Ο Μέγας Εξόριστος
Αφηγηματική βιογραφία του Μεγάλου Αθανασίου
Εξώφυλλο:Μαλακό
Σελίδες: 296
Α΄ Έκδοση: 2014
Ο Μέγας Κανών
Η παρούσα μετάφραση του Μεγάλου Κανόνα προέρχεται από το ερμηνευτικό έργο του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Νέας Σμύρνης κ. Συμεών (Κούτσα), “Αδαμιαίος Θρήνος-ο Μέγας Κανών Ανδρέου της Κρήτης. Εισαγωγή-Κείμενο-Μετάφραση-Σχόλια”.
Εξώφυλλο: Χαρτόδετο
Σελίδες: 190
Έκδοση Β΄ 2012
Ο μικρός Ανθόκηπος
Αγιογραφικά και πατερικά χωρία επιλεγμένα από τον Άγιο Παΐσιο τον Αγιορείτη
Ο όσιος πατήρ ημών Παΐσιος ο Αγιορείτης, αγωνιζόμενος με ζήλο για την σωτηρία της ψυχής του και την «σοφήν μέλισσαν» μιμούμενος, είχε την καλή συνήθεια -ως αρχάριος κυρίως Μοναχός- να αντιγράφη από την Αγία Γραφή και από τα πατερικά και ασκητικά βιβλία που μελετούσε διάφορα αποσπάσματα, τα οποία θεωρούσε χρήσιμα για τον αγώνα του. Στην αρχή τα σημείωνε πρόχειρα και ύστερα, καθώς συγκεντρώνονταν πολλά, τα αντέγραφε σε τετράδιο ταξινομώντας τα κατά θέματα. Όταν το ένα τετράδιο γέμιζε, τα αντέγραφε σε άλλο μεγαλύτερο. Με αυτόν τον τρόπο μάλιστα, γράφοντας και ξαναγράφοντας τα ίδια χωρία, αποτυπώνονταν στην μνήμη του και μπορούσε να κάνη, όπως έλεγε, «μελέτη χωρίς βιβλίο».
Ένα τέτοιο τετράδιο είναι και η παρούσα συλλογή, την οποία ο ίδιος ο Όσιος ονόμασε: «Ο μικρός Ανθόκηπος με αρωματισμένα πνευματικά άνθη και θεραπευτικά βότανα για την ψυχήν». Τη συλλογή αυτή -που ίσως είναι η τελευταία που συγκρότησε ο Όσιος- την είχε στείλει στο Ησυχαστήριο τα πρώτα χρόνια της μοναχικής μας ζωής, προσφέροντάς μας ένα ακόμη εφόδιο για τον πνευματικό μας αγώνα.
Ο μικρός πρίγκιπας
– Αντίο, είπε η αλεπού. Να το μυστικό μου. Είναι πολύ απλό: μονάχα με την καρδιά μπορείς να δεις. Το ουσιώδες είναι αόρατο για τα μάτια.
– Το ουσιώδες είναι αόρατο για τα μάτια, επανέλαβε ο μικρός πρίγκιπας, για να το θυμάται.
– Εκείνο που κάνει το τριαντάφυλλό σου τόσο σημαντικό, είναι ο καιρός που έδωσες για το τριαντάφυλλό σου.
– Είναι ο καιρός που έδωσα για το τριαντάφυλλό μου… έκανε ο μικρός πρίγκιπας, για να το θυμάται.
– Οι άνθρωποι έχουν ξεχάσει αυτή την αλήθεια, είπε η αλεπού. Εσύ όμως δεν πρέπει να την ξεχάσεις.
Ο μικρός πρίγκιπας θυμίζει σε όλους ότι “γνωρίζεις τα πράγματα που ημερώνεις”, ότι η πραγματική γνώση είναι συνώνυμη της αγάπης. Γι’ αυτό και προσκαλεί όλους να μην λησμονούν το θαύμα της ζωής, τη ζωή του θαύματος: του θαύματος που επιφέρει η ημέρωση, η μόνιμη και ανέκπτωτη ευθύνη για τον οποιονδήποτε συνάνθρωπο. “Οι άνθρωποι έχουν ξεχάσει αυτή την αλήθεια, είπε η αλεπού. Εσύ όμως δεν πρέπει να την ξεχάσεις”.
