Η εν Χριστώ ζωή
Προσφέρων εις το Ελληνικόν Ορθόδοξον κοινόν την παρούσαν μετάφρασιν του υπέροχου έργου του Πρωθιερέως Ιωάννου της Κρονστάνδης του γνωστού υπό τον τίτλον “Η εν Χριστώ ζωή”, σκόπιμον νομίζω όπως δώσω εν προλόγω σκιαγραφίαν της ζωής και δράσεως της μοναδικής ταύτης προσωπικότητας. […] Οι αναγνώσται του παρόντος έργου μόνοι θα εκτιμήσωσι τας μεγάλας αρετάς και την αγίαν ζωήν του πατρός Ιωάννου της Κρονστάνδης. Ο κόσμος όλος έχει κορεσθή από γνώσεις επιστημονικάς και σοφίαν ανθρωπίνην. Η καθ’ ημέραν πείρα μαρτυρεί ότι δεν είναι αυταί μόναι αι οποίαι δύνανται να προσπορίσουν την ευτυχίαν εις τον σημερινόν άνθρωπον, κατόπιν του φάσματος της οποίας τρέχει ούτος με πείναν και με δίψαν. Η ευτυχία η πραγματική και της ψυχής η γαλήνη, της οποίας ουδέν τιμιώτερον, συνίσταται εις την εναρμόνισιν του βίου μας προς τας μεγάλας ηθικάς αρχάς με τας οποίας μας εκληροδότησεν ο Θεάνθρωπος Κύριος Ιησούς Χριστός, αυτή αύτη η Αλήθεια, η οδός και η ζωή. Η ανάγνωσις της «Εν Χριστώ ζωής» του πατρός Ιωάννου, Πρωθιερέως της Κρονστάνδης, βοηθεί, όσον ολίγα εποικοδομητικά βιβλία, δια την τοιαύτην εναρμόνισιν. Είθε να επιτύχη του σκοπού αυτής. Αυτή είναι η διάπυρος ευχή του μεταφράσαντος αυτήν. (Από τον πρόλογο της έκδοσης)
Θεοτοκάριον
Θεοτοκάρια ονομάστηκαν τα βιβλία που περιέχουν συλλογές ύμνων προς την Υπεραγία Θεοτόκο.
Ως “Θεοτοκάριον” της Εκκλησίας έχει καθιερωθεί αυτό που συνέθεσε ο άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης, συλλέγοντας από τα χειρόγραφα Θεοτοκάρια των Μονών του Αγίου Όρους κανόνες στους οκτώ ήχους για κάθε μέρα της εβδομάδας, και πλέκοντας με αυτούς – όπως λέει ο ίδιος – σαν με άνθη ωραίου περιβολιού, ένα ποικιλόχρωμο, ευωδιαστό και πολυανθοστόλιστο στεφάνι για την Θεοτόκο, την παντοβασίλισσα των ουρανών.
Η παρούσα επιμελημένη και βελτιωμένη έκδοση του ιερού Θεοτοκαρίου έγινε με βάση την πρώτη έκδοση του 1796 υπό του αγίου Νικοδήμου του Αγιορείτου, εις δόξαν της Κυρίας Θεοτόκου και ωφέλειαν όλων των χριστιανών.
Εξώφυλλο: Δεμένο πλαστικοποιημένο
Σελίδες:416
Α΄ Έκδοση: 2016
Ιερά Ιστορία της Παλαιάς Διαθήκης
Ομιλίες που έγιναν στο Πνευματικό Κέντρο του ιερού ναού Αγίων Αποστόλων Θεσσαλονίκης κατά τα έτη 1991-1996 υπό Κωνσταντίνου Παπαγιάννη Πρωτοπρεσβυτέρου
Στο βιβλίο αυτό δίνεται μια συστηματική έκθεση των γεγονότων που εξιστορούνται στα βιβλία της Παλαιάς Διαθήκης από τη δημιουργία του κόσμου μέχρι την ενανθρώπηση του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, ενώ συγχρόνως επισημαίνονται τα δογματικά και ηθικά διδάγματα που μας προσφέρουν τα γεγονότα αυτά και εξηγείται το πώς ο Θεός δια μέσου αυτών προετοίμαζε τον κόσμο για την υποδοχή του Σωτήρος και την αποδοχή της σωτηρίας.
