Τα χρόνια που σίγησαν οι καμπάνες
Αθήνα, χειμώνας 1941-1942.

Ένα μικρό παιδί στους παγωμένους δρόμους της κατεχόμενης πρωτεύουσας.
Ένα κουπόνι για το συσσίτιο είναι ο μοναδικός τρόπος να κρατηθεί στη ζωή.
Γύρω του οι φίλοι σιγά-σιγά «φεύγουν»…
Αυτός θα αντέξει;

Η συνέχεια της βιωματικής αφήγησης για τα δύσκολα χρόνια της Κατοχής από τον συγγραφέα του βιβλίου «Οι Άγγελοι του τελευταίου χειμώνα».

Οι αυτοβιογραφικές αφηγήσεις ενός αγίου της εποχής μας…

«Ταξιδεύοντας μέσα στόν πόνο» εἶναι ὁ τίτλος τῆς αὐτοβιογραφίας τοῦ Ἁγίου Λουκᾶ Ἀρχιεπισκόπου Συμφερουπόλεως, ὁ ὁποῖος σέ πολύ λίγο διάστημα ἔγινε εὐρύτατα γνωστός στόν εὐσεβῆ λαό μας, ἀγαπήθηκε πολύ καί τιμᾶται πλέον εὐρύτατα, ἐνῶ διαρκῶς μνημονεύονται καί νέα θαύματα τοῦ Ἁγίου στή ζωή ὅσων τόν ἐπικαλοῦνται.
Ὁ Ἅγιος καταγράφει τήν πορεία του ἡ ὁποία εἶναι πορεία μέσα ἀπό ἕνα κοπάδι λύκων πού προσπαθοῦν νά τόν κατασπαράξουν, ἀλλά κάθε φορά ἡ χάρις τοῦ Θεοῦ «διασκεδάζει βουλάς ἐθνῶν». Ἔτσι ἡ πορεία του ἦταν πραγματικά μιά πορεία μέσα στόν πόνο καί τήν ἴδια στιγμή μιά συγκλονιστική ἐμπειρία τῆς παρουσίας τοῦ Θεοῦ. Διά τοῦτο αὐτός ὁ πόνος καί οἱ δοκιμασίες δέν ἔκαμψαν τό φρόνημα τοῦ Ἁγίου, ἀλλά τόν χαλύβδωσαν καί καλλιέργησαν μέσα στήν ψυχή του μιά ρωμαλέα πίστη, μιά ἀπόλυτη ἐμπιστοσύνη στό πρόσωπο τοῦ Χριστοῦ.
Ὑπαγόρευσε τήν αὐτοβιογραφία του στή γραμματέα του τό 1958, τρία χρόνια πρίν ἀπό τήν κοίμησή του, γιατί ὁ ἴδιος ἦταν τυφλός. Διαβάζοντας κανείς αὐτή τήν καταγραφή τῶν γεγονότων τῆς ζωῆς καί τόν τρόπο μέ τόν ὁποῖο κάθε φορά ἀντιμετώπιζε τίς δυσκολίες καί τούς πειρασμούς, βλέπει ἕναν ἄνθρωπο πού βίωσε τή λειτουργική προτροπή «πᾶσαν τήν ζωήν ἡμῶν Χριστῷ τῷ Θεῷ παραθώμεθα».
Ὁ Ἅγιος Λουκᾶς δέν ἀνήκει σέ κάποια μακρινή ἐποχή. Εἶναι ὁ Ἅγιος τῶν ἡμερῶν μας. Στάθηκε ἀτρόμητος καί ἐλεύθερος ἀπέναντι σέ κάθε ἀπειλή καί κατέδειξε πῶς μπορεῖ ὁ κάθε ἄνθρωπος νά παραμένει ἐλεύθερος καί δυνατός ἀπέναντι σέ ὁποιοδήποτε καθεστώς δουλείας…