Μείνε μαζί μας, βράδιασε
Περπατώντας την προς Εμμαούς πορεία σε μιά σύγχρονη οδό.
Ίσως το κείμενο, μέσα στο οποίο μετά από λίγο και σεις θα περπατήσετε, να αποτελεί εκπλήρωση μιας υπόσχεσης, που καλά κρατεί απ’ τα εφηβικά μου χρόνια. Το ξαναζωντάνεμα του περιπάτου σε μια σύγχρονη οδό. Καθόλου τυχαίο ότι οι περισσότερες φωνές πού θα ακουσθούν στην διάρκεια αυτού του περιπάτου και θα μας συντροφεύσουν, θα είναι ο Λόγος σύγχρονων ποιητών και πεζογράφων, φιλοσόφων και στοχαστών. Γιατί πιστεύω πώς πίσω από κάθε σπαραγμό της καρδιάς και αγωνία της ύπαρξης, πίσω από κάθε ποιότητα υψηλή και δημιουργία έμπονη δεν μπορεί παρά να κρύβεται ο Θεός. Ή πορεία του Χριστού δια μέσου των αιώνων συνεχίζεται και τα πρόσωπα της συνοδοιπορίας δεν μπορεί παρά να είναι διαφορετικά (και όχι απαραιτήτως ενδεδυμένα μέλανα τριβώνια και προσφωνούμενα υπερθετικά). Κάθε έκφραση υψηλής καλλιτεχνίας, κάθε αριστούργημα του ανθρώπου πολιτιστικό δεν μπορεί παρά να αναζητά τη λύτρωση από τον θάνατο, να κραυγάζει για μια συνέχεια μεταϊστορική, γι’ αυτό και να συνοδοιπορεί με την Ανάσταση.
Πίνακας εξωφύλλου: “Φωτισμένη σκιά σταυρού” Χρήστος Θ. Μποκόρος (Ζωγραφισμένο με χρώματα λαδιού σε 2 ξύλα).
Εξώφυλλο: Μαλακό
Σελίδες: 182
Β’ Έκδοση: 2015
Ο Θεός δεν θέλει τον πόνο των ανθρώπων
Ο Χριστιανισμός, ιδιαίτερα στη Δύση, έχει εμφανιστεί κι εξακολουθεί να εμφανίζεται ακόμη και σήμερα, ως μια θρησκεία που υπερασπίζεται και αποτιμά θετικά τον πόνο. Μιας τέτοιας λογής υπεράσπιση οφείλεται κατά ένα μεγάλο μέρος στο γεγονός ότι το προπατορικό αμάρτημα έχει παρουσιαστεί εκεί, ως ένα αμάρτημα χαραγμένο στη φύση των ανθρώπων – κάτι για το οποίο όλοι είναι ένοχοι και για το οποίο όλοι οφείλουν να πληρώσουν. Και η κύρια πληρωμή γι’ αυτό είναι ο πόνος και ο θάνατος…
Ο πόνος, αφού κατανοήθηκε ως ποινή για το αμάρτημα, έβρισκε στο σημείο αυτό και μια αντίστροφη και συμπληρωματική δικαίωση, ως μέσο αποφυγής της αμαρτίας. Η συγκεκριμένη αντίληψη και μορφή ευσέβειας οδήγησε σε διαστρεβλώσεις της χριστιανικής άσκησης…
Αυτός ο ίδιος ο χριστιανισμός συνιστά χωρίς αμφιβολία, στο βαθμό που οι προοπτικές του πόνου έχουν επανατοποθετηθεί ορθά, την πιο πετυχημένη απόπειρα για να κατανοήσει ο άνθρωπος τη σημασία του πόνου και να του επιτρέψει να τον αντιμετωπίσει και να τον υπερβεί πνευματικά. Πρέπει, για να ξαναβρούμε και πάλι αυτή τη σημασία και για να απαλλάξουμε το χριστιανισμό από μια ταυτόχρονα ψεύτικη και βλαπτική εικόνα, να επιστρέψουμε στις πηγές. Ορισμένοι Έλληνες Πατέρες ξεδίπλωσαν σχετικά με τούτο το θέμα κάποιες σκέψεις που επιτρέπουν να επιχειρήσουμε μια καινούργια προσέγγιση του πόνου.
Τούτη η μελέτη, σε μεγάλο βαθμό θεμελιώνεται στη σκέψη τους…
Προλογίζει ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Σισανίου και Σιατίστης κ. Παύλος.
Μετάφραση: Χρίστος Κούλας
Εικόνα εξωφύλλου: “Ανθισμένες κυψέλη” Χρήστος Μποκόρος
Εξώφυλλο: Μαλακό
Σελίδες: 256
Α’ Έκδοση: 04/2016