Για τον σκοπό αυτόν ο Θεός διάλεξε τον ισραηλιτικό λαό, για να προετοιμάσει αυτόν πρώτα και δι΄ αυτού όλη την ανθρωπότητα. Είναι φυσικό λοιπόν η Παλαιά Διαθήκη να κάνει λόγο κυρίως για τον ισραηλιτικό λαό και του λαού αυτού την ιστορία να εκθέτει. Η ιστορία όμως του ισραηλιτικού λαού είναι συγχρόνως και ιστορία του σχεδίου του Θεού για τη σωτηρία μας. Εξ άλλου πολλά πρόσωπα και γεγονότα της Παλαιάς Διαθήκης είναι προτυπώσεις και προεικονίσεις του Ιησού Χριστού και του έργου του. Ο Ισαάκ με τη θυσία του, ο Ιωσήφ με τα παθήματά του, ο Ιωνάς με την περιπέτειά του προεικόνιζαν τα πάθη, την ταφή και την ανάσταση του Κυρίου. Αλλά και πολλά γεγονότα της ζωής του ισραηλιτικού λαού, όπως η διάβαση της Ερυθράς θαλάσσης, ο αμνός του πάσχα, ο χάλκινος όφις κ.α. ήταν προτυπώσεις της λυτρωτικής θυσίας του Κυρίου.
Γνωρίζοντας λοιπόν την ιστορία της Παλαιάς Διαθήκης κατανοούμε καλύτερα τα γεγονότα της Καινής, γιατί στην Παλαιά Διαθήκη έχουμε την προαναγγελία και την προετοιμασία της σωτηρίας, ενώ στην Καινή έχουμε την πραγματοποίησή της.
Προσευχητάριον Κατανυκτικόν
Η παράδοση της Εκκλησίας μοίρασε στα επτά την προσευχή του ημερονυκτίου και ξεχώρισαν οι ακολουθίες οι οποίες περιέχονται στο Μέγα Ωρολόγιο. Επειδή η πλήρης τέλεση των ακολουθιών είναι συχνά δύσκολη, έχουν συνταχθεί διάφορα λειτουργικά βοηθήματα («προσευχητάρια»), μικρά σε όγκο, που περιέχουν τα πιο απαραίτητα στοιχεία, με σκοπό όχι να υποκαταστήσουν τα κανονικά λειτουργικά βιβλία, αλλά να εξυπηρετήσουν στην ατομική προσευχή και, σε κάποιο βαθμό στην παρακολούθηση των ακολουθιών στον ναό.
Τέτοιο πρακτικό και εύχρηστο βοήθημα προσευχής είναι και το «Κατανυκτικόν Προσευχητάριον», το οποίο συνέταξε ο θεοφόρος άγιος Νεκτάριος για τα πνευματικά του τέκνα και όλους τους ευλαβείς Χριστιανούς. Όπως μαρτυρεί ο τίτλος, στόχος του βιβλίου αυτού είναι η καλλιέργεια της κατανύξεως. Για τον ιδιαίτερο αυτό σκοπό του βιβλίου, ο ιερός συντάκτης του, πέρα από ένα απάνθισμα των πιο απαραίτητων ακολουθιών, πρόσθεσε σε αυτό συλλογή κατανυκτικών προσευχών, τροπαρίων και κανόνων.
Η ύλη του «Κατανυκτικού Προσευχηταρίου» προσφέρεται τώρα σε βελτιωμένη και συμπληρωμένη μορφή, με κατάλληλη διευθέτηση των περιεχομένων του και κάποιες προσθήκες. Οι πιο σημαντικές είναι η καταχώριση των ευχών της τραπέζης, των ακολουθιών της Διακαινησίμου και, κυρίως, του Μεγάλου Απόδειπνου, που είναι η πιο κατανυκτική ακολουθία και έτσι κρίθηκε απαραίτητη σε ένα τέτοιο βιβλίο.
