Το βιβλίο τούτο εκδίδεται σε μία δύσκολη περίοδο για όλους μας. Προσωπικά, κοινωνικά ακόμη και εκκλησιαστικά. Η ασθένεια αποδείχτηκε ικανή να φανερώσει τα υπαρξιακά μας κενά.
Το βιβλίο τούτο, όμως, δεν γράφτηκε για την πανδημία. Δεν γράφτηκε καν εν μέσω πανδημίας.
Συζητά, όμως, μαζί της, γιατί διαλέγεται με τη ζωή και τον θάνατο. Εξερευνά την Εκκλησία. Αναζητά τα χέρια της για να μπορέσει να αφεθεί σε αυτά. Παρατίθεται στα χέρια της μαζί με ολάκερη την ύπαρξή μας. Το βιβλίο τούτο δεν αποτελεί ένα επιστημονικό κείμενο, αλλά το σύνολο δεκατεσσάρων λόγων εκφωνημένων σε αδελφούς και φίλους.