φωτίζει, θερμαίνει, ζωοποιεί και διεγείρει σε καλλιέργεια των αρετών όλη την Εκκλησία του Χριστού και όλη την υφήλιο κτίσι.
Ο Συναξαριστής αυτός δίκαια πρέπει να ονομασθή Κήπος πολυειδής και ευωδέστατος της αγίας Εκκλησίας του Χριστού, γεμάτος από… Υακίνθους, από Ναρκίσσους και Κινναμώμους και από όλα τα καλλίτερα και ευωδέστατα μύρα και αρώματα, με του οποίου τις λαμπρότητες και χάριτες αυτή γλυκαίνει, ευφραίνει, χαροποιεί και ευωδιάζει τα δικά της τέκνα, το καθένα ανάλογα με την τάξι που ανήκει και το επάγγελμα… η Εκκλησία είναι στ’ αλήθεια Κήπος στον οποίο βρίσκονται Ρόδα μαρτύρων, Κρίνα Παρθένων, Ία χηρευουσών και Κισσοί των πανδρεμένων.
Ο Συναξαριστής αυτός πρέπει να ονομασθή κοινό ιατρείο των ψυχών, από το οποίο κάθε Χριστιανός δέχεται την θεραπεία του πάθους του· γι’ αυτό είπε ο μέγας Βασίλειος· “Οι βίοι των αγίων ανδρών είναι γραμμένοι σαν να έχουν ζωγραφισθή, σαν ζωντανές εικόνες της πολιτείας του Θεού πρόκεινται προς μίμησι των αγαθών έργων· και λοιπόν από ό,τι κάποιος αισθάνεται ότι έχει έλλειψι, μελετώντας εκείνον τον άγιο, σαν από κάποιο κοινό ιατρείο δέχεται το κατάλληλο φάρμακο για την ασθένειά του”.
Απόδοση στη Νεοελληνική υπό Βενέδικτου Ιερομονάχου Αγιορείτου
Εξώφυλλο: Δεμένο
Σελίδες: 392
Β΄ έκδοση (Βελτιωμένη): 2013
Συναξαριστής (τόμος ΣΤ΄) Ιούλιος-Αύγουστος
Συναξαριστής με ενσωματωμένο το Νέο Μαρτυρολόγιο και το Νέο Εκλόγιο.
Ο Συναξαριστής αυτός είναι πολύφωτος Ουρανός ο οποίος ως μέγα Φωστήρα και λαμπρότατο ήλιο έχει τον Δεσπότη Χριστό, ως αργυροειδή και ολόφωτη Σελήνη έχει την υπεραγία Θεοτόκο, ως απλανείς και ανεξάλειπτους Αστέρες περιέχει όλους τους χορούς των Αγίων απάντων. Γι’ αυτό φωτίζει, θερμαίνει, ζωοποιεί και διεγείρει σε καλλιέργεια των αρετών όλη την Εκκλησία του Χριστού και όλη την υφήλιο κτίσι.
Ο Συναξαριστής αυτός δίκαια πρέπει να ονομασθή Κήπος πολυειδής και ευωδέστατος της αγίας Εκκλησίας του Χριστού, γεμάτος από… Υακίνθους, από Ναρκίσσους και Κινναμώμους και από όλα τα καλλίτερα και ευωδέστατα μύρα και αρώματα, με του οποίου τις λαμπρότητες και χάριτες αυτή γλυκαίνει, ευφραίνει, χαροποιεί και ευωδιάζει τα δικά της τέκνα, το καθένα ανάλογα με την τάξι που ανήκει και το επάγγελμα… η Εκκλησία είναι στ’ αλήθεια Κήπος στον οποίο βρίσκονται Ρόδα μαρτύρων, Κρίνα Παρθένων, Ία χηρευουσών και Κισσοί των πανδρεμένων.
Ο Συναξαριστής αυτός πρέπει να ονομασθή κοινό ιατρείο των ψυχών, από το οποίο κάθε Χριστιανός δέχεται την θεραπεία του πάθους του· γι’ αυτό είπε ο μέγας Βασίλειος· “Οι βίοι των αγίων ανδρών είναι γραμμένοι σαν να έχουν ζωγραφισθή, σαν ζωντανές εικόνες της πολιτείας του Θεού πρόκεινται προς μίμησι των αγαθών έργων· και λοιπόν από ό,τι κάποιος αισθάνεται ότι έχει έλλειψι, μελετώντας εκείνον τον άγιο, σαν από κάποιο κοινό ιατρείο δέχεται το κατάλληλο φάρμακο για την ασθένειά του”.
