Κωνσταντίνος Παλαιολόγος
Ο Κωνσταντίνος Δραγάσης Παλαιολόγος, ο τελευταίος Αυτοκράτορας, ο Μαρμαρωμένος Βασιλιάς, δε χρειάζεται ιδιαίτερη εισαγωγή και παρουσίαση. Είναι πάντα ο θρύλος της φυλής, που τον φέρει στην ψυχή του από γεννησιμιού του κάθε ΄Ελληνας. Είναι το μεγάλο παραμύθι που παρηγόρησε και μεγάλωσε γενιές και γενιές και που δε θα πάψει να συγκινεί και να συναρπάζει όσο ο χρόνος και η λήθη αδυνατούν να θαμπώσουν την ιστορική μας μνήμη. Και αυτό το βιβλίο, που αγγίζει τον Παλαιολόγο σχεδόν σαν παραμύθι, μέσα όμως από την ιστορική πραγματικότητα, δε φιλοδοξεί να προσθέσει γνώσεις και άγνωστες λεπτομέρειες για το θρύλο. Φιλοδοξεί όμως και προσπαθεί να τον φέρει κοντά στον αναγνώστη, να τον κάνει προσιτό και οικείο. Να τον σιμώσει τόσο, ώστε να του μείνει αλησμόνητος. Και όταν τα χρόνια περάσουν και τα σημερινά παιδιά μεγαλώσουν και γίνουν γονείς, να θυμούνται με αγάπη το παραμύθι του Νικόλα και ότι κάποτε μέσα από αυτό έζησαν και άγγιξαν το μεγάλο μας ήρωα. Και έτσι, σαν παραμύθι, σαν ιστορία, μα πάντα με αγάπη και συγκίνηση, να το μεταφέρουν στα παιδιά και στα εγγόνια τους, κρατώντας άσβεστη και δυνατή την ιστορική μας μνήμη.
Ιστορικό Μυθιστόρημα
Εικονογράφηση: Χρήστος Αποστολάκης
Εξώφυλλο: Μαλακό πλαστικοποιημένο
Σελίδες: 184
10η Έκδοση: 10/2016
Με το Διωγμό στην ψυχή
Το τραύμα της Μικρασιατικής Καταστροφής σε τρεις γενιές
Η Ελληνίδα ψυχολόγος Λίμπυ (Ελευθερία) Τατά Αρσέλ, κόρη πρόσφυγα από το Τσανταρλί Περγάμου, γεννημένη στη Μυτιλήνη και εγκατεστημένη στη Δανία, εξετάζει για πρώτη φορά στην ελληνική βιβλιογραφία το ψυχολογικό διαγενεαλογικό τραύμα της Μικρασιατικής Καταστροφής. Έχοντας ως βάση το τραγικό παρελθόν της δικής της οικογένειας και με άξονα δέκα μαρτυρίες από τρεις γενιές αναδεικνύει τους μηχανισμούς επιβίωσης που χρησιμοποίησαν οι Μικρασιάτες στην Ελλάδα προκειμένου να αντιμετωπίσουν τα τραύματα της προσφυγιάς.
Εν μέρει ιστορική αφήγηση, εν μέρει ψυχολογική και κοινωνική ανάλυση, το βιβλίο της Λίμπυ Τατά Αρσέλ παρουσιάζει τους τρόπους με τους οποίους το συλλογικό τραύμα του διωγμού επηρεάζει ακόμα και σήμερα τη μνήμη, την ταυτότητα και τη ζωή όχι μόνο των απογόνων των Μικρασιατών προσφύγων, αλλά και της ελληνικής κοινωνίας στο σύνολό της.
Με εφαλτήριο την προσωπική της ιστορία, η συγγραφέας απαντά σε κρίσιμα ερωτήματα: Μεταβιβάζεται, συνειδητά ή ασυνείδητα, το ψυχολογικό τραύμα της προσφυγιάς από τη μια γενιά στην άλλη; Ποιον ψυχολογικό σκοπό επιτελεί το ταξίδι επιστροφής χιλιάδων προσφύγων και των απογόνων τους στη μικρασιατική γη; Τι είδους επίδραση έχει η εμπειρία του διωγμού στην τρίτη γενιά την εποχή της παγκοσμιοποίησης;
3ο ΒΡΑΒΕΙΟ ΕΣΤΙΑΣ ΝΕΑΣ ΣΜΥΡΝΗΣ