Ο μπαρμπα-Γιάννης των Ελλήνων
Ο Κυβερνήτης έφυγε ήσυχα και ήρεμα όπως και ήρθε.. Όταν πρωτοαντίκρυσε τους ρακένδυτους Έλληνες, κλάματα και θρήνοι σκέπαζαν την ατμόσφαιρα αλλά και μια κρυφή ελπίδα φώλιαζε για πρώτη φορά στην καρδιά τους. Τότε άνοιξε την αγκαλιά του, για να τους χωρέσει όλους. Τώρα, πέθαινε στην αγκαλιά τους προκαλώντας τους κλάματα και θρήνους αλλά αυτή τη φορά από απελπισία. Σε τι θα έχουν από εδώ και πέρα να ελπίζουν;
Ο Νείλος του Ελέους
Αφηγηματική βιογραφία του Αγίου Ιωάννου του Ελεήμονος, Πατριάρχου Αλεξανδρείας.
Ὁ Νεῖλος τοῦ Ἐλέους
Οἱ παλαιοί βιογράφοι, Λεόντιος Νεαπόλεως καί Συμεών ὁ Μεταφραστής, ὀνομάζουν «Νεῖλο τοῦ
Ἐλέους» τόν ἅγιον Ἰωάννη πατριάρχη Αλεξανδρείας. Καί δικαίως.
Τί θά ἦταν ἡ Αἴγυπτος χωρίς τόν Νεῖλο ποταμό;
Ὅλα τά ἀγαθά τῆς Αἰγύπτου καί ἡ ἴδια ἡ ζωή τῶν ὄντων ἐκπηγάζουν από τά εὐεργετικά ρεῖθρα τοῦ
Νείλου ποταμοῦ.
Θά ὑπῆρχε ἡ Ἐκκλησία χωρίς τό ἔλεος;
Τό ἔλεος τῆς Παναγίας Τριάδος σχεδίασε καί ἀποφάσισε τήν ὕπαρξη τῆς Ἐκκλησίας. Τό ἔλεος τοῦ
ἐνανθρωπήσαντος Χριστοῦ ἵδρυσε πάνω στήν γῆ τήν Ἐκκλησία. Τό ἔλεος τοῦ Παναγίου Πνεύματος συντηρεῖ τήν Ἐκκλησία στήν γῆ ἀνά τούς αἰῶνες. Τό ἔλεος τῆς Παναγίας Τριάδος πάλι θά έπαναπατρίσει τούς ἐξορίστους ανθρώπους ἀπό τήν στρατευομένη Εκκλησία τῆς γῆς στήν θριαμβεύουσα Ἐκκλησία τοῦ οὐρανοῦ.
Καί ἐνῶ τό ἔλεος τοῦ Θεοῦ ὡς ποταμός ἀείροος ἀρδεύει τήν οἰκουμένη, ὡς ἥλιος λαμπρός καταυγάζει τό σύμπαν, ώς δροσερός αέρας ζωογονεί κάθε γήϊνη ὕπαρξη, ἡ κτίση καί τά κτίσματα τοῦ Θεοῦ συμπεριφέρονται μεταξύ τους ἀνελέητα. Θα περιοριστούμε στα ἀνθρώπινα, ὅπου περισσεύει τό ἀνελέητον, ἡ σκληρότητα, ἡ ἀπονιά, ἡ ἀσπλαγχνία.
Ο Νικ Μάρβελ και το νησί της Αφροδίτης
“Ο Νικ Μάρβελ” είναι ένα “μυθιστόρημα”, όμως ένα “μυθιστόρημα” αλλιώτικο από τ’ άλλα. Κάποια από τα γεγονότα και τα πρόσωπα που εμπλέκονται στο “μύθο” είναι φανταστικά, κάποια άλλα όμως όχι, κι από εσένα εξαρτάται να βρεις τελικά την άκρη.