Το Απόδειπνον και οι Χαιρετισμοί
Η ακολουθία του Αποδείπνου και οι Χαιρετισμοί της Θεοτόκου
Το παρόν τεύχος περιέχει την Ακολουθία του Μικρού Αποδείπνου, τον Κανόνα του Ακαθίστου και τους Χαιρετισμούς της Θεοτόκου.
Οι Χαιρετισμοί συνήθως λέγονται μετά το Πιστεύω του Αποδείπνου. Πριν από αυτούς λέγεται το τροπάριο “Το προσταχθέν μυστικώς” και στο τέλος το κοντάκιο “Τη υπερμάχω”.
Το Γεροντικό
Αποφθέγματα των αγίων Γερόντων, Τόμος Α΄ Μετάφραση
Το παρόν “Γεροντικό” -ή αλλιώς “Αποφθέγματα των αγίων Γερόντων”- προσδιορίζεται ως η “Αλφαβητική συλλογή”, επειδή περιέχει τους λόγους των αγίων αββάδων με σειρά αλφαβητική, από τον αββά Αντώνιο μέχρι τον αββά Ωρ.
Οι Νεοφώτιστοι αυτοί λόγοι, απλοϊκοί ίσως και άτεχνοι, αλλά με έκδηλη τη χάρη του αγίου Πνεύματος, προξενούν βαθιά εντύπωση και έχουν μεγάλη επίδραση σε όλους, όσους τους διαβάζουν με πίστη. Κάθε αναγνώστης του “Γεροντικού” διαπιστώνει με αίσθηση ψυχής ότι αυτό είναι “τροφή και τρυφή” και αποκομίζει πολλή ευχαρίστηση και -κυρίως- πολλή ωφέλεια από τα αγιασμένα λόγια του.
Ο Α’ τόμος περιέχει το “Γεροντικό” μεταφρασμένο στα νέα ελληνικά ώστε να είναι προσιτό στον πιστό λαό που αγαπά τους αγίους Πατέρες.
Φιλοκαλία των ιερών Νηπτικών – τόμος Α΄
Οι “Φιλοκαλικοί” πατέρες, τους οποίους ανθολόγησε ο μέγας άγιος των νεώτερων χρόνων, ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης, ασχολούνται λιγότερο με θέματα πίστεως και περισσότερο και κυρίως με θέματα πνευματικής “θεωρίας”, ασκητικά, ησυχαστικά, νηπτικά. Και απευθύνονται μεν κυρίως τα θέματα αυτά στους μοναχούς, αφορούν όμως και κάθε πιστό, που θέλει να μορφώσει μέσα του τον Χριστό και να φτάσει στην τελειότητα, “εις μέτρον ηλικίας του πληρώματος του Χριστού” (Εφεσ. 4,13).
Μετάφραση: Αντώνιος Γ. Γαλίτης
Εισαγωγή-Σχόλια: Θεόκλητος μοναχός Διονυσιάτης
Φιλολογική επιμέλεια: Ιγνάτιος Σακαλής
Φιλοκαλία των ιερών Νηπτικών – τόμος Β΄
Οι “Φιλοκαλικοί” πατέρες, τους οποίους ανθολόγησε ο μέγας άγιος των νεώτερων χρόνων, ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης, ασχολούνται λιγότερο με θέματα πίστεως και περισσότερο και κυρίως με θέματα πνευματικής “θεωρίας”, ασκητικά, ησυχαστικά, νηπτικά. Και απευθύνονται μεν κυρίως τα θέματα αυτά στους μοναχούς, αφορούν όμως και κάθε πιστό, που θέλει να μορφώσει μέσα του τον Χριστό και να φτάσει στην τελειότητα, “εις μέτρον ηλικίας του πληρώματος του Χριστού” (Εφεσ. 4,13).
Μετάφραση: Αντώνιος Γ. Γαλίτης
Εισαγωγή-Σχόλια: Θεόκλητος μοναχός Διονυσιάτης
Φιλολογική επιμέλεια: Ιγνάτιος Σακαλής
Φιλοκαλία των ιερών Νηπτικών – τόμος Γ΄
Σπουδαιότατα τα σαράντα κεφάλαια του οσίου πατέρα μας Φιλοθέου. Οι ανθολόγοι της Φιλοκαλίας τα είδαν “γεμάτα πνευματική σοφία” και σαν “γνώμονα νήψεως και καθαρότητος της καρδίας”. Και πράγματι, κάθε κεφάλαιο και ένα πνευματικό μαργαριτάρι.
