Δόξα τω Θεώ και περί προσευχής
Ένα “Δόξα Σοι, ο Θεός”, είναι καλλίτερο από χίλια “Κύριε, ελέησον”..Με το δόξα Σοι ο Θεός αναγνωρίζεις την ύπαρξη του Θεού, την ευεργετική παρουσία Του στη γη, κοντά μας. Με το δόξα Σοι ο Θεός τον δοξάζουμε για όλα όσα μας δώρισε, για την ανοχή που δείχνει στην αμαρτία και την αποστασία μας, για την πίστη που μας χάρισε, για όλα τ’ αγαθά, τα υλικά και τα πνευματικά, που απολαμβάνουμε. Λέγοντας δόξα Σοι ο Θεός δείχνουμε και την ευχαριστία μας επειδή ευδόκησε να γεννηθούμε και να γνωρίσουμε τον κόσμο, ν’ απολαύσουμε τη δημιουργία Του. Όλ’ αυτά δεν είναι αυτονόητα, δεν υπάρχουμε επειδή εμείς το θελήσαμε ή τ’ αποφασίσαμε, στο έλεός Του το οφείλουμε. Λέγοντας το δόξα Σοι ο Θεός, ταπεινωνόμαστε κιόλας, επειδή στη μεγαλοσύνη Του αναγνωρίζουμε ότι οφείλουμε τα πάντα στη ζωή μας, όλα όσα μας έδωσε αλλά κι εκείνα από τα οποία μας προφύλαξε. Όπως έλεγε με απλότητα κι ένας ασκητής στο Άγιο “Ορος, «Το “Κύριε ελέησον” έχει εκατό δραχμές, το “δόξα σοι ο Θεός” έχει χίλιες δραχμές, είναι δηλαδή πολύ πιο ακριβό, έχει μεγαλύτερη τιμή. Γι’ αυτό και στην άλλη ζωή πρέπει να ευχόμαστε να είμαστε μαζί με τους αγγέλους, που δοξολογούν διαρκώς το Θεό.
Εξώφυλλο: Μαλακό
Σελίδες: 120
Α΄ Έκδοση: 09/2017
Μία μικρή γωνιά στον Παράδεισο
Κείμενα από το Ρουμάνικο Γεροντικό
Ο π. Παΐσιος κι ο π. Ιουλιανός ήταν μεγάλοι πνευματικοί πατέρες, που κι οι δυό τους είχαν εξαιρετική πνευματική ζωή. Ήταν κορυφές πνευματικότητας, ο ένας στην έρημο κι ο άλλος στον κόσμο κι επρόκειτο να συναντηθούν. Η συνάντηση ήταν πραγματικά τόσο απλή, όσο και ασυνήθιστη. Δεν άλλαξαν πολλά λόγια – μόνο βλέμματα, που ανταλλάσσονταν με ατέρμονη τρυφερότητα και ευλογίες. Το όλο κλίμα ήταν μία απερίγραπτη προσευχή. Υπήρξε ένας παραδείσιος εναγκαλισμός όταν συναντήθηκαν, καθώς κι όταν χωρίσανε. Πόση πνευματική ενέργεια γέμισε το κελί! Νόμιζε κανείς πως μέσα εκεί ξεχύθηκε ένα άπλετο φως! Ένα φως προερχόμενο από το Θαβώρ, που μας κάλυπτε όλους! Πόσο έντονη επικοινωνία χάριτος! Κράτησε μόνο λίγα λεπτά (πολύ λιγότερο απ΄ όσο περιμέναμε), μέσα σ΄ αυτά όμως συμπυκνώθηκε η αιωνιότητα.
Ο άγιος Συμεών του Βερχτουρί της Σιβηρίας – ο θαυματουργός
Στην όχθη ενός ήρεμου ποταμού κείται ένα μικρό, αρχαίο χωριό. Κι υπάρχουν τόσο πολλά χωριά σαν κι αυτό, χαμένα στην αχανή Σιβηρία – ξύλινα σπίτια, μαυρισμένα από το χρόνο, ετοιμόρροποι φράχτες εδώ κι εκεί, χαμηλόκλαδα δέντρα κάτω από τα παράθυρα και κατά μήκος του δρόμου, το ήσυχο και αμίλητο δάσος… Θα ‘λεγε κανείς πώς δεν υπάρχει τίποτα να ξεχωρίζει αυτό το χωριό από τα’ άλλα. Το φωτίζουν όμως σαν λαμπρός ήλιος οι δυο εκκλησιές του Θεού, με τους δυο θόλους τους να εκτείνονται προς τον ουρανό. Κάτω από τις καμάρες τους έχουν ακουστεί τόσοι προσευχητικοί αναστεναγμοί, έχουν χυθεί τόσο δάκρυα πόνου και ανακούφισης, τόσες θλίψεις και απογνώσεις έχουν αντιστραφεί σε παρηγοριά και ήρεμη χαρά. Όλοι εδώ δέχονται ειρήνη και θεραπεία στην εποχή μας, όπως γινόταν και στους προηγούμενους αιώνες. Αυτό είναι το χωριό Μερκούσινο, όπου βρίσκεται και το μετόχι της γυναικείας μονής Αλέξανδρο- Νέφσκυ Νόβο-Τιχβίνσκυ. Είναι ακριβώς ο άγιος αυτός τόπος που τρεις αιώνες νωρίτερα έγινε μάρτυρας των αγώνων και της αγίας ζωής του νέου αγίου Συμεών του Βερχοτουρί, του θαυματουργού της Σιβηρίας.