Μετάφραση-προσαρμογή: Ιωάννου Κ. Μηλιώνη
Εξώφυλλο: Μαλακό
Σελίδες: 256
Α΄ έκδοση: 12/2011
Ο ξύλινος σταυρός
“Είναι κάποιες μνήμες που δεν ξεχνιούνται… Γιατί δε γράφονται στο νου. Σα πυρωμένο σίδερο πληγώνουν την καρδιά ως να αφήκουν πάνω της ανεξίτηλο σημάδι. Υπάρχουν μνήμες που, άδικα προσπαθείς, ποτέ δε θα μπορέσεις να τις σβήσεις…
Το ξέρω, φούλα μου, γιατί κι εγώ μία τέτοια κουβαλώ. Αυτή είναι που οδηγάει τη ζωή μου. Όσο κι αν θέλω να το κρύψω, δεν μπορώ. Το πυρωμένο της αχνάρι στην καρδιά πάντα θα μαρτυρεί για με, ποια είμαι, πού ανήκω…”
Μέσα από τις περιπέτειες των ηρώων, με πρωταγωνιστή έναν ξύλινο σταυρό, αργά-αργά ξεδιπλώνεται ένα άγνωστο σχεδόν κομμάτι της Ιστορίας. Η τρισχιλιόχρονη διαδρομή της Βορείου Ηπείρου, που λιμνάζει μπερδεμένη στα γρανάζια των διπλωματικών σκοπιμοτήτων και της πολιτικής, παραμένοντας ατελείωτη. Ίσως γι’ αυτό και η διήγηση αυτού του βιβλίου μοιάζει να μην έχει τέλος, αφήνοντας στον αναγνώστη ένα ζωντανό δίλημμα και μαζί, την ευθύνη της προσωπικής του επιλογής. Αν οι ήρωες θα δικαιωθούν ή θα παραμείνουν θλιβερά ξεχασμένοι. Ο καθένας ας αποφασίσει για το τέλος που θα ‘θελε να δώσει, όχι τόσο στο βιβλίο, όσο στην ίδια την Ιστορία…
Εξώφυλλο: Μαλακό
Σελίδες: 750
Β΄ έκδοση: 2016
Ο ολικός πόνος και η φύση της ίασης
Το βιβλίο αυτό ερευνά το ανθρώπινο δίλημμα που θέτει ο πόνος, εξετάζει τη φύση της συνάντησης του πάσχοντος με τα πρόσωπα που προσφέρονται να βοηθήσουν και συζητά τη δυνατότητα ίασης ανεξαρτήτως θεραπείας, ακόμα και εντός της συνάφειας του θανάτου.
«Αυτό το βιβλίο είναι ένας θησαυρός Ορθόδοξης βιοηθικής θεωρίας, μία ανατομία της ανθρώπινης ψυχής, μία αποκάλυψη των κρυφών πτυχών της. Ο Dr Hinshaw δεν γράφει μόνον ως ειδήμων, ως έμπειρος, ως ειδικός, αλλά είναι κάτι αρκετά πιο πέρα από αυτά. Γράφει με την καρδιά. Διαβάζοντάς το σε οδηγεί σε αποφάσεις και σε γνωριμία με τον εαυτό σου, το μέσα σου. Τι είναι ο πόνος για σένα, τι ο θάνατος, τι ο κρυμμένος άνθρωπος, ο εαυτός των προαιρέσεων, των λεπτομερειών, των εσωτερικών κινήσεων. Πριν δοθείς στη διακονία της ανακούφισης των άλλων πρέπει να γνωρίσεις την αλήθεια σου, να ανακουφιστείς ο ίδιος. Σε βοηθάει να λύσεις μέσα σου το πρόβλημα του πόνου, να αποδεχθείς την παιδαγωγία του, να τον υποδεχθείς ως ευεργεσία. Το ίδιο με τον θάνατο. Πώς να βοηθήσεις κάποιον που τον πλησιάζει, αν δεν βλέπεις το φως μετά την επίσκεψή του; Αν δεν είναι πόρτα που σου ανοίγει την όραση και σου ανασταίνει την αίσθηση του αληθινού κόσμου;
Η εμπειρία του συγγραφέα ως Ορθόδοξου χριστιανού τον οδηγεί στην ανεξάντλητη πηγή της πατερικής και φιλοκαλικής σοφίας, και αυτή του χαρίζει φωτεινή ερμηνεία του Ευαγγελίου και γνώση της Αλήθειας και της Ζωής. Και από το φως του παίρνεις φως».