Γνήσιο τέκνο του Όρους Σινά, με τα 40 κεφάλαια συμπυκνώνει όλη την ησυχαστική και πνευματική σιναϊτική παράδοση, όλες τις πατερικές μοναστικές εμπειρίες, όπως τις εκθέτει στην ουρανοδρόμο Κλίμακά του ο μεγάλος δάσκαλος του μοναχισμού, κοινοβιακού και ησυχαστικού, άγιος Ιωάννης. Όπως όλοι οι ησυχαστές, δίνει έμφαση στην εσωτερική εργασία με την αδιάλειπτη νοερά επίκληση του ονόματος του Κυρίου Ιησού, στις πνευματικές θεωρίες και στο χαροποιό πένθος, δηλαδή τη μνήμη του θανάτου. Το 6ο κεφάλαιο είναι ασυγκρίτου πνευματικού κάλλους, όταν ο Όσιος περιγράφει την ομορφιά της μνήμης του θανάτου, την αγάπη του να κρατήσει τη μνήμη αυτή κοντά του, αυτή τη “θυγατέρα του Αδάμ”, να την κάνει σύζυγό του, να κοιμάται μαζί της και να συνομιλεί πάντοτε για τα μετά τον θάνατο. Αλλά, με στεναγμό ομολογεί, ότι δεν τον άφησε να ικανοποιήσει το θείο πόθο του η σκοτεινή του διαβόλου θυγατέρα, η λήθη.
Ο όσιος Φιλόθεος, σαν τους προ αυτού πνευματικούς πατέρες, ακολουθεί τις ασκητικές μεθόδους των, τη σιωπή και την περιεκτική εγκράτεια, τη μελέτη των παθών του Κυρίου, την ταπείνωση και τα δάκρυα σαν μέσα καθάρσεως της ψυχής. Κυρίως θεωρεί την ταπείνωση σαν θεϊκή αρετή, αφού αυτή ντύθηκε σε όλο το βίο Του ο Κύριος Ιησούς, υπογραμμίζοντας την αθλιότητα της υπερηφανείας, από την οποία έπεσαν οι άγγελοι και ο Αδάμ.
Μετάφραση: Αντώνιος Γ. Γαλίτης
Εισαγωγή-Σχόλια: Θεόκλητος μοναχός Διονυσιάτης
Φιλολογική επιμέλεια: Ιγνάτιος Σακαλής
Φιλοκαλία των ιερών Νηπτικών – τόμος Δ΄
Ο αγιότατος πατέρας μας Συμεών, ο οποίος για το θεόσδοτο χάρισμα της θεολογίας που έλαβε, επονομάστηκε Νέος Θεολόγος, έζησε στα χρόνια του Κωνσταντίνου Πορφυρογέννητου, γύρω στο 1000 μ.Χ. Υπήρξε μαθητής του Συμεών που επονομαζόταν Ευλαβής, από τον οποίο γυμνάστηκε στους ασκητικούς αγώνες. Και έφτασε σε τόσο ύψος αρετής και απάθειας, και αξιώθηκε να λάβει τόσο πλούσια τη θεία χάρη, ώστε είναι σχεδόν αδύνατο να γράψει κανείς τα σχετικά με αυτόν, όπως εξιστορεί διεξοδικότατα η μακροσκελής βιογραφία του. γιατί αφού δέχθηκε μέσα του όλη, μπορούμε να πούμε, τη δύναμη του Παρακλήτου και έγινε δοχείο των ελλάμψεών Του, αναδείχθηκε πηγή θεολογίας, κατάλυμα θείου φωτισμού, τερπνότατο κατοικητήριο ανέκφραστων μυστηρίων, και γενικά, οίκος πνευματικής σοφίας και θείας γνώσεως. Από αυτήν φωτιζόμενος, συνέθεσε κάθε λογής συγγράμματα, έμμετρα και πεζά, σε μεγάλο αριθμό και γεμάτα πάρα πολύ μεγάλη ωφέλεια.
