Γίνε… αυτό που είσαι, μπορείς και αντέχεις
Μην ΠΕΘΑΝΕΙΣ προτού γίνεις αυτό για το οποίο ΓΕΝΝΗΘΗΚΕΣ. Μην πεθάνεις προτού συναντήσεις τον ΑΝΘΡΩΠΟ που θα μπορούσες να ΓΙΝΕΙΣ.
Μάθε τι ΕΙΣΑΙ, τι ΜΠΟΡΕΙΣ και τι ΑΝΤΕΧΕΙΣ. Στη ΖΩΗ δε γίνεται αυτό που λέμε αλλά εκείνο που πιστεύουμε ΒΑΘΥΤΕΡΑ για εμάς.
Τα πάντα είναι ιστορίες και αφηγήσεις. Άλλαξε την ΑΦΗΓΗΣΗ που έχεις για εσένα και θα αλλάξει η ΖΩΗ σου. Πες μια ΝΕΑ δυναμική ΙΣΤΟΡΙΑ για σένα.
Συνάντησε τον ΗΡΩΑ μέσα σου, τα χαρίσματα και τις ικανότητες σου. ΣΠΑΣΕ τις περιοριστικές πεποιθήσεις.
ΣΥΝΔΕΣΟΥ με την αλήθεια σου, το φως, τον Θεό που κουβαλάς. Μην κοιτάς τι έπαθες αλλά τι ΜΠΟΡΕΙΣ να κάνεις.
Στα λάθη σου δες τις κρυμμένες ΔΥΝΑΜΕΙΣ σου. Στις δοκιμασίες τις ΚΑΜΟΥΦΛΑΡΙΣΜΕΝΕΣ ευκαιρίες. Σήκω και πες ξανά την ιστορία σου με πείσμα, πάθος και ΔΙΨΑ για ζωή.
Σίγουρα ΜΠΟΡΕΙΣ πολύ περισσότερα από εκείνα που σου είπαν και σε προγραμμάτισαν .
ΓΙΝΕ αυτό που ΜΠΟΡΕΙΣ και δεν έγινες ακόμη.
Εμπιστοσύνη
Η ελευθερία από την ανάγκη να ελέγχεις τα πάντα
Γιατί ο άνθρωπος δυσκολεύεται να εμπιστευθεί;
Γιατί θέλει να ελέγχει τα πάντα, και υποφέρει όταν αυτό δεν συμβαίνει;
Η ζωή φέρει πάντα μέσα της το απρόοπτο, εκείνο που δεν περιμέναμε, δεν σχεδιάσαμε και δεν υπολογίσαμε.
Ο Θεός απλώνει τα σχέδιά του και μας καλεί να πρωταγωνιστήσουμε στην ζωή μας.
Εμπιστεύομαι και ζω.
Αλλάζω αυτά που μπορούν να αλλάξουν και προχωρώ.
Αποδέχομαι αυτά που δεν αλλάζουν μαθαίνοντας να τα διαχειρίζομαι.
Οι ευκαιρίες στην ζωή θα μας δοθούν.
Ό,τι δεν κατάφερα στο παρελθόν δεν σημαίνει ότι δεν μπορεί να μου το προσφέρει το μέλλον. Άλλωστε η χαρά δεν κρύβεται στην απουσία προβλημάτων αλλά στην μεταμόρφωσή τους.
Ένας Θεός που έπαιζε κρυφτό
Η “σιωπή” του Θεού στις δοκιμασίες των ανθρώπων.
Είσαι παράξενος Θεός.
Το ξέρεις, έτσι δεν είναι;
Πιστεύω ότι Σού το έχουν ξαναπεί.
Δεν είμαι ο πρώτος.
Και πόσοι ακόμη θα Σ’ το πουν;
Άπειροι, μέχρι να πάρεις απόφαση να μας μαζέψεις όλους …
Εκεί που οι άνθρωποι νιώθουν περισσότερα από αυτά που λένε.
Εκεί που φωνάζει ο ένας τον άλλο «αγάπη μου».
Μέχρι τότε, «θα τα ακούς».
Ε, φταις και εσύ. Εδώ που τα λέμε, φταις
Δεν συμμορφώνεσαι με τους κανόνες μας.