Απόδοση στη Νεοελληνική υπό Βενέδικτου Ιερομονάχου Αγιορείτου
Εξώφυλλο: Δεμένο
Σελίδες: 440
Α΄ έκδοση: 2012
Συναξαριστής Τριωδίου και Πεντηκοσταρίου
Συντεθείς υπό Νικηφόρου Ξανθοπούλου. Μεταφρασθείς υπό Αγίου Αθανασίου Παρίου
Συναξάρια όλων των Κυριακών και των επίσημων ημερών Τριωδίου και του Πεντηκοσταρίου συντεθέντα υπό Νικηφόρου Καλλίστου του Ξανθοπούλου, μεταφρασθέντα δε εις την απλήν ημών διάλεκτον υπό του εν ιερομονάχοις ελεχίστου Αθανασίου του Παρίου, αξιώσει και προτροπή του πανιερωτάτου και Σεβασμιωτάτου Αγίου Κορίνθου κυρίου Μακαρίου του Νοταρά.
Απόδοσις στην Νεοελληνική υπό Βενεδίκτου Ιερομονάχου Αγιορείτου
Συναρπαστικοί άνθρωποι
Η Σοφία Χατζή, που μας συνεπαίρνει με τις ραδιοφωνικές της εκπομπές, μας χάρισε ένα ακόμα πολύ δυνατό βιβλίο, που σίγουρα θα συγκινήσει και τον πιο απαιτητικό αναγνώστη, ανακαλύπτοντας τι είναι εκείνο που κάνει έναν άνθρωπο συναρπαστικό.
Πρόκειται για μια ανθολογία εικοσιτριών συνεντεύξεων με τις ιστορίες ανθρώπων που η ζωή τους άγγιξε και άλλαξε την ζωή πολλών άλλων και σίγουρα θα συναρπάσουν κάθε αναγνώστη.
Η επιμέλεια των κειμένων έγινε από τον Γιώργο Μπάρλα, ενώ η επιμέλεια και ο συντονισμός της έκδοσης από την Σταυρούλα Σταμάτη. Το βιβλίο είναι μια πραγματικά πολύ καλαίσθητη έκδοση σε εύχρηστο σχήμα και με εντυπωσιακό εξώφυλλο, το οποίο σχεδίασαν η Αγγελική Δελεχά και η Μαρία Παπασταευσταθίου.
Συνομιλώντας με τον Γέροντα Πορφύριο
Ενθουσίαζε! Μη πληγώνεις ελέγχοντας! Αν τη θλίψη σου την κάνεις προσευχή, αν τον πόνο σου δεν τον αφήνεις μέσα σου, αλλά τον κάνεις ανάταση, τότε μεταβάλλεται σε δύναμη.
Εξώφυλλο: Μαλακό
Σελίδες: 140
Β έκδοση: 06/2014
Συνύπαρξη: Ειρήνη, φύση, φτώχεια, τρομοκρατία, αξίες
Θρησκειολογική θεώρηση.
Η συνύπαρξη υπήρξε βασικό συστατικό του βίου της ανθρωπότητος… Η συνύπαρξη υπονομεύεται και δηλητηριάζεται συχνά. Η εξασθένησή της κατά κανόνα οφείλεται στον ιό του εγωκεντρισμού, ατομικού ή ομαδικού, που εκδηλώνεται πολύτροπα… Οι αδικίες, η διαφθορά και η φτώχεια δεν έπαψαν να καταστρέφουν την αρμονική συμβίωση της ανθρωπότητας. Τις τελευταίες μάλιστα δεκαετίες η βία έχει πάρει νέες ανεξέλεγκτες μορφές, με αποκορύφωμα την πολύμορφη τρομοκρατία. Η ανθρώπινη επιθετικότητα επεκτάθηκε στην εκμετάλλευση, ακόμη και την περιφρόνηση της κτίσεως, με οδυνηρές συνέπειες τόσο για το φυσικό περιβάλλον, όσο και για την ίδια την ανθρώπινη ζωή.