Νικόλαος, Μητροπολίτης Μεσογαίας και Λαυρεωτικής
Ο Όμηρος ζει στη Βασιλεύουσα και αναζητά την αλήθεια
Το νέο κατηχητικό βιβλίο της σειράς «Ελληνική Ιστορία και Χριστιανική Πίστη», αποτελεί ένα οδοιπορικό του κεντρικού ήρωα της σειράς, Ομήρου, στον μαγικό κόσμο του Βυζαντίου, με κεφάλαια αφιερωμένα στους Αγίους Κωνσταντίνο και Ελένη, τους φωστήρες της Ορθοδοξίας, τους Τρεις Ιεράρχες, τον Ιουστινιανό, τον Ιερό Φώτιο, τους αποστόλους των Σλάβων Αγίους Κύριλλο και Μεθόδιο, αλλά και το Σχίσμα των Εκκλησιών, την Φραγκοκρατία και την Άλωση της Πόλεως. Το έργο εξοικειώνει τους μικρούς μας φίλους και με τα σύμβολα του Βυζαντίου, όπως τον Τίμιο Σταυρό, το Δικέφαλο Αετό, τον ναό της Αγίας Σοφίας, αλλά και το Σύμβολο της πίστεως. Ένα παιδικό βιβλίο που βοηθάει τα παιδιά να γνωρίσουν την αλληλέγγυα και άρρηκτη σχέση Εκκλησίας και Πολιτείας στο Βυζάντιο και τη συνέχεια της ιστορικής πορείας του Ελληνισμού στο πέρασμα των αιώνων.
Γεια σας!
Είμαι ο Όμηρος, όχι ο αρχαίος, αλλά ο μικρότερος γιος της οικογένειας Μουσείογλου! Στην οικογένειά μου όλοι αγαπούν την Ιστορία εκτός από εμένα. Το είπε και η κυρία Άννα η δασκάλα μου, στη μαμά. “Ο μικρός έχει αλλεργία με την Ιστορία”.
Ε, ναι λοιπόν, τη μισώ την Ιστορία. Τι μου χρειάζεται να μάθω για τη ζωή ανθρώπων που έζησαν χιλιάδες χρόνια πίσω: Άλλωστε το λέει και η γιαγιά μου η Μυρσίνη: “Όμηρε γιαβρί μου, να κοιτάς τη δουλειά σου και να μη χώνεις τη μύτη σου στις δουλειές των άλλων”.
Όμως εκτός από την Ιστορία έχω αλλεργία και στα ρολόγια. Ναι, μάλιστα, στα ρολόγια. Από μικρός είμαι αργοπορημένος και σιχαίνομαι όλα τα ρολόγια μικρά, μεγάλα, ηλεκτρονικά και κουρδιστά, επιτραπέζια και κρεμαστά.
Όλα αυτά που γράφω τώρα δεν θα είχαν καμία σημασία και δεν θα πονοκεφαλιάζατε και εσείς διαβάζοντάς τα αν ένα ρολόι και ένα ιστορικό μουσείο δεν γινόντουσαν η αιτία να ζήσω μία συναρπαστική περιπέτεια, να κερδίσω το πρώτο βραβείο σε ένα σπουδαίο διαγωνισμό και να αλλάξει η ζωή μου.
Αν λοιπόν είστε περίεργοι, σας αρέσουν οι περιπέτειες και η δράση, ακολουθήστε με και δεν θα χάσετε.
Προσοχή! φοβιτσιάρηδες, μαρτυριάρηδες και γκρινιάρηδες αποκλείονται!
Όμηρος ο ατρόμητος, αλλά αργοπορημένος.
Σειρά νέων βοηθημάτων κατήχησης: Ελληνική Ιστορία και Χριστιανική Πίστη (για Παιδιά)
Ο Όμηρος ταξιδεύει στην αρχαιότητα και αναζητά την αλήθεια
Γεια σας!
Είμαι ο Όμηρος, όχι ο αρχαίος, αλλά ο μικρότερος γιος της οικογένειας Μουσείογλου! Στην οικογένειά μου όλοι αγαπούν την Ιστορία εκτός από εμένα. Το είπε και η κυρία Άννα η δασκάλα μου, στη μαμά. “Ο μικρός έχει αλλεργία με την Ιστορία”.
Ε, ναι λοιπόν, τη μισώ την Ιστορία. Τι μου χρειάζεται να μάθω για τη ζωή ανθρώπων που έζησαν χιλιάδες χρόνια πίσω: Άλλωστε το λέει και η γιαγιά μου η Μυρσίνη: “Όμηρε γιαβρί μου, να κοιτάς τη δουλειά σου και να μη χώνεις τη μύτη σου στις δουλειές των άλλων”.
Όμως εκτός από την Ιστορία έχω αλλεργία και στα ρολόγια. Ναι, μάλιστα, στα ρολόγια. Από μικρός είμαι αργοπορημένος και σιχαίνομαι όλα τα ρολόγια μικρά, μεγάλα, ηλεκτρονικά και κουρδιστά, επιτραπέζια και κρεμαστά.
