Άγιος Ιωσήφ ο Ησυχαστής Βίος – Διδασκαλία
Ο Γέροντάς μας έλεγε ότι σε όποιον προσεύχεται αληθινά αποκαλύπτεται η αίσθηση της αγάπης προς τον πλησίον και πιο συγκεκριμένα, “όταν η Χάρις ενεργήσει στην ψυχή του ευχόμενου, τότε τον πλημμυρίζει η αγάπη του Θεού, ώστε να μην μπορεί άλλο να αντέξει αυτό που αισθάνεται. Στην συνέχεια, στρέφεται η αγάπη αυτή προς τον κόσμο και τον άνθρωπο, τον οποίο αγαπά τόσο, ώστε θέλει να πάρει επάνω του όλο τον ανθρώπινο πόνο και την δυστυχία για να απαλλαγούν οι άλλοι. Συμπάσχει με κάθε θλίψη και δυσκολία, ακόμα και γι΄ αυτά τα άλογα ζώα, ώστε να κλαίει, όταν σκεφθεί οτί πάσχουν! Αυτά είναι χαρακτηριστικά της αγάπης, που τα προκαλεί και τα δραστηριοποιεί η προσευχή. Γι’ αυτό και όσοι πρόκοψαν στην προσευχή δεν παύουν να εύχονται υπέρ του κόσμόυ. Σε αυτούς ανήκει ακόμα και η παράταση της ζωής του – όσο και αν αυτό φαίνεται παράδοξο και τολμηρό – και να ξέρετε ότι, αν αυτοί εκλείψουν, τότε θα έρθει το τέλος αυτού του κόσμου”.
Ψυχοφελή Βατοπαιδινά – 1
Αληθινή Ζωή. Λόγοι περί Προσευχής
Η εκμάθηση και η τήρηση των θείων εντολών έχει αυτόν τον θεραπευτικό σκοπό: πρώτα να διορθώσει την εξωτερική διαγωγή του ανθρώπου, ύστερα δε να τον βοηθήσει να καθαρίσει το περιεχόμενο της καρδίας.
Αυτή η σωτήρια εσωτερική εργασία για την απόκτηση της ευαγγελικής, της μόνης πραγματικής, της αιώνιας και τελεσίδικης ελευθερίας ονομάζεται από τους αγίους Πατέρες “τέχνη τεχνών και επιστήμη επιστημών”.
Ο π. Ραφαήλ είναι ο άνθρωπος που μπόρεσε να συνδυάσει την όντως εγκυκλοπαιδική κοσμική μόρφωση με την εξ ίσου άριστη γνώση των αγιοπατερικών συγγραμμάτων και την προσωπική εμπειρία, την οποία απέκτησε με την καλλιέργεια της υπακοής και της ευχής του Ιησού.
Το θεματολόγιο των βιβλίων του π. Ραφαήλ ποικίλλει: θεολογικά, ασκητικά, αγιολογικά, ερμηνευτικά – ομιλίες, ερωταποκρίσεις, πολεμική, απολογητική κ.ά. Εμείς, ως μοναχοί, προτιμήσαμε να μεταφράσουμε πρώτα ένα από τα βιβλία του περί προσευχής, διότι αφ’ ενός αυτή μας χρειάζεται πιο πολύ σήμερα, αφ’ ετέρου δε επειδή αποτελεί την αγαπημένη και βασική πνευματική εργασία του συγγραφέα.