Γι’ αυτά τα προβλήματα, τα μεγάλα θρησκεύματα που επηρέασαν τον πολιτισμό διαφόρων λαών έχουν διαμορφώσει ορισμένες αντιλήψεις και αρχές. Στα κείμενα που περιλαμβάνονται στην παρούσα συλλογή προσεγγίζονται από μία θεολογική και θρησκειολογική οπτική γωνία τα εξής παγκόσμια προβλήματα:
-Ειρήνη σε οικουμενική διάσταση, και σε μια συγκεκριμένη χώρα,
-Άνθρωπος και φυσικό περιβάλλον,
-Φτώχεια,
-Σύγχρονη τρομοκρατία,
-Πανανθρώπινες αξίες
Εξώφυλλο: Μαλακό
Σελίδες: 200
Α’ Έκδοση: 11/2015
Σχεδόν άγιοι
Πνευματικές αφηγήσεις από τη Ρωσία του χθες και του σήμερα
Κάποιο ζεστό απόγευμα του Σεπτεμβρίου, εμείς οι δόκιμοι μοναχοί της Μονής των Σπηλαίων του Πσκωφ -στην πρώτη νιότη μας τότε- ανεβήκαμε από τα περάσματα και τις στοές του μοναστηριού πάνω στα αρχαία τείχη και βολευτήκαμε κάπου ψηλά. Μπροστά μας απλώνονταν ο κήπος και τα χωράφια. Πάνω στην κουβέντα, αρχίσαμε να θυμόμαστε πώς ο καθένας μας είχε εμφανιστεί στη μονή. Και όσο περισσότερο ακούγαμε ο ένας τον άλλο, τόσο περισσότερη έκπληξη νιώθαμε…
Και γιατί λοιπόν πήγαμε εκεί και επιθυμούσαμε διακαώς να μείνουμε για πάντα; Ξέραμε καλά την απάντηση σε αυτή την ερώτηση: είχε αποκαλυφθεί στον καθένα μας ένας υπέροχος κόσμος, ασύγκριτος με οτιδήποτε άλλο. Και αυτός ο κόσμος φαινόταν απίστευτα πιο ελκυστικός, απ’ όσα είχαμε ζήσει στα λιγοστά και ευτυχισμένα μας χρόνια.
Γι’ αυτό τον κόσμο θέλω να σας μιλήσω στο βιβλίο που κρατάτε, για τον υπέροχο αυτό κόσμο, που οι άνθρωποι ζουν με εντελώς άλλους κανόνες από κείνους της συνηθισμένης ζωής· τον κόσμο του ατελείωτου φωτός, τον γεμάτο αγάπη και χαρούμενες αποκαλύψεις, τον κόσμο των ελπίδων και της ευτυχίας, των δοκιμασιών, των νικών και της ανακάλυψης νοήματος στις ήττες. Και το βασικότερο: για τα ισχυρά φαινόμενα της δύναμης και της βοήθειας του Θεού – γι’ αυτά θέλω να σας διηγηθώ σε τούτο το βιβλίο…
Εξώφυλλο: Μαλακό
Σελίδες: 536
Β΄ Έκδοση: 11/2012
Σχέση Ελληνισμού – Χριστιανισμού κατά τον Ιωάννη Χρυσόστομο
Συνοπτική επιστημονική μελέτη στην οποία παρουσιάζεται η διδασκαλία του αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου και η οριοθέτηση που υιοθετεί για τις σχέσεις μεταξύ των δύο κόσμων, του Χριστιανισμού και του Ελληνισμού.
Τα “αγρίμια” του Θεού
Αληθινές ιστορίες πίστεως
«Είναι ένα μικρό γεροντικό που μπορεί να δει κανείς αληθινές ιστορίες ανθρώπων μέσα από τον δρόμο της πίστης και της αγάπης στο πρόσωπο του Χριστού. Ζωντανό και βαθιά συγκινητικό.»
Τι είναι, άραγε, αυτό που φτιάχνει τους ανθρώπους; Ποια είναι τα υλικά της ψυχής και πώς γίνεται να είμαστε όλοι τόσο διαφορετικοί; Ακούς ιστορίες ανθρώπων, που δεν τις φαντάστηκε ούτε ο καλύτερος παραμυθάς. Ιστορίες με πόνο που πλακώνουν την καρδιά, και αλλού ιστορίες περίεργες με πράγματα στριμμένα και λοξά. Και μέσα σε όλα τούτα, και ιστορίες που μιλάνε για τα εσώψυχα του ανθρώπου, για την τρέλα του μυαλού να γευτεί τον Θεό…
…Άμα δεις τις ζωές των ανθρώπων, μοιάζουν τόσο ξένες η μία με την άλλη, αλλά ταυτόχρονα και τόσο ίδιες στη βάση τους. Κυρίαρχο στοιχείο το «εγώ» του καθενός, και μαζί μ’ αυτό πόνος πολύς, φόβος τραχύς, ψέμα με παντιέρα. Ποιο αγρίμι θα οσμιστεί το αίμα και δεν θα σταθεί; Πόσοι βρίσκουν τη χαρά; Καλά, στον κόσμο τούτο δεν ονειρεύεται κανείς;
Κι όμως, υπάρχουν «αγρίμια», που ονειρεύονται πως δεν τρέφονται από τις σάρκες των αδελφών τους, που βρήκαν τη χαρά μέσα από τον αβάσταχτο πόνο και μαρτυρούν γι’ αυτή τη χαρά με το στίγμα της ζωής τους. Αγρίμια, που όχι μόνο ονειρεύονται, αλλά κάνουν τα όνειρά τους πραγματικότητα. Αγρίμια, που, ενώ τσακίστηκαν στα βράχια της ζωής, απέκτησαν φτερά, έγιναν πουλιά και ανέβηκαν ψηλά.