Όλα αυτά που γράφω τώρα δεν θα είχαν καμία σημασία και δεν θα πονοκεφαλιάζατε και εσείς διαβάζοντάς τα αν ένα ρολόι και ένα ιστορικό μουσείο δεν γινόντουσαν η αιτία να ζήσω μία συναρπαστική περιπέτεια, να κερδίσω το πρώτο βραβείο σε ένα σπουδαίο διαγωνισμό και να αλλάξει η ζωή μου.
Αν λοιπόν είστε περίεργοι, σας αρέσουν οι περιπέτειες και η δράση, ακολουθήστε με και δεν θα χάσετε.
Προσοχή! φοβιτσιάρηδες, μαρτυριάρηδες και γκρινιάρηδες αποκλείονται!
Όμηρος ο ατρόμητος, αλλά αργοπορημένος.
Σειρά νέων βοηθημάτων κατήχησης: Ελληνική Ιστορία και Χριστιανική Πίστη (για Παιδιά)
Ο Ορθόδοξος Δρόμος
Μετάφραση: Μαρίας Πάσχου
Πρόλογος: Π.Β. Πάσχου
Σελίδες: 172
Δεύτερη Ειδική Έκδοση: 1984
Ο Ορθόδοξος Δρόμος
Το να είσαι χριστιανός σημαίνει να ταξιδεύεις. Οδοιπορούμε στα μονοπάτια του εσωτερικού κόσμου της καρδιάς, σε μια διαδρομή πού δεν μετριέται σε ώρες του ρολογιού ή ημέρες του ημερολογίου, διότι είναι ένα ταξίδι εισόδου στην αιωνιότητα, πέρα απ’ τον χρόνο.
Μια από τις αρχαιότερες ονομασίες για τον Χριστιανισμό ήταν απλά «ἡ Ὁδός». Ο Χριστιανισμός είναι κάτι περισσότερο από μια θεωρία γύρω από το σύμπαν, κάτι παραπάνω από διδαχές γραμμένες στο χαρτί: είναι ένα μονοπάτι στο οποίο οδοιπορούμε – η οδός της ζωής. Πρέπει να πάρουμε τη συνειδητή απόφαση να βαδίσουμε αυτό το μονοπάτι.
Φυσικά, χρειαζόμαστε οδηγίες προτού ξεκινήσουμε. Πρέπει να γνωρίζουμε ποιοι είναι οι οδοδείκτες πού πρέπει να προσέξουμε. Και χρειαζόμαστε συνοδοιπόρους. Χωρίς καθοδήγηση είναι σχεδόν αδύνατον να ξεκινήσουμε το ταξίδι μας. Αλλά οι οδηγίες σε καμιά περίπτωση δεν αρκούν ώστε να καταλάβουμε το πως είναι στην πραγματικότητα ο δρόμος· δεν μπορούν να λειτουργήσουν ως υποκατάστατα της άμεσης, προσωπικής εμπειρίας. Ο καθένας καλείται να επιβεβαιώσει μέσα του αυτό πού διδάχθηκε, να ξαναζήσει την Παράδοση πού παρέλαβε.
Σκοπός αυτού του βιβλίου είναι να υποδείξει ορισμένους αποφασιστικής σημασίας οδοδείκτες, κάποια ορόσημα του πνευματικού Δρόμου πού ανοίγεται μπροστά μας…
Μετάφραση: Χρήστος Μακρόπουλος
Ο όσιος γέροντας μου Ιωσήφ ο Ησυχαστής
Οι πολυτιμώτατες αυτές αγιοπνευματικές αναφορές του πατρός Εφραίμ στον όσιον γέροντα του, Ιωσήφ τον Ησυχαστή, συνελέγησαν με ιδιαίτερη προσοχή και προσφέρονται στον παρόντα τόμο, για να γνωρίση το πλήρωμα της Ορθοδόξου Εκκλησίας τον μεγάλο ησυχαστή του 20ου αιώνα, τον θεόπτη, τον ασκητή, τον απλανή εργάτη της νοεράς προσευχής και τον αναβιωτή της Παλαμικής παραδόσεως. (Από τον πρόλογο)
Ο Όσιος Γέρων Άνθιμος ο Αγιαννανίτης
Ο σοφός και θεοφόρος σύγχρονος πατέρας του Άθωνος
Βίος και Ακολουθία
Θ΄ Έκδοσις