Πας κόντρα σε όλα.
Στο μυαλό, στο νου, στα σχέδια και τα προγράμματά μας.
Μας φεύγεις, μας ξεφεύγεις.
Εκεί που νιώθουμε ότι Σε καταλάβαμε, μας οδηγείς στην πλήρη άγνοια.
Μας κάνεις να αισθανόμαστε μαθητές, ενώ παίρναμε πτυχίο.
Εκεί που λέμε ότι Σε γνωρίσαμε, αλλάζεις μορφές.
Εκεί που λέμε ότι Σε βρήκαμε, Εσύ και πάλι εξαφανίζεσαι.
Αγνώριστος γίνεσαι. Νιώθουμε ότι τελικά δεν Σε μάθαμε ποτέ.
Ε, πώς θες να μη Σε πούμε παράξενο;
Εξώφυλλο: Μαλακό
Σελίδες: 176
Α΄ Έκδοση: 10/2017
Ζήσε. Τελικά φοβόμαστε να πεθάνουμε ή μήπως να ζήσουμε;
Την ζωή δεν την αναλύουμε αλλά τη ΖΟΥΜΕ.
Τη ΧΑΡΑ δεν την βρίσκουμε αλλά τη φτιάχνουμε.
Τελικά δεν είναι το ΣΚΟΤΑΔΙ που μας τρομάζει αλλά το ΦΩΣ που κουβαλάμε μέσα μας.
Καμία ΔΥΣΚΟΛΙΑ δεν πρέπει να μας φοβίζει, αφού ό,τι δυσκόλεψε το «εγώ» μας ελευθέρωσε την ΨΥΧΗ μας.
ΖΗΣΕ τώρα χωρίς να ζητάς όλα να είναι τέλεια. Δε χρειάζεται να είσαι ΤΕΛΕΙΟΣ για να είσαι ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟΣ.
Η ΖΩΗ δεν έχει κάποιο νόημα, η ίδια είναι το ΝΟΗΜΑ.
Γι’ αυτό ΤΟΛΜΗΣΕ να ζήσεις. Μην κρυφτείς από τις ΔΥΣΚΟΛΙΕΣ. Κοίταξε κατάματα τους φόβους σου. Οι ΦΟΒΟΙ είναι οι κρυμμένες μας ΑΛΗΘΕΙΕΣ. Κάθε ΦΟΒΟΣ κρατάει στο σκοτάδι το δικό μας ΦΩΣ.
ΤΟΛΜΗΣΕ να κοιτάξεις κατάματα τον ΔΕΙΛΟ εαυτό σου εάν θέλεις να συναντήσεις τον ΗΡΩΑ που κουβαλάς μέσα σου. Κι αυτό μόνο ένας τρόπος υπάρχει για να το πραγματοποιήσεις: να ΖΗΣΕΙΣ. Διότι στο τέλος του ταξιδιού δε θα έχει σημασία πόσων χρόνων πέθανες αλλά πόσο ΕΖΗΣΕΣ!
Ζωή δίχως συνταγές
Σκέψεις χωρίς δίχτυ ασφαλείας…
Οι αληθινές σχέσεις ανατρέπονται.
Παίζονται κάθε μέρα κορώνα-γράμματα.
Μάθε να γράφεις και να σβήνεις συνεχώς την ιστορία της ζωής σου,
δίχως να φοβάσαι τις μουντζούρες και τα λάθη.
Να έχει ο άλλος την ανάγκη να γείρει πάνω σου
γιατί σε αγάπησε και όχι γιατί ψάχνει κάπου να στηριχτεί.
Είναι στιγμές που δεν σου φτάνει το οξυγόνο.
Δεν αρκούν οι δυνάμεις σου. Θέλεις ένα φιλί ζωής.
Τότε κάπου αρχίζει η σχέση με τον Θεό.