Πρόλογος: π. Σπυρίδων Βασιλάκου
Τα Άπαντα Αγίου Συμεών Αρχιεπισκόπου Θεσσαλονίκης
Τα Άπαντα Αγίου Συμεών Αρχιεπισκόπου Θεσσαλονίκης, απόδοσις στην Νεοελληνική υπό Βενέδικτου Ιερομονάχου Αγιορείτου.
Διάλογοι Εκκλησιαστικών Αρχιερέων και Κληρικών εναντίον όλων των αιρέσεων, και περί της Ορθοδόξου πίστεώς μας, περί των ιερών τελετών και Μυστηρίων της Εκκλησίας, περί του Θείου Ναού και όσων τελούνται σε αυτόν, και περί της Θείας Μυσταγωγίας. Ακόμη περιέχει έκθεση ακριβέστατη του ιερού Συμβόλου και αποκρίσεις προς τις ερωτήσεις του Μητροπολίτου Πενταπόλεως Γαβριήλ. Προστέθηκε από τον Σοφώτατο και Λογιώτατο Μάρκον Ευγενικό Μητροπολίτη Εφέσου εξήγησης της Ιεράς Ακολουθίας και κάποια Διδασκαλία προς τους Ιερείς και Διακόνους περί της διορθώσεως εκείνων που απροσδόκητα συμβαίνουν από απροσεξία στην ιερή Μυσταγωγία.
Τα δύο άκρα. Οικουμενισμός και ζηλωτισμός
Η πάροδος του χρόνου διαχωρίζει την αλήθεια από το ψέμα. Παραμερίζει το νόθο. Αναδεικνύει το γνήσιο. Ο λόγος της Γραφής και των Πατέρων της Εκκλησίας, ως λόγος αιωνίου ζωής, παραμένει πάντοτε καθαρός. Αγνός. Ισχυρός. Φωτεινός. Με αυτά τα αισθήματα εμπιστοσύνης και ασφαλείας η Εκκλησία αγκάλιασε εξ αρχής τον θεολογικό λόγο του Γέροντος Επιφανίου. Τα κείμενά του έγιναν μέρος της πολύτιμης παρακαταθήκης της.
Όπως όλα τα συγγράμματα του πατρός Επιφανίου, έτσι και το παρόν βιβλίο εκπονήθηκε ως διακονία του πληρώματος της Εκκλησίας, για να καλύψη συγκεκριμένη, ζωτική ποιμαντική ανάγκη. Την αποφυγή των ολέθριων άκρων, του Οικουμενισμού και του Ζηλωτισμού. Ο πατήρ Επιφάνιος χαράζει την βασιλική οδό όχι ως συμβιβασμό, αλλ’ ως τη μόνη αληθινή προς σωτηρία. Τόσο ο Οικουμενισμός, όσο και ο Ζηλωτισμός συνιστούν ανθρώπινες παρεκκλίσεις και παραχαράξεις.
Εν σχέσει προς τις παλαιότερες εκδόσεις, κρίθηκε καλό να γίνουν ωρισμένες αλλαγές ώστε να καταστήσουν το βιβλίο περισσότερο ευανάγνωστο. Για τον σκοπό αυτό πληκτρολογήθηκε εξ αρχής το κείμενο, έγινε νέα σελιδοποίησις, και αντικατάστασις μερικών τίτλων των επί μέρους κεφαλαίων.
Όσον αφορά εις το περιεχόμενο, είναι ο γνώριμος καρπός της γραφίδας του μακαριστού Γέροντος. Τεκμηριωμένο Γραφικώς. Μεστό Πατερικής σοφίας. Πλήρες διακρίσεως, αγάπης και αληθείας. Διαχρονικό στην αξία και τα επιχειρήματά του.
Εξώφυλλο: Μαλακό
Σελίδες: 288
Γ΄ Έκδοση: 2008
Τα θαύματα της πίστεως στον Πειραιά
Όπως καταγράφηκαν και αποτυπώθηκαν από εφημερίδες και έντυπα.