Ψυχωφελή Βατοπαιδινά 28
Άνθρωπος και Θεάνθρωπος
Ο λόγος του Αγίου Ιουστίνου είναι πάντα επίκαιρος. Συσχετίζει την παιδεία με την αγιότητα με έναν άρρηκτο τρόπο. Γράφει <<Μόνο ο Άγιος είναι ο αληθινός διδάσκαλος και παιδαγωγός, αληθινός “διαφωτιστής”, και μόνον η αγιότητα είναι ο αληθινός φωτισμός. Αυτή είναι η Ευαγγελική αλήθεια, την οποία αποκάλυψε ο Κύριος και Θεός μας Ιησούς Χριστός και την οποία διαφύλαξε η Ορθοδοξία. Ακούστε τον ορθόδοξο λαό μας, εισέλθετε στο ιερό της ψυχής του. Δεν βλέπετε ότι αυτός έχει ταυτίσει την εύνοια της παιδείας με την έννοια της αγιότητας, την έννοια του δασκάλου (“φωτιστούν”) του με την έννοια του αγίου; […] Από τους διδασκάλους και παιδαγωγούς ο λαός μας ζητεί πρωτίστως στην αγιότητα. Όπου δεν τη βρίσκει, εκεί γνωρίζει ότι δεν υπάρχει ούτε παιδεία. Η αίσθηση και η αντίληψη αυτή της παιδείας ως αγιότητας, ως φωτισμού υπό το φως του Χριστού, έγινε πλέον συνείδηση του ορθοδόξου λαού μας. Αυτός δεν θέλει μίαν επιδερμική, μηχανική ευρωπαϊκή παιδεία μιαν εξωτερική διαφώτιση, αλλά θέλει την παιδεία των Αγίων Πατέρων και Διδασκάλων της Εκκλησίας>>.
Γέρων Ιωσήφ Βατοπαιδινός
Γέρων Ιωσήφ Βατοπαιδινός (1.7.1921-1.7.2009)
Από μικρό παιδί είχα μία ευλάβεια προς την Εκκλησία, πράγμα που παραδόξως αποδέχτηκε και σεβάστηκε ο πατέρας μου, αν και δεν ήταν καθόλου θρησκευόμενος. Μου επέτρεπε να ασχολούμαι με την θεία Λατρεία. Αν και τα άλλα αδέλφια μου, ακόμα και την Κυριακή, τα έστελνε στις απαραίτητες αγροτικές εργασίες, εμένα μου επέτρεπε να εκκλησιάζομαι και να βοηθώ στο ψαλτήρι. Προκειμένου να μάθω βυζαντινή μουσική η οποία μου άρεσε πάρα πολύ, είχα την άδειά του να πηγαίνω μερικά βράδια την εβδομάδα στο Λευκόνοικο, όπου ήταν το Γυμνάσιο, πέντε χιλιόμετρα μακριά από το χωριό μου, πράγμα επικίνδυνο τότε για έναν δεκαεξαετή.
Η μητέρα μου, η γιαγιά μου και οι θείες μου έτρεφαν ιδιαίτερη ευλάβεια προς τον Θεό. Αυτό επηρέασε και εμένα αναμφίβολα. Ο ιερέας του χωριού μου ήταν απλός, ανεπιτήδευτος, με αγάπη και λειτουργικότητα, με σοβαρότητα και προσεκτική ζωή. Έδειχνε πολλή αγάπη προς το πρόσωπό μου, γι’ αυτό αργότερα με προώθησε και στην Ιερατική Σχολή. Δειλιούσα στην σκέψη της ιεροσύνης αναλογιζόμενος από την μια το μέγεθός της και από την άλλη την αναξιότητά μου. Μία φορά όμως, όταν τελείωσα το μάθημα της βυζαντινής μουσικής, μου λέγει ο δάσκαλος: “Δεν έρχεσαι να σε κάνουμε