Από τα έργα που διαλέξαμε και συμπεριλάβαμε μόνο αυτά που ακολουθούν, και αυτά που είναι στο τέλος της Φιλοκαλίας, μεταφρασμένα για την ωφέλεια των πολλών. Γιατί απ’ αυτά ξεχύνεται πολλή και άφθονη ωφέλεια στους αναγνώστες.
Μετάφραση: Αντώνιος Γ. Γαλίτης
Εισαγωγή-Σχόλια: Θεόκλητος μοναχός Διονυσιάτης
Φιλολογική επιμέλεια: Ιγνάτιος Σακαλής
Φιλοκαλία των ιερών Νηπτικών – τόμος Ε΄
Πέραν των βιογραφικών στοιχείων, που μας δίδουν οι ανθολόγοι της Φιλοκαλίας, περί των μακαρίων Ξανθοπούλων, που ήσαν τόσο αγαπημένοι σαν μια ψυχή “εν δυσί σώμασι”- τους οποίους ο άγιος Συμεών Θεσσαλονίκης ονομάζει “θεηγόρους, θεοφόρους, χριστοφόρους και ενθέους” -, δεν γνωρίζουμε αρκετά από τον υπερφυσικό βίο τους. Αλλά το ύψος της αγιότητός των γίνεται αισθητό μέσα από τα θεία λόγια τους, φορτισμένα ερωτικώς από τις ενέργειες του Αγίου Πνεύματος. Ακριβώς γι’ αυτό δεν γνωρίζουμε ποιός υπερείχε του άλλου, αφού τα εκατό Κεφάλαια παραδίδονται ως κοινοί καρποί, όπου γίνεται πνευματικώς αισθητό το “αλλόμενον ύδωρ” στις αγιασμένες καρδιές τους.
Μετάφραση: Αντώνιος Γ. Γαλίτης
Εισαγωγή-Σχόλια: Θεόκλητος μοναχός Διονυσιάτης
Φιλολογική επιμέλεια: Ιγνάτιος Σακαλής
Ωρολόγιον το Μέγα
«Μέγα Ωρολόγιον» ονομάζεται, ως γνωστόν, το ειδικόν βιβλίον της Εκκλησίας το περιέχον πάσας τας προσευχάς και ακολουθίας του ημερονυκτίου, η δε μορφή αυτού επαγιώθη κατά την υπό του ιερομόναχου Βαρθολομαίου του Κουτλουμουσιανού εν έτει 1832 γενομένην διόρθωσιν και εις τρία μέρη διαίρεσιν αυτού, εγκρίσει της Μεγάλης του Χριστού Εκκλησίας.
Το ιερόν τούτο βιβλίον εξεδόθη από τις Εκδόσεις “Το Περιβόλι της Παναγίας” εν έτει 2002 κατά τα πρότυπα των παλαιών εκδόσεων της Βενετίας, των πεφημισμένων επί κάλλει και ακριβεία. Η έκδοσις εκείνη επευλογήθη υπό της Μητρός Αγίας του Χριστού Μεγάλης Εκκλησίας. Το σχετικόν Πατριαρχικόν γράμμα προτάσσομεν και ενταύθα, ευλάβειας και τιμής ένεκεν εν συνεχεία δε παραθέτομεν και το τότε υποβληθέν Υπόμνημα.
Ήδη προβαίνομεν εις άλλην, παράλληλον έκδοσιν του Μεγάλου Ωρολογίου εις σχήμα μικρόν, δια λόγους ευχρηστίας. Η παρούσα έκδοσις περιέχει πλήρες και απαράλλακτον το κείμενον της προαναφερθείσης, με μόνην την διαφοράν ότι τα εν τω Β’ Μέρει συναξάρια του Μηνολογίου, Τριωδίου και Πεντηκοσταρίου παρατίθενται συντομευμένα λόγω του περιωρισμένου χώρου, ως παρατηρείται και εις τας εις μικρόν σχήμα εκδόσεις της Βενετίας. Ταύτα άλλωστε δεν υπήρχον εις τα παλαιά Ωρολόγια και προσετέθησαν υπό του αοιδίμου Βαρθολομαίου εις την έκδοσιν του 1832. (Από τον πρόλογο της έκδοσης)