Ο σωστικός χώρος της Εκκλησίας – τόμος Α΄
Καθημερινές σκέψεις και σχόλια στα ευαγγέλια και αποστολικά αναγνώσματα των 365 ημερών του χρόνου
Ο σωστικός χώρος της εκκλησίας είναι ένα θαυμάσιο βιβλίο που περιέχει το καθημερινό σχόλιο του οσίου Θεοφάνους του Εγκλείστου για κάθε μέρα του έτους. Η χρονιά που κυκλοφόρησε το βιβλίο αυτό, είχε προγραμματιστεί ώστε το κείμενο να ενταχθεί στη δομή του Ημερολογίου της Εκκλησίας εκείνου του έτους.
Καθώς κάθε χρόνο η ύλη δομείται διαφορετικά, λόγω της κινητής εορτής του Πάσχα, ο όσιος συγγραφέας συνιστά στον αναγνώστη να καταφεύγει για τα Γραφικά αναγνώσματα στον πασχάλιο κύκλο κάθε χρόνου. Έτσι μπορεί να προσανατολιστεί καλύτερα παρακολουθώντας το ορθόδοξο ημερολόγιο, για να διαπιστώσει ποια Κυριακή μετά την Πεντηκοστή διανύουμε και να καταφεύγει στην αντίστοιχη εβδομάδα του έτους, για να βρει το σχόλιο της ημέρας.
Σκοπός του Οσίου ήταν πάντα να παρέχει υγιή τροφή στην ψυχή. Θεωρώντας τα λόγια του σε καθημερινή βάση, ο αναγνώστης δέχεται διαρκή ενθάρρυνση για ν’ αγωνίζεται με επιμέλεια ώστε ν’ απορρίψει την απιστία και την αμαρτία, ν’ αναπτύξει την πίστη και την αρετή και να πλησιάσει περισσότερο τον Κύριο και Σωτήρα μας.
Τόμος Α΄
Μετάφραση-Επιμέλεια Πέτρου Μπότση
Οσιομάρτυρες της Όπτινα
Οσιομάρτυρες της Όπτινα οι Μάρτυρες της Ανάστασης
Το μίσος των αθέων ενάντια στην Εκκλησία του Χριστού και τους πιστούς ήταν τόσο δυνατό, ώστε δεν έσβησε ούτε και μετά την κατάρρευση του αθεΐστικού καθεστώτος στη Ρωσία. Έτσι κάποιοι απ’ αυτούς βρήκαν την ευκαιρία κατά τη μεγάλη εορτή των εορτών στο μοναστήρι της Όπτινα, τη νύχτα της Ανάστασης, την ώρα που οι καμπάνες διαλαλούσαν παντού τη δόξα του Αναστάντος Χριστού να επιτεθούν κρυφά και να δολοφονήσουν τρεις από τους πατέρες, που μετά το πέρας της ακολουθίας συνέχισαν την κωδωνοκρουσία από χαρά για τον εορτασμό της Ανάστασης. Οι πατέρες αυτοί είχαν διακριθεί για την αγία ζωή τους στο σύντομο σχετικά διάστημα που έζησαν στο μοναστήρι, όπου και αξιώθηκαν να λάβουν το στέφανο του μαρτυρίου.
Εξώφυλλο: Μαλακό
Σελίδες: 160
Α΄ Έκδοση: 05/2017
Όσιος Βασιλίσκος της Σιβηρίας
Βιογραφικό – Πνευματικές θεωρίες
Ο όσιος Βασιλίσκος ήταν ένα εκλεκτό σκεύος του Αγίου Πνεύματος. Αρχικά εγκαταστάθηκε στα δάση του Μπριάνσκ και της Σιβηρίας, όπου επιδόθηκε με μεγάλο ζήλο στην καρδιακή προσευχή. Ο ζήλος κι η επιμέλειά του στο ιερό αυτό έργο είχαν θαυμαστά αποτελέσματα στο φλογερό ασκητή.
Με την πάροδο του χρόνου άρχισε να γεύεται τους καρπούς και τις δωρεές του Αγίου Πνεύματος με διάφορους τρόπους. Ζούσε μια θεοχαρίτωτη κατάσταση, ένιωθε τη λειτουργία και τα ανοίγματα της χάρης του Θεού επάνω του, δεν τα έκρυβε όμως από τον πνευματικό του φίλο και μαθητή, τον π. Ζωσιμά. Κι ο π. Ζωσιμάς κατέγραφε με ζήλο όλες τις θεόσδοτες εμπειρίες του Γέροντά του σε ένα ειδικό σημειωματάριο, από το οποίο γνωρίζουμε κι εμείς τ’ ασκητικά του παλαίσματα, τις μυστικές θεωρίες και τις δωρεές που δέχτηκε από το Θεό, ως επιβράβευση του ένθερμου ζήλου και των αγώνων του.