διάκο εδώ στο Λευκόνοικο που θέλουμε ένα διάκο”; Μόλις μου το είπε αυτό, άναψε μία φωτιά μέσα στην καρδιά μου να διακονήσω την Εκκλησία του Χριστού. Αλλά πώς να το πω στον πατέρα μου; Αν όμως κάτι είναι εκ Θεού, γίνεται, όσο και αν αυτό φαίνεται δύσκολο ή αδύνατο λογικά. Η θεία μου, στην οποία αποκάλυψα το μυστικό μου, το είπε στον πατέρα μου, και αυτός προς έκπληξη όλων μας είπε: “Χρειάζονται χρήματα οι σπουδές αυτές, αλλά ας πάει”. (από τον εισαγωγή της έκδοσης)
Πρόλογος:Παναγιωτάτου Οικουμενικού Πατριάρχου κ.κ. Βαρθολομαίου
Εξώφυλλο:Μαλακό
Σελίδες:520
Α΄ Έκδοση:03/2018
Δογματική Ορθόδοξη Φιλοσοφία της Αλήθειας
Στον τόμο αυτόν, που ο Άγιος Ιουστίνος τον τιτλοφορεί Ορθόδοξη Φιλοσοφία της Αλήθειας, προβάλλει το ανθρωπολογικό πρόβλημα που βρίσκεται στο επίκεντρο των θεολογικών συζητήσεων αλλά και του ευρύτερου πνευματικού και φιλοσοφικού στοχασμού. Αυτό άλλωστε είναι τελείως φυσικό, γιατί το υλοκρατικό πνεύμα και ο σύγχρονος τρόπος ζωής συνέθλιψαν τον άνθρωπο και αφαίρεσαν όλο το πνευματικό βάθος του. έτσι οδήγησαν το ανθρώπινο πρόσωπο σε μια επιφανειακή ψηφιοποίηση. Το υποβίβασαν σ’ ένα επίπεδο όπου συνωστίζονται πολλά ατομικά “εγώ” χωρίς κανένα συλλογικό “εμείς”.
Εισαγωγή: Αθανασίου Γιέφτιτς Επισκόπου πρώην Ερζεγοβίνης
Ελευθερία μέσα στην φυλακή
Γίνεται λόγος για τις ιστορίες που γράφτηκαν στη φυλακή των Σκοπίων Ιντρίζοβο, όπου ο Αρχιεπίσκοπος της Αχρίδος Ιωάννης πέρασε σχεδόν έξι χρόνια, αδικαιολόγητα καταδικασμένος πολιτικά από την κακία των μελών της σχισματικής, λεγόμενης «Μακεδονικής εκκλησίας».
Ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος Αχρίδος και Μητροπολίτης Σκοπίων κ.κ. Ιωάννης τα τελευταία δέκα έτη έχει φυλακιστεί ήδη επτά φορές, προκειμένου να διατηρήσει την καθολικότητα και την ενότητα τής Εκκλησίας! Οι θιασώτες τού σχίσματος ανηλεώς συνεχίζουν την δίωξή του.
Εν τω φωτί σου οψόμεθα φως
Ξεπερνώντας, λοιπόν, αὐτὴν τὴν δυσχέρεια, τονίζω ὅτι τὸ βιβλίο τοῦ Ἀρχιμανδρίτου Ἐφραίμ, Ἡγουμένου τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Βατοπαιδίου, μὲ τίτλο Ἐν τῷ φωτί σου ὀψόμεθα φῶς, ποὺ εἶναι μία ἁγιορειτικὴ μαρτυρία τῆς πορείας τοῦ ἀνθρώπου πρὸς τὸ φῶς τοῦ Θεοῦ καὶ προέρχεται ἀπὸ Ἡγούμενο τοῦ Ἁγίου Ὄρους, ἀποτελεῖται ἀπὸ ὁμιλίες ἐντὸς καὶ ἐκτὸς τοῦ Ἁγίου Ὄρους, εἰσηγήσεις καὶ προσφωνήσεις σὲ Συνέδρια καὶ ὑπάρχουν ἀπαντήσεις σὲ ἐρωτήματα γιὰ θέματα μοναχικῆς ζωῆς.
