Ιστορίες μετανοίας βασισμένες σε πραγματικά γεγονότα.

“Καπετάνιος ο π. Θεολόγος κι εκείνος ρασοφορεμένος πια, με το όνομα Μωυσής. Του έδωσαν όνομα από τον Άγιο Μωυσή τον Αιθίοπα που στον πρότερο βίο του ήταν ληστής. Πλήρωμα και επιβάτης ο ίδιος, απολαμβάνει τον περίπλου του Αγίου Όρους. Σαλπάρανε το πρωί και με σιγανή ταχύτητα ταξιδεύουν, χαίρονται, κουβεντιάζουν, αγναντεύουν, δοξολογούν. Μέρες ευλογημένες της ζωής του, μετά την καταιγίδα ή ηρεμία, μετά το σκοτάδι το φως. Ζει ένα θαύμα, η ζωή που ξαναπόκτησε φως γυρεύει τα χαμένα της, αποζητά την χαρά στα ασήμαντα και ταπεινά, στην κάθε στιγμή.
Αναλογίστηκε όλους αυτούς τους ανθρώπους που πάλεψαν στην ζωή τους για να συναντήσουν τον Χριστό. Δάκρυα κύλησαν στα μάγουλά του. Τώρα πια τους ένοιωθε κοντά του, ομοίους του, αδελφούς, ταυτιζόταν μαζί τους…”
Υπάρχουν ακόμα σήμερα άνθρωποι που μετανοούν εν Αγίω Πνεύματι και στρέφονται στον Χριστό και την Εκκλησία; Ποια είναι η ιστορία τους και ποιος ο βαθύτερος λόγος για τον οποίο συμβαίνει αυτή η μεταστροφή στην ζωή τους; Στο βιβλίο παρουσιάζονται ιστορίες που βασίζονται σε πραγματικά πρόσωπα, μόνο που συμπυκνώνονται κάθε φορά μαζί σε έναν ήρωα με φανταστικό όνομα, ο οποίος ζει μέσα σε μια μυθοπλασία που, όμως, κι αυτή θα μπορούσε να είναι αληθινή. Η ομορφιά του ανθρώπου κοινή, το ίδιο και η αστοχία του κι αυτές οι ιστορίες σκοπό έχουν να περιγράψουν την πορεία από την τυφλότητα στην μετάνοια, από την σύγχυση στο νόημα, από την μοναξιά στο μαζί…

Προλεγόμενα: π. Αδαμάντιος Αυγουστίδης

Εξώφυλλο: Μαλακό

Σελίδες: 200

Α΄ έκδοση: 12/2016

Ιστορίες μετανοίας βασισμένες σε πραγματικά γεγονότα

“Μπήκε στον μισοσκότεινο ναό και κοίταξε τα καντήλια που τρεμόπαιζαν φωτίζοντας τα πρόσωπα των Αγίων. Στάθηκε στην άκρη του τέμπλου και κάθισε στο ψαλτήρι να ξαποστάσει η ψυχή του από τον κάματο. Ασυναίσθητα άρχισε να σιγοψέλνει το “Πάντα ματαιότης τα ανθρώπινα…”. Γνωρίζει πολύ καλά πως όλη η ζωή του πιστού είναι μια πάλη με τον πιο παράλογο και αδυσώπητο εχθρό, τον θάνατο. Δεν χωρούν εδώ μεταφυσικές ψευδοβεβαιότητες, ούτε κούφια λόγια. Όσα θεολογικά κείμενα κι αν είχε διαβάσει, όσες πραγματείες γύρω από τον θάνατο, όσα πατερικά κείμενα κι αν ρούφηξε με αγωνία ψυχής, όταν ένοιωσε να πνίγεται από τον πνευματικό θάνατο κι άρχισε να ελπίζει στην Ανάσταση, κατανόησε πως μόνο η προσωπική σχέση με τον Χριστό μπορούσε να του δώσει απαντήσεις, όχι από αυτές που ακούει το ανθρώπινο αυτί, αλλά από εκείνες που ο Θεός ψιθυρίζει μυστικά στην ύπαρξη”.
Πως στέκεται ο άνθρωπος μπροστά στο παράλογο γεγονός του θανάτου; Πως μπορεί κάποιος να αντέξει την απώλεια “αγαπημένων προσώπων, τον φόβο της ανυπαρξίας, την αγωνία της φθοράς; Στο βιβλίο παρουσιάζονται αφηγήματα βασισμένα σε πραγματικά γεγονότα, ιστορίες ανθρώπων που μέσα από οδυνηρές εμπειρίες οδηγήθηκαν στην μετάνοια. Μαρτυρίες που φανερώνουν πως εκεί που όλα μοιάζουν σκοτεινά και ανυπόφορα, μπορεί να βλαστήσει η προσμονή στο Φως κι η προσδοκία της Ανάστασης. Μόνο άμα νοιώσεις, καθώς λέει ο ποιητής, κάθε βράδυ να παλεύεις στον γκρεμνό, με το θάνατο, κρεμασμένος σχεδόν αλλά όρθιος, πατώντας στην κόψη ενός ξυραφιού, μπορείς να εννοήσεις τί σημαίνουν όλα αυτά.

Εξώφυλλο: Μαλακό

Σελίδες: 200

Β΄ Έκδοση: 05/2018