Εξώφυλλο: Μαλακό
Σελίδες: 208
Α΄ Έκδοση: 10/2018
Η απελπισία της μοναξιάς και η χαρά της κοινωνίας
Λαχτάρησε ο άνθρωπος να νιώσει ελεύθερος! Αγωνίστηκε να βελτιώσει τις συνθήκες ζωής, να μην πεθαίνει της πείνας, να μπορεί να ταξιδεύει, να ονειρεύεται, να ερωτεύεται, να αποφασίζει αυτός για ό,τι θέλει. Έφτιαξε μηχανές, ταξιδεύει στο διαδίκτυο, ακολουθεί και ακολουθείται από χιλιάδες άλλους ανθρώπους, από όλα τα σημεία της γης. Βάζει φίλτρα στις φωτογραφίες του, μπαίνει και βγαίνει σε κόσμους εικονικής πραγματικότητας! Νιώθει όμως μόνος και ανικανοποίητος. Παλεύει με τις σχέσεις, ελπίζοντας ότι δεν θα τον προδώσουν. Τις προδίδει συχνά πρώτος αυτός, καθώς αισθάνεται το βάρος της δέσμευσης. Φεύγει κυνηγημένος από τη διαφορετικότητα. Δυσκολεύεται να εμπιστευτεί, φοβάται το ξένο. Κοιτάζει καχύποπτα τους άλλους και απαιτεί να επιβεβαιώνουν τον δικό του εαυτό.
Καθώς αναζητά την αυτοεκτίμηση και την αυτογνωσία συνειδητοποιεί ότι η χαρά στις σχέσεις παραμένει το ζητούμενο. Ο σύγχρονος μεταμοντέρνος άνθρωπος αποζητά να είναι τόσο αυτάρκης στη μοναξιά του, που νιώθει τη σχέση ως μια έκπτωση, μια απειλή.
Μείνε παντρεμένος, χώρισε από τη σχέση σου,
κάνε «come-out» την αλήθεια σου, θύμωσε και συγχώρεσε,
κάνε ό,τι θέλεις αναλαμβάνοντας την παράδοξη δέσμευση:
μην συμβιβαστείς με το ψεύτικο, μην ταυτίσεις την απόλαυση
που προσφέρει η επιφανειακότητα των εφήμερων συνευρέσεων
με τη χαρά της σύνδεσης των προσώπων…
Σειρά: Πίστη, Ύπαρξη και Σχέση 3
Μητροπολίτης Αργολίδος κ. Νεκτάριος
Αλέξης Λάππας
π. Χαράλαμπος (Λίβυος) Παπαδόπουλος
Ανδρονίκη Δράγου
Χρυσή Καρυώτογλου
Αρχιμ. Ελισαίος, Ηγούμενος Ι. Μ. Σίμωνος Πέτρας
π. Βαρνάβας Γιάγκου
π. Βασίλειος Θερμός
Η ενοχή της χαράς
Χτίζοντας χαμόγελα σε μια ζωή οδύνης.
Πηγή της ψευδούς θρησκείας είναι η ανικανότητα να χαρείς, ή μάλλον η άρνηση της χαράς, ενώ η χαρά, δίχως αμφιβολία, αποτελεί καρπό της παρουσίας του Θεού.
Έξω από τη χαρά όλα γίνονται δαιμονικά, μια βαθύτερη διαστροφή κάθε θρησκευτικής εμπειρίας. Μια θρησκεία φόβου. Θρησκεία της ψευτοταπείνωσης. Θρησκεία της ενοχής: τα πάντα είναι πειρασμοί και παγίδες.
Οι “θρησκευόμενοι” άνθρωποι, κατά κάποιο τρόπο, βλέπουν τη χαρά με υποψία.
Ένα αίσθημα ενοχής ή ηθικότητας δεν μας απελευθερώνει από τον κόσμο και τους πειρασμούς του.
Η χαρά είναι το θεμέλιο της ελευθερίας, όπου καλούμαστε να σταθούμε.
Πού, πώς και πότε διαστρεβλώθηκε και αμβλύνθηκε αυτή η ατμόσφαιρα του Χριστιανισμού;
ή μάλλον, πού, πώς και πότε οι Χριστιανοί άρχισαν να κωφεύουν στη χαρά;
Πού, πώς και πότε η Εκκλησία, αντί ν’ απελευθερώνει τους βασανισμένους ανθρώπους, άρχισε να τους εκφοβίζει και να τους τρομοκρατεί με σαδιστικό τρόπο;
Εξώφυλλο: Μαλακό
Σελίδες: 160
Α΄ έκδοση: 11/2016
Θαύματα φτιαγμένα από τραύματα
Η ζωή μας διαμορφώνεται πάνω στα τραύματά μας.