Ἔτσι, ἀπὸ τὶς ὁμιλίες αὐτὲς ἀναδύεται ἕνα εὐῶδες ἄρωμα ἁγιορείτικου θυμιάματος καὶ εἶναι ὄντως μαρτυρία προερχόμενη ἀπὸ τὸ Ἅγιον Ὄρος, τὸ Περιβόλι τῆς Παναγίας μας. Θὰ μποροῦσα νὰ πῶ ὅτι οἱ λόγοι αὐτοὶ εὐωδιάζουν, ὅπως τὰ λείψανα τοῦ ἁγίου Εὐδοκίμου τοῦ Βατοπαιδινοῦ.
Συγχρόνως, τὸ περιεχόμενο τῶν λόγων του ἐμπλουτίζεται ἀπὸ τὴν ἁγιορειτικὴ πείρα ποὺ κληρονόμησε παραδοσιακὰ ἀπὸ ἁγιορεῖτες Πατέρες καὶ τὸν Γέροντά του, καθὼς ἐπίσης καὶ ἀπὸ τὴν δική του πείρα ὡς Ἡγουμένου ποὺ καθοδηγεῖ μοναχοὺς στὴν κατὰ Χριστὸν ζωή, οἱ ὁποῖοι, λόγῳ τῆς ἀφιερώσεώς τους ἔχουν πολλὲς ἀπαιτήσεις, ἀλλὰ καὶ ἀπὸ τὴν γνώση τῶν ὅσων συμβαίνουν στὸν κόσμο, λόγῳ τῆς ἐπικοινωνίας ποὺ ἔχει μὲ τοὺς ἀνθρώπους ποὺ ζοῦν σὲ ὅλα τὰ μήκη καὶ πλάτη τῆς γῆς.
Θεωρῶ ὅτι οἱ ὁμιλίες αὐτὲς εἶναι ὠφέλιμες, χρήσιμες καὶ γιὰ τοὺς μοναχοὺς καὶ γιὰ τοὺς λαϊκούς, γιατὶ σὰν μιὰ ἁπαλὴ βροχούλα ποτίζουν τὴν καρδιὰ τῶν ἀναγνωστῶν, καί, ὅταν ὑπάρχει ἐκεῖ κάποιος καλὸς σπόρος, θὰ βλαστήσει.
Σὲ κάποια ὁμιλία του λέγει: «Ὁ Ἄθως δὲν παύει νὰ ἐπιτελεῖ τὸ ἔργο του, νὰ δημιουργεῖ Ἁγίους. Ἁγίους οἰκουμενικούς, ποὺ μὲ τὸν φωτεινὸ βίο τους καὶ τὴν κεχαριτωμένη διδασκαλία τους ἐπηρεάζουν ὅλη τὴν Ἐκκλησία μας, ἡ ὁποία μέσῳ αὐτῶν σεμνύνεται, λαμπρύνεται καὶ δοξάζεται».
(Από τον πρόλογο του βιβλίου)
Επιστολές και ποιήματα
Αισθάνομαι βαθιά συγκινημένος, γιατί ο αγαπητός μου αδελφός, Καθηγούμενος της Ιεράς Μεγίστης Μονής του Βατοπαιδίου, Αρχιμανδρίτης Εφραίμ, μού έκανε την τιμή να προλογίσω την έκδοση των επιστολών του οσίου Πατρός μας Ιωσήφ του Ησυχαστού, που βρίσκονται στο αρχείο της Μονής.
Η ωφέλεια που θα προκύψει από την μελέτη των επιστολών αυτών του μακαρίου Πατρός μας είναι ανυπολόγιστη, γιατί αφορά την εν Χριστώ πνευματική ζωή των αναγνωστών, που έχει αιώνιες διαστάσεις.
