Η Ειρήνη του Θεού
Τα μυστήρια ως τρόπος θεραπείας
Μας λέει ο Κάλλιστος Γουέαρ, […] ο θάνατος είναι εχθρός διότι είναι μια αφύσικη κατάσταση! Ζούμε μέσα σε αυτήν την αφύσικη κατάσταση από τη στιγμή της γέννησής μας ζώντας ως θανατική εμπειρία μικρούς επιμέρους θανάτους. Εμπειρία θανάτου είναι ο ύπνος, εμπειρία θανάτου είναι κάθε ψυχολογική μετάβαση σε στάδιο ωρίμανσης, καθώς βιώνουμε τον θάνατο του παλαιού, σταδιακή εμπειρία θανάτου είναι η καθημερινή ζωή του γήρατος, ο χωρισμός από φίλους ή τόπους, η απόρριψη, η άρνηση ανταπόκρισης στην αγάπη. […]
Αλλά στο βιβλίο αυτό ο συγγραφέας μας συλλογίζεται πιο πολύ για τους λόγους, τις αιτίες που γεννούν τα πάθια του ανθρώπου. Οι παραμυθητικές και ποιμαντικές ομιλίες του μοιάζουν να αποτελούν ένα εμβριθές σχόλιο επάνω στα αδιέξοδα της ύπαρξης και τις αντιφάσεις που βιώνει ο πνευματικός άνθρωπος στην καθημερινότητά του. Μας παραδίδει με αυτόν τον τρόπο μια μικρή, αλλά ουσιαστική θεολογική εισαγωγή στις προϋποθέσεις και αφετηρίες της εκκλησιαστικής θεραπευτικής πνευματικών αλλά και σωματικών νοσημάτων, μέσα από τη θεολογία της ειρήνης. (Από την εισαγωγή του Κωνσταντίνου Κορναράκη)
Στην καρδιά της ερήμου
Η Πνευματικότητα των Πατέρων και των Μητέρων της Ερήμου.
Εκτός από ευγένεια και ανθρωπιά, η πνευματικότητα της ερήμου χαρακτηρίζεται πάνω από όλα από μία αίσθηση της άμεσης παρουσίας του Θεού. Για εκείνους που ζουν στην έρημο, ο Θεός βρίσκεται πολύ κοντά. Κάθε πέτρα μέσα στην ερημιά προσεύχεται. Οι Πατέρες και Μητέρες της ερήμου δεν θεωρούν την προσευχή ως μία απλή πράξη, αλλά κάτι περισσότερο: είναι αυτό που τους δίνει ύπαρξη… Ο π. Ιωάννης χαρακτηρίζει τους ερημίτες της Αιγύπτου σαν “σπίθες φωτιάς”. Μακάρι, όσοι διαβάσου το βιβλίο αυτό, να αισθανθούν κάτι από τη φλόγα αυτήν. (Μητρ. Διοκλείας Κάλλιστος)
Φως Ιλαρόν
Ο τίτλος “ΦΩΣ ΙΛΑΡΟΝ” στεγάζει 8 ομιλίες του γνωστού καθηγητού της Θεολογικής Σχολής του Βελιγραδίου και πρώην Μητροπολίτου Βανάτου, Αθανασίου (Γιέβτιτς).
Όλα τα κείμενα, από το πρώτο, που δίνει και τον γενικό τίτλο στον τόμο, ως το τελευταίο, “Ο εσχατολογικός χαρακτήρας της Εκκλησίας”, στρέφονται γύρω από το ίδιο θέμα: τον άνθρωπο. Κι όμως δεν είναι ανθρωποκεντρικά· γιατί ο άνθρωπος δεν στέκει μόνος του ως άνθρωπος, αλλά ως ανθρωποθεός, όπως τον ονομάζει μερικές φορές ο ομιλητής. Άνθρωπο-Θεός, αφού ο Θεός έγινε Θεάνθρωπος. Οι Πατέρες της Εκκλησίας, και ιδίως οι θεμελιωτές του ησυχασμού, είναι παρόντες· εμπνέουν και στηρίζουν τους λόγους του π. Αθανασίου.
Ο τόμος αυτός προσφέρει αληθινή θεολογία και πνευματική καθοδήγηση στον εκκλησιαζόμενο πιστό, αλλά και σοβαρή έκθεση της ησυχαστικής ανθρωπολογίας για κάθε ενδιαφερόμενο.
Η επανέκδοση του βιβλίου «Φως Ιλαρόν», του επισκόπου πρώην Ζαχουμίου και Ερζεγοβίνης Αθανασίου Γιέβτιτς (1938-2021) συνέπεσε μοιραία με την ημερομηνία της ξαφνικής και αναπάντεχης κοίμησής του.
Το παρόν βιβλίο, χρόνια εξαντλημένο συμβάλλει αποφασιστικά στη διάσωση της πρόσφατης μνήμης της ιστορίας της Ορθόδοξης θεολογίας του 20ού αιώνα. Χωρίς να αποτελεί ένα συστηματικό έργο με αυστηρά επιστημονικό χαρακτήρα, η παρούσα συλλογή ομιλιών και μελετημάτων αναδύει ένα βαθύ άρωμα αυθεντικής και βιωματικής θεολογίας. Μια θεολογία, η οποία δεν εξαντλείται σε άγονες φιλολογικές, κειμενικές αναλύσεις, πολύ περισσότερο σε ατέρμονους αφαιρετικούς φιλοσοφικούς στοχασμούς, αλλά είναι ακλόνητα θεμελιωμένη στη βιβλική και πατερική παράδοση, και με έντονο λειτουργικό και ησυχαστικό χρώμα επιχειρεί να ανατάμει με έναν μοναδικό τρόπο και ύφος θεμελιώδεις πτυχές της χριστιανικής πίστης (από το κατ’ εικόνα, μέχρι την εσχατολογία, και την πνευματική ζωή). (Από τον πρόλογο του Νικ Ασπρούλη).
Η παρούσα έκδοση συνοδεύεται από μια περιεκτική εισαγωγή του Δρ. Διονυσίου Σκλήρη στη θεολογία του επισκόπου Αθανασίου και αφιερώνεται στη μνήμη του Σεβαστού Επισκόπου.