Στην παρούσα πρωτότυπη έρευνα του γνωστού ερευνητή της Πειραϊκής ιστορίας Στέφανου Μίλεση, καταγράφονται γεγονότα ή πράξεις που οι ίδιες οι εφημερίδες πανελλήνιας εμβέλειας, απέδωσαν ή χαρακτήρισαν ως θαύματα που έγιναν στον Πειραιά τα παλιά χρόνια (18ο, 19ο και 20o αιώνα).
Τα θεομητορικά κειμήλια
Ιστορική και θεολογική προσέγγιση (Τιμία Ζώνη, Εσθήτα, Χιτώνας κ.α.)
Η Υπεραγία Θεοτόκος κατέχει εξέχουσα θέση στη ζωή της Εκκλησίας. Κατά τη διδασκαλία των Πατέρων κατέχει τα δευτερεία της Τριάδος.
Η διάσωση των κειμηλίων της Θεοτόκου είναι ένα εξαιρετικά σημαντικό γεγονός, αφού το σώμα των αγίων είναι φορέας της αγαθής ενέργειας του Θεού, δηλαδή της Θείας Χάριτος. Γι’ αυτό τα ενδύματα που φορούσε η Θεοτόκος στο πάνσεπτο σώμα της, είναι ανεκτίμητοι φορείς της Θείας Χάριτος και αντιμετωπίζονται με τον δέοντα σεβασμό αφού από αυτή έλαβε σάρκα και κυοφορήθηκε-γενόμενος άνθρωπος-ο ίδιος ο Θεός.
Τα ιερά κειμήλια, όπως και ο Τίμιος Σταυρός, οι ιερές εικόνες, η Παναγία, οι άγγελοι και οι άγιοι δεν λατρεύονται, αλλά τιμώνται. Η λατρεία ανήκει και αποδίδεται μόνο στον Άγιο και Τριαδικό Θεό. Στο βιβλίο αυτό γίνεται μία εκτενής ερευνητική καταγραφή και θεολογική προσέγγιση των κειμηλίων της, με ιδιαίτερη αναφορά στην Τίμια Ζώνη, την Εσθήτα και το φόρεμα της Θεοτόκου. Επίσης, γίνεται λόγος για τα «Μαριολογικά κειμήλια», που βρίσκονται σε παπικούς ναούς στην Ευρώπη. Αξίζει να σημειωθεί ότι η διαστροφή της πίστεως προς το πρόσωπο της Θεοτόκου από τους Ρωμαιοκαθολικούς, είχε ως αποτέλεσμα την εφεύρεση διαφόρων αντικειμένων και τον χαρακτηρισμό τους ως θεομητορικών κειμηλίων.
Τα λόγια σου σαν μέλι
Σύγχρονες αναγνώσεις στους Ψαλμούς
Ο άνθρωπος πρώτα αισθάνθηκε και μετά συλλογίσθηκε, πρώτα προσευχήθηκε και κατόπιν θεολόγησε. Η αποκάλυψη του ζώντος Θεού σεβάστηκε αυτή την ανθρωπολογική σταθερά. Και φιλανθρώπως ποιούσα, παραχώρησε την θεολογούσα διάνοια ως συνοδοιπόρο στη φλεγόμενη καρδία. Για να μη χαθεί στον δρόμο του αχανούς και πολυεπίπεδου αισθήματος.
Οι Ψαλμοί λειτουργούν ως μια τέτοια πυξίδα…
Η ποίηση προορίζεται ανέκαθεν για τα μη συμβατικά, για τα ουσιώδη, για τα “ενώπιον του Θεού πολύτιμα” (Α’ Πέτρου 3: 4). Και όταν δεχθεί την ευλογία να εκφέρεται συλλογικά στα πλαίσια της Λατρείας, “εν ενί στόματι και μια καρδία”, τότε επιτελεί το αναντικατάστατο έργο να ενώνει τα “πολύτιμα” των πιστών σε ένα, τους εκπαιδεύει να συμφωνούν στις καίριες προτεραιότητες, προσανατολίζει την κοινότητα της ζωής τους προς τα θεανθρωπίνως ουσιώδη. Προς “τα θυσιαστήρια Κυρίου των δυνάμεων” (Ψαλμ. 83: 4).
Ένα βιβλίο αφιερωμένο σ’ εκείνους που παλεύουν στη ζωή τους σε κλίματα παρόμοια και πλέουν σε νερά σαν εκείνα που χαρτογραφούν οι Ψαλμοί, είτε εντός είτε εκτός της Εκκλησίας.