Ο όσιος Γέρων Ιωσήφ ο Ησυχαστής, ο γλυκύτατος αυτός καρπός του Αγίου Όρους και της άσκησης, γεμάτος με την χάρη του Αγίου Πνεύματος και κινούμενος από αυτήν, αγάπησε τον Θεό με όλη την δύναμη της ύπαρξής του και πολέμησε σκληρά και αδυσώπητα “τον παλαιόν άνθρωπον συν τοίς παθήμασι και ταίς επιθυμίαις” και έγινε ναός του Θεού και σκεύος εκλογής Του, φωστήρας και πνευματικός Πατέρας εκατοντάδων μοναχών στις μέρες μας. Υπολογίζουμε ότι πέραν των χιλίων μοναχών, ανδρών και γυναικών, προερχόμαστε σήμερα από αυτή την ευλογημένη ρίζα και ομολογούμε όλοι μας ότι η παρουσία του, η ευχή του και η διδασκαλία του παραμένει ζωντανή ανάμεσά μας. (από τον πρόλογο της έκδοσης, του Μητροπολίτου Λεμεσού Αθανασίου)
Η Αγία Γνώση “Τα ωραία των ένδον”
Σήμερα παρατηρείται κρίση στον θεολογικό λόγο. Ναι μεν υπάρχει πλούσιος προφορικός και γραπτός λόγος, μέσω της πληθώρας κηρυγμάτων, ομιλιών, εκδηλώσεων, συνεδρίων -τώρα και διαδικτυακών- και ποικιλίας εκδόσεων όμως είναι αμφιλεγόμενο κατά πόσο ο λόγος αυτός επιτελεί τον σκοπό του, ανταποκρίνεται στον λόγο του Ευαγγελίου, ώστε να είναι «ζων και ενεργής», «άλατι ηρτυμένος».
Μπορούμε να πούμε ότι επικρατούν δύο τάσεις θεολογικού λόγου, οι οποίες είναι ακραίες και εκφράζονται από αντίστοιχες ομάδες ανθρώπων. Στην μία άκρη βρίσκονται αυτοί που θέλουν η Εκκλησία να εκσυγχρονισθεί και να ταυτιστεί πλήρως με την σύγχρονη κοινωνική πραγματικότητα, δηλαδή να «συσχηματισθή τω αιώνι τούτω». Στην άλλη άκρη βρίσκονται αυτοί που κινούνται με το γράμμα του Νόμου και όχι με το πνεύμα του. Αυτοί που έχουν «αυτοχειροτονηθεί» κριτές της οικουμένης, οι υπέρ Ορθόδοξοι, παραδοσιαρχικοί και όχι παραδοσιακοί, φανατικοί και όντως φονταμενταλιστές.
Σπάνιοι είναι αυτοί που αρθρώνουν σήμερα λόγο που δεν κινείται σε αυτά τα άκρα, αλλά αποτελεί την μεσότητα. Ο λόγος αυτός είναι λόγος νηφάλιος, που μπορεί να αντλήσει και από τις δύο αναφερθείσες ακραίες τάσεις τα καλά στοιχεία και τον προβληματισμό· είναι ο λόγος ο αυθεντικός, ο διακριτικός, ο θεραπευτικός, ο βιβλικός, ο Πατερικός, ο λόγος του Θεού. Ανάμεσα σε αυτούς τους σπάνιους βρίσκεται και ο Μητροπολίτης Ναυπάκτου Ιερόθεος.
Εμείς εκτιμούμε πολύ την θεολογία και το βίωμα του αγίου Ναυπάκτου, που λίγοι αρχιερείς και θεολόγοι τα έχουν. Γι’ αυτό τον προσκαλέσαμε πολλές φορές να έλθει στην Μονή μας, για να μιλήσει σε συνάξεις της Αδελφότητάς μας για διάφορα πνευματικά και θεολογικά θέματα και τώρα βρισκόμαστε στην ευχάριστη θέση να προβούμε στην έκδοση όλων αυτών των διαλέξεων-ομιλιών και συζητήσεων.
Το βιβλίο είναι εντυπωσιακό από πλευράς περιεχομένου, έχει πολύ ευρεία θεματολογία, καλύπτοντας όλα τα ζητήματα τα οποία απασχολούν έναν συνειδητό Χριστιανό που αγωνίζεται στην εσωτερική εν Χριστώ ζωή.