Ό,τι ζούμε είναι απώλειες που είτε τις μεταμορφώσαμε σε ζωή είτε έγιναν η κόλασή μας.
Η ζωή μας ολάκερη είναι μια μάχη να μετατρέψουμε και να μεταπλάσουμε το σκοτάδι σε φως.
Αυτό είναι το στοίχημα της ζωή μας, πώς το τραύμα θα γίνει θαύμα.
Πώς η πληγή θα γίνει ζωή.
Μια από τις βασικές αιτίες που ο Θεός επιτρέπει μια δοκιμασία είναι για να συναντηθούμε με το τραύμα μας.
Το θαύμα έρχεται όταν δεν το περιμένεις, γιατί δεν είναι θέαμα, αλλά θέα στη θεραπεία της ύπαρξής μας.
Κάθε τέλος μια αρχή
Κείμενα αυτογνωσίας για ζωή δίχως φόβο και ενοχή.
Εγώ θα σ’ το πω απλά και ανθρώπινα, στο δικό μου πνευματικό επίπεδο που είναι χαμηλό και γήινο, γιατί κουράστηκα από τις υψηλές αναλύσεις.
Μην περιμένεις η ζωή να σε ρωτήσει εάν και πόσο αντέχεις. Δεν θα συμβεί ποτέ.
Μην περιμένεις να βρεθούν οι τέλειες συνθήκες για να πεις «θα ζήσω». Ζήσε σήμερα.
Μην περιμένεις να βρεις τον τέλειο πατέρα ή μάνα για να μην έχεις τραύματα.
Μην περιμένεις να βρεις τον τέλειο σύζυγο, γιατί απλά δεν θα τον βρεις ποτέ.
Μην περιμένεις να κάνεις τα τέλεια παιδιά, γιατί απλά δεν υπάρχουν.
Μην περιμένεις να συναντήσεις τους τέλειους φίλους, γιατί ούτε εσύ είσαι.
Μην περιμένεις να δουλέψεις στην ιδανική δουλειά, γιατί απλά θα μείνεις άνεργος.
Μην περιμένεις να δεις τον Θεό ως ένα «ον» που κατεβαίνει από τους ουρανούς σε μορφή χολιγουντιανής ταινίας. Απλά δεν θα συμβεί ποτέ και θα χάσεις την ευκαιρία να Τον συναντήσεις στην καθημερινότητά σου.
Μην περιμένεις να έχεις την τέλεια παρέα για να πας ένα περίπατο.
Ξεκίνα έστω και μόνος. Στην διαδρομή, θα συναντήσεις συνοδοιπόρους.
Εξώφυλλο: Μαλακό
Σελίδες: 126
Α΄ έκδοση: 11/2015
Καρδιά… Ο δρόμος που ξέχασες
Μικρές ιστορίες για την αγάπη πού ξεχάσαμε!
«…Μέσα στον άνθρωπο, πέρα από τα λάθη, τις αστοχίες και αμαρτίες του, υπάρχει ένας χώρος, μία πνευματική γη, που παραμένει απολύτως αθώα και καθαρή. Αυτή είναι η «καρδιά» του ανθρώπου, το κέντρο της υπάρξεώς μας!
Τα κείμενα του Ηλία Λιαμή σε απίστευτα ρέοντα χαριτωμένο λόγο, εαρινό και αναστάσιμο, δίχως τα βαρίδια του ευσεβισμού και τη θανατηφόρα σπορά των ενοχών, μας εισάγουν στην αγάπη και τον έρωτα του Χριστού.
Ευχαριστούμε τον Ηλία Λιαμή για αυτό το νέο του πόνημα, για αυτές τις εξομολογήσεις που δεν δίστασε να μοιραστεί μαζί μας. Ευχή, να ανακαλύψουμε μέσα από αυτά τα κείμενα τον τρόπο να μιλάμε στην καρδιά μας δίχως τη λογοκρισία του νου.
Καλή ανάγνωση!»