Ο βίος του είναι πραγματικά συναρπαστικός και συγκινεί κάθε ψυχή που αγωνίζεται για να ταξιδέψει ανεμπόδιστα προς τη Βασιλεία των Ουρανών.
Όσιος Κορνήλιος του Κόμελ
Ο Όσιος Κορνήλιος του Κόμελ γεννήθηκε στην πόλη Ροστώβ της Ρωσίας το 1455 μ.Χ. και καταγόταν από την ευγενή οικογένεια Κριούκωφ των βογιάρων. Ο αδελφός του Λουκιανός υπηρετούσε στο δικαστήριο του μεγάλου πρίγκιπα της Μόσχας Βασιλείου Βασίλεβιτς Τέμνυϊ. Όταν ο Λουκιανός αποφάσισε να αποσυρθεί στη μονή του Αγίου Κυρίλλου της Λευκής Λίμνης, αυτό επηρέασε και τον Κορνήλιο, ο οποίος αγαπούσε πολύ το μοναχικό βίο. Τον ακολούθησε, λοιπόν, στη μονή, όπου άρχισε την αυστηρή άσκηση. Ακόμη και στο αρτοποιείο της μονής, όπου διακονούσε, φορούσε βαριές αλυσίδες, για να ασκείται περισσότερο, ενώ ησχολείτο και με την αντιγραφή εκκλησιαστικών βιβλίων. Λίγο αργότερα ο Όσιος Κορνήλιος κατέφυγε στη μονή του Οσίου Γενναδίου στο Νόβγκοροντ, αλλά προτιμώντας να ζήσει τον ησυχαστικό βίο κατέφυγε τελικά στο δάσος του Κομέλ το 1497 μ.Χ. Εδώ, το 1501 μ.Χ., ανήγειρε ένα ξύλινο ναό πρός τιμήν της Θεοτόκου και λίγο αργότερα ο Μητροπολίτης Σίμων τον όρισε ως ιερομόναχο της μονής. Σιγά – σιγά ο αριθμός των μοναχών αυξήθηκε και ο Όσιος Κορνήλιος οικοδόμησε και νέο ναό και συνέγραψε μοναχικό Κανόνα με βάση το Τυπικόν του Οσίου Ιωσήφ Βολοκολάμσκ και του Οσίου Νείλου της Σόρα.
Ο Όσιος διακρίθηκε για την φιλανθρωπία και την αγάπη πρός τους πάσχοντες, τους φτωχούς και τα ορφανά. Επίσης, έκτισε ναό πρός τιμήν Αγίου Αντωνίου του Μεγάλου, πρός τον οποίο έτρεφε ίδιαίτερο σεβασμό και τον οποίο αξιώθηκε να βλέπει σε οράματα.
Ο Όσιος Κορνήλιος κοιμήθηκε με ειρήνη το 1537 μ.Χ.
Πνευματικό ψαλτήρι
Ήγουν απάνθισμα στοχασμών περί Θεού από τα έργα του Οσίου Εφραίμ του Σύρου.
Η ιστορία που περιγράφεται στους ψαλμούς, είναι η ιστορία του λαού του Θεού. Η Ιστορία που περιγράφεται στις προσευχές του οσίου Εφραίμ, είναι η ιστορία κάθε χριστιανού, που εξωτερικά οριοθετείται με τη γέννηση, την επίγεια ζωή, το θάνατο, την ανάσταση και τον αιώνιο προορισμό. Εσωτερικά αποτελείται κυρίως από τον αγώνα εναντίον της αμαρτίας, τις ανατάσεις και τις πτώσεις, τις φωτεινές περιόδους του καλού και τις σκοτεινές του πονηρού. Στα κείμενα του οσίου Εφραίμ όλ’ αυτά έχουν διατυπωθεί με τη μεγαλύτερη δυνατή ακρίβεια και λεπτομέρεια. Το μεγαλύτερο τμήμα του βιβλίου αυτού, που το τιτλοφορήσαμε ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΨΑΛΤΗΡΙ, είναι αφιερωμένο στον αγώνα αυτόν.
Από τα έργα του οσίου Εφραίμ δανειστήκαμε κείμενα από τους “Μακαρισμούς” και τα “Ουαί”, με την προσθήκη περικοπών από τα κεφάλαιά του με τίτλο “Συμβουλές για την Πνευματική Ζωή” και “Παραινέσεις”, καθώς και άλλα κείμενα που έχουν μορφή προσευχής.
Παρουσιάζοντας το Ψαλτήριο αυτό, εκφράζουμε την ειλικρινή επιθυμία μας ώστε ο καθένας που το ανοίγει να βρει μέσα κάτι που νοσταλγεί το πνεύμα του, είτε διδαχή είναι αυτό είτε συντριβή είτε παραμυθία. (Όσιος Θεοφάνης ο Έγκλειστος)
Μετάφραση-Επιμέλεια: Πέτρου Μπότση
Εξώφυλλο: Μαλακό
Σελίδες: 256
Α΄ έκδοση: 02/2017