Αρχιμ. Εφραίμ Βατοπαιδινός
Ψυχωφελή Βατοπαιδινά 26
Η Ιστορία της Αγάπης του Θεού
Η φιλία, η ευγνωμοσύνη, το φιλότιμο προς αυτόν τον Θεό, ο Οποίος εμφανίζεται, όχι ως ένα εκστατικό και αδιάφορο “κινούν ακίνητον”, αλλά ως το, κατά Καβάσιλα, “κατάλυμα των ανθρωπίνων ερώτων”, μεταβάλλει άρδην όλο το σύμπαν σε συν-ενεργητική κοινωνία διαλογικής αμοιβαιότητας – έκπληξη μίας συνάντησης που ξεπερνά τα πιο τολμηρά όνειρα οποιασδήποτε ανθρώπινης φιλοσοφίας, όπως αυτό διαγράφεται μέσα στους λόγους και τα έργα των μετόχων του εκκλησιαστικού γεγονότος, παλαιών και νεωτέρων. Μίας συνάντησης που, ακόμη και μέσα στις παλινδρομήσεις και τους κραδασμούς της ανθρώπινης προαίρεσης, μαρτυρεί συγκινητικά την αλήθεια της ήδη έναρξης της “εντός ημών” Βασιλείας, που αντανακλά ευφρόσυνα μέσα μας το γεγονός της Εκκλησίας, της Ιστορίας δηλαδή της αγάπης του Θεού.
Η Καινή Διαθήκη
Πολυτελής έκδοση της Καινής Διαθήκης κεκοσμημένη με των εικονογραφημένων μορφών και επιτίτλων των σπουδαιότερων χειρογράφων τα οποία εδωρήθησαν στην Ιερά Μεγίστη Μονή Βατοπαιδίου του Αγίου Όρους, από τον αυτοκράτορα Ιωάννου ζ’ του Καντακουζηνού.
Καλλιτεχνική σκληρή βιβλιοδεσία, σε πολυτελές περίτεχνο κουτί (σχήμα παλαιού βιβλίου)
Σελίδες: 758
Στ’ έκδοση: 2023
Η Καινή Διαθήκη – Ιερά Μεγίστη Μονή Βατοπαιδίου
Πολυτελής τετράχρωμη έκδοσης του πρωτότυπου κειμένου της Καινής Διαθήκης από την Ιερά Μεγίστη Μονή Βατοπαιδίου, με καλλιτεχνική βιβλιοδεσία. Η Καινή Διαθήκη συνοδεύεται με δερμάτινη θήκη.
Το σχμήμα της Καινής Διαθήκης είναι 8,5Χ12
Ησυχίας καρποί
Η δυναμική της καρποφορίας αναπτύσσεται στην ησυχία. Αυτό ισχύει στο επίπεδο της φυσικής, όπως και της πνευματικής ζωής. Η πνευματική ησυχία δεν είναι αργία ή ακινησία. Συνδέεται με την εσωτερική ενεργοποίηση του ανθρώπου και κορυφώνεται στην νήψη, την άκρως δυναμική κατάσταση, κατά την οποία ο άνθρωπος ελέγχει πλήρως τις κινήσεις του εσωτερικού του κόσμου.