(Από τον Πρόλογο του π. Χαράλαμπου Παπαδόπουλου-Λίβυου)
Ο Κινέζος, ο Θεός και η Μοναξιά
Υπάρχει μέσα μας ένα μικρό παιδί. Όσο μεγαλώνουμε, το μασκαρεύουμε. Του αλλάζουμε το πρόσωπο και του δίνουμε μία όψη και μια μορφή που εξυπηρετεί τους ρόλους που καλούμαστε να υποδυθούμε στο θέατρο του κόσμου. Έρχονται όμως στιγμές που το βουβό παιδί θέλει να μιλήσει. Να διαμαρτυρηθεί για τα δικά του όνειρα. Τότε κλαίει. Και οι μπογιές αρχίζουν να ξεβάφουν. Και όταν, καλή μου, ξεβάφουν οι μπογιές ή σε λερώνουν ή σε λυτρώνουν.
Εξώφυλλο: Μαλακό
Σελίδες: 128
Α΄ έκδοση: 12/2011
Ό,τι λάμπει δεν είναι Χριστός
Κουβεντιάζοντας με τον π. Χαράλαμπο Παπαδόπουλο (Λίβυο)
Το Πρόγραμμα “ΕΝΟΡΙΑ εν δράσει” με την υποστήριξη των εκδόσεων “Αρχονταρίκι” παρουσιάζει απομαγνητοφωνημένες τις συζητήσεις-ομιλίες που πραγματοποίησε ο π. Χαράλαμπος Παπαδόπουλος (Λίβυος) τα τελευταία χρόνια στην ενορία Ευαγγελιστρίας Πειραιώς.
Γρήγορα όμως ο αναγνώστης αντιλαμβάνεται, πως μέσα από τις σελίδες του βιβλίου, ο προφορικός αυτός λόγος του π. Λίβυου αγγίζει με τον δικό του τρόπο τις καρδιές, αλλά και δίνει λυτρωτικές απαντήσεις σε γνωστά σε όλους μας θέματα που απασχολούν τον σύγχρονο άνθρωπο.
Όσοι τον έχουν ακούσει, θα αναγνωρίσουν στο βιβλίο αυτό όλα εκείνα τα χαρακτηριστικά που γνωρίζουν και αγαπούν. Άλλωστε, ο π. Χαράλαμπος είναι ο κατ’ εξοχήν άνθρωπος της επικοινωνίας και του διαλόγου και οι συνομιλίες που περιέχονται στο βιβλίο, διατηρούν αυτήν τη γοητεία του προφορικού λόγου!
Σειρά: “ΕΝΟΡΙΑ ΕΝ ΔΡΑΣΕΙ” 1
Όλα είναι δρόμος
Ευκαιρίες συμφιλίωσης με τον χαμένο μας εαυτό.
Περιμένεις μέρες, μήνες, χρόνια, σε ένα στημένο ραντεβού. Δεν ήρθε ακόμη. Δε φάνηκε. Άργησε πολύ…. Θα σου το πω εγώ κι ας πονέσεις. Δε θα έρθει. Μην περιμένεις. Όχι γιατί σε απορρίπτει. Αλλά γιατί δε μπορεί να έρθει .Δε στο υποσχέθηκε, ποτέ. Εσύ το φαντάστηκες, εσύ είχες ανάγκη να το πιστέψεις…. Δε θα έρθει ποτέ η μέρα όπου θα εμφανιστεί εντός σου ένας εαυτός καλοντυμένος,αψεγάδιαστος. Όχι δε θα έρθει. Δε μπορεί να έρθει, γιατί απλά δεν υπάρχει….το ήθελες και εσύ κατά βάθος, σαν άλλοθι, σαν δικαιολογία, για να μην ξεκινήσεις ποτέ το ταξίδι…. Ξεκίνα την διαδρομή, κι ας μη νιώθεις τέλειος, καλός και φοβερός…. “Μα δε ξέρω το δρόμο…”, θα πεις. Ας μην τον γνωρίζεις, δε χρειάζεται. Όταν περπατάς, ανοίγονται οι δρόμοι και βλέπεις παντού να ξεπροβάλλουν μονοπάτια.
Εξώφυλλο: Μαλακό
Σελίδες: 112
Α΄ Έκδοση: 4/2014