Εξώφυλλο-Διόρθωση δοκιμιών: Καίτη Μαντζαρίδου
Εξώφυλλο: Μαλακό
Σελίδες: 174
Α΄ Έκδοση: 11/2016
Καρδιακός Λόγος περί Μοναχισμού και Ιερωσύνης
Το βιβλίο του Πανιερωτάτου Μητροπολίτου Λεμεσού κ. Αθανασίου “Καρδιακός Λόγος” περιέχει δεκαέξι ομιλίες του που έγιναν κατά καιρούς σε συνέδρια και σε εκδηλώσεις όπου είχε προσκληθεί και είχαν ως θέμα τον μοναχισμό και την ιερωσύνη. Ο λόγος του είναι Πατερικός, εμπειρικός και διακριτικός που μπορεί να φωτίσει τον σύγχρονο άνθρωπο, ο οποίος βιώνει άγχος, ανασφάλεια, σύγχυση, αποπροσανατολισμό από τον πραγματικό και ουσιαστικό σκοπό του, που είναι ο προσωπικός αγιασμός του, η σωτηρία, η θέωση. Έχει ιδιαίτερα ο Πανιερώτατος το χάρισμα του λόγου. Ο ίδιος αποτελεί μία αστείρευτη πηγή λόγου. Μπορεί να ομιλεί για το ίδιο θέμα πολλές φορές και να μην επαναλαμβάνει ποτέ τα ίδια. Πάντοτε έχει να προσφέρει στον ακροατή κάτι νέο. Τούτο συμβαίνει, διότι ο λόγος του είναι καρδιακός. Και όταν γράφουμε καρδιακός, δεν εννοούμε ότι μιλά με καρδιά, με συναίσθημα, όπως λένε συνήθως. Αλλά ότι ο λόγος είναι έκφραση και διατύπωση, δημιούργημα της καρδίας που ενώνεται και κοινωνεί εμπειρικά με τον ενυπόστατο Θεό Λόγο. Ο λόγος αυτός έχει πνευματική δύναμη, είναι “ζων και ενεργής και τομώτερος υπέρ πάσαν μάχαιραν δίστομον και διϊκνούμενος άχρι μερισμού ψυχής τε και πνεύματος” (Εβρ. 4, 12) και είναι ικανός να θεραπεύσει και να αναγεννήσει την “κοπιώσαν και πεφορτισμένην καρδίαν” των ανθρώπων.
Ψυχωφελή Βατοπαιδινά 25
Μετά Θεόν Ηθική και Βιοηθική στον αιώνα της εκκοσμίκευσης
Το νέο βιβλίο του διαπρεπούς καθηγητού της Φιλοσοφίας της Ιατρικής κ. Herman Tristram Engelhardt με τον τίτλο “Μετά Θεόν, Ηθική και Βιοηθική στον αιώνα της εκκοσμίκευσης”, παρουσιάζει με ιδιαίτερη σαφήνεια την κατάσταση στην οποία βρίσκεται η Ηθική και η Βιοηθική στην “μετά Θεόν” και άνευ Θεού φάση της και εκθέτει τις κρίσεις και τις προτάσεις του. Μέσα στην σύγχρονη ηθική και κοινωνική διάλυση και ασυναρτησία ο σοβαρός και υπεύθυνος επιστημονικός λόγος, που σέβεται και πληροφορεί ανιδιοτελώς τον άνθρωπο αποτελεί ανεκτίμητο θησαυρό.
Ο σύγχρονος άνθρωπος στηριζόμενος στα επιτεύγματα της επιστήμης και της τεχνολογίας και εγκλωβιζόμενος σε μια απατηλή εγκόσμια αθανασία λησμονεί τον εσωτερικό του κόσμο και αναλώνεται στην εξυπηρέτηση των υλικών του αναγκών και την ικανοποίηση των σωματικών του αισθήσεων. Επιδιώκει την άνεση και την ατομική ευημερία, μολονότι διαπιστώνει εμπειρικά ότι με τον τρόπο αυτόν δεν βρίσκει την ειρήνη και την ευτυχία, αλλά βυθίζεται όλο και περισσότερο στην μοναξιά του και την απογοήτευση. Η εγκατάλειψη του Θεού ως κέντρου αναφοράς της προσωπικής και της κοινωνικής του ζωής νεκρώνει τον πνευματικό του κόσμο και παραλύει τις κοινωνικές του σχέσεις. Ο άνθρωπος συρρικνώνεται στον ατομισμό του και αλλοτριώνεται από την ανθρωπιά του.
Μετάφραση: Πολυξένη Τσαλίκη-Κιοσόγλου
Εξώφυλλο: Μαλακό
Σελίδες: 496
Α΄ Έκδοση: 04/2018